บทที่422 คุณชายสามเย่โมโหแล้ว (5)

ถังไปเซียนเดินเข้ามา ยืนใกล้ๆกับเงิน วฉิง เขาเอามือคล้องเอา เงินล้วนิ่งอย่างดูธรรมชาติ จากนั้น ก็หันไปมองเยซื้อเฉิน “คุณ เย่ ยินดีที่ได้รู้จักคุณครับ”

กิริยาท่าทีของถังไปเซียนดูสุภาพบุรุษมาก ดูไม่เสียมารยาท เลยสักนิด และวันนี้เธอกับถังไปเขียนก็ปลอมตัวเป็นสามีภรรยา กัน กิริยาท่าทีแบบนี้จึงดูธรรมชาติมาก

เพราะฉะนั้นเป็นถั่วนิ่งก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องดิ้นรน เพียง แต่ไม่รู้ว่าทำไม ต่อหน้าเยซื้อเฉิน จู่ๆเธอก็รู้สึกตื่นเต้นเพราะ ความกังวลเล็กน้อย

เธอกลัวจริงๆว่าเชื่อเงินจะก่อเรื่องอะไรขึ้นมาอีก คนอย่าง เขาพวกคิดอะไรก็จะทําออกมาทันทีเลย

แววตาเยซือเฉินจมลง สายตาจ้องมองไปที่มือของถังไปเชีย นที่กำลังกล้องเอวเธออยู่ เวลานี้เธอซักอยากจะเอามีดหั่นมือของ ถังไปเขียนเป็นชิ้นๆ

แต่ที่เขาเกลียดยิ่งกว่าก็คือ เธอยอมให้ถังไปเรียนคลองเอว อยู่อย่างนั้น ไม่ขยับเลยสักนิด เชื่อฟังแบบนั้น ยินยอมขนาดนั้น

และกิริยาท่าทีตอนที่เขาจับมือเธอเมื่อกี้ เธอยังทำท่าจะเป็นจะ ขาย

แต่ว่า คุณชายสามเลืมไปแล้วชัดๆว่า เมื่อกี้นี้เขาไม่ได้เพียงแค่จับมือของคนอื่นสักหน่อย

“คุณเย่ ต้องขอโทษด้วย ผมต้องพาภรรยาของผมขอตัวก่อน นะครับ” แน่นอนว่าถังไปเขียนก็เห็นมือที่เชื่อเป็นกำลังจับมือ เงินถั่วนิ่งอยู่

ที่จริงแล้ว ตอนที่เขาเพิ่งจะเข้ามา ก็เห็นแล้วล่ะ ขนาดตอนที่ เยซื้อเฉินจูบเงินถั่วนิ่งเขายังเห็นเลย

เขายังสงสัยด้วยซ้ำว่าที่เย่ซื้อเฉินจูบเงินถั่วนิ่ง เพราะรู้แล้วว่า เขาเข้ามาก็เลยแกล้งทำแบบนั้น

แปลว่า จุดนี้ ถังไปเซียนคิดมากไปแล้วจริงๆ เพราะความจริง แล้วเยซื้อเฉันไม่รู้ว่าถังไปเรียนเข้ามาจริงๆ เช่นกันกับเงินทั่วถึง

เย่ซือเฉินรู้ก็ตอนที่ได้ยินเสียงถังไปเขียนพูดนั่นแหละ ก่อน หน้านี้ ในสายตาของคุณชายสามเยมีแต่ภรรยาของเขา นอกจากภรรยาเขาแล้ว ไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งของ ก็ล้วนไม่อยู่ ในสายตาเขาเลยสักนิด

คุณชายสามเย่กำลังจับภรรยาบ้านเขาอย่างใจจดใจจ่อ ไม่มี เวลาไปสนใจเรื่องอื่นเลยสักนิด

เพราะฉะนั้น ในขณะที่คุณชายสามเย่เห็นถังไปเรียนนั้น ก็มี ความงงๆอยู่บ้าง ถ้าไม่งั้น เขาคงจะกอดภรรยาของเขาไว้ใน อ้อมแขนซะแล้ว จะให้ถังไปเซียนมีโอกาสคล้องเอวเธอได้ยังไง

แปลว่า ตอน คุณชายสามเดึงสติกลับมาได้ ถังไปเขียนก็ได้โอบเอวเงินล้วนิ่งแล้ว แววตาของคุณชายสามเจมลง อารมณ์ ในตอนนี้ไม่ดีเลย

เย่ชื่อเฉินไม่ได้สนใจถังไปเขียน ดวงตาคู่นั้น จ้องมองเห็นว งอยู่อย่างนั้น เขาให้เธอเลือก

เขาอยากรู้ว่าเธอจะเลือกเขา? หรือว่าเลือกถังไปเขียนกันแน่

แน่นอนว่า มือที่เชื่อเป็นกำลังจับเธออยู่ยังคงไม่คลายออก และยังจับมือแน่นขึ้นอีกอย่างเห็นได้ชัด

แปลว่า ตอนนี้ยังมีอีกเรื่องนึง ก็คือเป็นลั่วถึงมาปฏิบัติภารกิจ พร้อมกับถังไปเขียน เพราะฉะนั้น การตัดสินใจของคุณชายสาม เยู่ในตอนนี้ มันดู……

“คุณเย่ กรุณาปล่อยมือฉันได้ไหมคะ? ” จากนั้น เป็นลั่วนิ่งม

องเยซื้อเฉิน แล้วยิ้มเบาๆ ไอ้บ้าพูดยังมีมารยาท

เวลานี้ เป็นลั่วจึงกลับมานั่งเหมือนเวลาปกติทั่วไป เมื่อกี้นี้เธอ เสียท่าไปหน่อย ยังดีที่ไม่เกิดอะไรขึ้น ไม่มีผลต่อภารกิจหลัก แต่ เธอรู้ดีว่า สถานการณ์แบบนี้ เธอไม่ควรมีความผิดปกติอะไรเกิด ขึ้นอีก

เพราะเธอพบว่า คนที่พวกเขากำลังตามหาได้ปรากฏตัวแล้ว เวลานี้คนคนนั้นเข้ามาทางประตูพอดี เพิ่งเข้ามาเอง ยังดีที่คน คนนั้นเพิ่งจะมา ก่อนหน้านี้ก็เลยไม่เกิดอะไรขึ้น

เวลานี้ในใจของเงินถั่วนิ่งรู้สึกผิดเล็กน้อย เพราะฉะนั้น เธอขอ ให้ตนเองตั้งใจปฏิบัติภารกิจ ถ้ามีข้อผิดพลาดอะไรเด็ดขาด
เพราะฉะนั้น การตัดสินใจเลือกของเงินล้วจึงในเวลานี้มัน แน่นอนอยู่แล้วล่ะ

กับท่าทีที่เหมือนอันธพาล นักเลงที่ไปนัวเนียคนอื่นแบบนั้น ของคุณชายสามเย่เมื่อกี้นี้ เป็นลั่วจึงไม่ได้ต่อยเธอสักยก ก็ถือว่า ดีแค่ไหนแล้ว เวลานี้เขายังอยากจะให้เธอเลือกเขา คาดว่าเวลา นี้สมองคุณชายคงจะถูกกระทบกระเทือนอย่างแรงจนมีปัญหา แล้วล่ะ

เมื่อเห็นผลการตัดสินใจเลือกของเงินถั่วนิ่ง มีอยู่ชั่ววูบหนึ่งที่ แววตาของเยซื้อเฉินจมลงสุดๆ เยือกเย็นสุดๆ

ความหมายของเธอคือเลือกถังไปเรียนไม่เลือกเขา?

“คุณแน่ใจนะ? “นี่เป็นค่าพูดที่เยซื้อเฉินพูดให้กับเงินทั่วถึง เวลานี้แววตาของเขากำลังจ้องมองเงินถั่วงอย่างใจจดใจจ่อ รอคอยคําตอบของเวิน วง

“ขอบคุณค่ะคุณเท่าทีของเงินถั่วจึงยิ่งสุภาพมากขึ้น เธอยัง ยิ้มให้กับเย่ซื้อเฉิน ซึ่งความหมายของเงินถั่วนิ่งเห็นได้ชัดเจน มาก ช่วยปล่อยเธอ ขอบคุณ!

“คุณแน่ใจ? “เชื่อเป็นเรื่องคงไม่เชื่อ จึงตามถามอีกครั้งนึง ข้อคิดว่าเธออาจจะเปลี่ยนการตัดสินใจก็ได้

ครั้งนี้ เป็นลั่วนิ่งไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่มองหน้าเขา มือของ เธอไม่ออกแรงดึงกลับมาอีก ในความหมายของเธอนั้นเห็นได้ ชัดเจนมาก
เย่อเฉินมองเธอ เห็นได้ชัดว่าแววตามีความโกรธมากขึ้น เล่นฟรีปากของเขาขยับเล็กน้อย ในขณะที่กำลังจะพูดอะไรนั้น แมวตาก็สังเกตได้ถึงคนที่เดินเข้ามา ดวงดาของเขาหรี่ตาลงอ ย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็ปล่อยมือเป็นวง กล่าวด้วยความรู้สึก ผิดว่า “ขอโทษที่รบกวนด้วยนะครับ”

เงิน วฉิงตะลึงเล็กน้อย เชื่อเงินกล่าวขอโทษเธอด้วย มันให้ ความรู้สึกที่น่าตะลึงมาก

อีกอย่าง กิริยาท่าทางที่เปลี่ยนไปมันรวดเร็วมาก ทําให้ เงินถั่วนิ่งไม่ค่อยชินเลย

เขาดลายมือออก เงิน ว ง เ ห มือของตนกลับ บอบบบ้าน หลังมือของเธอมีรอยแดงอย่างเห็นได้ชัด เขารีบซ่อนมือของเธอ ในแขนเสื้ออย่างไร้ร่องรอย

มีเรื่องบางเรื่อง แค่รายละเอียดเล็กๆน้อยๆก็สามารถทำให้มี ผลกระทบต่อเรื่องๆนั้นได้ เพราะฉะนั้น เรื่องที่ไม่คาดคิดบาง อย่าง เธอจําเป็นต้องปิดบังเอาไว้

หลังจากที่เป็นวงเก็บมือแล้ว ก็พบว่ามีคนกวาดตามองเธอ เงินลั่ว งพบว่า สายตาของคนคนนั้นเหมือนกำลังมองทิศทาง ของมือเธอทีนึง จากนั้นสายตาของคนคนนั้นก็หันไปทางอื่นแล้ว ไม่มองนานนัก ดูๆแล้วก็ธรรมชาติมาก ไม่มีอะไรผิดปกติ

แต่ว่าเป็นถั่วนิ่งกลับรู้สึกว่าสายตาที่มองมาทางเธอนั้นดูไม่ ธรรมดาเลย เธอรู้สึกว่า คนๆนั้นต้องพบอะไรบางอย่าง พบร่อง รอยบนมือของเธอเมื่อกี้นี้หรือเปล่านะ?
เงินล้วจึงชัดเจนดีว่า ในสถานการณ์แบบนี้ การจับมือทั่วไป จะไม่มีร่องรอยอะไรทั้งสิ้น และเยซือเฉินจับมือถือเมื่อกี้นี้ออกแรง มากเกินไป นานเกินไป เลยทําให้เกิดร่องรอยที่ชัดเจนมาก

เพราะฉะนั้น หากใครมีความสงสัยจริงๆ แค่เห็นรอยแดงจาก มือถือเธอก็สามารถคาดเดาได้ว่าเธอต้องมีความสัมพันธ์อะไร กับเย่อเฉินแน่

เพียงแต่ว่า คนที่มองเธอเมื่อกี้นี้ ไม่ใช่คนที่พ่อเขาตามหา ก เลยทำให้เป็นลั่วจึงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

แน่นอนว่า ในสถานการณ์แบบนี้ เป็นลั่วถึงจะไม่แสดงท่าทีที่ ผิดปกติใดๆ เธอยิ้มให้กับเยซื้อเฉินอย่างสุภาพ

เชื่อเงินไม่พูดอะไรอีก และไม่ทำอะไรอีก ถังไปเรียนดวง

เงิน วฉิงจากไป

ในขณะที่เอเฉินหันหน้าไป ดูๆแล้วก็เหมือนมองแบบไม่ จงใจ เพียงแต่ว่าช่วงที่แววตามองต่ำลงเล็กน้อย ภายในแววตา ที่ลึกซึ้งนั้นประกายความเยือกเย็นแล้วถูกปกปิดย่างรวดเร็ว เชื่อเงินไม่คิดเลยว่า ในงานเลี้ยง ในวันนี้ จะได้พบกับคน

รู้จัก’

คนอย่างเขือเฉิน แน่นอนว่าต้องมีศัตรู

แล้วคนที่นับได้ว่าเป็นศัตรูของเอเงิน ต้องเป็นคนที่ไม่ ธรรมดาแน่