บทที่421 คุณชายสามโมโหแล้ว (4)

เขาก็แค่อยากให้เธอเรียกชื่อเขา เขาไม่ยอมให้เธอแกล้งทำ เหมือนไม่รู้จักเขา

แต่ว่า เชื่อเฉินนึกไม่ถึงเลยว่า ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ยังทนเอา ไว้ได้ ผู้หญิงคนนี้ บางเวลาก็ไม่น่ารักเอาซะเลย

ร่างกายของเงินลั่วนิ่งถอยไปด้านหลังอีกครั้ง พยายามเว้น ระยะห่างกับเขา พอหันไปมองเขาอีกครั้ง ใบหน้าก็กลับมาเป็น ปกติเหมือนเดิม มุมปากขยับเล็กน้อย เรายังช้าๆชัดๆและค่า ว่า “คุณเย่คะ กรุณาช่วยปล่อยฉันด้วยค่ะ”

เมื่อเยซื้อเฉินเห็นว่าเธอสามารถทนเอาไว้ได้ ในใจก็รู้สึกผิด หวัง เมื่อเห็นท่าทีของเธอแบบนี้แล้ว ในใจก็ยิ่งรู้สึกโมโห

เพราะฉะนั้น เขาก็ยังคงจับมือเธอไว้ ยังคงไม่ยอมปล่อยมือ และยังต้องมองเธอ จงใจกล่าวว่า “ถ้าผมไม่ปล่อยแล้วครับ?”

เงินถั่วงรู้สึกหงุดหงิด ถ้าเขาไม่ปล่อยงั้นเหรอ?

ถ้าเขาไม่ปล่อย เธอจะทําอะไรได้ล่ะ?

แรงของเธอ ไม่สามารถยื่นมือออกมาได้แน่ๆ หากเขาไม่ยอม ปล่อย เขาเมื่อกี้นี้เธอก็ได้ลองไปหลายครั้งแล้ว

สู้กับเขา? แน่นอนว่าเธอคงสู้ไม่ไหวเขาแน่ และมันก็ไม่เหมาะ สมเลยในสถานที่แบบนี้
ค่าเขา? ก็ไม่ได้แน่ เธอด่าคนไม่เป็น รักเขาก็หน้าด้านมาก คำ พูดที่ไม่น่าฟังทั่วไป มันไม่สะทกสะเทือนเขาเลยสักนิด

ทันใดนั้นเป็นชั่วจึงพบว่า ถึงแม้ตอนนี้พวกเขาจะหย่ากันแล้ว ระหว่างเธอกับเขือเงิน เธอก็ยังคงเป็นฝ่ายแพ้อยู่ดี เป็นลั่วจิงจ้องมองเขา ไม่พูดอะไร เพราะว่าตอนนี้เธอไม่รู้ว่า

เธอยังพูดอะไรได้อีก

“คุณจ้องหน้าผมแบบนี้ ผมจะนึกว่าคุณชอบผมนะครับ เยอ เฉินมองท่าทีของเธอในตอนนี้ ก็รู้สึกน่าสนใจเป็นพิเศษ

เธอดูโกรธอย่างเห็นได้ชัด แต่ก็พยายามทนเอาไว้ เวลานี้เห็น ได้ชัดว่าเธอโกรธเขา แต่กลับทำอะไรเขาไม่ได้เลย

ความรู้สึกแบบนี้เขาก็เคยมีต่อเธอเหมือนกัน

“หน้าหนาจริงๆเลย” เป็นลั่วจึงเป็นคนที่นั่งมาตลอด โดยปกติ แล้วเมื่อเจอสถานการณ์แบบนี้ เธอจะไม่สนใจอะไรเลย ตามเวลา นี้เมื่อได้ยินเชื่อเงินเป็นคนพูด เธอกลับพูดโต้กลับไปโดย อัตโนมัติ

“ไม่หนาเลยสักนิด ถ้าไม่งั้น คุณลองสัมผัสดูสิเย่ซื้อเฉินยิ้ม เบาๆ เขาจับมือเธอไม่ปล่อยตั้งแต่แรกแล้ว ในขณะที่เขาพูดคำนี้ ก็ยกมือของเธอขึ้น เห็นได้ชัดว่ากำลังจะนำมือของเธอไปสัมผัส

ใบหน้าของเขา

เป็นถั่วนิ่งตะลึง ไม่เจอกันเพียงไม่กี่วัน คนๆนี้ทำไมกลายเป็น คนไร้ยางอายแบบนี้?
ผิวหน้าหนาหรือไม่วันสามารถสัมผัสได้จริงๆเหรอ?

ไม่ ไม่สำคัญ ที่สำคัญคือตอนนี้เขาต้องการทำอะไรกันแน่?

เธอกับเขาได้หย่ากันแล้ว ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกันอีกแล้ว ความสัมพันธ์ของพวกเขาในตอนนี้ มันเหมาะสมเหรอที่ทำแบบ

เย่อเงิน าลังคิดอะไรกันแน่?

เงินลั่วจึงพยายามดึงมือเธอกลับ แต่เชื่อเงินก็ไม่ยอมปล่อย สักที ทีแรกเป็นลั่วจึงยังคิดว่า เขาก็แค่พูดไปอย่างนั้นแหละ แต่ ไม่นึกเลยว่า จู่ๆเยซือเฉินก็ออกแรง ดึงมือของเธอไป จากนั้นก็ นมือสัมผัสใบหน้าของเขาตรงๆ

ในขณะนั้น ร่างกายของเงินถั่วนิ่งแข็งคือไปหมด จู่ๆก็มีความ รู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าเลย

เยซื้อเป็นบ้าไปแล้ว นี่คือผลสรุปของเงินถั่วนิ่งในตอนนี้

เธอคิดว่า เชื่อเงินต้องถูกอะไรกระทบกระเทือนแน่ๆ จากนั้น ก็ถูกกระทบกระเทือนจนเป็นบ้าไปเลย ถ้าไม่งั้นคงไม่ทำเรื่อง แบบนี้แน่ๆ

ในขณะที่ เป็นลั่วจึงรู้สึกว่ากำลังถูกฟ้าผ่า แล้วรู้สึกว่ากำลังจะ ถูกฟ้าผ่าจนไหม้ไปหมดแล้วนั้น เชื่อเงินก็ได้จับมือเธอ ขยับไป มาบนใบหน้าของเขาหลายที นั่นก็หมายความว่า ให้เธอได้ สัมผัสใบหน้าของเขาตรงๆหลายที่

เงินล้วจึงแอบถอนหายใจ เวลานี้ กับแรงที่เขาจับมือเธอไว้นั้นเธอตื่นไม่ออก แม้เวลานี้เธอจะไม่ยอมจับสัมผัสใบหน้าของเขา แค่ไหน ก็ทำอะไรไม่ได้ ซึ่งในเวลานี้ในใจของเงินถั่วงอัดอั้นไป ด้วยความโมโห

“หนาเหรอ? ไม่หนา ใช่ไหมล่ะ?ฉะนั้นต่อไปก็ไม่ควรใส่ร้ายผม นะ” เชื่อเงินยังคงจ้องมองเธอ มีรอยยิ้มอ่อนๆบนใบหน้า ซึ่ง สีหน้าท่าทางของเอเฉินในตอนนี้ ดูเป็นทางการอย่างมาก

ในขณะนั้น เป็นลั่วจึงรู้สึกไม่ดีเลยสักนิด แม่ง เธอชักอยากจะต่อยเขามากเลยต้องทำยังไงดีเนี่ย?

“คุณปล่อยฉันก่อน อยากเอาแต่มือไม้อยู่ไม่เป็นสุขเลื้อยไป ทั่วแบบนี้สิ ได้มั้ย? “เป็นวงถอนหายใจ พยายามทำให้ ตนเองใจเย็นลง และพยายามทําให้เสียงของตนฟังดูปกติ เหมือนเวลาทั่วไป

ก็คิดว่า เย่ซื้อเฉินต้องโทรอะไรบางอย่างกระทบกระเทือนแน่ๆ เพราะฉะนั้นเวลานี้เธอจะไม่พูดกระเทือนอะไรเขาอีก มีเรื่องอะไร เธอค่อยๆเจรจากับเขาดีกว่า

“แต่ว่า ผมชอบแบบนี้อ่ะ” ใบหน้าของเยซื้อเฉินยิ่งยิ้มใหญ่เลย เขาให้เธอแกล้ง แกล้งทำเป็นอีกต่อ? เขาจะคอยดูว่าเธอจะ สามารถแกล้งได้ถึงเมื่อไหร่กัน?

ไง? ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสภาพตัวจริง ก็แกล้งทำเหมือนไม่รู้จัก เขางั้นหรอ?

เพราะอะไร? ทำไมเขาถึงไม่ได้ใจเธอ
เงินถั่วนิ่งไอเบาๆ ที่นั่ง สำลักน้ำลายของตนเอง เอาเหอะ เวลา นี้ เธอแน่ใจแล้วว่า เชื่อเงินต้องโดนอะไรที่ทำให้สะทกสะท้าน แน่ๆ สมองของเขาในตอนนี้ถึงมีปัญหาแบบนี้

เขาถูกกระทบกระเทือนสมอง ก็ควรจะไปหาหมอส มารังควาน เธอแบบนี้หมายความว่ายังไงกัน ? เธอยังมีเรื่องสำคัญต้องทำนะ

โทรศัพท์สามารถตีให้เขาสลบไป แล้วเรียกให้คนส่งเขาไป โรงพยาบาลได้ไหม?

เวลานี้ เป็นลั่วจึงมีความคิดแบบนี้จริงๆ แต่เสียดายที่เธอไม่มี ความสามารถแบบนั้น

ความสามารถของเธอนั้น การจะตีให้เยซื้อเงินสลบไป นั่นเป็น

เรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย

“ผมยังชอบ…… “เอเฉินจ้องมองหน้าเธอ รอยยิ้มบนใบ หน้าค่อยๆหายลับไป จู่ๆ ใบหน้าของเธอก็โน้มมาเข้าใกล้เธอ ใน ขณะที่เป็นลั่วจึงยังไม่ทันตั้งตัว เขาก็จูบลงบนริมฝีปากของเธอที่ นึงอย่างรวดเร็ว

จากนั้นก็กล่าวเพิ่มอีกคำนึงด้วยความพึงพอใจว่า “ผมยังชอบ แบบนี้ด้วยครับ”

ในขณะที่เขาพูดคำนี้ ก็ทำท่าทีเม้มริมฝีปากราวกับว่ายังคง รู้สึกเคลิบเคลิ้มมาก

เวลานี้เป็นส่วนึงก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย เธอไม่คาดคิดเลยว่าเขาจะจูบเธอในสถานที่แบบนี้

เชื่อเงินป่วยจนหนักขนาดนี้เลยเหรอ?

ไม่ เขาไม่ได้ป่วย แววตาของเขาสดใส สมองความคิดก็ปกติ ดี ดูไม่เหมือนป่วยเลย

เขา เขาจงใจแกล้งชัดๆ เมื่อกี้นี้เข้าสมองเธอหรือไง ถึงได้ คิดว่าเขาถูกอะไรกระทบกระเทือน จนป่วยหนัก

เมื่อกี้นี้เขากำลังฉวยโอกาสเธอชัดๆ ไอ้ผู้ชายป่า ซึ่งอยู่ยิ่ง อันตรายจริงๆ ยิ่งอยู่ยิ่งไร้ยางอาย

เงินล้วนึงถึงกับถอนหายใจที่นั่ง สายตาที่กำลังมองเยซื้อเงิน กลับตีกเล็กน้อย เธออยากรู้ว่า เชื่อเงินต้องการทำอะไรกัน แน่?

เงินถั่วนิ่งเพิ่งจะอยากปิดปากพูด

“ที่รัก ทำไมถึงมายืนอยู่ตรงนี้ล่ะ? ” และทันใดนั้นเอง เสียง ของถังไปเขียนก็ส่งมาทางนี้ ในขณะที่เป็นถั่วนิ่งหันหน้าไปมอง ตามทิศใต้สำนึกนั้น ก็ได้เห็นถังไปเชียนกลับมาแล้ว และได้เดิน มาถึงตรงหน้าเธอแล้ว

แล้วเมื่อกี้นี้เธอกลับไม่รู้สึกตัวเลย

ตอนนี้เธอมีภารกิจอยู่ ก่อนที่ลูกพี่จะไปก็ได้มอบภารกิจให้เธอ ว่าต้องสังเกตดีๆ แต่สุดท้ายล่ะ?

สุดท้ายรุ่นพี่กลับมาแล้ว โดนมายืนตรงหน้าเธอแล้ว เธอยังไม่รู้เลย แล้วเธอยังจะสังเกตอะไรได้อีกล่ะ?

เป็นลั่วจิง โอนไม่ได้ที่จะจ้องหน้าเชื่อเงิน ถ้าวันนี้เธอทำแผน ของรุ่นพี่แตก เย่ชื่อเงินก็คือคนตัวจริง และเวลานี้ เชื่อเงินยังคงจับมือเธออยู่ ไม่เคยปล่อย