บทที่401 คุณชายสามเย่ได้เจอลูกสาวแล้ว (1)

แต่ที่ทำให้เยซือเฉินแปลกใจคือ ตั้งแต่เมื่อคืนที่ยังไปเขียนได้รับ ข่าวแล้วจนถึงตอนนี้ ทางด้านประเทศ กลับไม่มีการเคลื่อนไหว ใดๆเลยสักนิด

แน่นอน ถังไปเขียนไม่เคลื่อนไหว เขาก็มีวิธีที่สามารถตรวจ สอบเรื่องทั้งหมดได้เช่นกัน

บนรถ จู่ๆเสียงโทรศัพท์เยซื้อเฉินก็ดังขึ้นมา เชื่อเฉันมองดู แวบหนึ่ง แล้วหรี่ตาลง แต่ก็ยังรับโทรศัพท์

“พี่สาม คนที่ลงมือกับบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปคือมู่หรงซื่อ “เมื่อ รับโทรศัพท์ เสียงจี้ ก็ลอยมา เสียง มีความผิดปกติไปจาก เติมเล็กน้อย

“อือ”เชื่อเฉินตอบรับเสียงเบา ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

“พี่สาม คือพี่ใช่ไหม พี่เป็นคนที่ให้มู่หรงซื้อมาลงมือจัดการ กับบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปใช่ไหม “คำพูดของจีน ถึงแม้จะ เป็นการสงสัย แต่แท้จริงแล้วในใจของเขามีคำตอบอยู่แล้ว

หลายปีก่อนมู่หรงซื้อ เคยมีการปะทะกับพี่สามมาก่อน แต่ เป็นไม่ตีกันไม่รู้จักกัน ต่อมาความสัมพันธ์ระหว่างพี่สามกับทรง ซื้อ นั้นก็ดีขึ้นเรื่อยๆ จากสถานการณ์ในตอนนี้แล้ว เป็นไปไม่ ได้เด็ดขาดที่ทรงซอก จะลงมือกับบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปอย่างไร้ สาเหตุ
เพราะฉะนั้น ปฏิกิริยาการตอบสนองอย่างแรกตอนที่รู้ว่า เป็นคนมายุ่งกับบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปนั้นก็นึกได้เลยว่านี่อาจเป็น แผนของพี่สาม

“อือ”เย่ซือเฉินไม่ได้ปฏิเสธ ยอมรับตรงๆ น้ำเสียงยังคงแผ่ว เบาเช่นเดิม

“พี่สาม ทําเพื่อเงิน…” หนึกอยากจะพูดว่าเงินถั่วนิ่ง แต่ ทันใดนั้นก็นึกถึงค่าเตือนพี่สามได้ เลยรีบพูดแก้ไขทันที “เป็น เพราะพี่สะใภ้สามใช่ไหมครับ

ครั้งนี้ เย่ซือเฉินไม่ได้ตอบ แต่จะรู้ว่าเขาเดาไม่ผิด

“พี่สาม ผมเคยดูสัญญาข้อตกลงของพวกพี่แล้ว เพราะฉะนั้น ผมถึงเข้าใจว่าพี่คิดยังไง พี่คิดจะทำลายบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปให้ ย่อยยับ เพื่อไม่ให้บริษัทตระกูลเยกรุ๊ปนั้นตกมาอยู่ในมือที่ได้ ตลอดไป งั้นข้อตกลงของพวกพี่นั้นพี่สะใภ้สามก็จะไม่สามารถ ทำสำเร็จได้อีก พี่สะใภ้สามก็ไม่สามารถหย่ากับพี่ได้”จี้หซีรู้จัก เชื่อเงินเป็นอย่างดี ดังนั้นเพียงชั่วแวบหนึ่ง ก็สามารถคาดเดา ความคิดของเย่ อเฉินได้อย่างแม่นยำ

จี้พูดเว้นจังหวะสักพัก จากนั้นก็เริ่มพูดต่อ “แต่ว่าพี่สาม พ เคยคิดรึเปล่า ว่าถ้าหากบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปไม่เหลือแล้ว งั้น เงื่อนไขที่พวกพี่ได้ตกลงกันในก่อนหน้า

นี้จะไม่มีอะไรแล้วสิ พี่สะใภ้สามยังจำเป็นต้องทำตามเงื่อนไข อะไรอีกเหรอครับ”

เชื่อเงินได้ยินเช่นนี้ นัยน์ตาก็ประกายแวววาวอย่างรวดเร็วมือถือ โทรศัพท์ไว้ก็กำแขึ้นมาทันที

เงื่อนไขก่อนหน้านี้ไม่มีแล้ว เธอก็ไม่จำเป็นต้องทำตามสัญญา แล้วเหรอ

“เพราะฉะนั้น ผมกลับรู้สึกว่า หากบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปไม่มี แล้ว ตรงกันข้ามพี่สะใภ้สามจะยิ่งมีเหตุผลในการหย่ากับพี่นะ ครับ” รู้ดีว่าเขือเงินนั้นไม่ได้สนใจใยดีอะไรกับบริษัทตระ กูลเย่กรุ๊ป และจี้หยิ่งรู้ดี ว่า ในปีนั้นที่คุณปู่เย่รวมไปถึงเย่ไปเห วินเคยทำเรื่องร้ายแรงกับมารดาของเอเฉินไว้ เรื่องนั้นได้ทำ สร้างบาดแผลที่ลึกมากไว้กับเย่อเฉิน

ดังนั้น สำหรับตระกูลเย่แล้วอันที่จริงเชื่อเฉินจึงไม่มีความ รู้สึกลึกซึ้งอะไรมากมาย

แต่ถึงยังไง เยซื้อเฉินก็เป็นคนในตระกูลเย หากคนอื่นรู้ว่า

เป็นเย่ซื้อเฉินเองที่ทำลายตระกูลเอกรุ๊ป…….

“เป็นไปได้เหรอ”สายตาเยซื้อเงินกะพริบอย่างรวดเร็ว จู่ๆก็ ถามประโยคแบบนี้ขึ้นมา ไม่พูดไม่ได้เลยว่าประโยคคำถามนี้ ของเยซื้อเฉินนั้นมีความน่าเหลือเชื่อเล็กน้อย

“ผมคิดว่าเป็นไปได้” ซีตะลึงเล็กน้อย มุมปากอดที่จะยิ้ม ออกเบาๆมาไม่ได้ พี่สามของเขาโดนความรักบังตาแล้วใช่ไหม ถึงได้ถามคำถามที่ปัญญาอ่อนแบบนี้ออกมาได้

นี่ยังเป็นพี่สามคนนั้นที่เขารู้จักอยู่ใช่ไหม

“ฉันขอคิดดูก่อน หลังจากผ่านไปสักพัก เสียงเชื่อเงินก็ตั้งขึ้นมาอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่ามีการเปลี่ยนแปลงความคิดแล้ว

“ได้ครับ”จี้ ตอบรับอย่างรวดเร็ว ในใจกลับอึ้งเล็กน้อย น เป็นครั้งแรกที่พี่สามของเขาเปลี่ยนแปลงความคิดอย่างง่ายดาย เช่นนี้

พี่สามต้องการทำลายตระกูลเยกรุ๊ปให้ย่อยยับเป็นเพ ราะเงิน ว ง อยากปล่อยตระกูลเยกรุ๊ปไปก็เพราะเป็นถั่วนิ่งเช่น

และในตอนนี้ เวิน วง ก็ถึงเมืองแล้ว ถึงสถานที่นัดหมาย เรียบร้อย เธอจึงส่งข้อความให้กับอีกฝ่าย: ฉันถึงแล้วนะคะ

“โอเค โอเค หัวหน้าพวกผมได้ออกไปรับคุณแล้วนะครับ คุณ ไม่เห็นเหรอครับ ” ฝั่งนั้นรีบตอบกลับทันที

เงินถั่วนิ่งเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบผู้ชายคนหนึ่งกำลังเดินมาทาง

เธอ

ตอนที่เห็นอีกฝ่าย เงินมั่วนิ่งก็นิ่งอึ้งไปทันที ดวงตาทั้งคู่ก็เบิก กว้างอย่างรวดเร็ว ทำไม

ทําไมถึงเป็นเขา

ที่คนนั้นบอกในข้อความว่าเป็นหัวหน้านั้นคือเขางั้นเหรอ เขา มารับเธอด้วยตัวเองเหรอเนี่ย

และสภาพเธอในตอนนี้

เป็นถั่วจึงนิ่งอึ้งไปสักพัก โลกนี้ช่างเล็กมากจริงๆ
เงินล้วจึงนึกขึ้นมาได้ว่าตอนนี้เธอได้ลบเมคอัพที่ปลอมตัวใน เมือง พวกนั้นออกไปหมดแล้ว เป็นหน้าตาที่แท้จริงทั้งหมด ซึ่ง หน้าตาที่แท้จริงของเธอ คนในเมืองไม่เคยมีใครได้เห็นมาก่อน แม้แต่เชื่อเฉิงก็ไม่เคยเห็น เพราะฉะนั้น คนๆนั้นก็คงจะจำเธอไม่ ได้

เงินลั่วจิงแอบถอนหายใจเฮือกหนึ่ง จากนั้นก็เดินเข้าไปหาอีก

ฝ่าย

คนๆนั้นก้าวเดินอย่างว่องไว ดังนั้น ทั้งสองจึงเผชิญหน้ากัน อย่างรวดเร็ว

“คุณคือคุณถังหรอครับ”เล้งหรงจ้องมองเงินถั่วนิ่ง แววตา สลดลงเล็กน้อย และเสียงก็มีความเย็นชาเบาๆ เป็นน้ำเสียงเห็น ห่างราวกับไม่รู้จักกันเลยสักน้อย

เงินลั่วนิ่งแอบหัวเราะในใจ ดูเหมือนเล้งหรงจะจำเธอไม่ได้

จริงๆ

แน่นอน ใบหน้าเป็นถั่วนิ่งไม่เผยพิรุธอะไรออกมาทั้งสิ้น ใบหน้าเรียบเฉย พร้อมกับตอบอย่างจริงจัง “ใช่ค่ะ”

เพราะคนตรงหน้าคือเล้งหรง ตอนที่เธออยู่เมืองเคยพูดคุย กับเล้งทรงอยู่หลายครั้ง ดังนั้นเป็นวงจึงจงใจเปลี่ยนน้ำเสียง ในการพูด

“ประวัติคุณเขียนไว้ว่าอายุสี่สิบเจ็ดนี่ครับ”ตอนนี้เล้งหนึ่งไม่ เพียงน้ำเสียงเหินห่าง แต่ท่าทางที่เข้มงวดเป็นอย่างมาก เห็นได้ ชัดว่าเขาสงสัยเล็กน้อยว่าคนที่มาจะเป็นตัวปลอม
ตอนที่เขาพูดประโยคนี้นั้น ได้เงยหน้าไปมองเงินล้วจึงแวบ หนึ่ง ตอนที่เห็นใบหน้าของเงินถั่วถึง ไม่ตะลึงความงามเลยสัก นิต ตรงกันข้ามกลับรู้สึกเกิดความสงสัยเล็กน้อย

ผู้หญิงรูปร่างหน้าตาแบบนี้เหรอจะมาช่วยเขาโชคดี

ข้างบนแน่ใจนะว่าไม่ได้กลั่นแกล้งเขา

“ที่ฉันลงไว้นั้นคือข้อมูลของแม่ฉันเองค่ะ ตอนแม่ฉันอายุห้า ขวบถูกคนลักพาตัวไปขายที่หมู่บ้านชิงหู แม่ของฉันอยากตาม หาญาติของตัวเองมาตลอด ดังนั้นฉันจึงทิ้งข้อมูลไว้ในเว็บไซต์ ของพวกคุณ” กลับเป็นครั้งแรกของเงินถั่วงที่เพิ่งเคยเห็นด้าน นี้ของเล้งหรง ไม่คิดเลยว่าผู้ชายคนนี้จริงจังขึ้นมาจะดูเคร่งขรึม มากขนาดนี้

แต่ว่า สำหรับท่าทีเช่นนี้ของเล้งหรงนั้นเธอกลับรู้สึกชื่นชม จริงเงินล้วจึงไม่ชอบคนพวกที่เห็นเธอครั้งแรก ก็ต้องเธอไม่ กะพริบอย่างนั้น

แต่เล้งหรงนั้นกลับไม่ได้สนใจที่จะจ้องมองเธออะไรมาก ซึ่ง เป็นเพราะเช่นนี้เองเล้งหรงจึงไม่สังเกตเห็นความผิดปกติใดๆ

“เป็นแม่เธอที่รู้เรื่องอาชญาวิทยาใช่ไหม “เล้งหรงจ้องมองเธอ อีกครั้ง รู้สึกว่าวัยนี้ของเธอน่าจะรู้เรื่องพวกนั้นไม่ค่อยเยอะอย่าง เห็นได้ชัดเจน

“ไม่ค่ะ เป็นฉันเอง ฉันคือผู้เชี่ยวชาญด้านอาชญาวิทยา ค่ะ”เสียงเงิน เฉิงแผ่วเบา และนิ่งมาก แต่กลับพูดให้เข้าใจอย่างชัดเจน

หัวคิ้วเล้งหรงขมวดเข้าหากันเล็กน้อยในชั่วแวบหนึ่ง ราวกับมี ความสงสัย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปมาก

เขาไม่ใช่พวกที่ดูคนจากรูปลักษณ์ภายนอก ไม่อาจเป็นเพราะ คนอื่นมีหน้าตาดีก็ดูถูกคนอื่น รู้สึกว่าคนอื่นไม่มีความสามารถ

จริงๆ

“เธอตามฉันเข้ามา แต่ว่า ครั้งนี้เล้งทรงไม่หันไปมอง เงินถั่วนิ่งเลย ก็หมุนตัวเดินกลับไปทันที

แม้เล้งหรงไม่ใช่พวกที่มองคนจากภายนอก แต่สำหรับหญิง สาวที่อ่อนเยาว์มากๆ และสวยมากๆ ที่อยู่ตรงหน้าคนนี้ เขาไม่ คาดหวังอะไรทั้งนั้น