บทที่340 คุณพ่อมาแล้ว(5)

ทุกคนได้ยินเสียง ต่างก็หันไปมอง เมื่อ เห็นผู้ชายที่กำลังเดินมา ทุกคนต่างก็ตะลึง

ผู้ชายคนนี้ดูดีมาก ! นี่เป็นปฏิกิริยาแรก

ของทุกคน

ผู้ชายคนนี้เผด็จการมาก ! นี่เป็น ปฏิกิริยาที่สองของทุกคน

ผู้ชายคนนี้น่าเกรงขามมาก นี่เป็น ปฏิกิริยาหลังจากความกลัวของทุกคน

ใช่ ผู้ชายที่เดินมาดูดีมาก ดูดีมากจริงๆ ดู ดีแบบที่ผู้หญิงมองแล้วไม่อยากละสายตาเลย

บนใบหน้าผู้ชายไม่ได้แสดงสีหน้าอะไร เลย ไม่รู้ว่าทำไม มีความรู้สึกเหมือนเผด็จการ ภายในสู่ภายนอกแบบอธิบายไม่ถูก

เมื่อกี้เสียงของเขาเบามาก แต่ว่า ตั้งใจ ฟังแล้ว จะพบว่าเสียงนั้นราวกับมีเจตนาที่ อยากจะฆ่าคนเลย

ในเวลานี้ เขาเดินมาช้าๆ แต่ละก้าวที่เดิน เข้ามาใกล้ ยิ่งเห็นได้ชัดเจนว่าอันตรายมาก และอยากจะฆ่าคนเพิ่มขึ้น

คนที่มาดูก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น และต่างก็ ถอยออกไป

ผู้หญิงอ้วนกลืนน้ำลายโดยจิตใต้สำนึก ของเธอ มาเริ่มสั่นไปทั้งสองข้าง

เงินลั่วนิ่งเห็นคนที่เดินมาตะลึงอย่างเห็น

ได้ชัดเจนมาก รุ่นพี่ ?

ครั้งก่อนมู่หรงตัวหยางบอกว่ารุ่นพี่ยังอยู่ เมือง A แต่ว่ารุ่นพี่ไม่เคยติดต่อเธอเลย เธอ คิดว่ารุ่นพี่กลับไปแล้วซะอีก ไม่คิดเลยว่ารุ่นพี่ ยังไม่ได้ไปจากเมือง A

แต่ว่า ทําไมรุ่นพี่จู่ๆถึงมาอยู่ตรงนี้ เห็น ได้ชัดว่า รุ่นพี่มาเพราะเรื่องของวันนี้ แต่ว่า ทำไมรุ่นพี่ถึงรู้เรื่องของโรงเรียนอนุบาล ?

“ใครเป็นคนร้งแกลูกรักบ้านผม ถังไป เซียนเดินมา อุ้มถังจื่อ ขึ้นมา หอมแก้มของ ถังจื่อซีเบาๆ

ในเวลานั้น เจตนาความรู้สึกอยากฆ่าคน ที่เป็นอันตรายของผู้ชายนั้นได้หายไป เปลี่ยน เป็นความอ่อนโยนนุ่มนวล

“เขา เขาตาหนู ดาพี่ชาย ยังด่าแม่อีก มือเล็กๆของถังจื่อซีชี้ไปที่เด็กผู้ชายอ้วน

ถังไปเขียนยิ้ม แล้วมองไปที่ถัง อโม่ พูดช้าๆว่า : “แสดงว่า ถูกรังแกเหรอ ? ”

ถังไปเขียนพูดแบบรู้อยู่แก่ใจแล้วยัง แกล้งถาม ด้วยความฉลาดของเขา เป็นไปไม่ ได้ที่จะดูไม่ออก

เงิน ว งรู้สึกแปลกใจ มองไปที่ถังไป๋ เขียน

“อย่างเขา จะรังแกผมได้เหรอ ? ไม่เห็น หรอว่าตอนนี้เขายังลุกไม่ขึ้นเลย ? “ถังจื่อโม่ เงยหน้าขึ้น เชิดอก น้ำเสียงนี้ดูโอ้อวดอย่างไร

ขอบเขต เป็นไปได้ยังไง เขาจะถูกรังแก ?

เมื่อกี้อยู่ต่อหน้าของเงินลั่วฉิง ถังจื่อโม่ ยังปิดบังอยู่เลย แต่ว่าตอนนี้ เขาไม่ปิดบังเลย

“อืม ดีมาก ถังไปเชียนยิ้ม รู้สึกพอใจ มาก พอใจวิธีการทำของถังจื่อโม่ ยิ่งพอใจค่ ตอบของถังจื่อโม

แต่ว่า ถังไปเขียนยังพูดไปคํานึง ว่า : “แต่ก็ ตีเบาไปหน่อยนะ

ทุกคนได้ยินการสนทนาของทั้งสองคน ต่างก็ตะลึงไปเลย นี่ นี่เป็นสถานการณ์ อะไร ?

มีผู้ปกครองที่สอนเด็กแบบนี้ด้วยเหรอ?

ลูกของตัวเองไปตีลูกของคนอื่น คนที่ เป็นผู้ปกครองยังจะพูดว่าตีเบาเกินไป

คุณสอนเขาแบบนั้นจะตามใจเด็กจน เสียคน “เวิน วงตะลึง ถึงจะเป็นความผิด ของเด็กผู้ชายอ้วนนั้นจริงๆ แต่ตอนนี้ถึงจื่อไม่ ไปตีคนอื่นแบบนี้ เธอเห็นแล้วก็รู้สึกสงสาร เธอรู้สึกว่า รุ่นพี่สอนถังจื่อโม่แบบนี้ไม่

ถูกเลย

เธอกลัวรุ่นพี่สอนเด็กแบบนี้จะตามใจ เด็กจนเสียคน

“เหรอ ? “ถังไปเขียนค่อยหันไปที่ เงิน วฉิง มีรอยยิ้มในดวงตาอยู่ลึกๆ : “จื่อโม่ ยังไม่เป็นเด็กดีเหรอ ? ยังเชื่อฟังไม่พอเห รอ ? ”

“ หรือว่าคุณหวังว่าเด็กถูกรังแกแล้วจะ ไม่คืน ? ปล่อยให้ถูกคนร้งแกไปทั่ว ? “ตอน ถังไปเขียนพูดคำนี้ เสียงอ่อนโยนมาก

เงินล้วนิ่งพูดไม่ออกไปซะพัก :

อโม่บ้านเธอเป็นเด็กดีจริงๆ เชื่อฟังมาก แล้ว วันนี้ถ้าไม่ใช่เด็กผู้ชายอ้วนด่าคนก่อน และยังค่าแรงขนาดนี้ เป็นไปไม่ได้ที่ถังจื่อไม่ จะไป คนอื่น

และคุณชายสามเย่ในตอนนี้นั่งรอ เงินล้วนิ่งอยู่ที่ห้องทํางาน รอแล้วรอเล่าก็ยัง ไม่มา…….

คุณชายสามเห่เริ่มหลับตาลงทีละนิด

เธอบอกว่าจะมาหาเขา ทั้งไปที่ตอนนั้น เขาได้ยินเธอกําลังลงจากรถ โดยปกติ ก็น่าจะ ถึงตั้งนานแล้ว ทําไมตอนนี้ก็ยังไม่เจอเธอ อีก ?

เยซือเฉิน รู้ว่าเป็นลั่วนิ่งไม่อยากเปิดเผย เรื่องการแต่งงานของพวกเธอมาโดยตลอด ดังนั้น เงินล้วนิ่งจะมาหาเขา แน่นอนว่าจะมา ทางลิฟต์ส่วนตัวของเขา

เยมอเฉินออกมาจากห้องทํางาน เดิน ตรงไปที่ลิฟต์ส่วนตัว เห็นว่าลิฟต์ส่วนตัวยังคง อยู่ชั้นที่เขาอยู่

หลังจากนั้นเย่อเฉินก็ไปดูคลิปวีดีโอ จากกล้องวงจรปิดทั้งหมด และยังคงไม่เห็น ร่องรอยของเวิน วง

ในดวงตาของเย่ อเฉันมีความสับสน เล็กน้อย เธอไปที่ไหนกันแน่ ? หรือว่าจะอยู่ห้างข้างล่างหรือเปล่า ? ได้ยินมาว่า โดยธรรมชาติแล้วผู้หญิงจะชอบ เดินห้าง และชอบช็อปปิ้ง

แต่ว่า แต่งงานกับเธอมานานขนาดนี้ เขา เหมือนจะไม่เคยเห็นเธอไปเดินห้างเลย และ ไม่เคยเห็นเธอซื้อของอะไรเลย

ไม่ ครั้งก่อน เธอเคยซือกระเป๋าสตางค์ ก็ คืออันที่เขาใช้ในตอนนี้ คิดแล้วก็มีความสุข

เยซือเฉินสัมผัสกระเป๋าสตางค์ แล้วโค้ง มุมปากขึ้น หรือว่าเธอจะชอบของอะไรบาง อย่าง กําลังซื้อของอยู่ ก็เลยเสียเวลาไป

หน่อย รออีกหน่อยละกัน

คุณชายสามแยบอกตัวเองว่าให้อดทนอีก

ณ โรงเรียนอนุบาล

“เรื่อง คุณไม่ต้องยุ่ง ให้ผมมาจัดการ “ตอนถังไปเขียนมองเงิน วฉิง มีรอยยิ้มบน ใบหน้าด้วย เสียงนุ่มนวล และอ่อนโยนมาก แต่ว่า ความอ่อนโยนของเขาจะมีกับ เงิน ว งแค่คนเดียว

เงิน วฉงรู้ว่าในหลายๆด้านนั้น วิธีการ จัดการแต่ละเรื่องของรุ่นพี่จะแตกต่างกับเธอ มาก ตอนนี้รุ่นพี่มาแล้ว เรื่องนี้คงจะไม่จบได้ ง่ายแน่นอน…….

ดังนั้น เรื่องของวันนี้เงินล้วนิ่งไม่ค่อย อยากให้รุ่นพี่มาจัดการเลย เพราะเธอไม่อยาก ให้เรื่องมันใหญ่โต

เงินลั่ว งกำลังจะพูด จู่ๆผู้หญิงอ้วนก็พูด ออกมาคํานึง : “หมายความว่ายังไง ? พวก คุณหมายความว่ายังไง ?

ผู้หญิงอ้วนไม่ค่อยเชื่อคําพูดเมื่อกี้ของ ถัง อโม่ หมายความว่ายังไง ? พวกเขา หมายความว่าได้ จ้างจ้างของบ้านเธอจริงๆ หรอ ?

ไม่ เป็นไปไม่ได้ ? เมื่อกี้เธอได้ตรวจ สอบแล้วนี่ ร่างกายของ จ้างจ้วงไม่ได้มีแผล อะไรเลย แม้แต่ร่องรอยนิดหน่อยก็ไม่มี แต่ ร่างกายของถัง อโม่นี่สิที่กลับมีแผลชัดเจน มากกว่าอีก

ผู้หญิงอ้วนรู้สึกว่าพวกเขาก็แค่สร้าง สถานการณ์ข่มขู่ กำลังหลอกเธออยู่แน่นอน ดังนั้นเธอก็เลยไม่ไปสนใจเด็กผู้ชายอ้วน ที่นอนอยู่บนพื้นเลย

แม่ของเด็กผู้ชายอ้วนยังปล่อยให้เด็ก ผู้ชายอ้วนนอนร้องไห้อยู่บนพื้น แม้แต่ถังจื่อ โม่ก็ทนดูไม่ไหวแล้ว : “ขอเตือนด้วยความ หวังดีนะ เขาเจ็บจริง ไม่ได้แกล้งเจ็บ ”

ทุกคนได้ยินคำพูดของเขา ก็มองไปที่ เด็กผู้ชายอ้วนที่นอนร้องไห้อยู่บนพื้นอย่างน่า สงสาร สังเกตเห็นว่าสีหน้าของเด็กผู้ชายมี เจ็บปวดทรมานมาก มันเป็นอาการเจ็บจริง ไม่ ได้แกล้ง

ผู้หญิงอ้วนก็เลยรีบนั่งลงไปตรงหน้า ของเด็กผู้ชายอ้วน แต่ก็ยังคงสงสัยอยู่ ถาม เบาๆว่า : “จ้างจ้วง ลูกเจ็บจริงๆเหรอ ?” “เจ็บ เจ็บจริงๆ เจ็บมาก แต่ละทีที่เขาดี

นั่นเจ็บชนิดต้องร้องขอชีวิตเลย ” เด็กผู้ชายยิ่ง ร้องไห้หนักเข้าไปอีก

“แก ลูกชายฉัน แค้นนี้…” ผู้หญิงอ้วน เพิ่งจะรู้ว่าลูกชายตนได้ถูกตีจริงๆ ปฏิกิริยา แรกของเธอคือจะเอาเรื่องถังจื่อไม่เพื่อล้าง แค้น แต่พอเห็นสายตาของถังไปเชียน คำพูด เธอก็ถูกค้างคาไว้แบบนั้น

ฐานะบ้านเธอก็นับว่ารวยนะ เธอเคย เห็นคนใหญ่คนโต เพราะฉะนั้น เธอดูออกว่า ผู้ชายคนนี้ไม่ธรรมดาแน่ๆ เธอคงจะทำอะไร เขาไม่ได้