บทที่232 ความสามารถที่แสดงออกมาของเทพธิดา เวิน ทุกคนตะลึงตาค้าง (4)

“พี่สะใภ้สามน่าจะบอกประธานหลี่ไอ้หมาบ้านั้น ว่าเธอคือ ภรรยาของท่านประธานบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป เขาตกใจ ตายไปเลย”เสี่ยวซีรับความดุเดือดอย่างออกรส อารมณ์ จึงเดือดอย่างเห็นได้ชัด จึงลืมไปเลยว่าเรื่องการแต่งงานของ คุณชายสามเย่นั้นไม่เคยได้เปิดเผยให้สาธารณชนได้รับรู้

นัยน์ตาเยซื้อเฉินประกายเล็กน้อย เขาทราบดี สำหรับ ความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอนั้น เธอจะไม่คนพูดยอมรับ เองแน่

ในอีกห้องหนึ่ง เวินยิ้มเบาๆไม่พูดอะไร เมื่อเห็นทางของเวินลั่วฉิงในตอนนี้ เฉินแอบถอนหายใจ เขารู้ อยู่แล้วแหละ เขาจะไม่เป็นคนยอมรับความสัมพันธ์ของพวก เขาด้วยตัวเองหรอก แม้จะเป็นสถานการณ์ที่ดีต่อเธอก็เถอะ

การที่เป็นลั่วมีปฏิกิริยาเช่นนี้ กลับทำให้ภายในใจของ ประธานหลี่ยิ่งรู้สึกกังวลกลัวมากขึ้น

“หากฉันเซ็นล่ะ ที่เกิดขึ้นในวันนี้เธอจะรับปากไม่พูดเอา ไปได้หรือเปล่า”ประธานหลี่ยอมถอยให้แล้วอย่างชัดเจน

เขาเพียงต้องการให้เธอรับประกันว่าจะไม่พูดเรื่องนี้ออกไป

“ดูอารมณ์แล้วกันนะคะ”เวินรั่วจึงได้ยินที่เขาพูดแล้ว ก็ยิ้ม เบาๆ คาดไม่ถึงเลยสักนิดว่าประธานหลี่จะพูดแบบนี้ออกมา

แน่นอน การที่เงินลั่วจิงพูดเช่นนี้ในตอนนี้ ก็ทำให้ทุกคนที่ จ้องดูกล้องวงจรปิดอยู่นั้นนิ่งอึ่งไปอีกครั้ง

ประธานหลี่รับปากเขาแล้วแท้ๆ ว่าจะยอมเซ็นสัญญา ทุก คนต่างก็คิดว่าเธอได้ในสิ่งที่ต้องการแล้วจะหยุด แต่ไม่มี ใครคิดถึงเลยว่าเธอจะ..

“เงินลั่วชิง ถ้าเธอยังมีท่าทีแบบนี้ ก็กลัวว่าจะคุยเจรจากัน ไม่ได้แล้วล่ะ”ประธานหลี่จ้องมองรอยยิ้มที่ไม่สนใจอะไรใน บนใบหน้าเธอแล้ว ก็รู้สึกเลือดในกายอุดตันอยู่ในอกไม่ไหล เวียน จะขึ้นก็ไม่ขึ้น จะลงก็ไม่ลง ทรมานจนเกือบตาย

เขากังวลว่าเป็นลั่วนิ่งจะไปบอกเลขาหลิวจริงๆ แต่เขาทนไม่ได้ที่จะให้มันเป็นแบบนี้

“ประธานหลี่ คุณเอาผลประโยชน์ของบ้านตัวเองมาต่อ รองกับฉัน ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบก็ยังอยากเป็นผู้ที่คุม เกมอีกเหรอคะ มันเป็นจริงไม่ได้หรอกนะคะ”มุมปากเวินลั่วฉิ งมีความเยาะเย้ยมากขึ้น”หากประธานหลี่ไม่อยากจะคุย ก็ ไม่มีใครบังคับคุณหรอกนะคะ”

การที่เธอจะทำเรื่องอะไร ไม่เคยคิดเหลือที่ว่างใดๆ ให้ศัตรูมาก่อนเลย

วันนี้ แม้เขาไม่ได้ทำอะไรเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถปล่อย เขาไปง่ายๆได้ อย่างน้อยมันก็ต้องทำให้เขาหวาดกลัวสัก หลายวันหน่อย

ทว่าเรื่องแบบนี้นั้น เป็นเรื่องถนัดที่สุดของเธอมา โดย

ตลอด

“พี่สะใภ้สามเนี่ยดื้อรั้นจังเลยนะครับ “หลังจากเสี่ยวซีรู้ตัว แล้ว ก็กลืนน้ำลายอย่างหนัก จากนั้นก็เอ่ยเสริมยังกล้าๆ กลัวๆ ที่กลัวเพราะตอนนี้ตื่นเต้นเกินไป

ตอนนี้ ทุกคนต่างก็เห็นด้วยกับคำพูดของเสี่ยวซีเป็น อย่างมาก ดื้อรั้น ดื้อรั้นมากจริงๆด้วย

ไม่เพียงแค่ดื้อรั้น แต่ยังใจเด็ดอีกด้วย

“คิดไม่ถึงเลย ว่าเธอจะร้ายกาจขนาดนี้ กลับเป็นฉันเองที่ มองพลาดไป”ในขณะนี้ประธานหลี่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่าง เกลียดชัง แต่เขาไม่กล้าเดิมพัน เพราะเขารู้ดี หากเดิมพันแพ้ แล้ว เขาอาจสิ้นเนื้อประดาตัวได้

เพราะฉะนั้น แม้ว่าตอนนี้ในใจเขาจะไม่เต็มใจสักแค่ไหน แต่สัญญาณนี้ก็ต้องเซ็นภายในวันนี้

“ต่อไปประธานหลี่ออกจากบ้านก็พกพาลูกตามาด้วยนะ คะ”เงินสั่งฉิงเห็นด้วยกับคำพูดของประธานหลี่ และพยักหน้าอย่างจริงจัง “แน่นอนที่สำคัญสุดคือต้องไม่ลืมพกสมอง มาด้วยนะคะ”

คำพูดนี้ของเวินสั่วฉิงได้ประชดอย่างรุนแรงว่าประธานหลี่ มีตาหามีแววไม่ และแถมยังไม่มีสมองอีกด้วย

“พรีด ฮ่าฮ่าฮ่า มันตกลงมาก พี่สะใภ้สามนี้ด่าคนไม่เอ่ย คำหยาบเลย”เสี่ยวซีข่าจนทรงตัวไม่อยู่ และข่าจนน้ำตาไหล ออกมา”พวกพี่ดูประธานหลี่ โกรธที่ถูกพี่สะใภ้ว่า ฮ่าฮ่าฮ่า สะ ใจจริงๆ”

คนอื่นก็หัวเราะตามไปด้วยเช่นกัน

เย่ซื้อเฉินค่อยๆกระตุกยิ้มมุมปาก ผู้หญิงคนนี้ปากคอเราะ

ร้ายมากเสียจริงๆ

สกิลการด่าคนนี้ไม่มีใครเกินเลยจริงๆ

ประธานหลี่ถอนหายใจอย่างหนัก ก็ยังแน่นอกไม่สบาย เช่นเดิม เขารู้สึกว่าวันนี้เขาต้องโดนผู้หญิงคนนี้ทำโมโหจน เกือบกระอักเลือดออกมา

“สัญญามาให้ฉัน ฉันจะเซ็น”ประธานหลี่ในตอนนี้คิดแค่ ว่าจะเซ็นสัญญาให้เสร็จๆแล้วก็รีบจากไป เขารู้สึกว่าหากยัง จะอยู่ต่ออีก ถ้าไม่โดนผู้หญิงคนนี้ฆ่าตาย ก็โดนผู้หญิงคนนี้ ทำโมโหจนตายอย่างแน่ๆ

คนโง่เหรอ เป็นใครกันที่บอกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนโง่
หากเธอเป็นคนโง่ กลัวว่าคนส่วนใหญ่ในโลกนี้ก็คงเป็น ไอ้บื้อกันหมดแล้วล่ะ

เป็นส่วจึงไม่ได้หยิบสัญญาณให้กับเขา แต่มองซี้ลงบน โต๊ะที่มีสัญญาวางอยู่ เพียงท่าทีเช่นนี้ของเธอก็สามารถ เหยียบประธานหลี่ให้จมอยู่ในโคลน

ประธานหลี่เคยถูกการเหยียบหยามแบบนี้สักเมื่อไหร่ สองมือกำแน่น อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น ตอนนี้เขาอยากใช้มือฉีก เป็นลั่วนิ่งให้ตัวขาดไปเลย แต่ที่เงินลั่วฉิงเป็นเช่นนี้ในตอนนี้ กลับยิ่งทำให้เขาไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่ามมากขึ้น

เขาทำได้เพียงกลืนความโมโหเข้าไปอย่างจำใจ เขาหยิบ สัญญาบนโต๊ะขึ้นมาด้วยตัวเอง แล้วก็รีบเซ็นชื่อเขาลงไป อย่างรวดเร็ว

ในด้านการทำธุรกิจค้าขาย เขาเป็นคนที่ระมัดระวังอย่าง ดีมาตลอด จงสามารถพูดได้ว่าเป็นคนพวกจุกจิกเลยก็ว่าได้ แต่ในขณะนี้ เขากลับไม่มองดูให้ละเอียด ก็เซ็นไปเลย

เงินลั่วชิงตั้งแต่ต้นจนจบไม่เคยเปิดมองดูสัญญานั้นเลย เพราะว่า เป้าหมายของเธอไม่ใช่เรื่องนี้ตั้งแต่ต้น

เนื้อหาข้างในของสัญญาเธอก็ไม่สนใจ

ที่ให้ประธานหลี่เซ็นสัญญานั้น เพราะเธอเอาไปใช้

ประโยชน์จากที่อื่นได้
ประธานหลี่เซ็นสัญญาเสร็จ ก็โยนปากกาไปไว้ตรงหน้า เธอ วันนี้เขารู้สึกว่าตัวเองอับอายเสียหน้าเกินไปแล้ว ตอนนี้ เลยอยากกู้หน้าตาเสียหน่อยไม่ว่าจะน้อยหรือมากกว่าตาม

ตอนนี้เขาเซ็นสัญญาเสร็จแล้ว ผู้หญิงคนนี้ก็คงจะพอใจใด้

แล้ว

เวินลั่วฉิงจะมองไม่ออกถึงความคิดของเขาได้ยังไง จึงยิ้ม อย่างเย็นชา “ประธานหลี่ เซ็กบิลด้วยนะคะ ฉันเป็นเพียง พนักงานตัวน้อยๆ จ่ายไม่ไหวหรอกค่ะ โดยเฉพาะไวน์แดง ขวดนี้ เพราะประธานหลี่เป็นคนเปิดไวน์แดงขวดนี้เองนะ คะ”อยากกู้ศักดิ์ศรีหน้าตาตัวเองต่อหน้าเธอ เขาหลงเอาตัว เองเป็นที่ตั้งมากเกินไปแล้ว

“เธอนี่มัน”ประธานหลี่โมโหจนเลือดในอกพุ่งพรวดอย่าง รุนแรง ก็เกือบจะเป็นลมขึ้นมาในทันที

ประธานหลี่ในตอนนี้ได้รู้แล้วว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้ หญิงคนนี้จริงๆ เขาแอบถอนหายใจ พยายามกดความโกรธ ในอกไว้อย่างหนัก หันหลังเดินออกไปทันที

“ประธานหลี่ ขอบคุณในความร่วมมือนะคะ”เมื่อเห็น ประธานหลี่ที่ลุกลี้ลุกลนอยากเดินจากไป เวินลั่วฉิงพูดเสริม ขึ้นมาอีกคำอย่างจงใจที่แกล้งยั่วโมโห

ประธานหลี่ซะงักก้าวเดินไว้ไม่หันกลับไปมอง
แต่เป็นการเดินจากไปอย่างว่องไว เหมือนกลัวเว็นลั่วฉิง จะพูดอะไรขึ้นมาอีก

เขายิ่งกลัวว่าเงินลั่วชิงเปลี่ยนใจกะทันหัน อยากจะแกล้ง เขาอีก

ตอนนี้ เขาไม่มีความคิดที่จะกู้ศักดิ์ศรีหน้าตาแบบเมื่อ แล้ว คิดเพียงแต่ว่าอยากจะออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด อยากจะออกห่างให้ไกลจากผู้หญิงปีศาจคนนี้ให้เร็วที่

ในอีกห้องหนึ่ง ตอนนี้ก่อเกิดความเงียบขึ้นมาอย่างไม่มี เสียงเลยสักนิด ทุกคนต่างจ้องมองเงินลั่วชิงในจอไม่วาง สายตา มันจะตะลึง และไม่คาดฝันมากเกินไปแล้ว เวลาอัน สั่นจึงไม่สามารถเรียกสติกลับมาได้

รวมไปถึงเย่ชื้อเฉินด้วย

ทีแรกคิดว่าเป็นลั่วฉิงไม่สามารถทำให้ประธานหลี่เซ็น สัญญาได้อย่างคุณชายห้าซิ่งก็นิ่งอึ้งไปอีกครั้ง อารมณ์เขา สับสนวุ่นวายไปหมดแล้ว เวลาอันสั้นจึงไม่สามารถหาคำมา บรรยายอารมณ์ของเขาในตอนนี้ได้

เขาดูถูกเป็นลั่วนิ่งไปแล้วจริงๆ

คิดมาตลอดว่าถึงแม้เป็นลั่วนิ่งจะหายจากอาการป่วยแล้ว ก็ยังมีความโง่หลงเหลืออยู่ ถึงไม่เหมาะสมกับพี่สามเลยสัก

นิต
แต่เมื่อกี้ได้เห็นทุกอย่างกับตา เขารู้สึกว่าเขาจะโดนความ จริงตบหน้าตาแล้วจริงๆ

ใบหน้าที่โดนความจริงตบนั้นมันเจ็บจริงๆเลย

จี้หซีก็เป็นเช่นนั้นเหมือนกัน เขาคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่า เป็นลั่วจึงจะสามารถทำให้สัญญาถูกเซ็นในเหตุการณ์แบบนี้ ได้ แถมยังจัดการประธานหลี่ให้กลัวจนยอมทุกอย่าง

แม่งโคตรสนุกสะใจเลยจริงๆ