บทที่1048 ข่มเหงเศษเดน ตบหน้าฉาด เสพติด ขั้นตอนการรนหาที่ตาย (6)

เสียงของเขาเย็นชาและทุ่ม ไม่อ่อนโยนเหมือนตอนที่คุย กับคู่หลิงเอ๋อเลย

“คุณหลิวกับคุณเจ้า” มีคนที่เห็นว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล เลย ผลักภาระไปที่คุณหลิวกับคุณเจ้าที่ก่อเรื่องเมื่อครู่ อีกอย่างคน ที่มามุงดูเหมือนคุยกันมาจนเสร็จแล้ว เลยถอยออกไปพร้อมๆ กัน เพื่อออกห่างจากคุณหลิวกับคุณเจ้า

คุณหลิวกับคุณเจ้าออกมาสองคน

ทั้งสองคน ไสหัวออกไป” มู่หรงตัวหยางกวาดตาไปมองคุณ หลิวกับคุณเจ้าด้วยความเย็นชา จากนั้นก็พูดด้วยเสียงเย็นยะ เยือก โดยไม่ไว้หน้าเลยแม้แต่น้อย

นําว่าไสหัวออกไปนั้นเขาพูดออกมาได้ง่ายๆ อีกอย่างในที่ แบบนี้มันเหมือนกับการดูถูกเลยล่ะ

มีคนไล่ออกไปจากที่แบบนี้ มันมีอะไรน่าอายกว่านั้นอีกเห รอ?

คุณหลิวกับคุณเจ้าคิดไม่ถึงว่าประธานที่เพิ่งขึ้นมารับตำแหน่ง ของเว้ยคัง จะกล้าไล่ให้พวกเธอออกไป?!

ในตอนนั้นสีหน้าของทั้งสองคนดูไม่ดีเลย
“ประธานมู่หรง ฉันเป็นแขกที่พวกคุณเชิญมานะ อีกอย่างวันนี้ ฉันมากับพ่อแม่ พ่อแม่ของฉันยังอยู่ข้างในอยู่เลย” คุณเจ้าโกรธ ขึ้นมาเป็นอย่างมาก ใบหน้าเลยแตง แต่เธอก็ยังคุมสติได้ และคิดถึงพ่อแม่ของเธอ

แน่นอนว่า เสียงของเธอมันวางมาดอย่างเห็นได้ชัด และก็มี ความข่มขู่อยู่ไม่น้อย เห็นได้ชัดว่าพ่อแม่ของเธอน่าจะเป็นคน ระดับสูง

“คุณหมายความว่าจะให้ฉันบอกพ่อคุณว่าให้ออกไปพร้อมกัน งั้นเหรอ? ” มู่หรงตัวหยางฉลาดมาก เลยเข้าใจน้ำเสียงข่มขู่ ของคุณเจ้าออก มู่หรงตัวหยางเลยยิ้มออกมา

ขู่เขางั้นเหรอ?

หลายปีแล้วที่ไม่มีใครกล้าเขา!!

“ประธานมู่หรง พ่อของฉันเป็นคนรับผิดชอบดูแลของ สํานักงานการก่อสร้างใหญ่ของเมืองจีนเลยนะ…. คุณเจ้าได้ ยินมทรงตัวหยางไม่ไว้หน้าก็อึ้งไป เธอคิดว่ามู่หรงตัวหยางไม่รู้ ว่าพ่อของเธอเป็นใคร ดังนั้นเธอเลยตั้งใจเตือนทรงตัวหยาง สักหน่อย

ธุรกิจของเว้ยดังนั้นกว้างขวางมาก ตั้งแต่อสังหาริมทรัพย์ รวมไปถึงการรับเหมาก่อสร้าง พ่อของเธอเป็นคนควบคุม ทั้งหมด

เธอไม่เชื่อว่ามู่หรงตัวหยางจะกล้ามีเรื่องกับพ่อของเธอ ถ้า เกิดมู่หรงตัวหยางมีเรื่องกับพ่อของเธอ เดี๋ยวพ่อของเธอจะต้องหาวิธีจัดการกับเว้ยคังแน่นอน

เว้ยคังจะเก่งกาจขนาดไหนก็มีเพียงธุรกิจเดียว เหมือนกับคำที่ บอกว่าประชาชนไม่สู้กับทางการ เว้ยคงจะกล้าแค่ไหน ก็ไม่มี ทางมีเรื่องกับผู้นำได้

ในสถานการณ์แบบนี้พ่อของเธอถือธุรกิจหลักๆ ของเว้ยดัง

เอาไว้มากมาย

มุมปากของหลิงเอ๋อยิ้มขึ้นอย่างร้ายกาจ ดวงตาก็อดไม่ได้ที่ จะมองไปทางคุณเจ้าอีกครั้ง คุณเจ้าคนนี้ไม่มีสมองหรือเปล่า เนี่ย?

ในสถานการณ์แบบนี้กล้าพูดอะไรแบบนี้ออกมา ผู้บริหาร ระดับสูงนั้นต่างนอบน้อมกันทั้งนั้น อย่างน้อยก็ต้องนอบน้อมใน ที่สาธารณะแบบนี้ถึงจะถูก แต่คุณเจ้ากลับมาอย่างวางมาด ขนาดนี้

คุณเจ้านั้นพูดออกไปต่อหน้าทุกคน จากนี้ถ้าเกิดเกิดอะไรขึ้น กับเว้ยคัง ถึงพ่อของเธออย่างหัวหน้าใหญ่เจ้าจะไม่ใช่คนทำ แต่ ก็เป็นไปได้ว่าจะต้องพึ่งพ่อของคุณเจ้าคนนี้

มันถือเป็นอำนาจที่ได้มาอย่างไม่บริสุทธิ์เท่าไหร่นัก

อีกอย่างงานเลี้ยงของเว้ยคงในวันนี้มีผู้บริหารมากมาย พ่อ ของคุณเจ้าเองก็ไม่ได้ใหญ่โตเท่าไหร่ แต่คนที่บริหารสำนักงาน การก่อสร้างใหญ่ของเมืองจีนก็ดูแลธุรกิจของเว้ยคังโดยตรง จริงๆ
ดังนั้น คุณเจ้า ในตอนนี้เลยกล้าอย่างแน่นอน

ทุกคนต่างมองไปทางมู่หรงตัวหยาง เพื่อรอเขาตอบ ทุกคน คิดว่าคนหนึ่งเป็นเพื่อนของแฟน อีกคนเป็นผู้บริหารที่ดูแลธุรกิจ ของเว้ยคัง ความเลวร้ายของการทำธุรกิจคือการมีเรื่องกับคนอื่น ในสถานการณ์แบบนี้ต้องสนใจผู้บริหารอยู่แล้ว

ดังนั้นทุกคน ในตอนนี้ต่างคิดว่ามู่หรงตัวหยางจะต้องไว้หน้า คุณเจ้าบ้าง เรื่องแบบนี้ ไม่ว่าเป็นใครก็ต้องเลือกทำแบบนั้น

มู่ทรงตัวหยางมองคุณเจ้า แต่ไม่ได้รีบตอบอะไร เหมือนกำลัง คิด และไตร่ตรองอยู่

อันที่จริงมู่หรงตัวหยางไม่ได้กำลังคิดอะไรอยู่ และไม่ได้ ไตร่ตรอง เขาไม่คิดว่ามันมีอะไรให้น่าคิด เขาแค่คิดว่าผู้หญิงคน นี้โง่จริงๆ เขาไม่อยากจะพูดกับเธอ

คุณเจ้าเห็นว่ามู่หรงตัวหยางไม่พูดอะไร เลยคิดว่ามู่หรงตัว หยางลังเล ในใจเลยภาคภูมิเป็นอย่างมาก แน่นอนว่าเธอ วางมาดในใจ โดยที่ไม่ปกปิดเลย พลางแสดงออกมาบนใบหน้า อย่างเห็นได้ชัด

มู่หรงตัวหยางมองไปทางคนข้างกาย : “แจ้งให้พ่อแม่ของ คุณเจ้าคนนี้มานี่ แล้วจูงคุณเจ้าคนนี้กลับไป

มู่หรงตัวหยางพูดอย่างชัดเจน และไม่ไว้หน้าเลยแม้แต่น้อย อีกอย่างมู่หรงตัวหยางพูดต่อหน้าทุกคน คนโดยรอบต่างได้ยิน อย่างชัดเจน และรู้ว่าไม่ได้ล้อเล่น
ทุกคนตกใจอีกครั้ง ใครก็คิดไม่ถึงว่ามู่หรงตัวหยางรู้ถึงฐานะ ของพ่อคุณเจ้าแล้วแต่ยังไม่ไว้หน้าขนาดนี้ อีกอย่างทรงตัว หยางยังใช้คำว่าจูงด้วย

คำว่าจูงกลับไปกับพากลับไปนั้นมันต่างกัน เพราะคำว่าจูงนั้น ส่วนใหญ่ใช้กับเด็กที่ไม่รู้เรื่อง หรือไม่ก็สัตว์

ไม่พูดไม่ได้ว่าคำพูดของมู่หรงตัวหยางนั้นพูดได้อย่างถูกต้อง ตรงไปตรงมา

“นี่มันอะไรกัน? เกิดอะไรขึ้น? หลิงหลิง เกิดอะไรขึ้นเหรอ? พอดีในตอนนั้น มีคุณหญิงคนหนึ่งวัยกลางคนเดินออกมา ก่อน จะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าคุณเจ้า

“แม่ เขา เว้ยคังจะไล่พวกเราออก” คุณเจ้าเห็นแม่ของตัวเอง บนใบหน้าที่มีความน้อยใจอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะเริ่มเล่าเรื่องที่ เกิดขึ้น

“ประธานมู่หรง นี่มันความเข้าใจผิดหรือเปล่า? ” คุณนายเจ้า ได้ยินลูกสาวเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นก็มองไปทางมู่หรงตัวหยาง เธอเพิ่ง มา เลยไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

เธอคิดว่ามันเกิดความเข้าใจผิดอะไร ไม่อย่างนั้นเว้ยคงจะไม่ ลูกสาวของเธอได้อย่างไร

เว้ยคังกล้ามาไล่ลูกสาวเธอนั้นเหรอ?

สามีของเธอนั้นดูแลธุรกิจของเว้ยคังตั้งมากมาย

“ไม่เข้าใจผิดหรอก ในเมื่อคุณนายเจ้าเพิ่งจะมา ก็พาคุณเจ้ากลับไปด้วยนะ” มู่หรงตัวหยางยังคงมีท่าทีแข็งกร้าว ไม่ได้มีท่าที จะอ่อนลงเพราะการมาของคุณนายเจ้าเลย คำพูดของเขานั้นตรง ไปตรงมา โดยไม่มีท่าทีจะให้ได้เจรจาเลยแม้แต่น้อย

คุณเจ้ากระซิบข้างหูคุณนายเจ้า ทุกคนไม่ได้ยินว่าคุณเจ้าพูด อะไร เพียงแต่ได้เห็นสีหน้าของคุณนายเจ้าที่เปลี่ยนไปเป็นอย่าง มาก

แน่นอนว่าทุกคนต่างรู้ดี ว่าพี่เจ้าบอกเรื่องที่เกิดขึ้นให้ คุณนายเจ้าฟัง

“ประธานมู่หรง สามีของฉันเป็นแขกที่เว้ยคังเชิญมา คุณจะไม่ พวกเราไปงั้นเหรอ? ” คุณนายเจ้ายิ้มขึ้น ในตานั้นมีความโกรธ อยู่ เธอคิดว่าเมื่อครู่เกิดความเข้าใจผิดอะไร ดังนั้นเธอเลยอยาก จะถาม แต่คิดไม่ถึงว่าประธานมู่หรงจะไม่ไว้หน้าขนาดนี้

นี่มันเหมือนตบหน้าเธอไม่ใช่เหรอ?

“ไม่ว่าอย่างไร พวกเราเองก็เป็นคนที่เว้ยคังเชิญมา นี่คือ มารยาทที่ประธานมู่หรงทำกับแขกเหรอ? ” คุณนายเจ้าฉลาด กว่าคุณเจ้ามาก คงจะเป็นเพราะเจอเหตุการณ์มามากมาย

คุณนายเจ้ามองไปทางมู่หรงตัวหยาง ในใจก็ยิ้มเยาะ คุณชาย ของตระกูลเว้ยนี้เด็กเกินไปแล้ว แถมคุณชายเหวยยังไม่เคย บริหารธุรกิจเท่าไหร่ อยู่ข้างนอกมาตลอด ไม่เคยบริหารธุรกิจ ของเว้ยคังเลย

คุณชายแบบนี้ต่างกล้าวางมาดกันทั้งนั้น และทำอะไรอย่างไม่ คิด จะให้เขาทำงานอะไรได้นะ?
“ฉันเพิ่งคุยกับคุณนายเหวี่ยข้างในเอง ฉันว่าเรื่องนี้ให้คุณ นายเหวยมาจัดการดีกว่านะ” คุณนายเจ้าไม่สนใจทรงตัวหยาง เลยด้วยซ้ำ เธอเสนอให้คุณนายเหวยมาจัดการเรื่องตรงหน้านี้

คุณนายเจ้ามั่นใจแล้วว่าทรงตัวหยางไม่รู้จักกลัว แต่ว่าคุณ นายเหวยนั้นจะต้องสนใจผลประโยชน์แน่นอน ดังนั้นคุณนายเจ้า เลยมั่นใจว่าคุณนายเหวยออกหน้าแล้วจะไว้หน้าเธอ

จากนั้น เธอก็ให้คุณนายเหวยเชิญเธอเข้าไปด้วยตัวเอง

มู่หรงตัวหยางได้ฟังคำพูดของคุณนายเจ้า ก็ยิ้มมุมปากขึ้น เล็กน้อย!

ตอนแรกเขาจะทำให้ทุกอย่างจบเร็วที่สุด ไม่อยากให้แม่ของ เขาต้องตกใจ แต่ว่าคุณนายเจ้าอยากเชิญแม่เขามางั้นเหรอ?

งั้นก็อย่าโทษเขาก็แล้วกัน!! แม่ของเขาเห็นฉิงฉิ่งสำคัญกว่าใครเป็นไหนๆ !! ดังนั้น เมื่อแม่เขามา ผลที่จะเกิดขึ้น……..

มันเหมือนรอรนหาที่ตายชัดๆ !!