บทที่1038 เจ้าหญิงตัวจริงPKเจ้าหญิงตัวปลอม (2)

คำพูดของไปหยิ่งนั้นข่มขู่อย่างเห็นได้ชัด แต่ก็ไม่ได้พูดเกิน จริงไปนัก “เป็นไปไม่ได้ คุณโกหกฉันแน่ๆ คุณกำลังโกหกฉันอยู่

แน่ๆ ” เฉิงโหรวโหรวยังคงไม่เชื่อ และพูดอย่างหนักแน่นว่าเธอ

ไม่อยากจะเชื่อ

“คนอื่นอาจจะโกหกคุณ แต่ฉันไม่มีวันโกหกคุณ คุณต้องเชื่อ ฉัน” น้ำเสียงของไป๋หญิงนุ่มนวล เธอรู้ว่าตอนนี้ไม่ควรที่จะไปบีบ บังคับอะไรเฉิง โหรว โหรามากนักยังต้องใช้วิธีการผูกไมตรี ประนีประนอม

“คุณเป็นคนที่ฉันหามา ไม่มีใครหวังอยากจะให้คุณเป็นเจ้า หญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ตัวจริงมากไปกว่าฉัน และตอนนี้เราก็ ลงเรือลำเดียวกันแล้ว หากสถานะของคุณถูกเปิดเผย ฉันก็หนี ไม่พ้น ตอนนี้หัวหน้าคงรู้แล้วว่าฉันเป็นคนจัดหาพาตัวคุณเข้า มา”

“แล้วทำไมคุณถึงยังบังคับฉันอีก ? แล้วทำไมยังต้องไป ตรวจDNAอะไรนั้นอีก? “เฉิงโหราโหราไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ และไม่ได้เป็นคนฉลาด แต่ก็ไม่ถึงกับโ

“ฉันพาคุณเข้ามา ก็ต้องมีจุดประสงค์ของฉัน ฉันทำให้คุณได้ เป็นเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ คุณก็ต้องช่วยฉันให้บรรลุถึง เป้าหมายของฉันด้วย มันถึงจะยุติธรรม” ไป๋หยิงไม่ได้ปิดบังความต้องการของตัวเอง ปิดบังตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไร พูด ความจริงน่าจะได้รับความเชื่อใจจากเฉิงโหราโหรามากกว่า

“ผลประโยชน์ของเรานั้นเหมือนกัน หากคุณเป็นไปได้ด้วยดี ฉันก็ถึงจะดีตาม เพราะฉะนั้นฉันต้องหวังดีกับคุณมากกว่า ใครๆ “ไปหยิงขยับเข้าไปใกล้ใบหูของเฉิงโหราโหราแล้วพูด เสียงเบาไปว่า “และแน่นอนว่า หากเป้าหมายของฉันไม่เป็น ไปตามที่หวังไว้ ฉันก็ทำลายคุณได้ทุกเมื่อเช่นกัน

“คุณต้องการให้ฉันทำอะไร ?” ร่างกายของเฉิงโหรว โหรวสั่น สะท้านอย่างเห็นได้ชัด ความกลัวที่อยู่ซ่อนในดวงตาก็ยิ่งแจ่ม ชัดมากขึ้น เธอถามด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครืออย่างไม่รู้ตัว

และคำพูดนี้ของเฉิงโหราโหรา ก็ชี้ชัดว่าเธอยินดีให้ความ ร่วมมือกับไปหยิง และยังแสดงให้เห็นอีกว่าเฉิงโหราโหราเองก็ ไม่เชื่อว่าเธอจะเป็นลูกสาวตัวจริงของหัวหน้า

อันที่จริงตั้งแต่แรกเริ่มหัวหน้าก็เย็นชาไม่แยแสเธอ ไม่สนใจ และไม่ดูแล แม้เธอจะไม่ใช่คนฉลาดอะไรนัก แต่ก็ดูออกว่า หัวหน้าไม่เชื่อในตัวตนของเธอ

และเธอก็เป็นคนที่ไปหยิงพามาจริงๆ ตอนนี้ไปหยิงเอาหลัก ฐานมาวางไว้ตรงหน้า ตอนนี้เธอจึงไม่เชื่อไม่ได้อีกต่อไป

ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะเชื่อในคำพูดของไปหยิง รู้ว่าเธอไม่ใช่ ลูกสาวแท้ๆของหัวหน้า แต่ก็ไม่อยากเสียทุกสิ่งที่มีในตอนนี้ พูด กันตามตรงคือเธอกลัวจะเสียมันไปมากกว่า และตอนนี้เธอก็ ต้องการความช่วยเหลือจากไปหยิงด้วยเช่นกัน
ในเมื่อไปหยิงยังต้องการใช้เธอ เธอก็ไม่กลัวว่าไปหยิ่งจะเปิด เผยตัวตนเธอ

“เรื่องที่ฉันต้องการให้ทำถึงเวลาฉันจะบอกคุณเอง ไม่ต้องรีบ ไปหยิงไม่ได้บอกเป้าหมายของตัวเองออกไป อีกทั้ง เรื่องนี้ก็ไม่ ได้รีบร้อนขนาดนั้น ตอนนี้ในมือเธอมีเฉิงโหรว โหราเป็นหมาก เธอก็สามารถใช้อิทธิพลอำนาจขององค์กรโกสต์ซิตี้มาจัดกา รกับเงินลั่วฉิงได้

ต่อให้เป็นลั่วจึงจะเก่งแค่ไหนก็สู้อำนาจขององค์กรโกสต์ซิตี้ ไม่ได้ ถึงตอนนั้นเธอจะทำให้เป็นลั่วนิ่งอยู่ไม่สู้ตายซะ

เมื่อเฉิงโหรว โหราเห็นว่าเธอไม่ได้พูดอะไร ก็เป็นกังวล

“อย่ากังวลไป เรื่องที่คุณไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของหัวหน้า ฟ้าดิน รู้ เราต่างก็รู้ คุณไม่พูด ฉันไม่พูด ก็จะไม่มีใครรู้ไปหยิงเป็นคน ฉลาด มองออกถึงความกังวลที่มีของเฉิงโหราโหรว เธอยกยิ้ม ปลอบเฉิงโหรว โหรว

“คุณจะไม่บอกเรื่องนี้กับคนอื่นจริงๆ ใช่ไหม ? “ดวงตาของ เฉิงโหราโหรวไหววูบ เห็นได้ชัดว่าไม่เชื่อไปหยิงเท่าไร

“แน่นอนไปหยิงพยักหน้า ตอบกลับไปอย่างมั่นใจ เธอไม่ บอกคนอื่นแน่นอน เธอไม่ได้โง่ขนาดนั้นนะ

“แล้วคุณจะช่วยฉันได้ไหม ?” เฉิงโหรวโหรวขบริมฝีปากแน่น ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจ้องมองไปที่ไปหยิงอย่างคาดหวัง

“ช่วยคุณ ? ช่วยอะไร ? ตอนนี้คุณเป็นเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ ยังจะให้ฉันช่วยอะไรอีก? “ไปหยิงมึนงงเล็กน้อย มองไปที่เฉิงโหรว โหรวอย่างไม่เข้าใจ เธอในตอนนี้ไม่รู้ว่าที่เฉิง โหราโหราอยากให้ช่วยนั้นคืออะไร

“คุณรู้จักหัวหน้าน้อยหรือเปล่า ?”ดวงตาของเฉิงโหรว โหรว เป็นประกาย ใบหน้าแดงก่ำ แม้ว่าเธอจะยังพูดไม่จบ แต่กิริยา ท่าทางการแสดงออกของเธอก็ชัดเจน

“รู้จักไปหยิงยิ้มเยาะในใจ เฉิงโหราโหราชอบหัวหน้าน้อย เข้าให้แล้ว

ก็ไม่น่าแปลก หัวหน้าน้อยหน้าตาหล่อเหลา มีความสามารถ และมีอำนาจ ผู้หญิงคนไหนก็ชอบทั้งนั้น จะว่าไปเธอเองก็ชอบ เขาเหมือนกัน

แต่เธอรู้สถานะตัวเองกับหัวหน้าน้อยดี เธอไม่กล้าที่จะหวัง แต่เฉิงโหรว โหรวก็ช่างกล้านัก

“งั้นคุณพาฉันไปพบเขาหน่อยได้ไหม ?” เฉิงโหรว โหรวมอง ไปยังไปหยิง ดวงตาเป็นประกาย ความคิดความอ่านของเธอ นั้นแสดงออกอย่างชัดเจน

“คุณต้องการพบหัวหน้าน้อย ? ด้วยเหตุผลอะไร? “ไปหยิง มองความคิดของเฉิงโหราโหรวออก แต่เธอก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ และไปหยิงเองก็อยากรู้ว่าหากเฉิงโหราโหราเจอหัวหน้าน้อย แล้วจะทํายังไง

“คราวที่แล้ว เรื่องการตรวจดีเอ็นเอ หัวหน้าน้อยบอกว่าจะ แต่งงานกับฉัน แต่หลายวันมานี้ฉันไม่เห็นเขาเลย ฉันอยากเจอเขา แล้วถามเขา” ใบหน้าที่แดงของเฉิงโหราโหรวก็ยิ่งชัดเจน ขึ้น ในตอนที่พูดคำนี้ น้ำเสียงของเธอก็เบาลงด้วยเช่นกัน และ มีความเขินอายปรากฏ

“คุณว่าไงนะ ? คุณบอกว่าหัวหน้าน้อยจะแต่งงานกับคุณ? ไปหยิงตกใจ เธอกับหัวหน้าน้อยก็เคยติดต่อกันอยู่หลายครั้ง และเธอก็พอรู้ว่าหัวหน้าน้อยเป็นคนยังไง

ชายผู้นั้นดูเป็นคนไร้สาระไปวันๆ แต่ก็ไม่ธรรมดา ไม่อย่าง นั้นคงไม่สามารถดูแลบริหารจัดการองค์กรโกสต์ซิตี้ได้เป็นอย่าง ดี

อีกทั้ง จากที่พบปะกันอยู่หลายครั้ง ไปหยิ่งรู้ว่าหัวหน้าน้อย คนนี้ฉลาดมาก และหัวหน้าน้อยก็รู้ว่าเฉิงโหรวโหราเป็นตัว ปลอม จะไปพูดได้ยังไงว่าจะแต่งงานกับเฉิงโหราโหรา ?

หรือหัวหน้าน้อยก็อยากจะให้เรื่องที่ขึ้นมานี้เป็นเรื่องจริง แต่งงานกับเฉิงโหรว โหรวจากนั้นก็ดูแลบริหารองค์กรโกสต์ซิตี้

ได้อย่างเต็มที่ ?

แต่มันก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ ?

เธอจําได้ว่าในการตรวจดีเอ็นเอครั้งที่สองนั้นหัวหน้าน้อยบอก กับเธอว่าจะไม่ช่วยอะไรเธออีก อีกทั้งจะบอกเล่าเรื่องทุกอย่างให้ หัวหน้าด้วย ส่งตัวเธอไปให้กับหัวหน้า ในตอนนั้นเธอมองออก ว่าหัวหน้าน้อยไม่ได้ล้อเล่น

แต่เพราะผลการตรวจดีเอ็นเอครั้งที่สองออกมา เป็นไปใน แบบที่เธอต้องการ ดังนั้นเธอจึงคิดว่าเรื่องก่อนหน้านั้นหัวหน้าน้อยคงแค่เธอเท่านั้น

หลังจากที่เฉิงโหรว โหรวได้เป็นเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ หัวหน้าน้อยก็ราวกับหายตัวไปยังไงอย่างงั้น ไม่ติดต่อมาหาเธอ และไม่ได้ติดต่อมาหาเฉิงโหรว โหรว

หากหัวหน้าน้อยต้องการจะแต่งงานกับเฉิงโหราโหรวจริงๆ

ไม่มีทางที่จะไม่มาหาเฉิงโหรว โหรว

เพราะฉะนั้นเรื่องราวมันไม่ง่ายอย่างนี้แน่

แล้วที่หัวหน้าน้อยทำมันหมายความว่ายังไง ?

ไปหยิ่งคิดไปถึงสิ่งที่เธอได้พูดกับหัวหน้าน้อยเอาไว้แต่แรก เธอบอกว่าคุณหนูใหญ่ถังอาจเป็นลูกสาวของหัวหน้า ดวงตาของไปหยิงเป็นประกาย เพราะฉะนั้นที่หัวหน้าน้อย

บอกว่าจะแต่งงานด้วยจริงๆแล้วไม่ได้หมายถึงเฉิงโหราโหรว

แต่เป็นคุณหนูใหญ่ถัง ?

เมื่อคิดได้ดังนั้น ดวงตาของไปหยิงก็ฉายแววชั่วร้ายขึ้นมา

เงิน วฉิงอีกแล้ว ?

ทำไมผู้ชายทุกคนถึงได้พากันชอบเป็นถั่วนิ่ง! เธอไม่ ยอม ! ! เธอต้องกำจัดเงินถั่วนิ่งให้ได้