บทที่ 986 พ่อลูกดวลกัน วิธีขั้นเทพของคุณชายสามเย่ (5)

“ของที่เชื่อเงินอยากประมูล พวกเราต้องแย่งมาให้หมด

หากเย่ซื้อเฉินไม่ได้ประมูลเยอะ พวกเราก็ประมูลกับคนอื่นแบบ สุ่มๆเพิ่มอีกหลายชิ้นได้เลยครับ เมื่อเทียบกับความตกตะลึงของ หลิงเอ๋อ เด็กน้อยถึงจื่อไม่ใจเย็นมากๆ พูดประโยคนี้ออกมา อย่างไม่ยินดียินร้าย

“แคร่ก แคร่ก….” หลิงเอ๋อสำลักน้ำลายตัวเองประมูลสุ่มๆ เพิ่มอีกหลายชิ้น? จอโม่สุดที่รักจ้ะ ที่ผมประมูลสุ่มๆ ราคาไม่ได้ น้อยๆเลยนะ ไม่แน่ว่าขายทั้งบริษัทเป็นชื่อกรุ๊ปก็ไม่พอ

“บอกแล้วว่าพวกเราไม่ต้องจ่ายเองไงครับ กังวลทำไมครับ ถังจื่อไม่ใจเย็นยิ่งนัก ไม่กระวนกระวายเลยสักนิด

หลิงเอ๋ออยากเอ่ยปากพูด ทว่าเวลาเดียวกัน เวทีประมูลก็มี แสงไฟสว่างขึ้นกะทันหัน เห็นได้ชัดว่าการประมูลกำลังจะเริ่มได้

หลิงเอ๋อจึงกล้ำกลืนคำพูดลงคอ ถึงแม้ยังรู้สึกกังวลอยู่บ้าง แต่เมื่อนึกถึงได้ว่าจื่อไม่เป็นเด็กฉลาดปราดเปรื่อง เห็นจื่อไม่มี แนวทางในใจแล้ว หรือว่าเธอไม่ควรกังวลเกินไป

ในเวลาเดียวกัน ภายในห้องวีไอพีระหว่างถังจื่อ โม่กับเชือ

เฉิน

“หัวหน้าน้อยครับ คุณหนูยังไม่ได้มากับคุณชายสามเย่ครับ”อะเฉียงรู้ว่าหัวหน้าน้อยของตนมาที่นี่เพื่ออยากเจอหน้าคุณหนู ถัง ตอนนี้คุณหนูยังไม่มา หัวหน้าน้อยคงผิดหวังน่าดู

“ผมไม่ได้ตาบอด เห็นอยู่บัดนี้อารมณ์หัวหน้าน้อยไม่ดีจริงๆ อุตส่าห์ดิ้นรนเข้ามาแต่กลับไม่อาจบรรลุเป้าหมายได้ อารมณ์ดี ถึงจะแปลก

“หัวหน้าน้อยครับ หรือพวกเรากลับกันเลยครับ? “อะเฉียงรู้ ว่าเจ้านายตัวเองไม่ค่อยมีความอดทนสักเท่าไหร่ และไม่สนใจ การประมูลซื้อของอย่างนี้ด้วย ยิ่งไม่สนใจเรื่องวัตถุโบราณเลย สักนิด

ในเมื่อคุณหนูยังไม่มา เกรงว่าหัวหน้าน้อยจะทนอยู่ต่อไม่ไหว แล้ว

“ในเมื่อมาแล้วก็อย่ารีบร้อนกลับไปเลย ดูก่อน ทว่ากลับทำ

ให้อะเฉียงประหลาดใจ วันนี้หัวหน้าน้อยมีความอดทนสูงมาก

“หัวหน้าน้อยมีแผนจะทำอะไรครับ? “อะเฉียงรู้ว่าเจ้านายตน ไม่ใช่คนมีความอดทน ตอนนี้หัวหน้าน้อยอยู่ต่อคงต้องมีแผน อะไรบางอย่างเป็นแน่

“หัวหน้าน้อยครับ หัวหน้ากำลังโมโหท่านอยู่นะครับ ช่วงนี้ พวกเราสงบเสงี่ยมหน่อยก็ดีครับอะเฉียงกลัวว่าหัวหน้าน้อยจะ ก่อเรื่องอะไรอีก ถ้าเกิดว่าทำให้หัวหน้าโกรธอีก หัวหน้าน้อยคง ต้องฉิบหายแน่

“เขาเห็นคุณหนูถังเป็นหัวแก้วหัวแหวนของตัวเอง ผมไม่เป็น อริกับคุณหนูถังก็สิ้นเรื่องแล้ว วางใจเถอะ”หัวหน้าน้อยไม่เห็นด้วยเขารู้จักนิสัยตาเฒ่าดี ตาเฒ่าชอบปกป้องคนรอบข้างของตัว เองเป็นอย่างมาก

ตอนนี้ตาเฒ่าปกป้องคุณหนูถัง เขาไม่บาดหมางกับคุณหนูถึง ก็ไม่เป็นปัญหาแล้ว

สําหรับเชื่อเงินเหรอ?

อย่างไรเสียก็ว่างอยู่ ในเมื่อมาแล้วก็ต้องทำอะไรบ้าง

หากตาเฒ่าสืบสาวขึ้นมาจริงๆ ถึงเวลาเขาก็บอกว่าเพื่อหยั่ง เชิงความสามารถของเยซือเฉิน

“แต่ถ้าหากหัวหน้าน้อยเป็นปรปักษ์กับคุณชายสามเย่ แล้ว

คุณหนูถังโกรธจนมาคิดบัญชีกับหัวหน้าน้อยขึ้นมา จะทำยังไง

ครับ? “อะเฉียงนึกถึงความสัมพันธ์ของคุณหนูถังกับคุณชาย สามเย่ รู้สึกว่าอาจเป็นอย่างนี้ได้ “งั้นก็ดีเลย ผมรอให้เธอมาหาผมทันใดนั้นแววตาหัวหน้า

น้อยทอแสงสว่างเจิดจ้า น้ำเสียงมีความตื่นเต้นดีใจหลายส่วน

“หัวหน้าน้อยครับ คุณหนูถังไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไปนะครับ อีก ทั้งตอนนี้หัวหน้าปกป้องคุณหนูถังอย่างเห็นได้ชัด คุณแน่ใจหรือ ครับว่าถึงเวลาจะรับมือไหวครับ? “อะเฉียงร้อนใจแทนหัวหน้า น้อยของตัวเองจริงๆ ลำพังคุณหนูถึงก็เก่งกาจมากแล้ว ที่สำคัญ กว่าก็คือตอนนี้หัวหน้าปกป้องคุณหนูถังอย่างฉายชัด ละทิ้ง หัวหน้าน้อย

หากหัวหน้าน้อยกับคุณหนูถังขัดแย้งกันจริงๆ ถึงเวลาหัวหน้าต้องช่วยคุณหนูถังอย่างแน่นอน ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่ต้องสงสัยเลย

หัวหน้าน้อยอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณหนูถังก็เป็นได้ บวกกับ การปกป้องจากหัวหน้า ถึงเวลานั้นหัวหน้าน้อยต้องเจอศึกหนัก แน่

“รับมือไม่ไหว? “หัวหน้าน้อยยกคิ้วขึ้น คนหรือเรื่องที่ทำให้ เฉิงอย่างผมรับมือไม่ไหวมีไม่มากนัก

หัวหน้าน้อยพูดได้เผด็จการมาก อะเฉียงมองหัวหน้าน้อยด้วย แววตานับถือ เวลาหัวหน้าน้อยเอาจริงเอาจังขึ้นมาก็เก่งกาจ มาก

“ดังนั้น ยิ่งรับมือไม่ไหว ผมก็ยิ่งต้องท้าทาย หากคุณหนูถังมี ความสามารถที่จะตีผมให้ตายได้………ผมตายก็ได้ ผมยินดี” ทว่าประโยคต่อมาของหัวหน้าน้อยกลับเปลี่ยนในชั่วพริบตา

มุมปากอะเฉียงกระตุก ไม่รู้ควรพูดเช่นไรไปชั่วขณะ

ภายในห้องวาดภาพของช่างกวนหง

“หัวหน้าครับ หัวหน้าน้อยไปที่สมาคมประมูลหงเยวครับ”ผู้ดู แลจ้งมีแหล่งข่าวที่แม่นยำมาโดยตลอด ช่วงนี้คอยจับตามอง หัวหน้าน้อยเป็นพิเศษ ดังนั้นจึงรู้ความเคลื่อนไหวของหัวหน้า น้อยเป็นอย่างดี

“เขาไปที่สมาคมประมูลหงเย? “ช่างกวนหงหยุดวาด รูป“เขาไม่เคยสนใจของพวกนั้นนี่นา”

ผู้ดูแลจ้งได้ยินคำพูดของหัวหน้าตัวเอง พลางอดกระตุกมุมปากไม่ได้ หัวหน้าน้อยไม่เพียงแต่ไม่ชอบของพวกนั้น หัวหน้า น้อยยังไม่หวงแหนทะนุบำรุงวัตถุโบราณอีกด้วย

ขวดหยกที่ราคาไม่เบา หัวหน้าน้อยก็นำมาใส่ดอกไม้ ภาพ วาดโบราณที่มีราคามหาศาลหัวหน้าน้อยก็นำมาเป็นผ้าปูโต๊ะ

สรุปก็คือในสายตาหัวหน้าน้อย ไม่เคยมีวัตถุโบราณเป็นของ หายาก เป็นของล้ำค่าเลย

ดังนั้นการที่หัวหน้าน้อยไปที่สมาคมประมูลหงเยว่ ไม่ต้องเดา ก็รู้ว่ามีเป้าหมายอื่น

“วันนี้เยซื้อเฉินก็ไปที่สมาคมประมูลหงเยวด้วยครับ หัวหน้า น้อยน่าจะไปเพราะเยซือเงินครับ ด้วยความสามารถของผู้ดูแล จ้ง เรื่องการสืบข้อมูลเช่นนี้ก็ทำได้อยู่แล้ว

“เขาไม่ได้ไปเพราะเยซือเฉิน เขาไปเพราะคุณหนูถัง”มุมปาก ช่างกวนหงโค้งขึ้นเล็กน้อย เขาเลี้ยงเฉิงจนเติบใหญ่ จึงรู้จัก นิสัยมู่เฉิงดี

“แต่คุณหนูถังไม่ได้ไปที่สมาคมประมูลหงเยวครับ และหัวหน้า

น้อยก็ไม่ได้ออกมา ดังนั้นผมกังวลว่าหัวหน้าน้อยจะ…….ผู้ดูแล จ้งเข้าใจหัวหน้าน้อยท่านนี้ดี “อะจ้ง นายคิดว่าเมื่อมู่เฉิงดวลกับเย่ซื้อเฉิน ใครได้เปรียบ

กว่ากัน? “ช่างกวนหงไม่ได้วิตกกังวล แต่กลับคาดหวังเล็กน้อย

“อันนี้ก็บอกไม่ถูกครับ”ดวงตาผู้ดูแลจ้งประกายระยิบระยับ วันนั้นหัวหน้าน้อยเล่าถึงความสัมพันธ์ระห่างเย่ซื้อเฉินกับคุณหนูถังเขาจึงไปสืบเรื่องของเยซื้อเฉินมาบ้าง พบว่าเยซื้อเฉินคนนี้ ไม่ธรรมดาเลย

มิน่าล่ะถึงได้โดนใจคุณหนูถัง

แน่นอน ถึงแม้หัวหน้าน้อยจะทำตัวเหลวไหลบ้างเป็นครั้งคราว แต่ก็เก่งเรื่องงานมาก ไม่เช่นนั้นหลายปีมานี้หัวหน้าน้อยคงไม่ บริหารองค์กร โกสต์ซิตี้ได้ดีเพียงนี้หรอก

หากหัวหน้าน้อยปะทะกับเยซือเงิน?

ก็บอกยากว่าใครจะแพ้ใครจะชนะ

“ปล่อยเขาทำตามใจชอบเลย”มุมปากช่างกวนหงยกโค้งขึ้น เผยรูปเรเดียนที่แปลกประหลาดหลายส่วน

“หัวหน้าครับ คุณจะใช้หัวหน้าน้อยไปหยั่งเชิงความสามารถ ของเอเงินเหรอครับ? “ผู้ดูแลจ้งทายความคิดของหัวหน้าตัว

เองถูกเสมอ

“หัวหน้าทำแบบนี้เพื่อคุณหนูถังเหรอครับ? “ผู้ดูแลจังจ้อง หัวหน้าตัวเอง ใบหน้ายังคงมีความตะลึงหลายส่วน ถึงแม้เขาพอ จะเดาถูกว่าหัวหน้าให้ความสำคัญกับคุณหนูถังเป็นพิเศษ แต่ กลับคาดไม่ถึงว่าจะพิเศษถึงเพียงนี้

หัวหน้าถึงกลับใช้หัวหน้าน้อยเป็นเครื่องมือในการหยั่งเชิง เย่ อเฉิน

หัวหน้าไม่กลัวหัวหน้าน้อยจะสร้างความเคืองใจให้กับเย่อ เฉินจนนำปัญหาใส่ตัวเหรอ
หัวหน้าเลือกปฏิบัติเกินหน้าเกินตาไปแล้ว

ตอนนี้ยังไม่สามารถยืนยันได้ว่าคุณหนูถึงก็คือองค์หญิงของ องค์กรโกสต์ซิตี้ ทว่าหัวหน้ากลับปกป้องอย่างลำเอียงถึงขั้นนี้

หากวันหนึ่ง แน่ใจแล้วว่าคุณหนูถึงก็คือองค์หญิงขององค์กร โกสต์ซิตี้ พอถึงเวลานั้นไม่รู้ว่าหัวหน้าจะยิ่งขนาดไหน

ทันใดนั้นผู้ดูแลจ้งก็รู้สึกสงสารหัวหน้าน้อยขึ้นมากะทันหัน

เพียงแต่ความสงสารเกิดขึ้นเพียงหนึ่งวินาที จากนั้นใบหน้า ของเขาก็เผยรอยยิ้มออกมา “วิธีนี้ดีครับ หัวหน้าน้อยออกโรง ต้องรู้ความสามารถที่แท้จริงของเยซื้อเฉินได้แน่ครับ

ผู้ดูแลจ้งเชื่อมั่นใจตัวหัวหน้าน้อยมาก เพราะหัวหน้าน้อยถนัด เรื่องพวกนี้อยู่แล้ว

ช่างกวนหงมองผู้ดูแลจังแวบหนึ่ง ไม่ได้พูดอะไร

“หัวหน้าครับ ถ้าเยซื้อเฉินแพ้ละครับ…….”ผู้ดูแลจ้งกะพริบตา ปริบๆ ทันใดนั้นคิดความเป็นไปได้หนึ่งขึ้นมา หากเชื่อเงินท่าน แพ้ให้กับหัวหน้าน้อย ถึงเวลาจะส่งผลกระทบต่อ……..

คนนอกรู้ดีว่าหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้ปกป้องคนของตัวเอง ทว่ามีเพียงเขาเท่านั้นที่รู้ว่าปกป้องพิเศษถึงขั้นไหน

ผู้ที่หัวหน้าต้องการปกป้อง งั้นก็ต้องให้สิ่งที่ดีที่สุดในโลก ดัง นั้นหากเชื่อเงินพ่ายแพ้ให้กับหัวหน้าน้อย ไม่แน่ถึงเวลาคงมี ผลกระทบจริง
ช่างกวนหงซะงัก ไม่ได้ตอบคำถามของผู้ดูแลจัง แต่เป็นการ จับดินสอวาดภาพของเขาต่อ

และเวลานี้งานประมูลในสมาคมประมูลหงเยว่เริ่มขึ้นอย่าง เป็นทางการแล้ว……..