บทที่ 981 ความจริงกระจ่าง พ่อลูกขัดแย้งกันเอง คุณชาย สามเย่ทำได้ยอดเยี่ยมมาก (3)

“แม่อย่ามายุ่งเรื่องหนู หนูทำไมเหรอ? หนูผิดอะไร? หนูแค่ อยากมีชีวิตที่สุขสบาย พวกเขามีทุกอย่าง แต่หนูไม่มีอะไรเลย หนูอยากมีชีวิตดีๆมันผิดด้วยเหรอ? “หลี่เสี่ยวอยู่ไม่ฟังคำห้าม ปรามของคุณหลิว

“เสี่ยวอยี่หนูทําแบบนี้ไม่เพียงทำร้ายตัวเอง ยังทำร้ายคนอื่น ด้วย…..”คุณหลิวได้ยินคำพูดของลูกสาวก็ปวดใจยิ่งนัก ทำไม ลูกสาวของเธอจึงเป็นแบบนี้ไปได้? ทำไมกลายเป็นแบบนี้?

“คนนั้นเก่งจะตาย คนนั้นเป็นผู้นำที่ตำแหน่งสูงมาก แถมเขา ยังมีทุกอย่าง ส่วนหนูไม่มีอะไรเลย เขาช่วยหนูได้เงิน มันผิดตรง ไหน”หลี่เสี่ยวอยี่แทรกบทคุณหลิวอีกครั้ง

การกระทําของหลี่เสี่ยวหยูทำให้ผู้คนตกตะลึงงัน และคำพูด ของหลี่เสี่ยวอยี่ยิ่งทำให้ผู้คนอ้าปากค้าง ความคิดของเด็กผู้ หญิงน่ากลัวมาก มิน่าล่ะเวลาเธอพูดปดขึ้นมาไม่เปลี่ยนสีหน้า เลย

มาถึงตอนนี้ทุกคนก็เข้าใจทุกอย่างอย่างถ่องแท้แล้ว ตอนแรก ทุกคนสงสารเด็กผู้หญิงคนนี้มาก ส่วนตอนนี้…….

“ในที่สุดความจริงก็กระจ่างเสียที” ในโรงแรม เย่ซื้อเฉิน โอบ เงินลั่วนิ่งมาจูบที่หูเบาๆหนึ่งครั้ง “ประเด็นคือไม่มีใครสงสัยกับผลลัพธ์เช่นนี้ จุดนี้สำคัญที่สุด

“อืม”เงินลั่วฉิงตอบเสียงเบาหนึ่งคำ จัดการปัญหาได้อย่าง ราบรื่นแล้ว

ทันใดนั้น โทรศัพท์ของเงินถั่วนิ่งดังขึ้น เป็นลั่วนิ่งมองสายเรียก เข้ามุมปากพลันยกโค้งขึ้นมายิ้ม

“ฉิงฉิง ขอบใจน้องมากนะ”เมื่อรับสาย เสียงของถังหลินก็ส่ง มา ปกติถังหลินที่เป็นคนใจเย็นตอนนี้น้ำเสียงมีความตื่นเต้น อย่างเด่นชัด : “ฉิงฉิง ถ้าหากไม่มีน้อง……..

“พี่อย่าขอบคุณแค่ปาก ต้องมีการกระทำด้วยเงินมั่วนิ่ง ตัดบทถึงหลินทิ้ง ครอบครัวเดียวกันไม่จำเป็นต้องพูดเกรงใจกัน ขนาดนั้น

“ได้ น้องอยากได้อะไรให้หมดเลย”ถังหลินเข้าใจเจตนาของ

เธอดี จึงหัวเราะออกมาเสียงเบา

“ไม่จําเป็น พวกเราไม่ขาดแคลนอะไร”เป็นลั่วนิ่งยังไม่ทันตอบ เย่ซือเฉินก็ชิงตอบหนึ่งประโยคเสียแล้ว

“เยซือเฉิน ผมให้น้องสาวของผม ให้ได้อย่างเหมาะสม แล้ว นายล่ะ นายเป็นอะไรกับฉิงฉิง? แล้วก็ของที่นายมีฉิงฉิงก็ไม่ อยากได้”เวลานี้ถังหลินรู้สึกเบาใจ จึงถกเถียงกับเย่ซื้อเฉินอย่าง หาชมได้ยากขึ้นมา

สีหน้าคุณชายสามเผ่พลันเปลี่ยนไป จากนั้นก็วางสายของ เงินลั่วฉิงทิ้ง
เงิน วงมองเขาแวบหนึ่ง อดกระตุกมุมปากไม่ได้ คนนี้นับวัน ยิ่งทําตัวเป็นเด็กเข้าไปทุกที

ทว่าถังหลินก็ไม่ได้มีธุระสำคัญอะไร เป็นถั่วนิ่งจึงไม่ได้พูดอะไร

มาก

ไม่นานไปหยูหนิงก็กลับมาถึงโรงแรม แน่นอนคุ ณฟูก ติดตามไม่ห่าง

“คุณจะกลับเลยไหม? “เป็นถั่วนิ่งรู้ว่าไปหยูหนิงงานยุ่ง เมื่อ สะสางปัญหาได้แล้ว ไปหยูหนิงต้องกลับไปแน่นอน

“ฉิงฉิง ฉันไปเมืองAกับคุณ”ทว่าไปหยูหนิงกลับดึงมือ เงินลั่วนิ่งไว้ ซึ่งระหว่างที่พูดยังจ้องเขม็งไปยังคุ ณฟแวบหนึ่ง อีกด้วย

“กลับเมืองกับฉัน? คุณแน่ใจนะ? “เป็นลั่วถึงกะพริบตา ปริบๆ สองคนนี้ยังไงกันนะ ถึงแม้ทั้งสองมีปัญหากัน แต่ไปหยูหนิ งก็ไม่จำเป็นต้องอยู่กับเธอมั้ง?

“แน่ใจ”ไปหยูหนิงตอบด้วยความขบเคี้ยวเขี้ยวฟัน เธอจะ กลับไปได้อย่างไร ผู้ชายคนนี้ตามเธอไม่ห่างแม้แต่ก้าวเดียว หรือเธอยังต้องพาเขากลับไปด้วย?

ดังนั้นเธอตัดสินใจตามเป็นลั่วนิ่งกลับไป รอให้มีโอกาสเมื่อ ไหร่ค่อยสะบัดผู้ชายคนนี้ทิ้ง จากนั้นเธอค่อยกลับไป

“โอเค”เวินลั่วนิ่งไม่ได้ถามอะไรมาก เพียงแค่มองคุ ณฟแวบ หนึ่ง รู้สึกว่าคุ ณเก่ง ใช้ได้เลย สามารถบีบไป๋หยูหนิงถึงขั้นนี้
ทุกครั้งที่ไป๋หยูหนิงทำภารกิจสำเร็จ เธอก็จะรีบกลับไปให้เร็ว ที่สุด เพราะที่นั่นมีรักครั้งแรกของไป๋หยูหนิง

ตอนนี้เป็นเพราะคุ ณฟูท่านนี้ ไปหยหญิงกระทั่งรักแรกก็ไม่

รีบร้อนจะไปหาแล้ว?

เก่งมากเลย!!

คดีของถังหยุนเฉิงจัดการเรียบร้อยแล้ว ทุกคนจึงกลับ

เมืองAพร้อมกัน

ส่วนถังหยุนเฉิงยังมีเรื่องต้องจัดการ ดังนั้นจึงไม่ได้กลับพร้อม กับพวกเขา

เมื่อกลับมาถึงเมืองA ครั้งนี้เยซือเฉินตามเงินลั่วนิ่งไปที่บ้าน ตระกูลถัง โดยตรง

เหตุผลของคุณชายสามเย่เข้าท่ามาก เขาจะไปหาลูกสาวของ

เขา

เงินถั่วนิ่งหันไปมองเขา เหตุผลนี้เธอขัดขวางเขาไม่ได้จริงๆ แต่ตอนนี้เขายังไม่รู้เรื่องอโม่ หากเขาไม่เจอหน้าจอที่บ้าน ตระกูลถังก็ต้องเห็นจื่อไม่ด้วย

ถึงเวลานั้น อโม่จะโทษเธอไหม?

แต่เป็นลั่วนิ่งคิดได้ว่าชื่อไม่เป็นคนให้จื่อไปหาเยซื้อเฉิน เช่น นั้นจื่อไม่ก็น่าจะคิดถึงเหตุการณ์เช่นนี้อยู่แล้ว

ดังนั้นจึงโทษเธอไม่ได้
ดังนั้นเงินลั่วจึงไม่ได้ขัดขวางเชื่อเงิน

แต่ตอนที่พวกเขากลับถึงบ้านตระกูลถัง จื่อซีกลับไม่อยู่บ้าน ท่านย่าถังบอกเพียงหนึ่งประโยคว่า “ออกไปเล่นแล้ว” ตอนที่ท่านย่าถังมองเชื่อเงินก็ส่งเสียง ฮี หนึ่งค่

ช่วงนี้ตระกูลถังเกิดเรื่อง เดิมที่คิดจะปิดผู้ใหญ่ทั้งสองท่าน แต่ ต่อมาเรื่องบานปลาย ใหญ่โตจนปิดไม่มิด ผู้ใหญ่ทั้งสองท่านจึงรู้

เรื่องด้วย

แต่เงินลั่ว งบอกพวกท่านว่าไม่ต้องเป็นกังวล เธอจะแก้ปัญหา เอง ซึ่งพวกท่านก็รู้ความสามารถของเงินถั่วนิ่งเป็นอย่างดี มั่นใจ ในตัวเงินลั่วนิ่งมาก ดังนั้นพวกท่านจึงไม่ได้กังวลมากนัก

เมื่อวานซืนท่านทั้งสองไปร่วมงานแต่งของหลานชายเพื่อน ซึ่ง ได้รับการ์ดเชิญที่กำหนดไว้ตั้งนานแล้ว ดังนั้นพวกท่านจะปฏิเสธ ไม่ไปกะทันหันไม่ได้

พวกท่านเจอคุณปู่เย่กับคุณย่าเยู่ในงานแต่งงานด้วย

ซึ่งคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่หลบหน้าพวกท่านอย่างกับอะไรดี แม้แต่คำทักทายก็ไม่มี คงอยากบอกทุกคนแทบตายว่าพวกท่าน กับตระกูลเย่ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไร

แน่นอนคนอื่นในงานหลายคนก็รักษาระยะห่างจากพวกท่าน ด้วย ทว่าไม่ได้เด่นชัดเท่าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ คนอื่นยังทักทาย อยู่ เพียงแต่ไม่ได้กระตือรือร้นเหมือนปกติ

ทำไมท่านถังกับท่านย่าถึงจะไม่เข้าใจความคิดของคนชราตระกูลเย่ พวกเขาคิดว่าถังหยุนเฉิงเกิดเรื่อง ตระกูลถังต้องพัง พินาศ เกรงจะพลอยทําให้พวกเขาเดือดร้อนไปด้วย

ก่อนหน้านี้คนชราบ้านตระกูลเย่ยังมาพูดถึงเรื่องสู่ขอ บอกว่า จะเกี่ยวดองกัน ผลสุดท้ายก็คือตระกูลถังเกิดเรื่อง ตระกูลเ หลบไปไกลเขียว ท่านไม่เคยเห็นใครที่มองอำนาจเป็นหลักเท่านี้ มาก่อน

ยังดีที่เยซือเฉินไม่ได้บอกว่าจะมาหาจื่อ ไม่งั้นท่านย่าถังคง ต้องพาลใส่คุณชายสามเย่เป็นแน่

ทว่าเด็กน้อยถังจื่อออกไปเที่ยวแล้วจริง เพราะหลิงเอ๋อมา เมืองA จึงพาเด็กๆออกไปเที่ยวเล่น

เวลานี้หลิงเอ๋อกับเด็กๆทั้งสองคนอยู่ในภัตตาคารแห่งหนึ่ง กำลังวางแผนการใหญ่ของพวกเขาอยู่

“คืนพรุ่งนี้มีงานประมูล คุณชายสามเก็จะไปร่วมงานด้วย ผม ไปกับน้า ผมมีแผนการอะไรก็เริ่มในงานประมูลได้เลยจ้ะ”ฉู่หลิง เอ๋อได้ยินว่าจื่อซีกับเย่ซื้อเฉินนับพ่อกับลูกกันแล้ว ทว่าจอโม่กลับ อยากทดสอบคุณชายสามแยก่อน จึงเริ่มออกความคิดเห็นด้วย ความตื่นเต้นขึ้นมา เรื่องอย่างนี้จะขาดเธอไปได้อย่างไร

เธอมาเพื่อร่วมงานประมูลครั้งนี้อยู่แล้ว ดังนั้นเธอจึงรู้รายชื่อผู้ ร่วมงานว่ามีชื่อของคุณชายสามเยู่ด้วย

“จริงเหรอครับ? ดีจังเลย”ดวงตาเด็กน้อยถึงจื่อ ไม่สว่างไสว เขาวางแผนมาตั้งนาน แต่หาโอกาสไม่ได้เสียที คืนพรุ่งนี้เป็น โอกาสที่ไม่เลวเลย
“งั้นตกลงตามนี้เลยจ้ะ งั้นพรุ่งนี้น้าพาผมไปงานประมูลด้วย กันนะจ๊ะ”หลิงเอ๋อยิ้มจนไม่เห็นตาแล้ว เธอเป็นคนไม่กลัวโลก วุ่นวายอยู่แล้ว

ฉู่หลิงเอ๋อร่วมมือกับถังจื่อโม่ เกรงว่าคงจะวุ่นวายใหญ่โต จริงๆแล้ว