บทที่ 977 คุณชายสามเย่ถูกเปิดโปงเสียแล้ว

เธอไม่ใช่คนประเภทร้องไห้ฟูมฟาย จากนั้นก็โวยวาย สุดท้าย ก็ไปผูกคอตาย ซึ่งเธอเองก็ดูถูกคนประเภทนี้มาก ดังนั้นเธอไม่มี ทางทําแบบนี้เด็ดขาด

เธอรู้สึกว่าทุกเรื่องราว วิธีที่ดีที่สุดก็คือแก้ไขปัญหาดีๆ จากกัน ด้วยดี

ใช่แล้ว แบบนี้แหละ!

เงินลั่วนิ่งพูดจบก็หลบสายตา ไม่มองเชื่อเงินอีก

ใช่ เธอรู้สึกว่าควรเป็นแบบนี้ แต่หลังจากที่เธอพูดออกมา อย่างจริงจังแล้ว กลับพบว่าตัวเองไม่ได้ชิวอย่างที่ตัวเองคิดไว้

อารมณ์ของเธอก็ไม่ได้ผ่อนคลายอย่างที่เธอคิด บัดนี้เธอรู้สึก

ว่าหัวใจช่างทรมาน ช่างเจ็บปวดเหลือเกิน เธอมีหัวใจ เมื่อเธอใช้หัวใจกับรักครั้งนี้แล้ว ดังนั้นจึงรู้สึกเจ็บ

ปวดจริงๆ!

คบกันด้วยกัน แล้วก็จากกันด้วยดี มันไม่ได้ง่ายอย่างนั้นเลย

ทว่าคุณชายสามเมีสุดที่รักแล้ว เธอคงตามตอแยเยซือเฉิน

ไม่ได้มั้ง?!

เธอทําอย่างนั้นไม่ลง

“เงินถั่วนิ่ง ทำไมผมถึงอยากกัดคุณให้ตายขนาดนั้นนะ”เย่ซื้อเฉินมองเธอพร้อมกับขบฟันกล่าว ผู้หญิงคนนี้จงใจมาทำให้เขา โกรธ

ไม่ให้เธอพูด แต่เธอดันพูดออกมา และเขาก็จนปัญญากับเธอ จริงๆ

ค่าข่มขู่ พูดแรงแล้วจะมีประโยชน์อะไร? เขาทำกับเธอไม่ลง

ทําร้ายเธอไม่ลงเลยสักนิด

เงินลั่วนิ่งมองเขาแล้วเห็นความโกรธ ในแววตา เขาอยากกัด เธอให้ตาย? มีสิทธิ์อะไร?

เธอก็อยากกัดเขาเหมือนกัน มันเป็นความผิดของเขานะ

“คุณหึงผม ผมดีใจ แต่คุณก็ต้องแยกแยะหน่อยไหม ไม่ใช่จะ หิงไปทั่วทุกคน”

คุณชายสามเย่โทรติดต่อกันหลายครั้ง แต่จื่อซีสุดที่รักก็ยังไม่ รับสาย คาดว่าคงหลับแล้วมั้ง วันนี้คงไม่รับสายแล้ว

เงินลั่วนิ่งมองเขาแวบหนึ่ง แต่ไม่ได้พูดอะไร

“ฉิงฉิง คุณหึงใครก็ได้ ยกเว้นคนนี้ คุณไม่ควรพึงจริงๆ คุณ ชายสามเย่รู้ว่าเมื่อจื่อซีสุดที่รักไม่รับสาย งั้นเขาก็ต้องอธิบาย เรื่องนี้แล้วละ

จื่อซีสุดที่รักบอกเขาว่าไม่ต้องให้คุณแม่รู้ แต่ตอนนี้คงปิดไม่ มิดแล้ว เขาก็ไม่อยากปิดด้วย วันนั้นจื่อซีสุดที่รักโทรหาเขาต่อ หน้าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา เขาก็เริ่มท่ากรรมสิทธิ์ โอนย้ายบริษัทตระกูลเยีกรุ๊ปเป็นชื่อของจื่อ ไม่กี่ วันก็จะได้เซ็นชื่อกันแล้ว ตอนนั้นเป็นลั่วฉิงต้องรู้แน่ๆ

เงินถั่วนิ่งเลิกคิ้ว ไม่เข้าใจความหมายของเขา แต่บัดนี้คุณ ชายสามเย่คิดจะอธิบาย เธอจึงตั้งใจฟัง อันที่จริงในใจเธอยังเชื่อมั่นใจตัวเยซื้อเฉิน เธอรู้ความรู้สึกที่

เยซือเฉินมีต่อเธอดี

เชื่อเงินพูดถูก เมื่อกี้เธอหึง และเป็นเพราะหึงเธอจึงโกรธ วู่วาม ดังนั้นเมื่อเธอเหมือนจะโวยวายโดยไร้เหตุผลจริงๆ

แน่นอน เธอก็แค่อยากให้เขาอธิบายเท่านั้น

“ฉิงฉิง เธอเป็นสุดที่รักของผม”เยซื้อเงินยื่นมือถือไปยังด้าน หน้าเงินลั่วนิ่งเธอก็เป็นสุดที่รักของคุณด้วย”

คุณชายสามเย่รู้ว่าหากหดตัวก็เจอมืด ยื่นหัวออกมาก็เจอมีด

เช่นกัน สถานการณ์ตอนนี้ไม่มีทางให้ถอยหลังเลย

เดิมทีเธอปิดบังเรื่องลูกกับเขา ถือเป็นความผิดเธอ ทว่าตอนนี้ เพราะเขาปิดบังเรื่องเขากับจื่อซีสุดที่รักนับพ่อนับลูกกันแล้ว เขา จึงกลายเป็นคนพูดเหตุผลได้ไม่เต็มปาก

ทันใดนั้นคุณชายสามเย่รู้สึกว่าลูกสาวผู้เข้าอกเข้าใจตนได้ขุด หลุม ให้เขาอีกครั้ง

ลูกสาวผู้ที่เป็นห่วงเขาชอบขุดหลุมให้เขาเป็นประจำ

คุณชายสามเแอบถอนหายใจ จากนั้นก็รายชื่อ สุดที่รัก เจอจากนั้นก็กดเข้าไป “คุณดูเบอร์นี้สิ คุ้มไหม? ”

เงินลั่วจึงมองตามที่เขาบอก ตอนสายเข้าเมื่อกี้ปรากฏแค่ชื่อ

สุดที่รัก ไม่ได้แสดงเบอร์โทรศัพท์ ตอนนี้เป็นลั่วนิ่งเห็นเบอร์ ต้องเบิกตากว้าง เธอต้องคุ้นกับเบอร์นี้อยู่แล้ว ไม่ใช่เบอร์ของจื่อซีสุดที่รักหรอก

หรือ?

เย่ซือเฉินมีเบอร์โทรของจื่อ สุดที่รักได้อย่างไร?

คุณชายสามเยยังบันทึกเบอร์ของจื่อว่าสุดที่รักอีก

ดังนั้น……..

เงินมั่วนิ่งเป็นคนฉลาด เมื่อกี้เธอใจร้อนไม่ได้คิดให้ละเอียด ตอนนี้เข้าใจหมดแล้ว เพียงแต่เยซื้อเฉินรู้เรื่องจื่อซีตั้งแต่เมื่อไหร่ กัน?

เย่ซือเฉินรู้เรื่องจื่อซี แล้วจื่อโม่ล่ะ?

เย่ซื้อเฉินรู้เรื่องจื่อ โม่หรือยัง?

เงินลั่วฉิงจ้องเบอร์มือถือ พลางกะพริบตาปริบๆ

“ฉิงฉิง คุณควรอธิบายอะไรไหมใช่หรือไม่? “ถึงแม้เวลานี้คุณ ชายสามเย่จะรู้สึกไม่ใช่ฝั่งที่มีเหตุผลมากพอจนได้เปรียบ ถึงจะ รู้สึกผิดที่ปิดบัง แต่เขาก็พูดไว้ก่อน

“ไม่ใช่คุณอธิบายให้ฉันหรอกหรือ? “ทว่าบัดนี้เป็นชั่วนิ่ง ได้สติปัญญากลับคืนมาแล้ว เธอเงยหน้าจ้องมองเขาอย่างไม่ละสายตา

คุณชายสามเย่ชะงัก ดังคาด หลอกเธอไม่ได้เลยจริงๆ

ถูกลูกสาวเขาขุดหลุมอีกแล้วจริงๆ

“จื่อ สุดที่รักเป็นคนไปหาผมเอง บอกว่ายังไม่ต้องบอกคุณ ถึงเวลาจะเซอร์ไพรส์ให้คุณเอง เวลานี้คุณชายสามเก็ไม่กล้า โต้เถียงอะไรมากนัก ถึงแม้เดิมทีเขาเป็นฝ่ายได้เปรียบในเรื่อง

เหตุผลก็ตาม

หลังจากถูกลูกสาวขุดหลุมฝังติดต่อกันหลายครั้ง สามเย่ก็หักหลังจื่อซีสุดที่รักอย่างไม่ลังเล คุณชาย

ในใจคุณชายสามเย่รู้ดี ไม่ว่าจื่อซีสุดที่รักจะทำอะไรแต่ก็ยัง เป็นลูกสาวแท้ๆของเธอ

แต่เขาไม่ใช่ เธอไม่มีวันโกรธจื่อซีสุดที่รัก แต่มีความเป็นไป

ได้ที่จะโกรธเขา

เงินลั่วนิ่งมองเขาโดยไม่พูดจาเหมือนกำลังรอให้เขาพูดต่อ

อันที่จริงเงินถั่วลิงกำลังรอเขาพูดต่อจริงๆ เธออยากรู้ว่าเขารู้ เรื่องจื่อไม่หรือยัง

แต่แววตาของเงินถั่วนิ่งในขณะนี้กลับทำให้คุณชายสามเย่

เข้าใจไปอีกทาง

“ฉิงฉิง ผมรู้ว่าไม่ควรปิดบังคุณ”คุณชายสามเแอบถอน หายใจ ตัดสินใจยอมรับผิดในการจ้องมองของเธอ : “ฉิงฉิงเป็นความผิดของผม เป็นความผิดของผมทั้งหมด ผมไม่ควร ปิดบังคุณ”

“ตอนที่จื่อ สุดที่รักมาหาผม ผมดีใจมากเกินไป ตื่นเต้นมาก เกินไป ผมไม่เคยคิดไม่เคยฝันเลยว่าผมจะมีลูกสาวหนึ่งคน ผม คิดไม่ถึงว่า…..คุณชายสามเย่นึกถึงภาพตอนนั้นก็อดตื่นเต้นไม่ ได้

“ออเงินลั่วนิ่งกลับตอบรับเบาๆหนึ่งคำ จากคำพูดของเขา เงินมั่วนิ่งเข้าใจแล้วว่า เขารู้เพียงจื่อซี ยังไม่รู้เรื่องอโม่ ดังนั้นตอนนั้นมีเพียงจื่อไปหาเขา ส่วนจื่อไม่ก็น่าจะหลบเขา อยู่

เงินถั่วนิ่งรู้ว่าต้องเป็นความคิดจอไม่แน่ๆ ซึ่งแสดงว่าชื่อไม่ยัง ไม่ได้นับพ่อนับญาติกับเขา หรืออาจเรียกได้ว่าจอโม่ยังไม่อยาก นับพ่อกับเขา

บัดนี้เป็นลั่วฉิงคิดแต่เรื่องอโม่ จึงไม่ได้นึกถึงเรื่องอื่น

“ฉิงฉิง ขอบคุณคุณนะ”คุณชายสามเย่เห็นการตอบสนองของ เธอที่มีเพียงเล็กน้อย จึงรู้สึกอึ้ง เขาคิดว่าเธอจะโกรธ แต่ที่ไหน เธอแค่ตอบสนองอย่างเรียบเฉยเท่านั้น

“ไม่ต้องขอบคุณ”เงินถั่วงหัวเราะกะทันหัน เธอนึกถึงเรื่องอ ไม่ให้จื่อ ไปนับพ่อกับเอเงินคนเดียว คาดว่าจื่อไม่น่าจะมี แผนการอื่น

เงินลั่วจึงไม่ก้าวก่ายความคิดของลูกชายอยู่แล้ว อีกอย่างเงินถั่วนิ่งรู้ว่าตอนนี้จื่อไม่รู้สึกสับสนในความรู้สึกที่มีต่อเชื่อเงิน เล็กน้อยดังนั้นเธอคิดว่าปล่อยให้จอไม่ใช้วิธีการของตัวเองไป นับพ่อกับเย่ซือเฉิน เช่นนี้ถึงจะยอมรับเยซือเงินอย่างสนิทใจ

เงินลั่วนิ่งรู้สึกว่าเป็นเรื่องระหว่างพ่อลูก เธอไม่ควรแทรกแซง ต่อจากนี้ หวังว่าเยซือเฉินจะผ่านบททดสอบของจื่อไม่อย่าง ราบรื่น

ทว่าเธอรู้จักลูกชายตัวเองดี เรื่องที่จอโม่จะทำ ไม่มีทางเป็น เรื่องเล็กๆที่มีหรือไม่มีก็ได้อย่างแน่นอน ดังนั้นการนับลูกของ เย่อเฉินคงต้องลำบากแล้วละ

จู่ๆเงินถั่วนิ่งก็รู้สึกสงสารคุณชายสามแยขึ้นมา ไม่รู้ว่าจอโม่จัด กระบวนท่าไหน ให้คุณชายสามเย่ไว้

“ฉิงฉิง ผมไม่ตั้งใจปิดบังคุณจริงๆ ผมกำลังโอนกรรมสิทธิ์ บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปให้จื่อซี ตอนนี้กำลังดำเนินการอยู่ไม่นาน คุณก็ต้องรู้แน่นอน ดังนั้นผมไม่ได้คิดจะปิดบังคุณเลย”เงินลั่วฉิง ยิ่งตอบสนองอย่างใจเย็นเท่าไหร่ คุณชายสามเย่ก็ยิ่งรู้สึกผิดใน ใจมากเท่านั้น

เวลานี้คุณชายสามเล่มองรอยยิ้มบนใบหน้าเป็นลั่วถึงพลัน รู้สึกขนลุก คุณชายสามเย่รู้สึกมีลางสังหรณ์ไม่ดียังไงไม่รู้

เงินลั่วนิ่งได้ยินคุณชายสามเย่บอกว่าจะมอบบริษัทตระกูลเย่ กรุ๊ปให้จื่อซีก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่นั่นก็เป็นเรื่องของพ่อ กับลูกสาว เงินลั่วฉิงจึงไม่ได้ถามอะไรมาก
“อืม”เงินลั่วฉิงตอบเสียงเบาหนึ่งคำ

“โกรธแล้วเหรอ? “หัวใจคุณชายสามเยยิ่งขนลุกกว่าเดิม การตอบสนองของเธอถือว่าปกติหรือ?

ปกติหรือ?

เธอโกรธแล้วใช่ไหม?

“ไม่ได้โกรธ”เงินลั่วฉิงยิ้มอย่างสดใส เธอไม่ได้โกรธจริงๆ เธอแค่กังวลแทนคุณชายสามเย่เท่านั้นเอง กังวลว่าคุณชายสาม เย่จะรับบททดสอบอันยิ่งใหญ่ของอโม่ไม่ไหว

คุณชายสามเล่มองใบหน้าที่ประดับรอยยิ้มของเธอ อยาก สังเกตเห็นถึงความผิดปกติ แต่เธอยิ้มได้สดใสมาก ไม่เหมือน โกรธเลยสักนิด คุณชายสามเยจึงรู้สึกสงสัยในใจ รู้สึกไม่ชอบ มาพากล แต่ก็บอกไม่ถูกว่ารู้สึกมีลับลมคมในตรงไหน

ซึ่งเวลานี้นี่เอง ด้านนอกก็ส่งเสียงวุ่นวายเข้ามากะทันหัน

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ