บทที่ 975 เทพธิดาเป็นฟังด้วยวิธีการคุณชายสามเย่ (2)

“ฉิงฉิงอย่างอนสิ รอให้โทรติดแล้วคุณจะได้ฟัง…..เยซือเฉิ นรู้ว่าเรื่องนี้อธิบายยาก ให้เธอได้ยินเสียงคู่สายทุกอย่างก็ กระจ่างแล้ว

เขาตั้งเสียงริงโทนนี้สำหรับสายเรียกเข้าจากเจ้าหญิงน้อยถึง จื่อ โดยเฉพาะ เพราะครั้งนี้แล้วเขาติดธุระไม่ทันรับสายของเจ้า หญิงน้อยเจ้าหญิงน้อยก็โกรธ ดังนั้นเลขาหลิวจึงเสนอตัวตั้งเสียง แจ้งเตือนเป็นกรณีพิเศษ

เขาก็ไม่รู้ว่าเลขาหลิวตั้งเสียงพิเศษแบบนี้ให้เขา เขายิ่งคาด ไม่ถึงว่าเจ้าหญิงน้อยจะโทรมาตอนที่เขากำลังจูบเงินถั่วนิ่งอยู่

เดิมที่เจ้าหญิงน้อยบอกว่าจะปิดเรื่องนี้เป็นความลับ ไม่ให้

เงินถั่วนิ่งรู้ แต่ตอนนี้คงปิดไม่ได้แล้ว ซึ่งคงจะโทษเขาไม่ได้ ต้อง

โทษที่เจ้าหญิงน้อยโทรมาไม่เป็นเวลา

แน่นอน เพราะก่อนหน้านี้เขาไม่ได้บอกเป็นถั่วงเรื่องนี้มา อธิบายตอนนี้ก็ไร้ประโยชน์ ดังนั้นเขาจึงอยากให้เป็นชั่วนิ่งฟัง ด้วยหูตัวเอง

ทว่าไม่รู้ทำไมเจ้าหญิงน้อยถึงไม่รับสาย เขาโทรตั้งนานก็ไม่

รับสาย

“ขออภัย ฉันไม่มีความสนใจเป็นถั่วนิ่งได้ยินคำพูดของเยอ เฉินก็ชะงักอย่างเห็นได้ชัด อดรนทนไม่ไหวจนต้องใช้แรงกัด
เขาโทรหาสุดที่รัก ยังให้เธอรอฟังอีก

ให้เธอฟังอะไร? ฟังพวกเขาหยอดคำหวานใส่กันเหรอ?

มีคนกล่าวว่าสติปัญญาของผู้หญิงด้านความรักเท่ากับศูนย์ ค่านี้ไม่ผิดเลยสักนิด ถึงแม้ปกติเทพธิดาเงินจะฉลาดเป็นกรด สายตาเฉียบคม บัดนี้กลับคิดไม่ถึงว่าสุดที่รักที่เชื่อเงินบันทึก ชื่อในมือถือคือลูกรักของเธอ

แน่นอน ประเด็นคือเงินมั่วนิ่งไม่รู้ว่าถังจื่อแอบไปนับพ่อนับ ลูกกับเอเฉินมาแล้ว และเงินล้วจึงคาดไม่ถึงว่าเยซื้อเฉันรู้ ความจริงแล้วยังปิดบังเธออีก

ดังนั้นโทษเธอที่ไม่ได้คิดถึงแง่นี้ไม่ได้ และโทษเธอที่ไม่นึกว่า เป็นถังจื่อ ไม่ได้

เงินลั่วนิ่งพูดจบก็ไม่อยากเสวนากับเชื่อเงินอย่างเห็นได้ชัด

เธอใช้แรงสะบัดมือเขาออก เพื่อจะได้ออกไปโดยเร็ว

เยซื้อเฉินรั้งเธอไว้อีกครั้ง จากนั้นก็กดร่างกายเธอไว้ข้าง กําแพง ไม่รอให้เป็นลวนิ่งตอบสนอง เยซือเฉินก็รีบก้มหน้าจูบ เธอที่ริมฝีปากแล้วกล่าวว่า “อย่างอน เชื่อฟังหน่อย

ซึ่งระหว่างนั้น เย่ซือเฉินยังคงโทรกลับอยู่ตลอด เวลานี้เจ้า หญิงน้อยถึงจื่อไม่รับสาย เงินมั่วนิ่งก็ไม่ได้ฟังแล้วสิ

ดังนั้นคุณชายสามเย่รู้สึกร้อนใจเล็กน้อย

“ค่า คุณเอาไปใช้กับสุดที่รักของคุณเลย”เงินลั่วจึงรู้สึกมี อะไรมาทับหน้าอก น้ำเสียงมีความหุนหันพลันแล่น ผู้ชายคนนี้โทรหาสุดที่รักของเขาในขณะที่กำลังจูบกับเธอไปด้วย แถมยัง ให้เธอรอฟังอีก

ให้เธอเชื่อฟัง? เขาอยากให้เธอเชื่อฟังยังไง?

ฟังคําหวานของเขากับสุดที่รักของเขาแล้ว เธอยังต้องรอเขา อยู่ที่เตียงเหรอ?

ปกติเป็นลั่วนิ่งจะโมโหน้อยมาก บัดนี้กลับรู้สึกข่มกลั้นอารมณ์ ไม่อยู่ซะแล้ว

“สุดที่รักเชื่อฟังมากเลยนะเขือเฉินได้ยินเงินมั่วนิ่งพูดก็ ชะงัก จากนั้นก็ยิ้มตอบหนึ่งประโยค เวลานี้เยซื้อเฉินยิ้มอย่างมี ความสุขและรู้สึกพอเพียง

ใช่ คือความสุขอย่างรู้สึกพอเพียง!!

จื่อซีสุดที่รักของเขาเชื่อฟังมากจริงๆ เขารู้สึกว่าจื่อซีสุดที่รัก ของเขาเป็นเด็กที่รู้ความ เชื่อฟังที่สุดในโลก

เงินลั่วจึงมองเยซือเฉิน เห็นใบหน้าเขาประดับไปด้วยรอยยิ้ม เธอเห็นอะไรบนใบหน้าเยซื้อเฉิน? ความสุข ความพอเพียง

เงินลั่วนิ่งสับสนเล็กน้อย แต่มั่นใจว่าตัวเองดูไม่ผิด! เชื่อเงินไม่เคยมีสีหน้าเช่นนี้กับเธอมาก่อน

ทว่าเมื่อเขาเอ่ยถึงสุดที่รักก็เต็มไปด้วยความสุข ! ! ความพอ เพียง!!

ฉะนั้นเธอคือส่วนเกินเหรอ?
อีกอย่างเมื่อสักครู่เขาพูดอะไรกับเธอนะ? เขาพูดว่าสุดที่รักเชื่อฟังมาก ดังนั้นเธอไม่เชื่อฟังอย่างนั้นหรือ? เขาหมายถึงอย่างนี้หรือเปล่า?

“คุณเย่ เชิญคุณปล่อยฉันด้วยแววตาเป็นมั่วนิ่งฉาบฉาย ความโกรธเคือง บัดนี้เธอรู้สึกโกรธมากจริงๆ โกรธเชื่อเฉ นมาก?

หรืออาจจะโกรธตัวเองมากกว่า

เธอคิดว่าตัวเองโอ่อ่า ทำตัวสบายๆ ไม่ว่าจะเรื่องไหนเธอก็ ใจเย็นได้หมด เพราะมีได้ก็ต้องมีเสีย เธอสามารถเผชิญหน้า อย่างมีสติปัญญา

ทว่าตอนนี้เธอกลับพบว่าตัวเองทำไม่ได้อย่างนั้น เธอรู้ตัวว่า ตอนนี้เธอใจเย็นไม่ไหวแล้ว ไม่มีสติปัญญาเพียงพอ เธอกำลัง โกรธจัดเธอรู้ว่าหากตัวเองยิ่งโกรธก็เท่ากับยิ่งใส่ใจ ยิ่งไม่อาจ เผชิญหน้ากับการได้มาและเสียไปด้วยจิตใจเงียบสงบ

อันที่จริงตอนแรกที่เธอได้ยินเสียงริงโทนสายเรียกเข้าของ เย่ซื้อเฉิน เธอไม่ได้คิดอะไรมาก แค่พูดหยอกๆไปเท่านั้น

แต่เธอคิดไม่ถึงว่าเยซื้อเฉินจะทิ้งเธอไปรับสายของสุดที่รัก

จริงๆ

ทั้งที่เธอแคร์มากขนาดนี้ แต่เชื่อเงินกลับไม่มีคำอธิบายเลยก า แถมเอเฉินยังบอกว่าไม่ต้องงอน เชื่อฟังหน่อย?

ตลกสิ้นดี

“โกรธแล้วเหรอ? “เชื่อเงินยกคิ้วมองเธอ โกรธ เขาเหมือน

จากดีใจมากเลย

“หลีกไปเป็นถั่วนิ่งเห็นการตอบสนองของเขา เพลิงโกรธที่ ระงับไว้เมื่อกี้ตอนนี้ทำไม่ได้อีกแล้ว อารมณ์โกรธของเธอระเบิด ออกมา ในที่สุด

แต่ด้วยการฝึกวางกิริยาในยามปกติของเงินถั่วถึง ตอนนี้ถึง แม้เธอจะโกรธจัด แต่ก็ไม่ได้ทำเรื่องที่เกินเหตุเกินควร

เรื่องความรักก็ควรจากกันด้วยดีอยู่แล้ว ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร โลกไม่ได้หยุดหมุนเพราะการจากไปของใครสักคน ดังนั้นไม่มี ใครสักคนก็ยังคงใช้ชีวิตอยู่ได้

เธอไม่ใช่คนที่เที่ยวตามตอแยไปทุกที่ เธอกับเชื่อเงินก็หย่า กันแล้วด้วย ตอนนี้ไม่ได้มีสถานะอะไรเลย ดังนั้นเชื่อเดินไปหา สุดที่รักก็เป็นอิสระของเขา

“หึงเหรอ? “เชื่อเงินเห็นท่าทางของเธอ มุมปากก็ยกขึ้นไม่ ขาดสาย ใบหน้าเผยรอยยิ้มอย่างเด่นชัด ตั้งแต่ที่รู้จักเธอมา เขา เห็นเธอจึงเป็นครั้งแรก ถึงแม้จะดึงลูกสาวของตัวเองก็ตาม แต่ ความรู้สึกนี้มันช่างดีงามเหลือเกิน

เมื่อก่อนเขาจึงเธออยู่ฝ่ายเดียว เธอจึงเป็นครั้งแรก ซึ่งไม่ ได้ใจเย็นเหมือนปกติแล้ว ทางกลับกันเธอโกรธอย่างไม่คิดบดบังเสียด้วย

เชื่อเงินรู้สึกว่าท่าทางเช่นนี้ของเธอน่ารักยิ่งนัก เขารัก ท่าทางขณะนี้ของเธอมากๆ

เย่อเฉินกดเธอไว้แนบแน่น ไม่ปล่อยให้เธอไป เขาก้มหน้าจูบ เธออีกครั้ง

เงินลั่ว งหรี่ตารีบเอียงหน้าหนี

เงินถั่วจึงยิ่งรู้สึกโกรธเข้าไปใหญ่ เวลานี้เขายังคิดจะจูบเธอ อีกเหรอ?

เขาหมายความว่ายังไงกันแน่?

คบกันด้วยดีก็จากกันด้วยดี หากคบกันไม่ได้ก็เลิกกันไป แต่ เขาอยากจับปลาสองมือ? ฝันกลางวันไปเถอะ

เงินถั่วนิ่งเอียงหน้าเอาริมฝีปากหลบไปได้ แต่ริมฝีปากของ เยซือเฉินหยุดอยู่ที่คอของธอแทน เขาอ้าปากแล้วกัดที่คอเธอ เบาๆหนึ่งครั้ง

เขาไม่กล้ากัดแรงๆอยู่แล้ว จึงไม่รู้สึกเจ็บ แค่รู้สึกคันนิดๆ อีก ทั้งยังรู้สึกไม่ดี เป็นลั่วนิ่งรู้สึกไม่สบายเป็นพิเศษ

ริมฝีปากของเขาย้ายมากัดใบหูของเธอ จากนั้นก็ยิ้มพูดเสียง ว่า “คุณไม่จำเป็นต้องถึงกับเธอ จริงๆ คุณกับเธอไม่ได้ขัด แย้งกัน”