บทที่ 941 ผลตรวจดีเอ็นเอที่คาดไม่ถึง หัวหน้าเอาแต่ใจไปหน่อย (1)

ในขณะเดียวกันคุณชายหานได้หยิบเอาผลดีเอ็นเอที่เพิ่งตรวจ เสร็จเดินเข้าไปในห้องของลุงเหลียง ยื่นผลตรวจดีเอ็นเอไปตรง

หน้าลุงเหลียง : “ผลออกมาแล้ว ลุงดูเอาเองแล้วกัน”

ลุงเหลียงอึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็ยื่นมือไปหยิบผลตรวจมาถึง แม้บางครั้งหานจะทำอะไรเป็นเล่นดูไม่จริงจัง แต่ถ้าเป็นเรื่อง สำคัญก็ไม่มีทางประมาทเด็ดขาด ในเมื่อยู่หานเอาผลตรวจ ดีเอ็นเอมาให้เขาดู แสดงว่าต้องมีอะไรแน่นอน

ลุงเหลียงมองไปที่ข้อมูลในผลตรวจด้วยความรวดเร็ว ใน เสี้ยววินาทีนั้น สีหน้าของลุงเหลียงเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด

เขาจ้องมองผลตรวจดีเอ็นเอแล้วเงียบไปครู่หนึ่ง

“เป็นอะไร ลุงจ้องอยู่นานแล้วนะ จะจ้องจนดอกไม้ผุดออกมา เลยหรือไง?”คุณชายหานเห็นปฏิกิริยาของลุงเหลียง ก็เบะปาก นี่ ลุงยังไม่ยอมรับอีกเหรอ?

“วางใจเถอะน่า ลุงไม่ได้ตาลายหรอก ที่ลุงเห็นน่ะเป็นเรื่อง จริง”คุณชายหานพูดเตือนลุงเหลียงด้วยความหวังดี ผลตรวจ ชัดเจนขนาดนั้นไม่มีทางดูผิดไปได้หรอก

ลุงเหลียงเงยหน้ามองเขา และยังคงไม่พูดอะไรออกมา เพียง แต่สีหน้าดูเหมือนมีอะไรในใจ
“ทำไม รู้สึกคับข้องใจเพราะไม่เป็นอย่างที่หวังไว้เหรอ ลุงรับ ไม่ได้งั้นเหรอ?”คุณชายหานรู้สึกว่าที่ลุงเหลียงมองเขาเมื่อครู่นี้ คลุมเครือเกินไปแล้ว ลุงเหลียงที่เขารู้จักไม่เคยมีแววตาแบบนั้น มาก่อน

“พอได้แล้ว เรื่องนี้ก็เห็นชัดกันอยู่แล้ว ลุงหยุดได้แล้วน่า ทุก คนเคยผิดพลาดกันทั้งนั้นแหละ ยิ่งเรื่องนี้เดิมทีก็ซับซ้อนอยู่แล้ว ลุงแค่มองคนผิดไป แต่ไม่ใช่เห็นว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลถังหน้าตา ดี ฉลาด ความสามารถโดดเด่น แล้วลุงจะฟันธงว่าเธอเป็น ลูกสาวของหัวหน้าไม่ได้นะ แบบนี้มันไม่ถูกต้อง”คุณชายหาน ปลอบคนอื่นเป็นครั้งแรก เห็นได้ชัดว่าไม่มีประสบการณ์เรื่องนี้ เลย

ก่อนที่ผลตรวจดีเอ็นเอจะออกมา เขาเชื่อในการตัดสินของลุง เหลียงมาก แต่ตอนนี้ผลตรวจอยู่ตรงหน้าแล้ว เรื่องนี้ยืนยันแล้ว ว่าลุงเหลียงมองคนผิดไป

ในเมื่อผิดไปแล้ว ก็ต้องแก้ไข จะผิดอย่างนี้ต่อไปไม่ได้

“ฉันให้แกคอยจับตาดูตลอดเวลา แกแน่ใจนะว่าจับตาดูอยู่ ตลอด ไม่ได้ละสายตาไปไหน?” ลุงเหลียงหรี่ตาลงเล็กน้อย ถึง แม้รู้ว่าเรื่องใหญ่อย่างนี้เขาคงไม่กล้าสะเพร่า แต่ผลลัพธ์แบบนี้ ทำให้เขารู้สึกสงสัยมาก

ก็ไม่ได้บอกว่าลูกสาวของหัวหน้าจะต้องเป็นคนที่เขากำหนด ไว้ แต่เขารู้สึกว่าเรื่องนี้มีอะไรไม่ชอบมาพากล

ทำไมเจ้าเก้าออกไปทานข้าวก็บังเอิญได้พบกับผู้หญิงที่อยู่เหมือนภาพวาดของหัวหน้า? และผู้หญิงคนนี้ก็บังเอิญเป็น ลูกสาวของหัวหน้าขึ้นมาจริง ๆ

“ผมรับรองได้เลยว่าผมจับตาดูอยู่ตลอด เพื่อเฝ้าดูผลตรวจ ผมถึงกับอดหลับอดนอน กินข้าวในห้องตรวจดีเอ็นเอ แม้แต่ ตอนเข้าห้องน้ำ ผมก็สั่งให้ลูกน้องจับตาดูเอาไว้ อีกอย่างผมติด ตั้งกล้องวงจรปิดไว้ในโทรศัพท์มือถือด้วย ตอนที่เข้าห้องน้ำก็ดู กล้องวงจรปิดตลอด”คุณชายหานเวลาจัดการเรื่องอะไรถือว่า ตั้งใจมาก เขารู้ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่และสำคัญมาก ดังนั้นจึง ไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย

“ผมตรวจดูภาพจากกล้องวงจรปิดแล้วด้วย หลังจากที่เจ้าเก้า เอาเส้นผมมา ก็ไม่มีใครมาเปลี่ยนอะไรเลย”คุณชายหานพูดขึ้น มาอย่างรวดเร็ว สําหรับเรื่องนี้ เขาแน่ใจมาก ดังนั้นจึงพูดด้วย ความมั่นใจเป็นอย่างมาก

“ฉะนั้น ตั้งแต่เจ้าเก้าเอาเส้นผมกลับมา จนถึงผลตรวจดีเอ็นเอ ออกมา ระหว่างนั้นไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นแน่นอน “คุณชายหาน รับประกันอย่างหนักแน่น

ลุงเหลียงมองผลตรวจดีเอ็นเออีกครั้ง จากนั้นก็กะพริบตา สีหน้าและแววตายากที่จะคาดเดา

“ผมรู้ว่าก่อนหน้านี้ลุงสงสัยว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลถังเป็นเจ้า หญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเรา เป็นคนที่เข้าตาลุง ลุงเลย ฝังใจ ตอนนี้ผลออกมาแบบนี้ ลุงเลยรู้สึกผิดหวัง แต่ความจริงก็ คือความจริง พวกเราจะเอาเหตุผลอื่นมามองข้ามความจริงไม่ได้นะครับ” ครั้งนี้คำพูดโน้มน้าวของคุณชายหานฟังดูเหมือนมี เหตุผลขึ้นมาหน่อย

“ยังไงซะไม่ว่าใครจะเป็นลูกสาวของหัวหน้า ก็ไม่ใช่พวกเรา เป็นคนตัดสินใจ หัวหน้าต่างหากที่ต้องตัดสินใจด้วยตัวเอง หัวหน้าไม่สามารถมีลูกสาวที่ยอดเยี่ยมเหมือนอย่างคุณหนูใหญ่ ตระกูลถังได้ ก็ไม่ใช่ความผิดของลุงสักหน่อย เพียงแต่ประโยค ถัดไปของคุณชายหานฟังดูเป็นเล่นขึ้นมาอีกแล้ว

ลุงเหลียงเลยจ้องเขม็ง ใส่เขา แต่สีหน้าไม่ได้ดูเคร่งเครียด ขนาดนั้นแล้ว คงเป็นเพราะทฤษฎีมั่ว ๆ ของเขาทำให้ลุงเหลียง สับสน

“ผมพูดผิดไปเหรอ?”คุณชายหานที่ถูกต้องเขม็ง ใส่รู้สึกยอม ไม่ได้เลยสวนกลับว่า “ที่ผมพูดน่ะเป็นเรื่องจริง”

คุณชายหานเชื่อในผลตรวจนี้มาก ตัวอย่างที่เจ้าเก้าเอากลับ

มา ผลลัพธ์ที่เขาจับตาดูด้วยตัวเอง ถ้าหากเกิดข้อผิดพลาด

แสดงว่า……

แสดงว่าเรื่องนี้คงร้ายแรงมาก!!

คุณชายหานไม่คิดว่า ในการจับตาดูของเขาจะมีคนสามารถ ตบตาเขาไปได้

ลุงเหลียงมองเขา แล้วส่ายหน้าอย่างจนใจ ลุงเหลียงเข้าใจ ความคิดของเขาดี

วัยเยาว์ อายุยังน้อย ดีก็ดีจริง ๆ ถ้าบ้าก็บ้าจริง ๆ นี่ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร แต่จําเป็นขัดเกลา

เจ้าเก้าต้องเจ้าตามตัวเด็กผู้หญิงคนมา” เหลียงรู้ว่าเจ้าเก้าทำ อะไรรอบคอบตลอด เมื่อเจ้าเก้าสงสัยของเด็กถึงเอาเส้นของเด็กสาวคนมาตรวจดีเอ็นเอ นั่น แสดงว่าต้องรู้เบาะแสของเด็กสาวคนแน่นอน

ครับคุณชายหานคราวนี้ตอบรับด้วยความไปคิดก็เอ่ยขึ้นอีกว่า ลุงเหลียง ลุงยอมรับความได้แล้วครับ”

แกคุณชายหานแหย่จนโมโหมา

“ครับ ผมไสหัวไปเดี๋ยวเลย”คุณชายหานแถมยังยิ้มอย่างสดใสมากอีกด้วย ลุงเหลียงต้องไปพบหัวหน้าอยู่แล้ว เอาข่าวบอกหัวหน้า คิดถึงตอนโกสต์ซิตี้ของว่า ที่จริงจะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับ

คุณชายหานพูดจบ ก็รีบออกไปทันที

ลุงเหลียงหยิบเคร่งเครียดขึ้นครั้ง ที่เขาสงสัยว่าเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลไม่ใช่เพียงเพราะเธอสืบเรื่องของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังมาแล้ว เหมือนกัน
ถึงแม้เป็นเพราะเกี่ยวข้องกับตระกูลถัง จึงทำให้สืบได้ไม่มาก เท่าไหร่ แต่เขาก็รู้สึกว่ามีเรื่องหนึ่งที่สำคัญมาก นั่นก็คือแม่ของ คุณหนูใหญ่ตระกูลถังคนนี้เป็นลูกสาวที่หายตัวไปตั้งแต่เด็กของ ตระกูลถัง

หลังจากที่คุณหนูใหญ่ตระกูลถังได้รับการยอมรับจากตระกูล ถัง ครอบครัวเดิมของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังกลับไม่ปรากฏตัว เลยสักคน แม่ของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังก็ไม่เคยปรากฏตัวเช่น กัน

สถานการณ์อย่างนี้เขาเดาว่าแม่ของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังน่า จะไม่อยู่บนโลกใบนี้แล้ว

และทางฝ่ายพ่อของคุณหนูใหญ่ตระกูลถังก็ไม่มีญาติคนใด ปรากฏตัวขึ้นเลย อาจเป็นไปได้สูงว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลถังไม่มี พ่อ

สําหรับเรื่องนี้ เขาเคยให้คนไปสืบมา แต่ไม่ว่าสิบยังไงก็สืบไม่

ได้ ตระกูลถังรักษาความลับเป็นอย่างดี

ตอนนี้ผลลัพธ์ออกมาเป็นอย่างนี้ เขาต้องรายงานให้หัวหน้า ทราบแน่นอน ส่วนหัวหน้าจะทำยังไงต่อไป ก็เป็นเรื่องของ หัวหน้าแล้วล่ะ

ลุงเหลียงหยิบเอาผลตรวจดีเอ็นเอมาแล้วรีบไปยังที่พักตอนนี้ ของหัวหน้าแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้

“อะเหลียง คุณมาแล้วเหรอ” ผู้ดูแลจ้งเห็นเขาก็เอ่ยทักทาย อย่างเรียบง่าย สีหน้าท่าทางของผู้ดูแลจังในตอนนี้ดูเหนื่อยล้าไม่ค่อยมีชีวิตชีวานัก

ดูผิดปกติอย่างเห็นได้ชัด!!