บทที่ 935 เด็กน้อยทั้งสองทำผู้เฒ่าตระกูลเน็อคไปตามๆ กัน (1)

“อืม ลองพูดมาว่าพวกเรารู้จักกันได้ยังไง? “มุมปากผู้ชาย ยกโค้งขึ้นทีละนิด

เห็นได้ชัดว่าผู้ชายไม่คิดจะปล่อยเธอไปอย่างนี้ เขารู้สึกว่าควร พูดบางเรื่อง ให้รู้แล้วรู้รอดกันไปเลย

สีหน้าไปหยูหนิงพลันเปลี่ยนไป เธอไม่ตอบคำถามนี้ได้ไหม? เธอไม่อยากตอบและไม่อยากเอ่ยถึงเรื่องนั้นอีก

“ทําไม? คุณไม่ใช่จะบอกผมว่าคุณลืมแล้วนะ? “มุมปากที่ ผู้ชายยกขึ้นเผยเสน่ห์หลายส่วน เสียงทุ้มต่ำเพื่อความยั่วยวนใจ อย่างไม่อาจทานต้านได้หลายส่วน

ไปหยูหนิงเม้มปากไม่ได้พูดอะไร เธอไม่อยากเอ่ยถึงเรื่องนั้น จริงๆ

“ต้องให้พูดเตือนคุณไหมผู้ชายโน้มตัวลงมาอีกครั้ง ใบหน้า

ของเขาเกือบแนบติดกับใบหน้าของเธอแล้ว

เพราะอยู่กันใกล้เกินไป ไปหยหนึ่งมองใบหน้าเขาไม่ชัดเจน แล้ว แต่ความรู้สึกกดดันที่ทำให้หายใจติดขัดนั้นเด่นชัดมาก

“ฉันยอมรับว่าครั้งนั้นฉันเป็นคนผิด แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉัน ขอโทษ”ไป๋หยูหนิงสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พยายามให้ตัวเองสงบที่สุด

“ขอโทษ? ขอโทษแล้วมีประโยชน์ไหม? “ถึงแม้ผู้ชายจะอยู่ ใกล้เธอมาก แต่ไม่ได้แตะต้องเธอ เพียงแต่ตอนที่ผู้ชายเห็นริม ฝีปากแดงตรงหน้า แววตาก็มืดมนเล็กน้อย

“ฉัน ฉันชดใช้ให้คุณได้ไปหยูหนิงรู้ตัวว่าผิด จึงไม่กล้า อารมณ์เสีย ใส่ ซึ่งเป็นสาเหตุที่เธอกลัวเขาด้วย

“ชดใช้ยังไง? “มุมปากที่ผู้ชายยกโค้งขึ้นลึกมากกว่าเดิมอีก หลายส่วน “คุณทำให้แฟนของผมหนีไปนะ…….

ไป๋หยูหนิง :

เธอไม่อยากเอ่ยถึงเรื่องนี้อีก แต่ผู้ชายคนนี้เหมือนจะไม่ยอม หยุดง่ายๆ เหตุการณ์ครั้งนั้นเป็นอุบัติเหตุจริงๆ เธอไปช่วยเพื่อน สนิทจับชู้แล้วเข้าห้องผิด เพื่อนสนิทเข้าไปถึงก็ตบตีผู้หญิงให้ ห้องจนหล่อนร้องไห้หนีออกไป

ผู้ชายที่นั่งอยู่บนโซฟาของห้องลุกขึ้น เพื่อนสาวของเธอก็บอก ว่าจําคนผิดแล้วก็หนีหายไปเลย จากนั้นเธอก็ถูกจับตัวไว้แทน

ผู้ชายบอกว่าเขาโสดมาสามสิบปี ในที่สุดก็หาแฟนสาวได้ แต่ กลับถูกพวกเธอตบตีจนหนีไป ถามว่าเธอจะทำยังไง?

เธอเคยบอกว่าจะช่วยเขาหาแฟนหาเป็นการชดเชย แต่เขา บอกว่าไม่เอา เขาตอบกลับไปว่าถ้าจะคืนแฟนสาวก็ได้ งั้นก็เอา ตัวเธอมาชดใช้ให้เขา

เธอไม่ได้บ้าสักหน่อย ทำไมต้องใช้ตัวเองชดเชยเขาด้วย
มากสุดเธอก็แค่ไปตามแฟนสาวที่ถูกตบจนหนีออกไปกลับมา

ทว่า ผู้หญิงคนนี้เหมือนกับหายไปจากโลกอย่างไรอย่างนั้น เธอหายังไงก็ไม่เจอ ดังนั้นครั้งนี้ได้เจอเขากะทันหัน เธอจึงอยาก หลบด้วยสัญชาตญาณ

สิ่งที่ไปหยูหนิงไม่รู้ก็คือการจับชู้ครั้งนั้นไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็น แผนการของผู้ชายคนนี้ต่างหาก

ซึ่งผู้หญิงที่หนีไปก็ไม่ใช่แฟนสาวเขาแต่อย่างใด

ผู้ชายโสดมาสามสิบปีนั้นถูก แต่แฟนสาวนั้นเป็นเรื่องที่สร้าง ขึ้นมา ซึ่งความจริงคือเขาไม่มีแฟนสาว!

แน่นอน เขาไม่ให้ไปหยูหนิงรู้เรื่องพวกนี้ ไปหยูหนิงก็ไม่มีทาง รู้เด็ดขาด

“ก็แค่แฟนไม่ใช่เหรอ? คุณไปหาใหม่อีกคน คุณสมบัติ

เพียบพร้อมอย่างคุณ ไม่ต้องปวดหัวกับเรื่องหาแฟนเลยสักนิด” ครั้งนี้ไปหยูหนิงไม่กล้าบอกว่าจะคืนแฟนสาวเขาแล้ว แฟนเก่าของเขาหาไม่เจอเลย เธอก็ไร้หนทางจริงๆ แน่นอน เธอไม่มีทางใช้ตัวเองเพื่อชดเชยให้เขาเด็ดขาด

“ผมโสดมาสามสิบปี จึงจะมีแฟนสาวหนึ่งคน แต่กลับถูกคุณ หายไป หมอดูบอกว่าถ้าผมอยากได้แฟนสาวอีกคน ผมต้องโสด อีกสามสิบปี ถ้ารออีกสามสิบปีอายุผมก็จะหกสิบปีแล้ว…….. ผู้ชายมองหน้าเธอ ดวงตาดอกท้อคู่งามกะพริบหลายครั้ง ซึ่งเขา พูดออกมาได้อย่างเป็นธรรมชาติมาก แต่กลับทำให้คนรู้ถึงความน้อยเนื้อต่ำใจที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมของเขา

ไปหยูหนังอึ้งไปถนัด ยังมีเรื่องอย่างนี้อีกหรือ?

หรือคิดจะหลอกเธอหรือเปล่า?

“หมอดูยังบอกว่านอกเสียจากคนที่ตบหน้าแฟนสาวผมจะใช้ ตัวเองชดเชยให้ผม ไม่เช่นนั้นผมจะต้องรออีกสามสิบปี โสดถึง อายุหกสิบปี ผู้ชายถอนหายใจเบาๆ เอ่ยด้วยความเจ็บปวด อย่างจนปัญญา

โดยการถอนหายใจเป็นเรื่องแสดงละครทั้งหมด

ไปหยหนึ่งทำหน้าอึ้งต่อไป มองเขาอย่างมึนงง ลืมตอบสนอง ไปชั่วขณะ “อายุหกสิบปี คุณว่าตอนผมอายุหกสิบปีแล้วหาแฟนสาวใหม่

ถึงแม้อันนั้นของผมจะใช้งานได้ แต่เกรงว่าจะมีลูกไม่ได้แล้ว ดัง นั้นตอนนี้ปัญหาไม่ได้อยู่ที่คุณตบแฟนสาวผมหนีไป แต่เป็น ปัญหาที่ผมไร้สายเลือดสืบทอดวงศ์ตระกูล ผู้ชายเห็นเธออึ้งก็อด กลั้นเสียงหัวเราะไว้ เผยแต่สีหน้าเคร่งขรึมออกมา

ยัยคนนี้เวลาทำหน้ามึนงงขึ้นมา ดูแล้วรู้สึกน่ารักเหลือเกิน

“คุณอย่าหลอกฉัน จะมีเรื่องเหลวไหลอย่างนี้ได้ไงไปหยูหนิง ส่ายหัว ไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูด

ไปหยูหนึ่งคือยอดฝีมือในการไต่สวนและกลบเกลื่อนหลักฐาน การไต่สวนชั้นเยี่ยม แถมยังเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการกู้หลักฐาน คืนอีกด้วย แต่ทางด้านความรัก การตอบสนองของเธอกลับเรื่องช้าอย่างน่าแปลกใจ

เห็นได้ชัดว่าผู้ชายจับจุดนี้ได้ตั้งนานแล้ว เรียกได้ว่าผู้ชายรู้จัก เธอดีเป็นอย่างยิ่ง

“คุณไม่เชื่อเหรอ? ”หางคิ้วผู้ชายยกขึ้น ดวงตาดอกท้อคู่งาม ก็ยกขึ้นเช่นกัน หากคุณไม่เชื่อสามารถพิสูจน์กับตาตัวเองได้ เลย”

“พิสูจน์กับตาเหรอ? “ไปหยหนึ่งถามอย่างมึนงง “พิสูจน์ยัง ไง? ”

“พิสูจน์ให้เห็นกับตาว่าสามสิบปีต่อจากนี้ผมหาแฟนสาวเจอ หรือเปล่า? “ผู้ชายมองเธอ ตอบอย่างตั้งใจและจริงจัง

ไปหยูหนิงมองเขา ดวงตากะพริบด้วยจิตใต้สำนึก

“แน่นอน ในเมื่อพิสูจน์ก็ต้องแน่ใจว่าทุกเสี้ยววินาทีของ สามสิบปีข้างหน้า ผมจะไม่มีผู้หญิงสักคน ถูกไหม? “ดวงตาดอก ท้อของผู้ชายจ้องตาเธอ เสียงเบาๆของเขามีคล้ายกับมีความ โน้มน้าวใจหลายส่วน

ไปหยูหนิงกะพริบตารัวๆอีกครั้ง เมื่อสบตากับดวงตาดอกท้อ ที่ยิ้มน้อยๆของเขาก็พยักหน้าด้วยจิตใต้สำนึก

ดวงตาดอกท้อคู่งามไม่เพียงแต่หว่านเสน่ห์คนเป็น ยังน่า หลงใหลอีกด้วย

“ดังนั้น อีกสามสิบปีข้างหน้า คุณต้องอยู่ติดกับผมตลอดเวลา ถึงจะพิสูจน์ได้อย่างแท้จริง ถูกไหม? “มุมปากผู้ชายยกขึ้นเล็กน้อยเสียงที่เบาช้ากว่า กลับยิ่งยั่วยวนใจคนมากขึ้น

บัดนี้ไปหยูหนิงรู้สึกไม่รู้ตัวว่าอยู่ไหน เมื่อสบตากับดวงตาดอก ท้อก็เหมือนโดนมนตร์สะกดจนไม่ได้ปฏิเสธได้ เธอพยักหน้าด้วย จิตใต้สำนึกอีกครั้ง

“ดี ตกลงตามนี้ ผู้ชายยิ้มอย่างพอใจในที่สุด : “อีกหน่อยคุณ ก็อยู่ข้างผมทุกเวลานะ รวมทั้งเวลาผมทำงาน และเวลาผมกิน ข้าวด้วย……

แน่นอนยังรวมถึงเวลานอนด้วย ผู้ชายแอบเสริมอยู่ในใจหนึ่ง ประโยค ซึ่งสถานการณ์อย่างนี้ ยังไม่ต้องพูดจะดีกว่า ไม่งั้นคง ทําให้เธอตกใจแน่ๆ

ไป๋หยูหนิงรู้สึกมึนงงไปหมด ทำไมถึงตกลงกันแล้วล่ะ? เธออยู่ไหน? เธอทำอะไรลงไป?

“ไปหยูหนิง จําคำที่คุณรับปากผมด้วย เริ่มจากตอนนี้ คุณต้อง ตามผมอยู่ข้างๆ “ผู้ชายไม่ให้เธอมีโอกาสปฏิเสธ ประกาศออก มาอีกครั้ง

ราวกับไป๋หยูหนิงดึงสติกลับมาได้ในที่สุด รีบส่ายหัว : “ฉันไม่.…….

“ไปหยูหนิง คุณรู้สึกว่าผมพูดง่ายใช่ไหม? “สีหน้าผู้ชาย เคร่งขรึม รอยยิ้มบนใบหน้าจางหาย น้ำเสียงเย็นยะเยือกอย่าง เด่นชัด