บทที่ 921 เจ้าหญิงน้อยขุดหลุมจะฝังคุณพ่อตัวเป็นๆ แล้ว(2)

“พ่อคะ ที่จริงพ่อแพ้ก็ถือว่าเป็นเรื่องปกตินะคะ เดิมทีแม่กับลุง ถังก็อยู่ด้วยกันมาตั้งหลายปีขนาดนั้น ความรู้สึกของพวกเขานั้น ลึกซึ้งมากอยู่แล้ว……….. ถังจื่อซีคิดทบทวนดูแล้ว เลยตัดสินใจ ปลอบพ่อสุดที่รักของเธอสักหน่อย

อืม ปลอบใจ!!

แต่ว่า การปลอบใจของถังจื่อซีช่างแปลกใหม่เกินไปแล้ว คน ทั่วไปรับไม่ได้หรอก คุณชายสามเย่เองก็รับไม่ได้เหมือนกัน!!

คุณชายสามเย่ในตอนนี้รู้สึกเหมือนอยากจะกระอักเลือดออก

มา!!!

ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนล่ะ? ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนอยู่ไหน?

ใครขโมยลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของเขาไปแล้ว?

“ลูกรัก รอแม่กลับมาแล้วค่อยโทรศัพท์หาพ่อนะ” สามเย่รู้สึกว่า วันนี้คงคุยกันต่อไม่ได้แล้ว คุณชาย

ถ้ายังคุยกันต่อ เขาคงจะกระอักเลือดออกมาจริง ๆ

ประโยคนี้ที่คุณชายสามเย่พูดกับเจ้าหญิงน้อย ตีความได้อีก อย่างหนึ่งก็คือ ถ้าเป็นลั่วจึงไม่กลับไป เจ้าหญิงน้อยก็ไม่ต้องโทร หาเขาแล้ว
ไม่อย่างนั้น เจ้าหญิงน้อยคงจะพูดจาทิ่มแทงหัวใจเขาอีก แต่ไหนแต่ไรมาเขามีภูมิต้านทานดีมาก แต่ว่า สำหรับเจ้า หญิงน้อยของเขา เขากลับเลือกที่จะยอมจำนน

“พ่อคะ ความหมายของพ่อก็คือถ้าแม่ไม่กลับมา หนูก็ไม่ต้อง โทรหาพ่อเหรอคะ?” ถังจื่อซืฉลาดมาก สมองคิดได้เร็วมาก นึก ไม่ถึงเลยว่าเพียงครู่เดียวเธอก็เข้าใจความหมายแฝงในคำพูด ของคุณชายสามเย่ได้

คุณชายสามเย่ : ..………

คำพูดของเขาอุตส่าห์พูดอ้อมขนาดนั้นแล้ว แต่เจ้าหญิงน้อย กลับเข้าใจความหมายแฝงของเขาได้?

มีลูกสาวที่ฉลาดขนาดนี้เป็นเรื่องดีหรือเรื่องร้ายกันแน่นะ?

คุณชายสามเย่ในตอนนี้ไม่รู้ว่าควรพูดอะไรต่อไปดี

“เปล่าจ๊ะ ลูกรัก โทรหาพ่อได้ทุกเวลาเลย อีกเดี๋ยวถ้าหากแม่ ยังไม่กลับไป ลูกรักค่อยโทรหาพ่อนะ” คุณชายสามเแอบถอน หายใจออกมาเฮือกหนึ่ง แล้วแก้ไขคำพูดเมื่อกี้ใหม่อีกครั้ง

ที่จริง ถึงแม้บางครั้งเจ้าหญิงน้อยของเขาจะพูดจาทิ่มแทง หัวใจเกินไป แต่เขายังจำเป็นต้องให้เจ้าหญิงน้อยของเขาคอย รายงานข้อมูลให้อยู่ตลอดเวลา

“ค่ะ รับทราบ” ได้ยินคำพูดของคุณชายสามเย่ ในที่สุดถังจื่อ ซีก็พอใจสักที
“พ่อวางใจเถอะค่ะ หนูจะรายงานสถานการณ์ให้พ่อรู้ตลอด เลย” ถังจื่อซีคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็พูดเสริมออกไปอย่างรวดเร็ว

“ครับ” คุณชายสามเย่ตอบกลับอย่างรวดเร็ว ถึงแม้บางครั้ง คำพูดของเจ้าหญิงน้อยจะทำให้เสียใจมาก แต่การเป็นสายลับ ของเธอก็ทำได้สมบูรณ์แบบมาก

เลขาหลิวยืนอยู่ข้าง ๆ ตลอดเวลา ไม่กล้าปริปากพูดอะไร จน เมื่อคุณชายสามเย่วางสายไป เลขาหลิวยังไม่กล้าแม้แต่หายใจ ออก

ปกติ หลังจากท่านประธานได้รับสายจากเจ้าหญิงน้อย จะอ่อน โยนมากเป็นพิเศษ จะดีใจมาก และจะมีรอยยิ้ม

แต่ว่า ครั้งนี้ ตอนที่ท่านประธานรับสายของเจ้าหญิงน้อย สีหน้าก็ทิ้งตึง แสดงให้เห็นว่าตอนนี้ท่านประธานอารมณ์ไม่ดี มากถึงมากที่สุด

ฉะนั้น ตอนนี้เลขาหลิวจึงไม่กล้าพูดอะไรทั้งนั้น

คุณชายสามเยถือโทรศัพท์ไว้ แล้วกดหาเบอร์โทรของ เงินลั่วนิ่ง แต่เมื่อคิดไปคิดมา ก็ไม่ได้กดโทรออกไป

ก่อนหน้านี้เลขาหลิวหลอกเธอไว้ เธอต้องรู้แล้วแน่ ๆ ที่จริงเธอ บอกว่าจะมาหา แต่เพราะรู้ว่าเลขาหลิวโกหกเธอ เธอเลยไม่มา แล้ว

เธอต้องคิดว่าเขาสั่งให้เลขาหลิวทำแบบนี้แน่นอน ก่อนหน้านี้ตอนที่เลขาหลิวทำแบบนี้ เขาไม่ได้ห้ามปราม และยอมไปโดยปริยาย เพียงแต่เขาไม่รู้ว่าเลขาหลิวจะกล้าปิดบังเขา

เขาไม่รู้ว่าเลขาหลิวพูดเรื่องนี้ซะรุนแรงขนาดนั้น เขาจึงคิดว่า ด้วยนิสัยของเธอ ต้องโกรธแน่ ตอนนี้ถ้าเขาโทรไปหาเธอ กลัวว่าเธอต้องยิ่งโกรธมากกว่า

เติม

คุณชายสามเย่คิดไปคิดมา สุดท้ายก็ไม่ได้โทรไป ตอนนี้เขาอยากรู้มากว่าเธออยู่ที่ไหน? แต่ว่า เขาไม่ได้สั่งให้ คนไปสืบดู

เขารู้จักเธอดี พูดได้ว่ารู้จักเธอดีมากเชียวล่ะ สิ่งที่ไม่ชอบที่สุด คือเธอไม่ชอบให้คนอื่นไปสืบเรื่องเธอ

คุณชายสามเย่คิดแล้วว่า เธอไปเจรจากับถังไปเขียนเสร็จ ยัง

ไงก็ต้องกลับไป

เมื่อเธอกลับไป เจ้าหญิงน้อยของเขาต้องโทรศัพท์หาเขา แน่นอน

คุณชายสามเย่รอจนถึงสามทุ่ม เจ้าหญิงน้อยของเขาก็ โทรศัพท์มาหาเขาสองครั้ง แต่ว่า เจ้าหญิงน้อยรายงานว่าแม่ไม่ ได้กลับมา

ยังไม่กลับไปอีก? !

เมื่อถึงสามทุ่มกว่า ถังจื่อซีรอต่อไปไม่ไหวแล้ว เลยกดวิดีโอคอลไปหาเงินลั่วจิง

เงินลั่วจิงกดรับสายเร็วมาก

“แม่คะ จะกลับมาเมื่อไหร่คะ?” ถังจื่อเห็นแม่ของตัวเองผ่าน ดีโอคอล รอยยิ้มบนใบหน้าก็สดใสขึ้นทันที

แต่ว่าถังจื่อซีที่ช่างสังเกตก็พบว่าตอนนี้เหมือนแม่อยู่ที่โรงแรม

แม่ไปหาลุงถังไม่ใช่เหรอ? ทำไมไปโรงแรมล่ะ?

“ลูกรัก แม่ยังมีธุระ คืนนี้ลูกนอนกับคุณย่าก่อนนะ ได้ไหมจ๊ะ?” ก่อนหน้านี้เป็นถั่วถึง โทรศัพท์ไปหาเพิ่งเหมียวเหมียวแล้ว

ตอนนี้เธอกำลังจัดการเรื่องของถังหมุนเฉิงอยู่ คนนี้อาจจะไม่ ได้กลับไป เลยให้เพิ่งเหมียวเหมียวช่วยดูแลถังจื่อซีแทน

“แม่คะ ทำไมถึงไม่กลับมาล่ะคะ?” ถังจื่อดูวิตกกังวลขึ้นมา

ทันที

แม่กับลุงถังอยู่ที่โรงแรม ไม่กลับมาแล้วเหรอ?

เรื่องนี้ถือเป็นเรื่องร้ายแรงสำหรับพ่อเลยนะ

“แม่มีเรื่องที่สำคัญมากต้องจัดการ จื่อซีเด็กดี เชื่อฟังคุณย่านะ คะ” เป็นลั่วนิ่งเห็นท่าทางของถังจื่อซี ก็อดหัวเราะไม่ได้

เพราะถังจื่อซีติดเธอมากมาตลอด ดังนั้นเป็นลั่วจึงจึงไม่ได้คิด อะไรมาก

“แม่คะ แม่อยู่ที่ไหนเหรอ?” ถึงแม้ถังจื่อซีดูออกว่าแม่น่าจะอยู่ ที่โรงแรม แต่เธอยังอยากรู้ข้อมูลว่ามากกว่านี้ เพื่อพ่อ เธอต้องถามให้รู้เรื่องมากกว่านี้

เธอจําเป็นต้องทำหน้าที่ที่พ่อมอบหมายให้เธอให้สําเร็จ…….

“แม่อยู่ที่โรงแรม คืนนี้แม่อาจจะต้องนอนที่โรงแรม” ใบหน้า ของเงินลั่ว งดูอ่อนโยนและยิ้มเล็กน้อย เธอรู้ว่าลูกสาวอยากให้ เธอกลับไป แต่ว่าคืนนี้เธอมีธุระจริง ๆ

“แม่คะ แม่พักอยู่ที่โรงแรมไหน?” ถังจื่อซีถามต่ออย่างรวดเร็ว เธอเพียงดูออกว่าแม่อยู่ที่โรงแรม แต่ไม่รู้ว่าแม่อยู่โรงแรมไหน

ถ้าไม่รู้ว่าแม่อยู่ที่โรงแรมไหน อีกเดี๋ยวเธอคงไม่สามารถ

รายงานพ่อได้ ดังนั้น เธอจำเป็นต้องถามให้รู้เรื่อง

“ลูกรัก มีอะไรหรือเปล่า?” เป็นลั่วถึงกะพริบตาปริบ ๆ ถึงแม้ ปกติ ง อ จะตัวติดเธอมาก แต่ก็ไม่ถามเรื่องเธออย่างนี้

วันนี้ถึงจื่อ ถามมากอย่างเห็นได้ชัด

หรือเกิดเรื่องอะไรขึ้น?

“เปล่านี่ค่ะ หนูก็แค่ถามดูว่าแม่อยู่ที่ไหน” ถังจื่อรู้ว่าตัวเองจะ มีพิรุธไม่ได้ ถ้าเธอมีพิรุธขึ้นมา ก็จะทำให้ความลับพ่อแตกไป ด้วย

“ฉิงฉิง เธอมาดูนี่หน่อยสิ” ทันใดนั้น ในวิดีโอคอลของ

เงินลั่วฉิงก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

ถังจื่อซีได้ยินเสียงนั้น ดวงตาทั้งสองข้างก็โตขึ้นทันที นั่นเป็นเสียงผู้ชายนี่!!
เพราะอยู่ห่างจากโทรศัพท์พอสมควร เธอจึงฟังไม่ออกว่าเสียง นั้นเป็นเสียงของลุงถังหรือเปล่า

“ลูกรัก แม่มีธุระ วางก่อนนะ” เป็นลั่วจึงได้ยินเสียงคนนั้น ก็พูด กับถังจื่อ แล้ววางสายไป