บทที่ 884 เจ้าหญิงน้อยอาศัยความฉลาดหลอกแม่ (2)

ไม่ได้ ไม่ได้ เธอต้องช่วยพ่อ จะให้แม่ไปเจอกับหัวหน้าอะไร นั่นไม่ได้เด็ดขาด

“ไม่” ถังจื่อ ใช้โทรศัพท์ของเงินถั่วนิ่งพิมพ์ข้อความส่งกลับ

ไปคำหนึ่ง เป็นคำที่ง่ายมากที่สุดแล้วคำหนึ่ง นั่นก็คือ “ไม่”

ผู้ดูแลจ้งเห็นอีกฝ่ายส่งข้อความกลับมาก็ยิ่งงุนงงมากขึ้นไป อีก นี่เขาถูกปฏิเสธเหรอ?

ไม่สิ เป็นหัวหน้าที่ถูกปฏิเสธ

คุณถึงนี่ก็ปฏิเสธกันต่อ ๆ อย่างนี้เลยนะ คุณถังช่างไม่เหมือนใครเลยจริง ๆ

ผู้ดูแลจ้งพึงพอใจคุณถังมาก เป็นไปได้สูงว่าคุณถังคือเจ้า หญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเขา ฉะนั้นไม่ว่าคุณถังทำอะไร ก็ถือว่าถูกทุกอย่าง

“คุณถัง อย่าเข้าใจผิดครับ ผมไม่ได้มีเจตนาร้าย ถ้าหากคุณ ถังไม่ไว้วางใจ ให้คุณถังเป็นคนนัดเวลาและสถานที่เองได้เลย ผู้ดูแลจ้งเรียบเรียงคำพูดแล้วส่งข้อความไปอีกครั้ง ผู้ดูแลจ้งรู้สึก ว่าเขาแสดงออกถึงความจริงใจมาก ๆ แล้ว

“ไม่” ถังจื่อซียังคงปฏิเสธด้วยคำสั้น ๆ ง่าย ๆ เช่นเคย ผู้ดูแลจ้งเห็นคำว่า “ไม่” ที่ส่งมาเป็นครั้งที่สอง ก็กะพริบตาปริบ ๆ คุณถัง ช่างพิเศษจริง ๆ !!

คุณถังปฏิเสธอย่างเด็ดขาดขนาดนี้ ไม่ให้โอกาสเขาเลยสัก นิด เขาคิดว่าตอนนี้เขาพูดอะไรไปก็คงเปล่าประโยชน์แล้ว

คุณถังน่าจะไม่เชื่อใจเขาตั้งแต่แรกแล้ว

ในเมื่อโทรศัพท์ก็แล้ว ส่งข้อความก็แล้ว แต่ยังไม่ได้ผล งั้นเขา

คงต้องคิดหาวิธีอื่นแล้วล่ะ

แต่ว่าวิธีอื่นนั้นคืนนี้คงดำเนินการไม่ได้แล้ว เร็วที่สุดก็คงต้อง รอให้ถึงพรุ่งนี้แล้วล่ะ

ถังจื่อ รอสักพัก เห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้ส่งข้อความมาอีก ก็รู้สึก พอใจ

ถังจื่อซีลบข้อความและสายโทรเข้าเมื่อครู่นี้ทิ้งไป แล้วเอาโทร

ศัพท์ของเงินลั่วนิ่งวางกลับไปที่ตู้หัวเตียงเหมือนเดิม

ถังจื่อซีหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมา เพื่อจะให้พ่อยกความ ดีความชอบให้เธอ เพราะเมื่อครู่นี้เธออุตส่าห์ช่วยพ่อกำจัดศัตรู หัวใจไปได้หนึ่งคน แถมศัตรูหัวใจคนนั้นยังเป็นถึงหัวหน้าอีก ด้วย

แต่ข้อความของถังจื่อซียังพิมพ์ไม่เสร็จ ประตูห้องน้ำก็เปิด ออกกะทันหัน เป็นลั่วนิ่งอาบเสร็จแล้วเดินออกมา

ถังจื่อซีรีบเก็บโทรศัพท์ตัวเองอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็นั่งลงบน เตียงอย่างเรียบร้อย มองไปยังเป็นถั่วนิ่งด้วยท่าทางไร้เดียงสา มาก
เรื่องที่เธอทำเมื่อครู่นี้ขอความดีความชอบจากพ่อได้ แต่จะให้ แม่รู้ไม่ได้เด็ดขาด

เงินถั่วนิ่งมองไปที่ถังจื่อแล้วยิ้มออกมา เด็กคนนี้ทำไมวันนี้ ทําอะไรแปลก ๆ จังเลย?

“แม่คะ อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอคะ? ตอนนี้หนูจะไปอาบน้ำแล้ว เข้านอนแล้วค่ะ หนูว่านอนสอนง่ายมากเลยนะคะ” ถังจื่อ ใน ตอนนี้ท่าทางเป็นเด็กดีมากเลยล่ะ เพราะเธอต้องการกลบเกลื่อน สิ่งที่ตัวเองทําลงไป

การแสดงออกของถังจื่อแปลกมาก ทำให้เป็นถั่วงอดไม่ ได้ที่จะถามออกมา : “ลูกรัก หนูมีเรื่องอะไรปิดบังแม่อยู่หรือเปล่า จ๊ะ?”

“แม่เคยบอกว่า หนูสามารถมีความลับได้ ใช่ไหมคะ?” ถังจื่อ

ซีรู้ว่าพูดโกหกไม่ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือไม่สามารถโกหกแม่

ได้ เธอเลยหลีกเลี่ยงที่จะตอบคำถามอย่างชาญฉลาด

เงินถั่วนิ่งเลิกคิ้วขึ้น ดูท่าเด็กคนนี้มีเรื่องปิดบังเธออยู่จริง ๆ เอาเถอะ ในเมื่อเป็นความลับของถังจื่อซี เธอก็ไม่ถามอะไรอีก เด็กอายุห้าขวบคนหนึ่งไม่น่าจะมีความลับอะไรมากมายนัก หรอก ก็แค่ความคิดของเด็กน้อยเท่านั้น

“แม่คะ หนูไปอาบน้ำแล้วนะคะ” ถึงจื่อเห็นเงินมั่วนิ่งไม่ได้ ซักไซ้อะไรต่อ ก็รู้สึกโล่งใจ แล้วรักษาท่าที่ความเป็นเด็ก เรียบร้อยของเธอต่อไป
แต่ว่าถังจื่อ นึกถึงตอนที่แม่ไปอาบน้ำเมื่อครู่นี้ แล้วเธอแอบ รับโทรศัพท์ของแม่

ถ้าหากตอนที่เธอไปอาบน้ำ แล้วจู่ ๆ พ่อส่งข้อความมาพอดี แล้วถูกแม่จับได้จะทำยังไงดีล่ะ?

ถังจื่อซีคิดแล้วคิดอีก สุดท้ายก็ตัดสินใจปิดเครื่อง

ปกติเวลานอนถังจื่อจะปิดโทรศัพท์อยู่แล้ว ดังนั้นเป็นชั่วนิ่ง จึงไม่ได้คิดอะไรมาก

หลังจากที่ถังจื่อซีปิดโทรศัพท์แล้ว ก็ไปอาบน้ำอย่างสบายใจ แน่นอนว่าเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ เธอไม่มีโอกาสบอกพ่อเพื่อ เอาความดีความชอบแล้ว

ผู้ดูแลจ้งคิดว่าการกระทำของตัวเองทำให้คุณหนูใหญ่ตระกูล ถังตกใจ เลยไม่ได้ส่งข้อความและไม่ได้โทรศัพท์ไปหาอีก

ผู้ดูแลจ้งคิดว่าวันถัดไปค่อยหาโอกาสไปพบกับคุณหนูใหญ่ ตระกูลถัง

ไว้รอพบหน้ากันแล้ว ค่อยอธิบายให้ชัดเจน ท่าทางของเขาคง ไม่ทําให้คนอื่นตกใจกลัวหรอก น่าจะไม่เหมือนคนเลวเท่าไหร่

ถ้าหากไม่ได้ผลจริง ๆ ก็คงต้องให้หัวหน้าไปพบกับคุณถังเอา เองแล้วล่ะ

ผู้ดูแลจ้งวางแผนว่าจะไปเจอกับคุณหนูใหญ่ตระกูลถึงอย่างไร
สาขาย่อยขององค์กรโกสต์ซิตี้ของเมือง A ในตอนนี้กำลัง แอบวางแผนการใหญ่กันอยู่

“แกว่าอะไรนะ? หัวหน้ามาที่เมือง A เพื่อมาหาลูกสาวงั้นเห รอ?” เจิ้งฉงได้ยินลูกน้องรายงานก็ตกใจ “หัวหน้ามีลูกสาว ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่าหัวหน้ามีลูกสาวด้วย!!

ถ้าหากหัวหน้ามีลูกสาว ต่อให้ลูกน้องระดับล่างของพวกเขา ไม่รู้ หัวหน้าน้อยก็ต้องรู้แน่นอน แต่เขาไม่เคยได้ยินหัวหน้าน้อย พูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย

แต่ว่า ในเมื่อหัวหน้ามาตามหาลูกสาว แสดงว่าตอนนี้อาจจะ ยังไม่รู้ว่าลูกสาวคนนี้อยู่ที่ไหน

“แกแน่ใจใช่ไหมว่าข่าวนี้เชื่อถือได้?” เจิ้งฉงรู้สึกช็อกมากจริง

ๆ ข่าวนี้ทำให้คนรู้สึกตกตะลึงมาก

“ผมได้ยินเรื่องนี้มาจากเจ้าเก้าครับ เจ้าเก้ายังบอกอีกว่าหาตัว ลูกสาวของหัวหน้าพบแล้ว เหลือแค่ยืนยันตัวตนเท่านั้น แต่ว่า เจ้าเก้าก็ไม่รู้ว่าคนที่อะเหลียงพูดถึงคือใคร” คนที่รายงานข่าวนี้ ให้กับเจิ้งฉงคือเด็กหนุ่มวัยยี่สิบกว่า เด็กหนุ่มคนนี้รูปร่างหน้าตา ดี ดูสดใส เพียงแต่ดวงตาดูเหม่อลอยไปหน่อย

เหมือนกลัวว่าเจิ้งฉงจะไม่เชื่อเขา เลยรีบพูดเสริมว่า “ตอนนี้ เจ้าเก้าเป็นผู้หญิงของผม ดังนั้นเธอไม่มีทางหลอกผมเด็ดขาด ครับ”
“แกนี่รู้จักมีแผนนี่หว่า ถึงขั้นหลอกเจ้าเก้าให้มาอยู่ในมือได้ เจิ้งฉงอึ้งเล็กน้อย ขณะที่มองไปยังเด็กหนุ่ม สีหน้าก็ดูมีรอยยิ้ม ขึ้นมา : “เจ้าเก้าเป็นคนใกล้ตัวที่อะเหลียงเชื่อใจมากที่สุด แก ทำให้เจ้าเก้ากลายเป็นผู้หญิงของแกได้ ต่อไปพวกเราก็จะใช้ งานเธอได้ ขอแค่เจ้าเก้ายอมทำงานให้พวกเรา ก็จะสามารถรู้ ข้อมูลจากฝ่ายอะเหลียงได้มากขึ้น”

อะเหลียงฟังคําสั่งของหัวหน้าโดยตรง เป็นคนใกล้ชิดของ หัวหน้า ได้รับความไว้วางใจจากหัวหน้ามากกว่าหัวหน้าน้อยอีก พวกเราต้องได้รู้ข้อมูลเกี่ยวกับหัวหน้าจากอะเหลียงมากมาย แน่นอน

“ซุนซิ่ง ตั้งใจทำงานล่ะ ฉันจะตอบแทนแกเป็นอย่างดี” เจิ้งฉง รู้สึกอารมณ์ดี ตบไหล่ซุนซิ่งด้วยสีหน้าชื่นชม

“ขอบคุณครับลูกพี่ ลูกพี่วางใจได้เลย ผมต้องทำให้ดีแน่นอน

ซุนซิ่งตอบกลับด้วยความจริงใจ

“อืม แกกลับไปก่อน ไปสืบมาให้ได้ว่าลูกสาวของหัวหน้าที่อะ เหลียงตามหาเป็นใคร” เจิ้งฉงอยากรู้ข้อมูลเรื่องนี้เพราะเขามี แผนการในใจอยู่แล้ว สำหรับเขาแล้วข้อมูลเรื่องนี้สำคัญเป็น ข้อมูลที่สำคัญมาก

เพราะเกี่ยวข้องกับแผนการต่อจากนี้ของเขา

“ครับ ผมต้องหาวิธีให้ได้ เรื่องนี้ยังไม่ยืนยัน ต่อไปอะเหลียง ต้องไปตรวจสอบแน่นอน ฉะนั้นเรื่องนี้สืบไม่ยากครับ” ซุนซึ่งมี ความมั่นใจมาก ในใจจึงรู้สึกดีใจขึ้นมา
“อืม มีข่าวอะไรก็รีบมารายงาน ส่วนเรื่องที่แกรายงานเมื่อครู นี้ไว้ฉันขอคิดดูก่อน หลังจากนั้นค่อยบอกแกว่าต้องทำยังไงต่อ ไป” ดวงตาของเจิ้งฉงกลอกไปมาอย่างรวดเร็ว ดูก็รู้ได้ทันทีว่ามี แผนชั่ว!!