บทที่ 881 หัวหน้าอยากเจอเธอ (1)

“หัวหน้าสำนักงานนิ่ง……. คุณตำรวจรู้สึกขนหัวลุกขึ้นมา ทันที เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องนี้จะกลายเป็นแบบนี้ไปได้ เรื่องมา ถึงขนาดนี้แล้ว เขาจึงได้แต่จําใจ

“เกิดอะไรขึ้น?” หัวหน้าสำนักงานจึงเห็นคุณตำรวจ สีหน้าก็ เคร่งขรึมขึ้นทันที

“หัวหน้าสำนักงานนิ่งครับ พวกเรามีคดีอยู่คดีหนึ่ง ซึ่งประธาน เงินถือว่าเป็นญาติของผู้ตาย พวกเราติดต่อญาติสายตรงคนอื่น ๆ ของผู้ตายไม่ได้เลยครับ ดังนั้นเลยต้องรบกวนให้ประธานเป็ นมาจัดการ” คุณตำรวจรู้สึกว่ามีเหงื่อเย็น ๆ ไหลออกมาจาก หน้าผาก ในวันที่อากาศร้อนระอุ เขา ในตอนนี้รู้สึกประหม่าและ กังวลใจจริง ๆ

เขากลัวว่าหัวหน้าสำนักงานจึงจะไม่พอใจขึ้นมาแล้วลงโทษ เขา เขาทำงานหนักอยู่ในสถานีตำรวจมาครึ่งชีวิต จึงไม่อยาก เสียงานไป เขายังมีพ่อแม่มีลูกที่ต้องดูแลอีก เขายังต้องเลี้ยงดู ครอบครัว

“คดีนี้ปิดไปหรือยัง?” สำหรับเรื่องงาน หัวหน้าสำนักงานถึง นั้นจริงจังและเข้มงวดมาก

“เดิมทีพวกเราตั้งใจจะปิดคดีแล้วครับ แต่ประธานเงินเพิ่งได้ เบาะแสที่สำคัญมา ดังนั้นจึงอาจจะต้องพิจารณาคดีนี้ใหม่อีก ครั้ง” คุณตำรวจอู่ในตอนนี้ไม่กล้าประมาทเลยแม้แต่น้อย เดิมทีสรุปคดีว่าเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ แต่ตอนนี้มีโอกาสเป็นไปได้สูง

มากว่าถูกฆาตกรรม “ถือว่าพวกนายโชคดีไปนะ” น้ำเสียงของหัวหน้าสำนักงานจึง ฟังดูเหมือนอิจฉาเล็กน้อย “สิ่งที่พี่สะใภ้สามพูดน่ะไม่มีทางผิด

พลาดหรอก ไปตรวจสอบตามที่พี่สะใภ้สามบอกแล้วกัน”

“ครับ ครับ” คุณตำรวจพยักหน้าหมึก ๆ เรื่องนี้ต่อให้หัวหน้า สํานักงานจึงไม่ออกปากสั่ง พวกเขาก็ต้องไปสืบตามเบาะแสที่ได้ มาอยู่แล้ว

แน่นอนว่าเมื่อหัวหน้าสำนักงานจึงเอ่ยปาก พวกเขาก็ยิ่งต้อง ระมัดระวังรอบคอบให้มากยิ่งขึ้น

“เอ๊ะ เมื่อครู่นี้ที่เหล่าหลี่พูดถึงญาติที่คอยเจ้ากี้เจ้าการชี้นิ้วสั่ง

ไม่ได้หมายถึงพี่สะใภ้สามของฉันหรอกไม่ไหม?” หัวหน้าสำนัก

งานฉิงจู่ ๆ ก็นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมา เรื่องที่เป็นปัญหาในตอนแรก

“ที่เหล่าหลี่พูดถึงก็คือประธานเงินนั่นแหละครับ” คุณตำรวจ ไม่ได้ปิดบัง เรื่องนี้เมื่อครู่มีคนเห็นตั้งมากมาย ปิดบังอะไรไม่ได้ อยู่แล้ว อีกอย่างหัวหน้าสำนักงานฉิงก็เป็นคนฉลาด เขาจึงไม่ สามารถปิดบังหัวหน้าสำนักงานจึงได้

เหล่าหลี่ในตอนนี้เหมือนจะเข้าใจอะไรขึ้นมาแล้ว เพียงแต่เขา ไม่เข้าใจว่าทำไมญาติคนนั้นถึงได้กลายเป็นพี่สะใภ้สามของ หัวหน้าสำนักงานจึงไปได้?

และหัวหน้าสำนักงานฉิง ให้ความเคารพยำเกรงกับพี่สะใภ้ สามคนนี้มากเป็นพิเศษอีกด้วย
หัวหน้าสำนักงานจึงหันขวับไปมองเหล่าหลี่ แล้วยื่นขาออกไป ถีบเหล่าหลี่หนึ่งครั้ง : “ไอบ้าน แกกล้าสงสัยความสามารถใน การสืบสวนของพี่สะใภ้สามเหรอ? ตอนที่พี่สะใภ้สามคลี่คลาย คดีได้แกยังไม่รู้อยู่ที่ไหนด้วยซ้ำ

จะว่าไปแล้ว เหล่าหลี่อายุแก่กว่าเป็นถั่วนิ่งหลายปีมาก สิ่งที่ หัวหน้าสำนักงานจึงพูดมานั้นจึงไม่สมเหตุสมผลเลย แต่บางครั้ง อายุก็ไม่ใช่สิ่งที่สำคัญที่สุด สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความสามารถ ของคนเรา

หัวหน้าสำนักงานจึงสั่งงานอีกนิดหน่อย จากนั้นก็ปิดวิดีโอ คอลไป ทางนั้นปิดวิดีโอคอลไปแล้ว ขณะที่คนทางนี้ต่างมองไปยัง

เงินถั่วนิ่ง สายตาแต่ละคนดูเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด

มีทั้งมองด้วยความเคารพ ยิ่งไปกว่านั้นคือมองด้วยความ ยกย่องนับถือ ผู้เชี่ยวชาญ ผู้เชี่ยวชาญอยู่ข้าง ๆ นี่เอง พวกเขามี ตาแต่หามีแววไม่!!

“ประธานเงินวางใจเถอะครับ คดีนี้พวกเราต้องตรวจสอบ อย่างแน่ชัดแน่นอน รอให้สืบสวนคดีนี้เสร็จ พวกเราจะแจ้งผลให้ หัวหน้าสำนักงานจึงทราบโดยตรง ประธานเงินจะได้ไม่ต้องมา ถึงที่นี่ด้วยตัวเอง” ก่อนหน้านี้คุณตำรวจก็เคารพเป็นลั่วจึงเป็น อย่างมากอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ยิ่งสำรวมมากขึ้นไปอีกเป็นเท่าตัว

เป็นลั่วนิ่งไม่ได้พูดอะไรมาก เพราะนี่ไม่ใช่คดีที่ซับซ้อนอะไร นัก เมื่อเธอพบเบาะแสแล้ว ต่อไปทางฝ่ายตำรวจคงสามารถสืบสวนได้อย่างแน่นอน

เจ้าหน้าที่ทุกคนในสำนักงานเมื่อส่งเงินถั่วนิ่งกลับไปแล้วก็ กลับเข้ามาพร้อมกัน

“ไอหยา ผมจําได้แล้ว เธอก็คือเป็นลิ่วฉิง” หลังจากที่เป็นว งกลับไป เจ้าหน้าที่ตำรวจคนหนึ่งก็ตบหัวตัวเอง แล้วอุทานออก

มา

“เฮ้ย พวกเรารู้อยู่แล้วว่าเธอคือเป็นถั่วลิง ตอนที่เธอมาก็ได้ แจ้งชื่อแล้วนี่” คนอื่น ๆ ในสำนักงานมองตำรวจคนนั้นด้วยท่าที ไม่ค่อยพอใจ

“ไม่ใช่ ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น ผมหมายถึงเธอคือคุณ หนูใหญ่ตระกูลเงิน คนที่เคยแต่งงานกับคุณชายสามเย่ แล้วก็ หย่าร้างกันไป” ตำรวจผู้น้อยคนนั้นเผชิญหน้ากับสายตาดูถูก ของทุกคนแล้วอธิบายให้พวกเขาฟัง

ทุกคนต่างพากันอึ้งไป ถึงแม้พวกเขาอ่านข่าวซุบซิบน้อยมาก แต่เรื่องนั้นก็ถือเป็นเรื่องใหญ่มาก ก่อนหน้านี้ตอนที่อยู่ใน สำนักงานพวกเขาได้เคยพูดคุยถึงเรื่องนี้กันด้วย ดังนั้นจึงมีคนที่ รู้เรื่องนี้อยู่บ้าง

“เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด คุณชายสามเย่ไม่ใช่คนที่จะ แต่งงานกับใครง่าย ๆ โดยไม่ดูหัวนอนปลายเท้า!!” มีคนถอน หายใจออกมาเบา ๆ แสดงความคิดเห็นตัวเองออกมา

“อืม” คนอื่น ๆ ต่างพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ผู้หญิงแบบนั้นต่อ ให้อยู่ไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ แต่ก็ดูโดดเด่นมากเลยทีเดียว
“ประธานเงิน คุณ คุณ?” เมื่อออกจากสถานีตำรวจแล้วผู้ จัดการหลิวยังคงตั้งสติไม่ค่อยได้ เลยพูดติดอ่างอยู่บ้าง : “วันนี้ ผมได้ตามประธานเงินออกมาถือว่าได้เปิดหูเปิดตาจริง ๆ”

ได้ติดตามประธานที่เก่งแบบนี้ เขารู้สึกภาคภูมิใจมากเหลือ เกิน!

เงินถั่วนิ่งยิ้มออกมา ตั้งแต่ที่เธอเข้ามาดูแลบริษัทเงินชื่อกรุ๊ป ผู้จัดการหลิวก็คอยสนับสนุนเธอมาเสมอ เธอจึงรู้สึกประทับใจ ในตัวผู้จัดการหลิวคนนี้มาตลอด

“ผู้จัดการหลิว ผลประกอบการของบริษัทในเดือนนี้ถือว่าดีที เดียว คุณลองคำนวณดูนะ แล้วแจกโบนัสให้กับพนักงาน ใน บริษัททุกคน” เป็นลั่วจึงนึกถึงงบการเงินที่ได้ดูก่อนหน้านี้ เธอจึง คิดว่าจําเป็นต้องให้รางวัลพนักงานในบริษัทสักหน่อย

ผู้จัดการหลิวได้ยินว่าจะแจกโบนัส ดวงตาก็เป็นประกาย ทันที : “ประธานเงินครับ แจกตามเกณฑ์ไหนครับ?”

“ยึดตามเกณฑ์ที่แจกโบนัสประจำปีแล้วกัน” เป็นลั่วฉิงตอบ

โดยไม่ได้คิดอะไรมากมาย

“ต๊ะ? อ้อ ครับ” ผู้จัดการหลิวรู้สึกอึ้ง ตกตะลึงไปชั่วขณะ จาก นั้นดวงตาก็เป็นประกายมากยิ่งขึ้น

ยืดตามเกณฑ์โบนัสประจำปี! สุดยอดไปเลย!!

ท่านประธานของพวกเขาช่างยิ่งใหญ่เกรียงไกรเหลือเกิน ใช่ไหมนะ? !
นี่คือเจ้านายที่ดีที่นึกถึงลูกน้องด้วยใจจริง

ได้ทำงานให้กับเจ้านายแบบนี้ไม่มีอะไรที่ต้องกังวลใจอีกแล้ว ขณะนั้นเอง ในห้องหนังสือที่มีช่างกวนหงก๋าลังวาดภาพ เหมือนอยู่ ผู้ดูแลจังก็ได้ผลักประตูออกแล้วเดินเข้ามา

ถ้าเป็นปกติ ช่างกวนหงคงไม่มีปฏิกิริยาอะไร เพราะแต่ไหน แต่ไรมาเวลาเขาวาดภาพ ไม่เคยมีเรื่องใด ๆ มารบกวนเขาได้

แต่ตอนนี้เมื่อผู้ดูแลจ้งเข้ามา ช่างกวนหงก็หยุดวาดภาพทันที ดวงตาคู่นั้นหันไปมองผู้ดูแลจ้งอย่างรวดเร็ว มีข่าวบ้างหรือ ยัง?”

ผู้ดูแลจังรู้ดีว่าที่หัวหน้าถามหมายถึงเรื่องของเจ้าหญิงหัวหน้า ใจร้อนเกินไปแล้ว นี่เพิ่งวันเดียวเอง ไม่เร็วขนาดนั้นหรอก

แต่ว่าผู้ดูแลจ้งก็ทนเห็นหัวหน้าผิดหวังไม่ได้ เลยคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วเอ่ยพูดว่า : “อะเหลียงบอกว่ามีคนที่เขาสงสัยอยู่คนหนึ่ง

“ใคร?” ช่างกวนหงได้ยินที่ผู้ดูแลจ้งพูด สีหน้าก็เปลี่ยนไป ทันที สีหน้าท่าทางดูตื่นเต้นมาก ความสามารถของอะเหลียงนั้น เขารู้ดี คนที่อะเหลียงเพ่งเล็งไว้แปดสิบเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ไม่มี ทางผิดพลาด

“เป็นคุณหนูใหญ่ที่ตระกูลถังเพิ่งให้การยอมรับครับ ชื่อว่าถัง ฉันเอ๋อ เป็นผู้เชี่ยวชาญด้านอาชญาวิทยา ฉลาดมาก สวยมาก และเก่งมากครับ” ผู้ดูแลจังใช้คำว่ามากถึงสามคำผิด เพียงพอที่ จะยืนยันได้ว่าเขามั่นใจในตัวของคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง
ต่อให้คุณหนูใหญ่ตระกูลถังไม่ใช่เจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ ซิตี้ของพวกเขา แต่ก็เป็นคนที่เก่งกาจมากคนหนึ่ง ถ้าหากว่าเป็น เจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ของพวกเขาขึ้นมาจริง ๆ ก็คงจะดี มากเลยล่ะ

ดวงตาของซางกวนหงมองไปยังภาพเหมือนที่อยู่ตรงหน้า อาการดูเหม่อลอยเล็กน้อย ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ จู่ ๆ ดวงตา ของเขาก็เปล่งประกายขึ้นมา จากนั้นก็หันไปมองผู้ดูแลจ้งอย่าง รวดเร็ว : “ฉันอยากเจอเธอสักหน่อย