บทที่ 872 วิธีการพะเน้าพะนอลูกของตระกูลเย คุณชาย สามแย่เอาหน้าไปไว้ที่ไหนกัน? (2)

“ค่ะ”ครั้งนี้เด็กน้อยถึงจื่อซีใช้เวลาคิดเพียงหนึ่งวินาทีก็รับปาก แล้ว

หากแม้เจ้าหญิงน้อยถังจื่อจะฉลาดเพียงใด แต่ก็ยังเป็นเด็ก อายุไม่ถึงห้าขวบอยู่ดี แล้วจะเป็นคู่ต่อสู้คุณชายสามเยู่ผู้ร้ายกาจ และมากด้วยเล่ห์กลได้อย่างไร

ดังนั้น เจ้าหญิงน้อยถังจื่อหลงกลคุณชายสามแย่อย่างสิ้นเชิง “ลูกรักเป็นเด็กดีมากเลยครับ คุณชายสามเยยิ้มจนตาหรี่ขึ้น

แล้ว

ลูกของเขาเชื่อฟังมาก น่ารักมาก

คุณชายสามเย? หน้าคุณล่ะ คุณชายสามเย่ยังมีศักดิ์ศรีอยู่

ไหม?

เป็นถึงประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ แต่กลับมาหลอกใช้งานเด็ก มันจะดีหรือ?

ทว่าคุณชายสามเก๋ไม่ได้รู้สึกเสียหายเลยสักนิด ทางกลับกัน คุณชายสามเย่รู้สึกครื้มใจยิ่งนัก มีลูกผู้ฉลาดช่วยเขาเฝ้าดู ภรรยา เขาก็ไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครหน้าไหนแอบพาตัวภรรยา ของเขาไปแล้ว
“แดดดี้ หนูออกมานานแล้ว ควรกลับไปแล้วค่ะ”ถังจื่อเข้าใจ ว่าเมื่อนับพ่อนับลูกกันเรียบร้อยแล้ว คงต้องกลับไปหาพี่ชายที่ ยังรอเธออยู่

ตอนเธอลงมาพี่ชายก็โกรธนิดหน่อยแล้ว ดังนั้นเธอจะปล่อย ให้พี่ชายรอต่อไปไม่ได้

เธอนับพ่อเสร็จก็ต้องกลับไปอ้อนพี่ชายแล้วละ เฮ้ย เธอมีเรื่อง ต้องกลุ้มเยอะจังเลย!!

“ได้ แดดดี้จะส่งหนูกลับไปนะครับ ถึงแม้คุณชายสามเต่จะไม่ อยากให้เจ้าหญิงน้อยกลับไปเร็วเช่นนี้ แต่พวกเขาตกลงกันแล้ว ว่าจะปิดบังเงินลั่วจิง และเจ้าหญิงน้อยก็รับปากว่าจะเป็นสายลับ ให้เขาแล้ว ดังนั้นจะให้ถูกเปิดโปงเร็วขนาดนี้ไม่ได้

เขาจะคอยดูว่าเป็นถั่วนิ่งจะบอกเรื่องลูกให้เขาทราบเมื่อ ไหร่?

เขาจะรอ รอให้เธอมาบอกเขาด้วยตัวเอง……..

“แดดดี้ไม่ต้องทำงานเหรอคะ? “ถังจื่อซีคิดว่าตอนนี้พี่ชายยัง รอเธออยู่ หากให้พ่อไปส่งคงต้องเห็นพี่ชายแน่ๆ

แต่เธอรับปากพี่ชายไว้ว่าจะช่วยพี่ชายเก็บการมีอยู่ของเขา

เป็นความลับชั่วคราว

เธอต้องรักษาคําพูด!!

“แดดดี้อยากอยู่กับลูกรักของแดดดี้”คุณชายสามเย่อุ้มถังจื่อ ขึ้นมา พลางหอมแก้มเธออีกครั้ง เขายิ่งมองก็ยิ่งชอบลูกรักของเขา

เขาหอมแก้มเท่าไหร่ก็ไม่รู้สึกพอเสียที

แน่นอนคุณชายสามเย่ยิ่งอยากให้ลูกสาวอยู่ข้างกายเขา เขา ยิ่งอยากอุ้มลูกสาวไว้ในอ้อนแขนตลอดเวลา

แต่เพื่อแผนการระยะยาวของเขากับลูกสาว เขาจำเป็นต้องฝืน กลั้นความรู้สึกนี้ไว้

มีเสียถึงจะมีได้ จุดนี้คุณชายสามเย่รู้ดี

อันที่จริงถังจื่อ ก็อยากอยู่กับคุณพ่อนานๆ แต่เธอเลือก

ระหว่างคุณพ่อกับพี่ชายได้เพียงคนเดียว ถึงจื้อครุ่นคิดดูแล้วก็ เลือกพี่ชายในที่สุด “แต่ถ้าเสียเวลางานของแดดดี้จะทำยังไงคะ? “ถังจื่อไม่

อยากปฏิเสธตรงๆ จึงใช้งานเป็นเหตุผล

คุณอามู่หรงเคยบอกว่า คุณพ่อเป็นคนบ้างาน ไม่งั้นคุณพ่อก็ คงไม่อาจสั่งสมทั้งบารมีและทรัพย์สินมากมายก่ายกองเช่นนี้ได้ หรอก

ดังนั้นเจ้าหญิงน้อยถังจื่อรู้สึกว่าเหตุผลนี้เข้าท่ามาก เพียงพอ ต่อการโน้มน้าวจิตใจคุณพ่อ

“เมื่อก่อนไม่มีหนูกับหม่ามี้ แดดดี้ไม่มีเรื่องอื่นต้องทำ เลย ทำงานสุดชีวิต ตอนนี้มีหนูกับหม่าม แดดดี้ก็ต้องอยู่กับหนูและ หม่ามีสิครับ ลูกรักสำคัญกว่างานครับ! “คุณชายสามเย่อมถัง จื่อซี ใบหน้าอ่อนโยนและรู้สึกพอใจ
คุณชายสามเพูดอย่างหนักหน่วงมาก!!

เขาเชื่อในคำพูดนี้ อีกทั้งยังเชื่อมากๆอีกด้วย

ภายภาคหน้าเขาก็คิดจะทำเช่นนี้เหมือนกัน เงินหายังไงก็ หาไม่หมด มันไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าสุดที่รักของเขาทั้งสองคน เลย

สุดที่รักตัวโตของเขา สุดที่รักตัวน้อยๆของเขา แค่คิดก็รู้สึก พอแล้ว!

วินาทีนี้คุณชายสามเย่รู้สึกว่าสวรรค์ช่างดีต่อเขาเหลือเกิน ใช่ สวรรค์เมตตาเขามากจริงๆ ประทานสิ่งที่เขาปรารถนาทั้งหมด

ให้แก่เขา

ชีวิตนี้ แค่นี้เขาก็รู้สึกพอแล้ว! ! ชีวิตนี้เขาก็ไม่มีอะไรต้อง เสียใจอีกแล้ว!!

เจ้าหญิงน้อยถังจือ ชะงัก ถึงแม้เหตุผลของเธอใช้ไม่ได้ผล แต่เวลานี้เธอรู้สึกดีใจมาก ที่แท้ในใจคุณพ่อ เธอสำคัญมากๆ ถึงแม้เธอจะสำคัญสู้คุณแม่ไม่ได้ แต่เมื่อกี้คุณพ่อพูดแล้วว่าเธอ สําคัญกว่างาน

เช่นนี้เธอก็รู้สึกพอเพียงแล้ว

เห็นได้ชัดว่าคุณพ่อนั้นชอบเธอและรักเธอ ซึ่งก่อนหน้านี้บอก ว่าคุณพ่อไม่ชอบเด็กนั้นเป็นเรื่องเหลวไหลทั้งเพ

ดังนั้น ความกังวลของพี่ชายเป็นเรื่องที่ตนไปก่อนได้ ในเมื่อ คุณพ่อชอบเธอ งั้นก็ต้องชอบพี่ชายด้วยแน่ๆ
ต้องบอกว่าความคิดของเจ้าหญิงน้อยถึงจอนั้นใสซื่อเกินไป

คุณชายสามเย่ชอบลูกสาวก็ไม่แสดงว่าคุณชายสามเยจะชอบ ลูกชายด้วย แถมยังเป็นลูกชายที่คอยแต่ขุดหลุมให้เขาอีกต่าง หาก

เชื่อเงินอุ้มถังจื่อไว้ในอ้อมแขน รอยยิ้มเบ่งบานบนใบหน้า ไม่ขาดสาย : “ลูกรักครับ ให้คนขับรถเสี่ยวหลิวกลับไปก่อน แดดดี้จะส่งหนูกลับไปเอง”

เยซื้อเฉันไม่อยากจากลูกสาวไป ดังนั้นจึงอยากส่งลูกสาวกลับ บ้านด้วยตัวเอง อย่างนี้เขาถึงจะมีเวลาอยู่ใกล้ชิดลูกสาวเพิ่มขึ้น เล็กน้อย

ตอนแรกถังจื่อซื้อยากคัดค้าน แต่เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของเยอ เฉินก็ไม่ได้ปฏิเสธต่อ ในเมื่อคุณพ่อจะส่งเธอกลับไป ซึ่งไม่ได้ส่ง เธอเข้าไปยังรถ งั้นก็ไม่ต้องกังวลว่าคุณพ่อจะเห็นพี่ชายแล้วสิ

“งั้นหนูโทรหาลุงเสี่ยวหลิวนะคะ”ถังจื่อตามไปอย่างนี้ไม่ได้ แน่นอนถึงจื่อยังกังวลว่าหากคุณพ่อไปบอกลุงเสี่ยวหลิวเองคุณ พ่อก็จะเห็นพี่ชายแน่ๆ

เพราะพี่ชายยังอยู่ในรถ

ถังจื่อซีไม่รอให้เยซือเฉินตอบพลันน้ำมือถือออกมาโทรไปยัง หมายเลขหนึ่ง อันที่จริงเธอไม่มีเบอร์ของคนขับรถเสี่ยวหลิว เบอร์ที่เธอโทรหาเป็นของพี่ชาย

บัดนี้ถึงจื่อไม่กำลังรออยู่บนรถ เขามองเยซื้อเฉินอุ้มถังจื่อไว้อ้อมแขนด้วยหน้าเคลิบเคลิ้ม

ถังจื่อตกใจกับเสียงมือถือที่ขึ้น มองมือถือแวบหนึ่ง จาก นั้นรีบรับสาย

“ต้องช่วยพี่ชายปิดบังความลับ นั้นจื่อซีเลยได้เรียกพี่ ชายและไม่ได้ใช้เสียงสนิทสนมเฉกเช่นปกติ

เพราะเธอต้องแสร้งทำเหมือน

เพราะกังวลเยซือเฉินจะสังเกตถึงความผิดแปลก ถังจื่อ จึงไม่ ได้ประโยควางสายทันที

จับมือถือคู่อยู่กับถังเขาเห็นเงินยิ้มด้วยความและเมตตา เมื่อ ยามอุ้มถังจื่อ เขายังเห็นถึงจื่อก็ยิ้มอย่างมีความสุขเป็นพิเศษ

เด็กน้อยถึงจื่อ โมรู้สึกอารมณ์ซับซ้อนกะทันหัน

เวลานี้ใบหน้าซื้อเฉินประดับรอยยิ้ม ซึ่งดูแล้วอ่อนโยนและ เต็มไปด้วยรักอันเมตตาตอนที่ถังซีพูด เขา

ถังโม่เห็นเยซือเฉินเช่นก็รู้สึกอึ้ง จริงที่ซื้อเฉินไม่

ชอบเด็ก?

ดูแล้วไม่เหมือนเลยสักนิด

ท่าทางในตอนของเยซื้อเฉินนั้นชอบมากๆ ชอบน้องสาวมากๆ

หรือตอนนั้นเชื่อเงินพูดคำเหล่านั้นเพื่อปลอบใจคุณแม่

จริงๆ?

ถังจื่อไม่ยิ่งรู้สึกสับสนมากขึ้น บังเอิญที่เวลานี้ จู่ๆเยซือเฉินก็เห็นรถบ้านตระกูลถัง จึงอุ้มถัง

จ่อเข้ามา ทำให้หัวใจถังจื่อโมเต้นตึกตักในทันทีทันใด……….