บทที่ 855 แดดดี้ หนูเป็นลูกสาวแท้ๆของแดดดี้นะ (4)

“ไปบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปเหรอครับ? ไปหาคุณชายสามเหรอ ครับ? วันนี้จะไปดักซุ่มรอที่บริษัทหรือครับ? “คนขับรถเสียว หลิวยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย พวกเขาจะไปดักซุ่มรอคุณชายสามเข้ หรอกหรือ?

เด็กน้อยถึงจื่อโม่ไม่ได้ตอบ พี่ชายไม่ตอบถังจอก็ไม่มีทาง ตอบอยู่แล้ว

พี่ชายบอกว่าแผนการของพวกเขาจะให้คนอื่นรู้ไม่ได้เชียว

มันเป็นความลับระหว่างเธอกับพี่ชาย

ทว่าลุงเสี่ยวหลิวพูดไม่ถูก เธอไม่ได้ไปดักซุ่มรอคุณพ่อ เธอไป หาคุณพ่อต่างหาก ไปทำความรู้จักกับคุณพ่อ

นั่นเป็นพ่อของเธอนะเธอมีความจำเป็นต้องดักรอด้วยหรือ?

เธอวางแผนจะเซอร์ไพรส์คุณพ่อ เป็นเซอร์ไพรส์ใหญ่ มากๆ! !

อืม คุณพ่อเห็นเธอ คงต้องเซอร์ไพรส์หนักมากแน่ๆ!

เมื่อถึงบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป ถังอโม่ไม่ได้ลงจากรถ แค่กำชับ ข้างหูถังจื่อไม่กี่ประโยค จากนั้นก็ให้เด็กน้อยถังจื่อซีลงจากรถ

“คุณชายน้อยไม่เข้าไปหรือครับ? “เสี่ยวหลิวเห็นถังจื่อซีลงไป คนเดียว พลางรู้สึกเหลือเชื่อและรู้สึกเป็นห่วงเล็กน้อย : “คุณหนูจะเป็นอะไรไหมครับ?

“ที่นี่คือบริษัทพ่อหนูนะครับ หนูมาหาพ่อจะเกิดเรื่องอะไรได้

คะ? “ถังจื่อซีรีบตอบหนึ่งประโยค เสร็จแล้วก็รีบกระโดดลงจาก

รถ ถังจื่อซีลงจากรถก็เดินเข้าไปภายในบริษัทตระกูลเยีกรุ๊ป

โดยตรง

ครั้งก่อนเธอกับพี่ชายเคยมาบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปแล้ว แต่ตอน นี้คุณน้าหน้าเคาน์เตอร์เปลี่ยนแล้ว ซึ่งอีกฝ่ายไม่รู้จักเธอ

ถังจื่อรู้ว่าอยากพบคุณพ่อในบริษัทตระกูลเยกรุ๊ป จำเป็นต้อง นัดหมายล่วงหน้า ซึ่งเธอไม่ได้นัด พนักงานหน้าเคาน์เตอร์ไม่ ยอมให้เธอเข้าไปแน่ๆ

ถังจื่อซีกำลังคิดหาวิธีให้คุณน้าประจำเคาน์เตอร์ปล่อยเธอ

เข้าไป และในเวลานี้นี่เอง จู่ๆเธอก็เห็นเลขาหลิวที่ลงมาชั้นล่าง

พอดี

ดวงตาถังจื่อซีเปล่งประกาย รีบวิ่งไปหาเลขาหลิว ยืนขวาง ตรงหน้าเลขาหลิว

เลขาหลิวก้มหน้ามองถังจื่อซีด้วยความมึนงง “เจ้าหญิงน้อย ทำไมหนูอยู่ที่นี่ล่ะ? ”

ทำไมจู่ๆเจ้าหญิงน้อยถึงมาที่บริษัทได้ล่ะ?

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?
เขาชื่นชอบเจ้าหญิงน้อยจริงๆ ตอนแรกคิดว่าเจ้าหญิงน้อย อาจเป็นลูกสาวของท่านประธาน แต่เมื่อผ่านการตรวจสอบก็ พิสูจน์แล้วว่าเจ้าหญิงน้อยไม่ใช่ลูกสาวของท่านประธาน

เขารู้ว่าหลังจากท่านประธานรู้ผลเช่นนี้แล้วก็ผิดหวังและทุกข์ ใจมาก

ดังนั้นเมื่อเลขาหลิวได้เห็นถึงจื่อซีในเวลานี้ อารมณ์จึงซับซ้อน

เล็กน้อย

“ใครมากับหนู? “เลขาหลิวเห็นถังจื่อคนเดียว พลางขมวด คิ้วเล็กน้อย เจ้าหญิงน้อยเด็กขนาดนี้ ผู้ปกครองของเธอยังปล่อย ให้เธอวิ่งไปเรื่อยคนเดียวอย่างนี้

“หนูมาหาแดดดี้ค่ะ คุณอาพาหนูไปหาแดดดี้นะคะ”เจ้าหญิง น้อยถังจื่อซึมองเขา แววตาฉายแสงระยิบระยับ ใบหน้าตื่นเต้น ดีใจวันนี้เธอจะมานับพ่ออย่างเป็นทางการ

อืม ทางการมาก ทางการสุดๆ!!

ครั้งนี้จะไม่ให้ผิดพลาดเด็ดขาด

พี่ชายอุตส่าห์วางแผนซะดิบดี

เลขาหลิวอึ้ง สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย หาพ่อ? พ่อที่เจ้าหญิง น้อยเอ่ยถึงคือใคร?

หากยังสืบเรื่องไม่กระจ่าง เลขาหลิวคงให้ตัวเองมีความเพ้อ ฝันได้บ้าง แต่ตอนนี้ความจริงยืนยันว่าเจ้าหญิงน้อยไม่ใช่ลูกสาว ของท่านประธานแล้ว
งั้นเจ้าหญิงน้อยมาหาพ่อที่บริษัทตระกูลเยกรุ๊ป มาหาใครกัน

แน่?

เขาสืบได้ความแค่ว่าแม่ของเจ้าหญิงน้อยคือเห่อถงถง สืบรู้ว่า เห่อถงถงมีลูก โดยที่ไม่ได้แต่งงาน ดังนั้นจึงไม่มีข้อมูลของพ่อ เด็ก

“หนูบอกว่ามาว่าพ่อหนูเป็นใคร? “เลขาหลิวจูงถังจื่อซีมา อีกด้าน พลางถามเสียงต่ำ เลขาหลิวอยากลองถามดูว่าจะได้ ข้อมูลจากปากเจ้าหญิงน้อยหรือไม่

ถึงแม้จะพิสูจน์ได้แล้วว่าเจ้าหญิงน้อยไม่ใช่ลูกสาวของท่าน ประธาน แต่เขาก็ชื่นชอบเจ้าหญิงน้อยจริงๆ และอยากรู้ว่าใคร คือพ่อของเจ้าหญิงน้อย

“แดดดี้ของหนูก็คือประธานของพวกอาไง”ถังจื่อซึมองเขา ด้วยใบหน้าจริงจัง จริงจังจนทำให้คนไม่อาจเกิดความสงสัยได้

เลขาหลิว:

“.…….

เลขาหลิวแอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก เขาก็หวังว่าจะเป็นผลเช่น นี้เหมือนกัน แต่ความจริงพิสูจน์แล้วว่าไม่ใช่ ไม่อาจใช้คำพูด ของเด็กใส อมาหลอกลวงตัวเองได้

แถมเรื่องนี้ยังสะเทือนจิตใจท่านประธานอย่างใหญ่หลวง เมื่อ คืนเขาเห็นท่านประธานหดหูทุกข์ใจมากับตา อีกทั้งยังเห็น ท่าทางสิ้นหวังอีกด้วย

ถ้าไม่ใช่ยังมีคุณนาย เขาเกรงว่าท่านประธานคงเผชิญหน้าไม่ไหวแล้ว

บางครั้ง เมื่อมีความหวัง ต่อมาก็รู้ว่าดีใจเปล่าๆ เพราะไม่ใช่ ความจริง ซึ่งมันจะยิ่งทำให้ผิดหวังกว่าเดิม เขาไม่อยากให้ท่าน ประธานพบเจอเรื่องราวที่ทำร้ายจิตใจอีก

แต่เขาก็ไม่อยากให้เจ้าหญิงน้อยผิดหวังเช่นกัน โดยเฉพาะ ตอนสบตาของเจ้าหญิงที่เปี่ยมไปด้วยความรอคอยด้วยความ หวัง สุดท้ายเลขาหลิวก็ใจอ่อน” “ทำไมหนูถึงคิดว่าท่าน ประธานคือพ่อของหนูล่ะ? ”

“เขาเป็นแดดดี้ของหนูอยู่ตั้งแต่แรกแล้วนี่นา? “เจ้าหญิงน้อย ถังจื่อซึมองเขา พลางกล่าวน้ำเสียงแน่วแน่สุดๆ มันไม่ใช่เธอคิด ว่าสักหน่อย

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง

“แล้วแม่ของหนูคือใครล่ะ? “ดวงตาเลขาหลิวกะพริบปริบๆ อันที่จริงคำถามนี้ถึงจะเป็นคำถามที่สำคัญที่สุด ขอแค่รู้คำถามนี้ คําตอบก็จะออกมาเอง

เพียงแต่ต่อมาเลขาหลิวก็แอบหัวเราะเยาะตัวเองไม่ได้ เขาสืบ ได้ความว่าแม่ของเด็กผู้หญิงคนนี้คือเห่อถงถงแล้วแท้ๆ เขายัง ตั้งหน้าตั้งตารอคำตอบอะไรอีก

ถังจื่อซีเงยหน้ามองเขา ไม่ได้ตอบ เพียงแต่แววตาแสดงความ หมายอย่างชัดเจนว่าคุณอาโง่จัง!

“หนูจะพบแดดดี้ อาพาหนูไปหาแดดดี้ที”ถังจื่อ ไม่อยากคุยกับคนโง่ พูดไปเขาก็ไม่เข้าใจ เธออยากพบพ่อ จากนั้นก็พูดกับ คุณพ่อ

เลขาหลิวเห็นเจ้าหญิงน้อยไม่มีทีท่าจะบอก แต่เขารู้คำตอบแต่ แรกแล้ว ไม่จําเป็นต้องถามให้มากความ เมื่อกี้เขาแค่เลอะเลือน ไปชั่ววูบเท่านั้น

เลขาหลวแอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก มองถึงจื่อ พร้อมกับใช้ เสียงที่เขาสามารถทำให้อ่อนโยนที่สุด: “ท่านประธานกำลัง ประชุมอยู่ครับ”

“งั้นคุณอาพาหนูไปห้องทำงานส่วนตัวแดดดี้สิ หนูรออยู่ตรง นั้นก็ได้”เจ้าหญิงน้อยแสดงให้เห็นว่าเป็นคนรู้ความ เธอไม่ รบกวนเวลาทํางานของคุณพ่อ

เลขาหลิว” ”

นาทีนี้ เลขาหลิวไม่รู้ว่าควรพูดเช่นไรดี เจ้าหญิงน้อยน่ารัก ขนาดนี้ รู้ความขนาดนี้ เขาปฏิเสธไม่ลงจริงๆ

ทว่าเมื่อเขานึกถึงภาพท่านประธานเมื่อคืน เขากลัวว่าท่าน ประธานเห็นเจ้าหญิงน้อยแล้วจะยิ่งเสียใจ ยิ่งทุกข์ใจกว่าเดิม

เขาเกรงว่าจะกระทบกระเทือนจิตใจท่านประธาน

ดังนั้นเขารับปากเจ้าหญิงน้อยไม่ได้

“คุณอาไม่อยากพาหนูไปหาแดดหรือคะ? “เจ้าหญิงน้อย มองเลขาหลิวด้วยใบหน้าขมขื่นที่ไม่ได้รับความเป็นธรรม ปาก น้อยเบะขึ้น คล้ายกับใกล้จะร้องไห้ขึ้นมา
“อา……เลขาหลิวมองท่าทางเสียใจของเจ้าหญิงน้อยก็เริ่ม ว้าวุ่น เขาไม่อยากทำร้ายจิตใจเจ้าหญิงน้อยจริงๆ ไม่อยากจริงๆ

ทำให้เจ้าหญิงน้อยเสียใจแล้วเขาจะปวดใจได้ จะรู้สึกอยู่ไม่ เป็นสุข รู้สึกว่าเป็นความผิดอย่างหนึ่ง

ทว่า เขาไม่สนใจประธานเพราะเจ้าหญิงน้อยไม่ได้

ถังจื่อซีเป็นเด็กที่ฉลาดมากคนหนึ่ง เคยฝึกสังเกตสีหน้าคนกับ เป็นลั่วฉิงตั้งแต่เล็ก จึงรู้สึกเวลานี้เลขาหลิวกำลังลังเลเด้วยความ อืดอัดใจ

ดังนั้นเจ้าหญิงน้อยถังจื่อ จึงตัดสินใจจัดท่าไม้ตายออกมาใช้ เมื่อเธอสำแดงท่าไม้ตายออกมา จะไม่มีใครต้านทานได้เป็น อันขาด