บทที่ 834 เขาเป็นคนที่หน้าเนื้อใจเสือที่สุดจริงๆ ด้วย (1)

“ผู้ชาย? หรือว่าผู้หญิง?” จู่ๆ ริมฝีปากของถังหลินค่อยๆ โค้ง งอน คำพูดประโยคนั้นมีอารมณ์ที่แปลกๆ แฝงอยู่

หลินเป้ยคือคนที่ฉลาด แค่แวบเดียวก็เข้าใจความหมายของ เขาแล้ว ความหมายของเขาคือบอกว่าตอนนี้เธอกำลังเป็นหญิง ที่ปลอมตัวเป็นชาย ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงดังนั้น หากเธอ ชอบผู้ชายคนหนึ่ง ไม่เหมาะสมแน่นอน แต่ว่าก็เป็นไปไม่ได้ที่เธอ จะชอบผู้หญิง

ไม่พูดไม่ได้เลยว่า ถังหลินฉลาดมากจริงๆ!!

“ฉันแอบชอบเขา ฉันแอบชอบเขามานานแล้ว” สมองของ หลินเป้ยหมุนเร็วมาก ดังนั้นก็ตอบเร็วมาก เธอไม่สามารถชอบ แบบโจ่งแจ้งได้ แต่ว่าสามารถแอบชอบได้

ถังหลินได้ยินคำพูดนี้ของเธอแล้ว สีหน้าดูแย่ลงอย่างเห็นได้ ชัดเจน

“ดังนั้น ฉันไม่มีทางแต่งงานกับนาย” หลินเป้ยรีบพูดเสริมอีก หนึ่งประโยค “เพราะว่าฉันไม่ชอบนาย และฉันก็ไม่มีทางชอบ นาย”

“ถึงแม้จะเป็นแบบนี้ งานแต่งนี้ก็ต้องแต่ง” ในแววตาของถัง หลินมีความเย็นชาที่น่ากลัว เรื่องนี้ไม่มีพื้นที่ให้พูดเจรจาเลย!!

ในเมื่อเขาเอาเธอแล้ว งั้นเขาก็จะขอเธอ การเป็นผู้ชายคนหนึ่ง หน้าที่แบบนี้ เขาจําเป็นต้องมี

ดังนั้นงานแต่งนี้จําเป็นต้องแต่ง

“ถังหลิน นายไม่พูดเหตุผลเลย ฉันพูดแล้วว่าฉันไม่อยาก แต่งงานกับนาย หรือว่านายยังอยากบังคับให้ฉันแต่งหรอ?” หลินเป้ยฟังคำพูดของเขาแล้ว โมโหจนเกือบจะกระโดดขึ้นมา เธอพูดค่าพูดนี้มาถึงขั้นนี้แล้ว ถังหลินยังบอกว่าจะแต่งงาน?

“อย่าพูดว่าบังคับ ถึงแม้ว่าจะเป็นการลักพาตัว ฉันก็จะลักพา ตัวเธอไปแต่งงาน ถังหลินได้ยินคำพูดของเธอแล้ว จู่ๆ ก็ยิ้ม แต่ ว่ารอยยิ้มนั้นไม่ค่อยมีความสุขเลย

หลินเป้ย .………….

เขาพูดอะไร? ความหมายของเขาคือ หากเธอไม่ยอมแต่งงาน ด้วย เขาก็จะลักพาตัวเธอไปแต่งงาน?

เขา? ทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้

“ถังหลิน ฉันจะบอกนายอย่างชัดเจนนะ ฉัน ไม่มีทางแต่งงาน กับนาย” หลินเป้ยในขณะนี้ก็โมโหมากแล้ว ไม่พูดคุยเหตุผลกับ เขาแล้ว เพราะว่าเธอรู้ พูดเหตุผลกับถังหลิน ก็คือการสีซอให้ ควายฟัง

ในเมื่อเขาดื้อด้านขนาดนี้ งั้นเธอก็ดื้อด้านกับเขาจนจบเลย เธอไม่เชื่อหรอกว่า เธอไม่อยากแต่งงาน ถังหลินจะยังสามารถ บังคับให้เขาแต่งงานกันได้?
เธอ หลินเป้ย ไม่ได้ตั้งแกง่ายขนาดนั้น

“เรื่องนี้เกรงว่าเธอจะไม่สามารถตัดสินได้” ถังหลินมองดูเธอ ริมฝีปากดูเย็นชายิ่งขึ้นเยอะมาก เรื่องอื่นสามารถพูดเจรจาได้ แต่ว่าเรื่องนี้ไม่มีพื้นที่ให้พูดเจรจาเลย

“งั้นเราก็มาดูกัน” ขณะนี้นิสัยน้อยๆ ของหลินเป้ยก็ขึ้นมาแล้ว

เธอจะลองดูว่า ถังหลินจะสามารถบังคับเธอได้ถึงขั้นไหน

เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า ขณะนี้หลินเบี้ยสู้กับเขาขึ้นมาแล้ว อีกอย่างยังตัดสินใจสู้กับเขาจนจบด้วย

ก็ลองมาดูว่าตอนจบ ใครจะชนะ!!

“งั้นมาดูกัน?” ถังหลินได้ยินประโยคนี้ของเธอแล้ว ก็ยักคิ้ว อย่างชัดเจน นี่เป็นครั้งแรกเลยที่มีคนกล้าพูดแบบนี้กับเขา อีก อย่างยังเป็นผู้หญิงคนหนึ่งอีกด้วย

“ได้ งั้นก็มาดูกัน” ถังหลินมองไปทางเธอ แววตามีรอยยิ้มแฝง อยู่อ่อนๆ ผู้หญิงคนนี้กล้ามากจริงๆ เขาเองก็รู้ เธอฉลาดมาก ความคิดก็ไม่น้อย เขาจะลองดูว่า เธอจะสามารถเล่นอะไรออกมา ได้

“ถังหลิน ฉันจะบอกนายนะ หากนายกล้าเปิดเผยตัวตนของ ฉัน ฉันไม่มีทางให้อภัยนายแน่ๆ” หลินเบี้ยสบตากับแววตาที่ยิ้ม อยู่ของถังหลิน ในใจแอบตกใจเล็กน้อย ตอนนี้จุดที่เธอกลัวก็คือ จุดนี้ เธอกลัวว่าตัวตนของเธอจะถูกเปิดเผย

ถังหลินมองดูเธอ เม้มที่ริมฝีปาก ไม่ได้พูดอะไร ราวกับว่ากําลังคิดอะไรอยู่

ถังหลินรู้ดี หากไม่เปิดเผยตัวตนของเธอ เขาก็ไม่สามารถขอ เธอ แต่ว่าฟังคำขู่ของเธอในตอนนี้แล้ว ในใจของเขาก็เริ่มเกิด ความลังเล

นอกจากเรื่องงานแต่งนี้ที่ไม่สามารถพูดเจรจาได้ เรื่องอื่นก็ยัง สามารถพูดเจรจาได้ เธอไม่อยากให้เขาเปิดเผยตัวตนของตัว เอง เขาก็ให้ความเคารพเธอ ไม่เปิดเผย

แต่ว่า เขาจะให้เธอเปิดเผยตัวตนของตัวเอง

“ถังหลิน นายได้ยินหรือเปล่า?” เห็นเขาไม่ได้พูดอะไร ในใจ ของหลินเปียก็เริ่มมีความกระวนกระวาย เรื่องนี้สำหรับเธอ สำคัญมาก เรื่องนี้ห้ามทำขอไปที

“ฉันตอบตกลงเธอจะมีข้อดีอะไร?” ถึงแม้ว่าถังหลินจะตัดสิน ใจแล้วว่าจะไม่เปิดเผยตัวตนของเธอ แต่ว่าไม่ได้บอกกับเธอ เขา มองดูเธอ ในแววตามีรอยยิ้มที่แปลกๆ ผ่านไป

“อะไร? ข้อดีอะไร?” หลินเป้ยอึ้งไปเลย? เธอสามารถให้ข้อดี อะไรกับเขา “ฉันช่วยนายยืนยันความบริสุทธิ์ของนายแล้วไม่ใช่ แล้ว?”

นี่น่าจะเป็นข้อดีที่ใหญ่ที่สุดสำหรับเขาแล้วแหละ

“ฉันรู้ ฉันไม่ได้หมายถึงแบบนี้” แววตาของถังหลินยังคงมอง เธออยู่ตลอดเวลา รอยยิ้มที่อยู่ในแววตายิ่งอยู่ก็ยิ่งเข้มขึ้น

เขารู้สึกว่า บางเวลาเจ้าเด็กนี่ก็ไหวพริบดีมาก แต่ว่าบางทีก็ดูชื่อๆ บอๆ

แต่ว่า น่ารักมากๆ เลย

หลินเป้ยมองดูเธอ กะพริบตาแล้วกะพริบตาอีก เห็นได้อย่าง ชัดเจนเลยว่าไม่เข้าใจ

ถังหลินยกมือขึ้น นิ้วของเขาชี้ไปทางริมฝีปากของเธอ แล้ว มาทางตัวเขาเอง ความหมายชัดเจนมากๆ แล้ว

หลินเป้ย “…………….

ให้ตายเถอะ เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าเนี่ย ปกติถังหลินดูอารมณ์คงที่มาก เขากลับ กลับให้เธอจูบเขา?!

ทำไมเธอถึงต้องจูบเขา

เธอไม่จูบเขาหรอก?!

“ทำไม? ไม่ยอม?” ถังหลินมองดูใบหน้าที่โกรธของเธอ ริม ฝีปากอดยิ้มโค้งขึ้นไม่ได้ จู่ๆ เขาก็พบว่า การแกล้งเธอเป็นเรื่อง ที่สนุกเรื่องหนึ่ง

ปกติแล้วถังหลินเป็นคนที่มั่นคงมาก แต่ว่าเขารู้สึกว่าการที่ แกล้งผู้หญิงของตัวเองแบบนี้ ไม่ได้มีอะไรที่ไม่ดี

“ฉันยอม…… หลินเป้ยมองดูเธอ กัดฟันในที่เงียบ เธอตั้งใจ ดึงน้ำเสียงให้ยาว จากนั้นก็พูดเสริมอีกประโยคหนึ่งว่า “ก็แปลก สิ!!”

นี่ยังต้องถามอีกหรอ? แน่นอนว่าเธอไม่ยอมจูบเขาอยู่แล้ว ไม่ยอม ไม่ยอมมากๆ

“จูบฉัน หรือว่าให้ฉันไปเปิดเผยตัวตนเธอในตอนนี้ เธอเลือก มาอันหนึ่ง” ถังหลินรู้ว่าสิ่งที่เธอกังวลที่สุดคืออะไร ดังนั้น เขา รู้สึกว่าไม่ใช่จุดนี้ให้เกิดประโยชน์ ช่างน่าเสียดายจริงๆ

พูดตามความจริง ริมฝีปากของเธอนุ่มมาก จูบขึ้นมาแล้วรู้สึก

มากจริงๆ

คืนนั้นเขาถูกคนวางยาแล้ว อาจจะเพราะว่าไม่ค่อยชัดเจน แต่ ว่าเมื่อคืน เพื่อที่เธอจะยังเขาไว้นอกประตู ตั้งใจอ่อนเขาก่อน จูบ เขาก่อน

ความรู้สึกแบบนั้นดีมาก ทำให้เขาคิดถึงมาก……..

อั้ม คิดถึงมากๆ และหวังไว้มาก ถึงหลินมองดูเธอ แววตาคู่ หนึ่งดูอึมครึมลงทันที

“นาย?” หลินเปียโมโหจนกัดฟัน คนคนนี้ทำไมถึงหน้าด้าน เจ้าเล่ห์แบบนี้ กลับกล้ามาข่มขู่เธอแบบนี้?

“ฉันให้เวลาเธอเลือกสามวินาที…… แต่ว่าความเจ้าเล่ห์หน้า ไม่อายของถังหลินไม่เพียงแค่มีเท่านี้ มองดูภาพที่เขากัดฟัน เขา ยิ่งมีข้อแม้เพิ่มขึ้นมาอีก

หลินเป้ยเบิกตาโตทั้งสองดวง มองเขาด้วยความถึง คนคนนี้? ทำไมคนคนนี้ถึงเป็นแบบนี้?

ทําไมเขาถึงเกินไปขนาดนี้ได้?
วินาทีนี้ หลินเบี้ยอยากจะกัดเขาตาย กัดเขาตายไปเลย ไม่ ออมมือแน่ๆ

“หนึ่ง……..” แต่ว่าถังหลินกลับเริ่มนับเวลานี้ เขาก็แค่ไม่อยาก จะให้เวลาเธอได้คิดมาก

หลินเปียโมโหจนจะอ้วก รอยโค้งที่อยู่ตรงหน้ายิ่งอยู่ยิ่ง

ชัดเจน

ขณะนี้ ถังหลินยืนอยู่ข้างหน้าของเธอ ระยะห่างระหว่างพวก เธอห่างไม่ถึงเมตร เขาสามารถมองเธอได้อย่างชัดเจน