บทที่ 771คุณชายสามเย่สืบเรื่องของลูกได้แล้ว (3)

“ได้เลย ได้เลย งั้นฉันรีบกลับไป ต้องช่วยแม่เลือกดีๆนะ จาก นั้นแม่ก็จะทิ้งพ่อเลย” เจ้าเด็กถังจื่อปรบมือด้วยความดีใจ ดีใจ มากๆ เลย

ขณะนี้ คุณชายสามเที่อยู่บนรถกำลังประชุมวิดีโออยู่จู่ๆ ก็ จามติดต่อกันขึ้น

เลขาหลิวอึ้งไปเลย รีบปรับอุณหภูมิของในรถ ให้สูงขึ้น เลขา หลิวคิดว่าเป็นเพราะเครื่องปรับอากาศแรงเกินไป!!

และการประชุมต่อจากนี้ คุณชายสามเย่ไม่มีอารมณ์หรือความ คิดใดๆ เลย ขณะที่ฟังอยู่ จู่ๆ ก็เหม่อลอยขึ้นมา

ถึงแม้ว่าแววตาของคุณชายสามแย่จะต้องอยู่ที่หน้าจอคอม แต่

กลับฟังไม่เข้าเลยแม้แต่อักษรเดียว อักษรเดียวก็ฟังไม่เข้าหูเลย

“ฉันพูดจบแล้ว เย่ นายมีความเห็นอะไรหรือเปล่า?” คนทาง นั้นได้รายงานเรียบร้อยแล้ว

คุณชายสามเกลับยังคงเหม่อลอยต่อ ไม่มีการตอบสนอง

ใดๆ กลับเลย

“เย่? คุณฟังอยู่หรือเปล่า?” คนที่อยู่อีกทางหนึ่งในวิดีโอคอล อึ้งไปเลย อดถามกลับไปประโยคหนึ่งไม่ได้

แต่ว่า คุณชายสามเย่ก็ยังคงไม่มีการตอบสนองกลับใดๆเหมือนเดิม ยังคงเหม่อลอยเหมือนเดิม

อีกทางหนึ่งของวิดีโอคอล ผู้บริหารต่างก็อึ้งไปหมด นี่เกิด อะไรขึ้น

ท่านประธานของพวกเขากลับเหม่อลอย ในตอนที่ประชุม?

“สัญญาณขาดไปหรือเปล่า?” คนทางนั้นอดถามออกไม่ได้ แล้ว พวกเขาไม่มีทางเชื่อว่าท่านประธานของพวกเขาจะเหม่อ ลอยในตอนที่ประชุม พวกเขายอมที่จะเชื่อว่าสัญญาณขาดหาย ไปมากกว่า

“ฉันเห็นท่านประธานอยู่ท่านี้มานานมากแล้ว ไม่ขยับอะไรเลย สัญญาณขาดหายไปแล้วแน่ๆ ค้างแล้ว

“ใช่ ใช่ สัญญาณขาดหายแน่ๆ ท่านประธานอยู่ข้างนอกด้วย

ตอนนี้อยู่บนรถ สัญญาณไม่ดี”

“ใช่บ้าบออะไร เขากะพริบตาแล้วแท้ๆ อีกอย่างทางของเขาก็ มีเสียงดังผ่านมาด้วย” ผู้ชายที่ทำการรายงานเมื่อกี้ตะโกนดังขึ้น

ถึงแม้ว่ารถของคุณชายสามเยจะสามารถกั้นเสียงดีมาก ไม่มี แม้แต่เสียงรบกวนเลย แต่ไม่ว่ายังไงแล้วคุณชายสามเยก็อยู่ข้าง นอก ก็ยังมีเสียงบางอย่างที่ดังผ่านมา

ทุกคนได้ยินคำพูดของเขาแล้ว ต่างก็เงียบไปเลย จากนั้นก็ได้ ยินเสียงบีบแตรของทางนั้นดังผ่านมา ถึงแม้ว่าเสียงจะไม่ดัง แต่ ว่าพวกเขาต่างก็ได้ยินอย่างชัดเจนแล้ว

ส่วนท่านประธานของพวกเขานั้นยังคงอยู่ในท่าเดิม
เลขาหลิวที่ขับรถอยู่ข้างหน้าได้ยินเสียงที่ดังออกมาจากในวิดี โอคอล ก็อดมองไปทางประธานของบ้านตัวเองไม่ได้

เห็นท่าประธานเหม่อลอยอยู่ไม่ได้ยินคำพูด ในวิดีโอคอลเลย

เลขาหลิวก็เบ้ปากหนักมาก “ท่านประธานการประชุมวิดีโอคอลจบแล้วหรอครับ?” เลขา หลิวคิดไปคิดมา ก็ถามไปด้วยความอ้อมค้อมหนึ่งประโยค

คำพูดนี้ของเลขาหลิวคืออยากจะเตือนคุณชายสามแย่หน่อย ให้คุณชายสามเยรีบดึงสติกลับมาทันที แล้วทำการประชุมต่อ

เขาคงจะไม่สามารถบอกท่านประธานตรงๆ ได้หรอก การ ประชุมวิดีโอคอลยังไม่จบจะต้องตั้งใจประชุมถูกไหม?

การประชุมจึงเริ่มขึ้น แน่นอนว่าคงไม่จบง่ายขนาดนั้น ขอแค่

คุณชายสามเดึงสติกลับมาได้ ก็จะรู้แล้ว

“อ่อ อ่อ” คุณชายสามเก๋ได้ยินเสียงของเลขาหลิวแล้ว ก็ค่อยๆ ดึงสติกลับมา แล้วตอบกลับไปสองคำ

จากนั้น จากนั้น….

จากนั้นเลขาหลิวก็เห็นท่านประธานบ้านเขาพับคอมลงทันทีเลย

เลขาหลิว ”

ให้ตายเถอะ!!

เขา เขาทำอะไรไปเนี่ย? เขาทำอะไรลงไปกันเนี่ย?
ทําไมเขาถึงต้องทำว่าการประชุมจบลงหรือยัง ทำไมถึงต้อง พูดคำว่า บคำนี้?

ตอนนี้เขาอยากจะเก็บกลับมา ยังทันอยู่ไหม?

แต่เห็นได้อย่างชัดเจนเลยว่า ไม่ทันแล้ว

เพราะว่าท่านประธานของเขาปิดคอมลงแล้ว

เมื่อท่านประธานไม่เห็นเลยหรอว่าทางนั้นมีผู้คนมากมาย ขนาดนั้นมองเขาอยู่ รอเขาอยู่ ถึงขั้นกำลังวิพากษ์วิจารณ์อยู่

คนที่อยู่อีกทางหนึ่งของวิดีโอคอลต่างก็อึ้งกันไปหมด!!

นี่เกิดอะไรขึ้น?!

การประชุมวิดีโอคอลพึ่งเริ่มขึ้น ทำไมถึงจบลงแล้วล่ะ? เรื่อง หลักที่สำคัญยังพูดไม่ถึงเลย

เมื่อกี้ทางนั้น พวกเขาเห็นชัดๆ เลยว่าท่านประธานขยับแล้ว แสดงว่าสัญญาณไม่ได้หายขาดอะไร และไม่ได้ค้าง

แต่ว่าทำไมท่านประธานถึงปิดไปแบบนี้ล่ะ? หรือว่าท่าน ประธานคิดว่าจบลงแล้ว?!

ขอถามหน่อย เมื่อท่านประธานเหม่อลอยไปถึงฟ้าชั้นไหนแล้ว?

การประชุมวิดีโอคอลนี้สำคัญมาก ท่านประธานเห็นเป็นเรื่อง เล่นๆแบบนี้หรอ?

เห็นเป็นเรื่องเล่นๆ แบบนี้เลย
นี่ยังเป็นท่านประธานที่เก่งกล้าอยู่หรือเปล่า?

“ท่านประธาน แผนการที่ประชุมเมื่อกี้ในวิดีโอคอลต่างก็ผ่าน หรือยังครับ?” เลขาหลิวรู้ถึงความสำคัญในการประชุมวิดีโอ คอล ในเมื่อกี้ เลขาหลิวก็รู้ดีว่าการประชุมนั้นยังไม่จบ ฉะนั้นก็ เลยอยากจะเข้ามาช่วยหน่อย

เลขาหลิวรู้สึกว่า การเตือนแบบนี้ของเขาน่าจะชัดเจนมากพอ เลย ท่านประธานบ้านเขาน่าจะรู้แล้ว

อื้ม? อืม” คุณชายสามเย่ตอบกลับด้วยเสียงเบาไปประโยค หนึ่ง ราวกับว่ามีความสงสัยเล็กน้อย แต่ว่าคำสุดท้ายกลับมีน้ำ เสียงที่แน่ชัด

คำพูดประโยคนี้ของเขาชัดเจนมากๆแล้ว แสดงว่าผ่านแล้ว

เลขาหลิว “…………

ท่านประธานพูดโกหกแบบนี้หน้าไม่แดงเลยหรอ?

ขอถามหน่อยว่าอะไรบ้างที่ผ่านแล้ว?

พึ่งเริ่มเมื่อกี้แท้ๆ อะไรก็ยังไม่ได้พูด คุณก็ปิดแล้ว

คำพูดของเขาชัดเจนขนาดนี้แล้ว ท่าประธานกลับยังไม่ สามารถดึงสติกลับมาได้ กลับยังมองไม่เห็นถึงปัญหา

ตอนแรก เรื่องนี้สำคัญมากๆ และหนักมากๆ ตามหลักแล้ว ท่านประธานควรจะไปด้วยตัวเอง แต่ว่าท่านประธานเพื่อคุณผู้ หญิง ไม่อยากไป บอกว่าจะจัดการด้วยการประชุมวิดีโอคอล
ในเมื่อจะจัดการด้วยการประชุมวิดีโอคอล ท่านประธานครับ คุณก็จัดการอย่างตั้งใจครับ นี่พึ่งเริ่มต้น ท่านก็บอกว่าจบแล้ว นี่นับเป็นเรื่องอะไรเนี่ย?

รู้ว่าบ้านของท่านนั้นมีธุรกิจใหญ่มากมาย ไม่กลัวล้มละลาย แต่ท่านก็ไม่สามารถเอาแต่ใจแบบนี้?

เลขาหลิวอยากจะถามท่านประธานของตัวเองมากๆ แผนการ อะไรบ้างที่ผ่านแล้ว?

เลขาหลิวรู้ว่าท่านประธานของบ้านตัวเองต้องตอบไม่ออก

แน่ๆ

แต่ว่าเลขาหลิวคิดไปคิดมา สุดท้ายก็ไม่กล้าถามออกมา และในขณะนี้ โทรศัพท์ของคุณชายสามเก็ดังขึ้น คุณชาย สามเล่มองไปหนึ่งที จากนั้นก็รับ

“แย่ เกิดอะไรขึ้น? ทำไมคุณถึงปิดวิดีโอคอลไป?” เสียงของ ทางนั้นมีความกระวนกระวายอย่างเห็นได้ชัดเจน ทางนี้ก็มีเรื่อง มากมายที่ไฟรนตูดแล้ว รอให้เขาจัดการอยู่

“จบแล้วไม่ใช่หรอ?” คุณชายสามแย่ยังดึงสติกลับมาได้ไม่ หมดเลย คำพูดนี้ก็พูดออกจากปากแบบนี้เลย

เลขาหลิว “

ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหวแล้วจริงๆ หากเป็นไปได้ เขาไม่อยาก ยอมรับเลยว่านี่เป็นท่านประธานของบ้านเขา
“จบอะไร? ซึ่งเริ่มแท้ๆ? ยังไม่ได้เริ่มคุยอะไรกันเลย ทำไมถึง จบแล้วล่ะ? ทำไมถึงจบแล้ว” ผู้ชายที่อยู่อีกทางหนึ่งของวิดีโอง ไปเลย จากนั้นเสียงตะโกนก็ดังผ่านมา

เพิ่งหยวนคือคนรับผิดชอบในทางนั้น และก็เป็นผู้ถือหุ้นของ บริษัท ปกติแล้วเขาก็มีความกลัวคุณชายสามเย่มาก แต่ว่าครั้งนี้ เขากระวนกระวายจนงงไปแล้ว

ดวงตาของคุณชายสามแยกะพริบขึ้น อาจจะเพราะว่าคำนึงถึง ปัญหาเมื่อกี้แล้ว จากนั้นเขาก็ตอบกลับอย่างมีมารยาทว่า “ยังไม่ จบก็ยังไม่จบ ตะโกนอะไรกัน? มีกาลเทศะเลย”

เลขาหลิว “

มีวินาทีหนึ่ง เลขารู้สึกได้ถึงว่าตัวเองเกือบจะโยนพวงมาลัยทิ้ง ออกไปแล้ว

ให้ตายเถอะ นี่คือท่านประธานบ้านเขาจริงๆ หรือ? คือท่าน ประธานบ้านเขาจริงๆ หรือ?