บทที่ 768 คุณชายสามแย่ปลอบใจลูกสาวคุณดีๆ (4)

คุณชายสามเย่เห็นเป็นลั่วจึงมองไปยังถังจื่ออีกครั้ง ดวงตา ของเขาก็กะพริบรัวๆ กันนั้นก็พูดอย่างกะทันหันว่า “คุณต้องเชื่อ ผม ผมไม่มีทางมีลูกสาวนอกสมรสแน่ นอกเสียจาก…….

นอกเสียจากเธอเป็นคนคลอดเด็กคนนี้

“คนเลว”ถังจื่อซีจ้องเขม็งเซือเฉินแวบหนึ่ง พลางตัดบทเขา

ทิ้ง

คุณพ่อไม่ยอมรับเธอจริงๆด้วย พ่อที่ไม่ดี เชอะ เธอไม่อยาก สนใจคุณพ่อแล้ว

และในเวลาเดียวกันถังจื่อเห็นมุมเลี้ยวด้านหน้ามีลูกโป่งสี

แดงลอยอยู่

พี่ชายบอกว่าเห็นลูกโป่งสีแดงแล้วให้ถอยทันที อย่าได้เผย พิรุธอะไร

บัดนี้เดิมทีถังจื่อซีก็โกรธคุณชายสามเย่อยู่แล้ว เมื่อเธอเห็น ลูกโป่งสีแดงก็เบะปาก จากนั้นก็จ้องเขม็งคุณชายสามเยอีกครั้ง ก่อนจะดึงมือของเห้อถงถง “พวกเราไปกันเถอะ ไม่สนใจคนเลว แล้ว”

นาทีนี้คุณชายสามเย่กลายเป็นคนเลวในสายตาถังจื่อซีเสีย แล้ว จากรักที่สุดกลายเป็นคนเลว
คุณพ่อไม่ยอมรับเธอ เธอก็ไม่อยากยอมรับพ่อเลวๆ เธอจะไป หาพี่ชาย

“ค่ะ? “เห้อถงถงกำลังดูเพลินเลย ถูกเด็กน้อยถังจื่อดึง กะทันหัน เธอจึงตอบสนองไม่ทันไปชั่วขณะ

ทำไมจะไปแล้วล่ะ?

ยังไม่ได้นับพ่อนับลูกกันเลย?!

จะไม่นับกันแล้วใช่ไหม?!

เด็กน้อย โมโหไม่อยากยอมรับพ่อแล้วเหรอ?

เช่นนั้นเรื่องนี้ก็ยุ่งยากแล้วสิ เวลาจ่อซีสุดที่รักของเธอโมโห ขึ้นมา มันน่ากลัวมากเลยนะ

เห้อถุงถุงเงยหน้ามองไปยังเงินถั่วนิ่ง ไปแล้วจริงๆเหรอ?

เป็นลั่วนิ่งห็นลูกโป่งสีแดง ในบริเวณที่ไม่ไกลออกไปมากนัก และเห็นหัวของถังจื่อ โม่ที่โผล่ออกมาเมื่อสักครู่

มองจากมุมของเธอก็จะเห็นถังจื่อไม่อย่างเด่นชัด

ฉะนั้นเป็นลั่วนิ่งก็คาดเดาได้ทันทีว่าทำไมจู่ๆถึงจื่อซีถึงจะไป คาดว่าลูกโป่งสีแดงเป็นสัญญาณลับในการถอยออกระหว่างเธอ

กับถัง อโม่ที่ตกลงกันไว้แล้ว ถังจื่อเห็นสัญาญาณลับก็คิดจะถอยออก ทายว่าถังจื่อไม่

ปล่อยลูกโป่งสีแดงก็คงจะโมโหด้วยแล้วเหมือนกัน ตอนแรกถังจื่อ โม่ก็โกรธเชื่อเงินด้วยเรื่องก่อนหน้านี้แล้วเมื่อมาเห็นเหตุการณ์อย่างนี้อีก คงยิ่งโกรธมาขึ้นเป็นแน่

เดิมที อ สุดที่รักเป็นคนใจอ่อน บวกกับเธอชอบเย่อเงินมา

โดยตลอด คิดถึงเย่อเฉินมาโดยตลอด แต่การกระทําของเยอ เฉินเมื่อสักครู่ทำให้เจ้าหญิงน้อยก็โกรธไม่เบาเลย เรื่องเป็นอย่างนี้แล้ว เธอยังจะพูดอะไรได้อีก? ไม่ว่าอย่างไร

เธอต้องคำนึกถึงความรู้สึกของเด็กๆเป็นหลัก

ก่อนหน้านี้มีเพียงจื่อไม่ที่อารมณ์เสีย ตอนนี้ลูกทั้งสองคนก็ อารมณ์เสียกันหมดเลย เธอยังจะทำอะไรได้อีก?

เงินลั่วฉิงถอนหายใจเบาๆ พลางหันไปมองเยซื้อเฉิน เขา ทำให้ลูกสาวกับลูกชายโกรธจนหนีไปแล้ว

เขายอดเยี่ยมไปเลย!!

เห้อถุงถุงเห็นเป็นถั่วนิ่งไม่ได้พูดอะไร จึงให้ถังจื่อซีดึงเธอไป

ตามใจชอบ

คุณชายสามเย่เห็นเจ้าหญิงน้อยถังจื้อไปแล้ว ในใจก็รู้ เสียดาย อาลัยอาวรณ์เป็นอย่างยิ่ง ดังนั้น สายตาของเขาอดจ้อง อยู่ในทิศทางที่ถังจื่อจากไปไม่ได้

เวลานี้ถังจื่อซียังเดินไปไม่ไกล เพราะเธอยังตัวเล็ก ขาสั้น บวก กับไม่ได้เดินเร็วมากนัก

“เด็กคนนี้น่ารักมากใช่ไหม? “เงินถั่วนิ่งเห็นคุณชายสามเ ทอแววตาไม่อยากให้จากไปก็อดถามหนึ่งประโยคไม่ได้
เพราะเงิน ว งดูออกว่าคุณชายสามเย่ไม่อยากให้จากไป ดัง นั้นจึงอยากสร้างโอกาสแก้ตัวให้คุณชายสามเย อยากให้เขาทิ้ง ความรู้สึกดีๆไว้กับลูกรักของเธอ หวังว่าเขาจะไขว่คว้าโอกาสนี้ ไว้ ดึงหัวใจของลูกรักกลับมา ขอเพียงดึงหัวใจของลูกกลับมาได้ เรื่องนี้ก็เพอร์เฟค!!

เพราะจื่อซีเป็นคนต้อง่าย!!

คุณชายสามเย่กำลังมองถึงชื่อที่อยู่ เมื่อได้ยินเงินมั่วนิ่งถาม เช่นนี้ก็รู้สึกตกใจเล็กน้อย การตอบสนองแรกของเขาคือคิดว่า เงินลั่วนิ่งเข้าใจผิดแล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้คิดอะไรมาก ตอบด้วย จิตใต้สำนึกว่า “ไม่ ไม่น่ารักเลยสักนิด

สวรรค์เท่านั้นที่รู้ว่า คุณชายสามเข่พูดประโยคนี้ออกมาอย่าง ฝืนกลั้นความรู้สึกเป็นอย่างยิ่ง ตอนที่เขาพูดเช่นนี้ จิตสำนึกของ เขาเจ็บปวดมาก

เงิน วฉิง…….…..

เลขาหลิว”..

ท่านประธานตอนพูดออกมาปวดจิตสำนึกบ้างไหม? เจ้าหญิง ตัวน้อยออกจะน่ารักขนาดนี้ ทำไมคุณยังลืมตาพูดปดได้?

ถึงแม้พูดเพื่อปลอบใจคุณนาย แต่คุณก็ไม่จำเป็นต้องวิจารณ์ เจ้าหญิงน้อยให้ต่ำอย่างนี้ก็ได้นี่นา!!

เด็กน้อยถังจื่อซีที่ไม่ได้เดินห่างไปไกลก็หยุดเดิน พลางหัน กลับมาจ้องคุณชายสามเย่ตาเขม็ง แล้วรีบจากไป ครั้งนี้เท้าน้อยก้าวได้รวดเร็วมาก

พ่อคนเลวบอกว่าเธอไม่น่ารัก บอกว่าเธอไม่น่ารักเลยสักนิด หัวใจดั่งกระจกของเธอแตกสลายแล้ว แตกสลายหมดเลย!!

เธอจะไปหาพี่ชาย ไม่เอาพ่ออีกแล้ว มีเพียงพี่ชายที่สนิทรัก ใคร่กับเธอมากที่สุด

เห็นลูกสาวใกล้จะคลั่งออกมาแล้ว เป็นลั่วถึงก็รู้ว่าลูกสาวของ เธอโกรธมาก โกรธมากๆ

เงินถั่วนิ่งหันไปมองคุณชายสามเย่ แววตาเธอฉายเพลิงไฟขึ้น มาหลายส่วน เขากล้าพูดว่าจื่อซีของเธอไม่น่ารักหรอกเหรอ? เขากล้าทำให้ลูกจ่อซีของเธอโกรธ

ไม่น่าให้อภัยเลย!!

ตอนแรกเธอมีเจตนาดีอยากให้เขามีภาพลักษณ์ที่ดีต่อลูกๆ เขาไม่รักษาโอกาสก็แล้ว ยังทำให้ลูกของเธอโกรธอีก……..

เวลานี้เป็นชั่วนิ่งก็ไม่รู้ว่าควรบรรยายอารมณ์ของตัวเองเช่นไร

“เป็นอะไรเหรอ? “คุณชายสามเย่เห็นเพลิงไฟในแววตาเธอก็ งงไปหมด เป็นอะไรล่ะ?!

ทำไมจู่ๆเธอก็โมโห?

ไม่เชื่อในคำพูดของเขาหรือ?!

คุณชายสามเย่คิดเรื่องเธอมีบุตรไม่ได้ กลัวจะกระทบต่อจิตใจของเธอ
“คุณรู้ว่าผมไม่ชอบเด็ก”คุณชายสามเยคิดแล้วก็เสริมอีกหนึ่ง ประโยค “ที่จริงผมรังเกียจเด็กมากๆ”

คุณชายสามเย่กลัวเป็นลั่วจึงเข้าใจผิด กลัวเธอไม่เชื่อ ดังนั้น จึงเน้นเป็นพิเศษ ในสายตาคุณชายสามเย่ ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าภรรยาของ

เขาแล้ว

แน่นอนตอนนี้คุณชายสามเฒ่พูดสวนทางกับความจริง ทำให้ จิตสํานึกเจ็บปวดมาก

ขณะนี้ถึงจื่อเดินห่างออกไปไกลแล้ว แต่ยังคงได้ยินคำพูด ของคุณชายสามเย่ ร่างกายตัวน้อยๆของเธอแข็งค้าง จกานั้นก็ วิ่งออกไปทันที

เสียใจมาก ทุกข์ใจมาก!!

เห้อถงถงก็ได้ยินคำพูดของคุณชายสามเย่ มุมปากอดกระตุก ไม่ได้ คุณชายสามเยวอนหาที่ตายขนาดนี้ แม้แต่สวรรค์ก็ช่วย คุณไม่ได้แล้ว จริงๆ!!

เงินถั่วนิ่งรู้สึกว่าในใจเหมือนมีอัลปากานับสิบล้านตัวมา เหยียบย่างหัวใจเธอ คุณชายสามเย่ คุณเก่งกาจมาก จริงๆ!!

“ไม่ใช่จะไปซื้อของหรอกหรือ? ไปสิ ผมไปเป็นเพื่อนคุณชาย สามเย่ยังจำหลักการผู้ชายจ่ายเงินให้ผู้หญิงที่เป็นถั่วนิ่งพูดเมื่อ สักครู่ได้ ดังนั้นคุณชายสามเย่จึงอยากไปซื้อของเป็นเพื่อน เป็นลั่วนิ่ง ซื้อ ซื้อ ซื้อ!!
เงินลั่วจึงมองเขาก็แอบสูดลมหายใจ เขาจัดการอารมณ์ได้ดี มาก ทำให้ลูกชายกับลูกสาวแท้ๆ โกรธจนหนีไป เขายังมีกะจิต กะใจอยากไปช้อปปิ้งอีก?

“ไม่ไป”เป็นลั่วจิงจ้องถดึงเขาแวบหนึ่ง จากนั้นก็หันหลังเดิน ออกไป เธออยากไปปลอบใจลูกของเธอ ตอนแรกแค่ต้องปลอบ ใจหนึ่งคน แต่ตอนนี้กลับต้องไปปลอบใจถึงสองคนกันเลยที เดียว