บทที่ 763 ถังจื่อซีประกาศอย่างมาดเข้มว่า คนนี้คือพ่อ ของฉัน (11)

“คุณว่าใคร? คุณว่าใครไร้ยางอาย? คุณว่าฉันได้ แต่กล้าว่า ลูกของฉัน ฉันไม่ยอมคุณหรอก เชื่อไหมว่าฉันจะกระชากคุณให้ ตายได้เลย เห้อถงถงเป็นดั่งแมวที่โดนเหยียบหาง ระเบิด อารมณ์ออกมาเต็มเหวี่ยง เธอพับแขนเสื้อขึ้น ทำท่าจะตีกัน

เงินลั่วนิ่งที่ยืนอยู่ตรงมุมที่ไกลออกไป เห็นท่าทางของ เห้อถงถงแล้วก็อดส่ายหัวไม่ได้

ปกติเห้อถงถงเป็นกุลสตรีที่อ่อนโยนดั่งสายน้ำ!!! ทว่าสิ่งที่เห้อถงถงรับไม่ได้คือการที่มีคนมีตำหนิลูกรักของเธอ กลุ่มคน..….…….

เลขาหลิว..….………..

ผู้หญิงคนนี้ห้าวมาก ไม่เหมือนนิสัยของเจ้าหญิงน้อยเลย!!

ดวงตาของคุณชายสามเย่หรี่ขึ้น เขามองเห้องถึงกับถังจื่อ สลับกันไปมา

บัดนี้เห้อถงถงคล้ายกับลูกแมวอารมณ์เสีย ใบหน้าเปี่ยมไป ด้วยความก้าวร้าว แต่ถังจื่อซีกลับทำหน้าสบายๆ เสมือนไม่มี อะไรเกิดขึ้น

แม่เป็นอย่าง? ลูกเป็นอย่าง? ทำไมรู้สึกทะแม่งๆ คล้ายกับไม่ถูกตรงไหนสักทีหนึ่ง

ลูกสาวทําหน้าสบายๆ? คุณแม่ทำหน้า? ! หากกลับกันยัง พอว่า

“อะไร? คุณยังอยากตบฉันด้วย? ไอ้คนช้าอย่างคุณพาไอ้ สารเลวตัวกระจ้อยทำเรื่องอับอายแล้ว ทำไม? ว่าไม่ได้เหรอ? เจ้าเยวหรูคิดว่าตัวเองหาเหตุผลเข้าท่าเจอแล้ว พลางทำหน้า หยิ่งผยอง ด่าได้ลื่นไหลมากขึ้น เสียงดังมากขึ้น

เห้อถุงถุงหรี่ตาขึ้น ปล่อยมือที่จูงถึงชื่อไว้ออก จากนั้นก็พุ่ง เข้าหาเจ้าเยวหรู เล็งหน้าของเจ้าเยวหรูไว้ ก่อนจะสะบัดมือ เข้าไปอย่างจัง

กล้าด่าหัวแก้วหัวแหวนของเธอ เธอทนความอัดอั้นตันใจ

ไม่ได้

“เพียะ เจี๊ยะ….”สองฝ่ามือลงไป ช่างเป็นเสียงที่ชัดเจน

เสนาะหูจริงๆ

คนมุงดู.…………….”

เงินลั่วฉิง…….

เย่ อเฉิน”……”

เลขาหลิว”……”

เลขาหลิวอึ้งไปหมด เอาจริงเหรอ? ผู้หญิงคนนี้ห้าวหาญ มาก เมื่อกี้โลลิน้อยนั้นอ่อนโยนและสุขุมมาก!
เมื่อสักครู่โลลิน้อยนั้น ใจเย็น สุขุม อ่อนโยนมาก เวลาด่ายัง ไม่ใช้คําหยาบคายเลย เวลาตีคนก็มีแบบอารมณ์เรียบเฉย

ตอนนี้แม่ของสาวน้อยปรากฏตัว เดิมทีเขาคิดว่ายังได้ดูละคร ยอดเยี่ยม กฉาก

คาดไม่ถึงแม่ของโลลิน้อยพูดจาไม่เข้าหูก็ใช้กำลังเลย

เมื่อกี้ถึงแม้โลลิน้อยจะถีบคนก็ท่าทางใจเย็น ทําตัวสบายๆ แต่ทำไมเมื่อเปลี่ยนเป็นแม่ของ โลลิน้อย การกระทำก็พลิกแพลง ไป?

แม่ลูกคู่นี้ประกอบเข้ากันแล้วช่างน่าแปลกประหลาดเหลือ เกิน!!

เจ้าหญิงน้อยคงต้องเหมือนพ่อของเขาแน่ ใช่ เหมือนท่าน

ประธานของเขา!!

แต่ว่า แต่ว่า เจ้าหญิงน้อยเหมือนไม่ใช่ลูกสาวของท่าน

ประธาน!!

ทันใดนั้นเลขาหลิวรู้สึกสับสนเป็นอย่างยิ่ง

เป็นลั่วนิ่งก็อึ้ง เห้อถงถงลงมือจริงๆ หรือ? การตบสองฉาด ของเห้อถงถง เธอยืนไกลอย่างนี้ยังได้ยินเสียงชัดแจ๋วเลย

ทว่า เห้อถงถงมีไหวพริบไวมาก หลังเธอตบหน้าเจ้าเยวหรูก็ รีบถอยหลังไปสองก้าว

เด็กน้อยถังจื่อซียนนิ้วออกไปเอานิ้วจิ้มเลขาหลิวที่กำลังสับสนอยู่

เลขาหลิวได้สติพลันก้มหน้ามองถังจื่อ “ทำไมเหรอ? ”

“ถึงตาคุณแล้ว” เด็กน้อยถังจ่อปากไปยังเจ้าเยวหรู ก่อน หน้านี้คุณชายสามเย่เพิ่งออกคำสั่งให้เลขาหลิวรับผิดชอบตบตี

ดังนั้นตอนนี้ถึงคราวที่เลขาหลิวจะต้องออกโรงแล้ว แม่ถุงถัง ทําเพื่อเธอ เธอจะยอมให้หญิงชั่วมาทำร้ายแม่ถงถงไม่ได้

“แกกล้าตบฉันเหรอ? ไอ้นั่งแพศยา แกกล้าตบฉัน? ฉันจะ เล่นงานแก……เวลานี้เจ้าเยวหรูได้สติก็โวยวายพร้อมกับพุ่งเข้า ใส่เห้อถงถง เวลานี้หน้าของเธอบิดเบี้ยว โหดร้าย คล้ายกับ อยากกินเห้อถงถงลงคอ

เลขาหลิว”.………..

ท่าทางของเจ้าเยวหรูตอนนี้ เขาแค่ดูก็กลัวแล้ว อยากหนีไป ให้พ้นๆ แต่เมื่อกี้เจ้าหญิงน้อยออกคำสั่ง ถึงเขาจะกลัวเพียงใดก็ คงเลี่ยงไม่ได้

ทว่าเขาเป็นลูกผู้ชายอกสามศอก ลงมือกับผู้หญิงไม่ดีแน่ ดังนั้น เลขาหลิวจึงขัดขวางเจ้าเยวหรูไม่ให้เห้อถุงถุงโดน

ทําร้าย

“คุณอย่ามาขวางฉัน วันนี้ฉันจะสั่งสอนนังแพศยานี้ ฉันจะสั่ง สอนนังนี่”ยามนี้ใบหน้าเจ้าเยว่หรูโหดเหี้ยมราวกับบ้าไปแล้ว ชวนให้คนดูหวาดหวั่นมาก
แน่นอน เลขาหลิวก็กลัว แต่เพื่อเจ้าหญิงน้อย เขาจําเป็นต้อง ขวางผู้หญิงคนนี้

หรวนซินซินกลับไม่ได้กลัวอะไรเลย อาจเป็นเพราะเคยชินกับ สีหน้าเช่นนี้ของเจ้าเยวหรูแล้ว

หรวนซินซินฉวยโอกาสที่ทุกคนจดจ่ออยู่กับเจ้าเยวหรู เธอใช้ ประโยชน์จากที่ตนตัวเล็ก แอบเดินอ้อมมาหาเพ้อถงถง จากนั้นก็ ยกเท้าถีบใส่เพ้อถงถง

“แก ให้ตายเลย ตีให้นั่งจิ้งจอก ให้ตายเลย ตีให้แพศยา ให้ ตายเลย อีกะหรี่ให้ตายเลย”ขณะที่หรวนซินซินถีบ ในปากก็ เปล่งถ้วยคำที่ไม่น่าฟังออกมา

แน่นอน หรวนซินซินไม่ใช่ถังจื่อ เธอแค่ถีบไปเรื่อย ไม่ เหมือนกับถังจื่อซีที่ถีบใส่จุดอ่อนของร่างกาย

และสิ่งสำคัญของหรวนซินซินคือด่าคน จึงถีบไม่เจ็บมากนัก

“เธอกล้าล่อทําร้ายเหรอ? “ถังจื่อเห็นหรวนซินซินถีบ เห้อถงถงก็โมโห ถังจื่อซีตรงเข้าไปจับมือของหรวนซินซินพลาง หมุนมาอีกทาง จากนั้นก็ลากออกมาแล้วผลักไปอีกทาง หรวน ซินซินก็ล้มไปกองกับพื้นเรียบร้อย

เยซือเฉิน”……”

ผู้คน”……”

เลขาหลิว”……”
เย้ เย้ เย้ คนนี้แหละคือเจ้าหญิงน้อย!!

เก่งมากเลยใช่เปล่า? ตระการตามาใช่เปล่า? น่าเลื่อมใส มาก ใช่เปล่า?

เด็กอายุห้าขวบยัดเด็กอายุเก้าขวบ! ยัดให้เละได้ในเวลาหนึ่งนาที

ถึงแม้เด็กน้อยถังจื่อซีจะมีอายุแค่ห้าขวบ ถึงแม้เธอไม่ค่อยฝึก ซ้อมทักษะการต่อสู้ แต่วิธีป้องกันตัวเธอนั้นก็เชี่ยวชาญไม่เบา

คุณลุงมู่หรงเคยสอนเธอ คุณแม่ก็เคยสอนเธอ ดังนั้นแค่รับมือ กับคุณหนูที่ทำอะไรไม่เป็นอย่างหรวนซินซิน จึงเป็นเรื่องที่ง่าย เหมือนปอกกล้วยเข้าปาก

เธอไม่ต้องใช้แรงเลย แค่ใช้เทคนิคล้วนๆ

คุณชายสามเย่มองถังจื่อซีด้วยดวงตาเบิกกว้าง ก่อนหน้านี้ถึง จื่อซีถีบเจ้าเยวหรู เขาก็สังเกตเห็นถึงความไม่ชอบมาพากลแล้ว ซึ่งก่อนหน้านี้เขาไม่ค่อยมั่นใจเท่าใดนัก

ทว่าตอนนี้เขามั่นใจที่สุด

เด็กคนนี้รู้วิธีจู่โจม ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่ใช่วิธีจู่โจมธรรมดา ถึง แม้เธอไม่ได้ใช้แรงมาก แต่เทคนิคนั้นเลิศมาก

บางครั้งเทคนิคสำคัญกว่าพละกำลังมาก

เมื่อสักครู่ตอนที่แม่ของเธอตบนั้น แค่ใช้กำลังตบธรรมดา ไม่ ได้มีเทคนิคอะไร
เห็นได้ชัดว่าแม่ของเธอไม่รู้เทคนิคการต่อสู้ แต่ทำไมเธอจึง

3?

คุณชายสามเย่รู้สึกฉงนจุดนี้มาก ดวงตาที่หรี่เล็กน้อยของคุณ ชายสามเยฉายแวว ใคร่ครวญหลายส่วน

“อ๊าก อ๊าก”หรวนซินซินที่ถูกผลักไปอยู่กับพื้นร้องไห้ดังลั่น เธอรู้สึกความเจ็บจากการล้มไม่เท่าตอนถังจื่อซีบีบแขนของเธอ เลย

เจ้าเยวหรูเห็นหรวนซินซินถูกผลักลงพื้น และเลขาหลิวก็มา ขวางเธอไว้ เธอตบเห้อถงถงไม่ได้ จึงวิ่งไปหาหรวนซินซิน “เป็น อะไรบ้างลูก?