บทที่ 760 ถังจื่อซีประกาศอย่างมาดเข้มว่า คนนี้คือพ่อ ของฉัน (8)

ถังจื่อไม่ที่ยืนหลบอยู่ด้านข้างหรี่ตาขึ้น กล้าด่าน้องสาวของ เขา กล้าด่าแม่ของเขาเหรอ รนหาที่ตายชัดๆ

“ผู้หญิงคนนั้นหมายความว่ายังไง พวกเราไปคิดบัญชีกับเธอ กัน”เห้องถึงโมโห ลูกลั่นวาจาหยาบคายก็ช่างปะไร แต่ผู้ใหญ่ ก็กลับไร้เหตุผล มาด่าจื่อซีสุดที่รักของเธอ เกินไปจริงๆ

“ไม่เป็นไรครับ น้องสาวรับมือได้ ถังอโมไม่ร้อนใจเลยสัก นิด เขารู้พลังต่อสู้ของน้องสาวดี

“จื่อรับมือไหว? “เห้อถงถงหันหน้าไปมองถังจื่อโม พลาง กะพริบตาถี่ๆอย่างสงสัย

แม่ลูกคู่นั้นร่วมมือกันรังแกจื่อซีสุดที่รักของเธอ แต่จื่อซีรับมือ

ไหว?

ถังอโม่ปากไปยังทิศทางของถังจื่อซี ส่งสัญาญาณให้ เห้อถงถงดูเอง

เห้อถงถงรีบหันไปมอง

บัดนี้สายตาทุกคนมองอยู่แต่ถังจื่อซี ถึงแม้เมื่อสักครู่เธอชนะ ศึกฝีปากมาได้ แต่ก็ชนะหรวนซินซินที่เป็นเด็ก ซึ่งตอนนี้เจ้าเยว่ หรูออกหน้ามาดวลกัน แถมเจ้าเยวหรูยังดุมากเช่นนี้ ทุกคนคิด ว่าเด็กน้อยคนนี้คงหวาดกลัวแน่ๆ
แต่กลับทําให้ทุกคนคาดไม่ถึงว่าเด็กน้อยถังจื่อซียังคงยิ้มแย้ม ไม่มีความกลัวเผยออกมาทางสีหน้าเลยสักนิด

ถังจื่อหันหน้าไปมองเจ้าเยวหรู ดวงตาคู่ฉลาดก็เบิกกว้าง จากนั้นก็พูดเสียงดังด้วยความตกใจ “อยหยา หน้าโดดเด่ นมากๆเลย?

“หะ? “เจ้าเยวหรูชะงัก พลางมองถังจื่อซื้อย่างไม่เข้าใจ คำว่า โดดเด่นนั้นเป็นค่าชมหรือคำด่าก็ได้ เด็กคนนี้กลัวแล้วใช่ไหม คิดจะชมเธออย่างนั้นเหรอ?

ทุกคนก็มีนงง ไม่รู้ว่าเด็กน้อยคนนี้จะสื่อถึงอะไรกันแน่?!

“คุณป้า คือตอนเกิดล้มลงมาใช่ไหม จากนั้นหน้าก็กระแทกที่ พื้นก่อนเป็นอันดับแรก? “ดวงตาคู่ฉลาดของถังจื่อ กะพริบ ปริบๆอยากได้สีหน้าใสซื่อเท่าไหร่ก็ใสซื่อเท่านั้น

แต่คำพูดนี้ก็ทำให้โมโหได้มากเหมือนกัน

ทุกคน”……”

คุณป้า? หน้าโดนพื้นก่อน

ปีนี้เจ้าเยว่หรูเพิ่งมีอายุสามสิบสองปี อายุไม่ได้มากนัก แต่ เพราะมัวแต่กังวลถึงเรื่องนั่งจิ้งจอกทุกวัน ทำให้ดูแก่กว่าวัย คือปมในใจส่วนหนึ่งของเจ้าเยวหรู

หน้าโดน น? พูดอย่างนี้ยิ่งเน้นย้ำเข้าไปใหญ่ ใบหน้าของเจ้าเยวหรูดูไม่ได้เลย แบนไปหมด แม้แต่จมูกก็ยังแบนมาก ซึ่งจมูกของเธอนั้นไปเสริมมาเรียบร้อยแล้วด้วย

“ฮ่าๆ….ทุกคนได้สติก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้ เด็กคนนี้ เก่งกาจมาก บรรยาได้ถึงรสถึงขิงเลย

วันนี้พวกเขาได้สัมผัสกับสิ่งที่เรียกว่า ด่าคนไม่ใช้คำหยาบ

พื้นเพนี้ ระดับนี้น่ห่างหรานซินซินถนนหลายสายแล้ว ส่วน เจ้าเยว่หรูก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้เธอเลย

“ไอ้ ไอ้เด็กบ้า แกกล้าด่าฉันเหรอ? แกมันลูกสวะ…….”เจ้าเยว่ หรูโกรธจนหน้าซีดเขียว จ้องมองถังจื่ออย่างโหดร้าย จาก ความอับอายจนกลายเป็นโมโหไปแล้ว

ปกติเด็กน้อยถังจื่อจะสู้กันเฉพาะทางฝีปากเท่านั้น จะเลี่ยง การลงไม้ลงมือ เพราะพี่ชายบอกเธอว่าเธอเป็นกุลสตรี จะไปตบ กับคนอื่นมันไม่งาม

พี่ชายยังสอนว่าพูดคำหยาบไม่ได้ แม้กระทั่งตอนด่าคนก็ใช้

คําหยาบไม่ได้

แน่นอนเธอเป็นเด็กเชื่อฟัง มีมารยาท ปกติเธอไม่ด่าคนหรอก แต่เป็นเพราะวันนี้สองคนนี้เกินไปจริงๆ

แม่เคยบอกว่าห้ามก่อเรื่อง แต่ก็ไม่ต้องยอมให้คนอื่นกลั่น

แกล้ง

ปกติเด็กน้อยถังจื่อซีเป็นคนนิสัยดี ยิ้มแย้มตลอดเวลา ทำให้ คนชื่นชอบเป็นพิเศษ
หากอยู่ในเหตุการณ์ปกติ เด็กน้อยถึงจื่อจะไม่โมโหเลย เหมือนอย่างเมื่อสักครู่นี้ไม่ว่าหรวนซินซินกับเจ้าเยวหรูจะด่า เธออย่างไร เธอก็ไม่โกรธ

แต่คำว่าเด็กสวะมาเหยียบโดนเขตระเบิดของถังจื่อซี ถังจื่อซี ว่า ลูกสวะหมายถึงคนไม่มีพ่อ

ตอนอยู่ในโรงเรียนอนุบาล ไอ้อ้วนคนหนึ่งมาพวกเขาอย่าง

นี้ พี่ชายเลยไอ้อ้วนจนลุกไม่ขึ้นเลย

ตอนนี้คุณป้าคนนี้ยังมาด่าเธออย่างนี้ เด็กน้อยถึงจื่อซีทนไม่

ได้

ทันใดนั้นถึงจื่อซียนเท้าอันสั้นเล็กออกไป ใช้พลังกินนม ทั้งหมดแตะที่เข่าของเจ้าเยวหรู

เธออายุน้อย แรงก็น้อย เมื่อก่อนตอนอยู่ที่ประเทศM ทุกคนไม่ ได้ให้เธอฝึกวิชาต่อสู้ ทุกคนต่างหวงแหนทนุถนอมเธอดั่งเจ้า หญิงน้อย แต่ก็เคยสอนวิธีสู้กับคนอื่น ว่าให้โดนจุดอ่อนของ ร่างกายอย่างไร

แน่นอน ฝึกพวกนี้ไว้ก็เพื่อกันสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นนั่นเอง ดังนั้น การแตะออกไปครั้งนี้ของถังจื่อ ทำให้เจ้าเยวหรู

คุกเข่าลง

ผู้คน..….……….

คนนี้เป็นเด็กอายุแค่ห้าขวบ
แค่แตะครั้งเดียวถึงกับทำให้เจ้าเยวหรูคุกเข่าลง มันเกิดอะไร

ขึ้น?

ต้องบังเอิญแน่ๆ? บังเอิญ

แต่คุณชายสามเย่เห็นตำแหน่งที่ตั้งจื่อซื้อแตะเจ้าเยวหรู ตำแหน่งนั้นถึงจะใช้แรงไม่มาก แต่ก็เจ็บมาก เจ็บมากๆเลย

อีกทั้งเขารู้สึกว่าเด็กน้อยคนนี้ไม่ได้แตะโดนโดยบังเอิญ แต่ เป็นการจงใจ เพราะเขาพบว่า ดวงตาเด็กคนนี้ต้องเข่าของเจ้า เยวหรูมาตลอด

“คุณป้า เห็นแก่ที่ป้าคุกเข่าขอโทษอย่างจริงใจเช่นนี้ หนูอภัย ให้ป้าแล้ว” เด็กน้อยถังจื่อซึมองเจ้าเยวหรูที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้า เธอ พลางกะพริบตาไปมาอย่างไร้เดียงสา จากนั้นก็โบกมืออย่าง

ใจกว้าง

เย่ซือเฉิน”

เลขาหลิว”……”

การตอบสนองของเด็กน้อยคนนี้ไวเกินไปแล้ว

คุกเข่าขอโทษ?

ทั้งๆที่เธอเป็นคนถีบคนอื่นเอง

ท่าทางใจกว้างของเธอดูแล้วช่างยินดีปรีดานัก

“แกกล้าแตะฉันเหรอ? แกกล้าแตะฉัน? “ตอนแรกเจ้าเยวหรู โดนถีบจนโกรธเต็มท้องแล้ว ตอนนี้ยังได้ฟังถังจื่อพูดอย่างนี้อีก

เธอยิ่งรู้สึกเคียดแค้นมากๆ

“หนูแตะป้าแล้วจะทำไม? หนูจะแตะซะอย่าง ป้าทำอะไรหนู ได้? “เด็กน้อยถึงจื่อ กล้าทํา กล้ายอมรับเสมอมา ไม่เคยบ่าย เบี่ยงมาก่อน

ใช่ เธอเป็นคนถีบ เธอจะถีบ แล้วจะทำไม?

ใครใช้ให้หล่อนด่าเธอว่าลูกสวะ?

สมน้ำหน้า

แตะหล่อนครั้งเดียวยังน้อยไปเสียด้วยซ้ำ

เท้าของเธอที่แตะเมื่อครูรู้สึกเจ็บเล็กน้อย

ถังจื่อซียกใบหน้าเล็กขึ้นไปมองคุณชายสามเย่ ทำหน้าไม่ได้ รับความเป็นธรรม “แด๊ดดี้ หนูเจ็บขา”

เลขาหลิว”..

บรรพบุรุษตัวน้อยยังรู้จักฟ้องด้วย?

การฟ้องที่แปลกใหม่มาก เธอถีบเจ้าเยวหรูจนคุกเข่าลง จาก นั้นก็เท้าเธอก็เจ็บ?

เก่งมาก นับถือ นับถือ

“มา อาดูสิ”คุณชายสามเยย่อตัวนั่งยองๆตรงหน้าถังจื่อ ตอนนี้อากาศร้อน ถังจื่อซีเลยใส่รองเท้าแตะ การแตะครั้งนี้จึงรู้สึกเจ็บนิดๆจริงๆ

แต่ไม่มีบาดแผล

คุณชายสามเย่เห็นไม่ได้แผลจึงวางใจ แต่ยังคงช่วยเธอนวด เบาๆ

ความอ่อนโยน ความเอาใจใส่ คนดูใจจะละลายเสียแล้ว

คือคุณชายสามเที่พวกเขารู้จักหรือเปล่า?

“วันหลังไม่ต้องลงมือเอง บอกอา อา ให้เลขาหลิวช่วยหนู คุณชายสามเย่นวดเท้าอันเล็กกะจิ๋วของถังจื่อซี พลางกำชับ อย่างจริงใจ

เลขาหลิว..……….….

จากที่เขาเป็นเลขากลายเป็นนักสู้แล้วเหรอ? แต่เขายังคงเต็มใจบริการเจ้าหญิงน้อย ถึงแม้จะเป็นนักต่อสู้ เขาก็ยินดี

แต่ไม่พูดไม่ได้ว่า วิธีการสอนเด็กของคุณชายสามเม่มีความ เป็นคุณชายสามเย่มาก

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ