บทที่ 759 ถังจื่อซีประกาศอย่างมาดเข้มว่า คนนี้คือพ่อ ของฉัน (7)

คาดว่าแม่ของเธอเจ้าเยวหรู ปกติก็ชอบพูดคําหยาบอยู่ใน บ้านประจํา เมื่อเด็กๆฟังจนคุ้นหู ก็มักจะเรียนตาม

พ่อของหรวนซินซินเจ้าชู้เป็นสันดาน เลี้ยงหญิงจิ้งจอกไว้ด้าน นอกไม่น้อย สิ่งที่เจ้าเยวหรูท่าเยอะที่สุดก็คือหญิงจิ้งจอก บาง ครั้งเธอยังพาซินซิน ไปด้วยกัน……..

มีอยู่ครั้งหนึ่ง เจ้าเยวหรูถึงขั้นพาหรวนซินซินไปจับที่โรงแรม ซึ่งเห็นหรวนสิงกับหญิงจิ้งจอกนอนกลิ้งอยู่บนเตียงคาหนังคาเขา

เจ้าเยวหรูน่าหวนซินซินพุ่งเข้าใส่ จากนั้นก็ดึงผ้าห่มออก ก่อนจะตบตีกับหญิงจิ้งจอกร่างกายล่อนจ้อน

ตอนนั้นหรวนซินซินยังช่วยเจ้าเยวหรูตบหญิงจิ้งจอกด้วย ส่วน หรวนสิ่งที่เปลือยกายก็ยืนมองอยู่ด้านข้าง เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ ผู้คนตกตะลึงไม่น้อย

เหตุการณ์ลักษณะนั้นหรวนซินซินเจอมาเยอะ ฟังก็เยอะ จึง พลอยฝึกคำหยาบที่ใช้ด่าคนได้ ต่างว่ากันว่า เด็กคือกระจกของ ผู้ใหญ่ ค่นี้ไม่ผิดเลยสักนิด

ปกติเจ้าเยวหรูเป็นคนอย่างไร ลูกของเธอก็จะเป็นเช่นนั้น

หรวนซินซินยิ่งด่ายิ่งเจ็บแสบ หากไม่ได้เห็นด้วยตัวเอง คงไม่ กล้าเชื่อว่าคำเหล่านั้นจะออกจากปากของเด็กอายุเก้าขวบ
สีหน้าเยซือเฉินยิ่งเคร่งขรึมขึ้นเรื่อยๆ

เลขาหลิวก็ยิ่งรู้สึกโกรธ แต่ละคนทนฟังต่อไม่ไหวแล้ว แค่เด็ก อมมืออายุเก้าขวบ ทำไมด่าถึงทรวงอย่างนี้

ยิ่งไปกว่านั้น คนที่เธอด่าคือเด็กที่อายุไม่ถึงห้าขวบ

ด่าคำพูดอย่างนี้กับเด็กอายุไม่ถึงห้าขวบ เป็นใครก็ทนฟังไม่ ได้อยู่แล้ว

แต่เจ้าเยว่หรูไม่มีทีท่าจะขัดขวางหรวนซินซินเลย เจ้าเยวหรู ไม่ได้รู้สึกผิดต่อคำด่าของลูกสาวเธอ ตรงกันข้าม กลับรู้สึกสะใจ เป็นพิเศษ

ปีศาจน้อยที่หน้าไม่อายต้องด่าอย่างนี้แหละ ต้องให้พวกเธอรู้ ความร้ายกาจของเธอ

เมื่อเทียบกับความโมโหของพรวนซินซินแล้ว เด็กน้อยถังจื่อซี

นั้นอารมณ์มั่นคงเป็นอย่างยิ่ง ใบหน้าของถังจื่อซีไม่ได้เผยความ

โกรธเลยแม้แต่น้อย

คุณชายสามเล่มองถังจื่อซี พลางยกคิ้วขึ้น เด็กคนนี้ท่าทาง สุขุมใจเย็นอย่างนี้เหมือนใครนะ?

ตอนนี้คุณชายสามเก๋ไม่เป็นห่วงว่าเด็กน้อยคนนี้จะโดนรังแก เขากลับรู้สึกว่า ไม่แน่อาจมีช็อตเด็ดให้ดูก็เป็นได้

ดังคาด ถึงจื่อซีมองหน้าหรวนซินซิน พลางพูดแบบไม่ช้าไม่ เร็ว”เธออิจฉาที่ฉันสวยกว่าเธอ น่ารักกว่าเธอ น่าเอ็นดูกว่าเธอ ยอมรับเถอะ”
อากัปกิริยา ออร่าเช่นนี้ ราศีของราชันหญิงโดยแท้

“ไม่ ฉันไม่ยอมรับ เธอมันอีดอก ขยะ…….หรวนซินซินยิ่งโมโห ก็ยิ่งต่าต่อไม่หยุด หากไม่ใช่เธอกลัวเยซื้อเฉิน คาดว่าคงเข้าไป ตบหน้าถังจื่อ แล้ว

เวลาหรวนซินซินด่าคนอื่น เจ้าเยวหรูก็ไม่เคยว่ากล่าวตัก เตือนเธอเลย อีกทั้งยังชมเธอ ดังนั้นหรวนซินซินไม่รู้สึกผิดเลย สักนิด กลับด่าได้แบบพอใจมาก

แววตาของเอเฉินในตอนนี้เย็นมาก เย็นมาก แต่เขาเห็น ท่าทางของถังจื่อ จึงอดกลั้นเอาไว้ไม่ได้พูดอะไร

ถังจื่อซียังคงไม่โกรธ มุมปากของเธอยกขึ้น เผยรอยยิ้มที่ สดใสร่าเริง ดูแล้วน่าเอ็นดูมาก

ทุกคนเห็นถังจื่อ ยิ้มก็มึนไปหมด เด็กคนนี้ไม่ได้สะทกสะท้าน

อะไรเลย ยังคงยิ้มอย่างสดใสเช่นเดิม เธอช่างใจกว้างเหลือเกิน

ผู้ใหญ่ทั่วไปยังไม่ใจกว้างเท่าเธอเลย

หรือเป็นลูกของท่านประธานจริงๆ?

ดวงตาของถังจื่อซึมองไปยังหรวนซินซินอีกครั้ง สายตาของ เธอมองจากหัวของหรวนซินซินไปยังปลายตีน พลางขยับมุม ปาก จากนั้นพูดทีละคำอย่างช้าๆ “ถึงเธอจะไม่ยอมรับ เปลี่ยนแปลงความจริงไม่ได้หรอก เธอหนะใบหน้าเหมือนจาน ดาวเทียม เตี้ยเท่าฟัก หลังค่อม ตูดแบน ขาใหญ่ เหมือน อีกา”
เย่อเฉิน”

เลขาหลิว”……”

ทุกคน ..

โอ้โห โอ้ๆ นี่ นี่ นี่มันยอดเยี่ยมไปเลย

เด็ด เด็ด เด็ด คำพูดพวกนี้เด็ดมากจนเข้าถึงทรวงอกกันเลย แต่ทำไมฟังแล้วรู้สึกรื่นหูจัง?

เด็กน้อยไม่พูดคําหยาบสักค้า แต่กลับพรรณนาทรวมซินซิน จนไร้ชิ้นดี

คนนี้เป็นลูกใครกันแน่? ทำไมเก่งกาจเพียงนี้

ทุกคนมองไปยังหรวนซินซิน พบว่าสิ่งที่เด็กน้อยคนนี้พูดล้วน เป็นคนจริง เจ้าเยวหรูหน้าตาไม่ดีอยู่แล้ว บวกกับหรวนซินซินมี พ่อที่อัปลักษณ์กว่า ส่วนหรวนซินซินนั้นได้รับเชื้อยีนเด่นของทั้ง สองมาเต็มๆ ดังนั้นหน้าตาของหรวนซินซินก็ยากจะพูดออกมา

ให้หมด

แน่นอน คำพูดของเด็กน้อยเว่อร์ไปนิดๆ

อืม เว่อร์นิดหนึ่ง

เวลานี้หรวนซินซินยืนประชันหน้ากับถังจื่อซี มันช่างต่างกับ ราวฟ้ากับดินจนไม่อาจดูต่อไปได้

และไม่รู้ว่าใครให้ความมั่นใจในตัวเองกับหรวนซินซิน ถึง กล้ามาแย่งความโปรดปรานกับถังจื่อ
แถมยังแย่งความโปรดปรานจากคุณชายสามเยอีก? คุณชาย สามเย่เหมือนตาบอดหรอกเหรอ?

เห้อถุงถุงที่ยืนอยู่ไม่ไกลนักอยากจะปรบมือดังๆ เพราะจื่อ สุด ที่รักของเธอยอดเยี่ยมไปเลย

คิดว่าลูกสาวของเงินถั่วนิ่งกับคุณชายสามเย่จะรังแกได้ง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ?

ถังจื่อ กลับไม่รู้สึกตกตะลึง ความสามารถในการทะเลาะ วิวาทของน้องสาวผ่านการฝึกฝนจากคุณลุงมู่หรง ขนาดเขายัง ไม่กล้าไม่ยั่วโมโหเธอเลย

ต่อมาคุณลุงมู่หรงก็ยอมแพ้ไม่กล้าหาเรื่องน้องสาวอีก

ใครยุคนนั้นตาย

“แม่ แม่ เธอด่าหนู เธอรังแกหนู” หรวนซินซินเก้าขวบแล้ว รู้ว่า สิ่งไหนสวยสิ่งไหนอัปลักษณ์แล้ว เมื่อถูกถังจื่อต่อว่าเช่นนี้ก็รู้สึก

โกรธเคือง แต่เธอรู้ว่าเธอว่าสู้ถังซื้อไม่ได้ จึงให้คุณแม่ช่วย

ถังจื่อซีเบะปากเล็กด้วยใบหน้าเอือมระอา โตขนาดนี้แล้ว โต้ เถียงแพ้ถึงขั้นให้คุณแม่ช่วย

ตอนเธอเถียงคุณลงมู่หรงไม่ชนะ เธอยังไม่ไปหาคุณแม่เลย เธอใช้ความสามารถของตัวเองล้วนๆ สุดท้ายก็นำชนะมาได้

บัดนี้ผู้ล้อมดูก็ทนรับการกระทำของหรวนซินซินไม่ได้อีกต่อไป แต่ถึงอย่างไรหรวนซินซินก็เป็นเด็กอายุเก้าขวบ ทุกคนจึงพูด อะไรไม่ได้
ทุกคนรู้สึกว่าสถานการณ์อย่างนี้ เจ้าเยวหรูผู้เป็นมารดาควร สั่งสอนหรวนซินซินเสียบ้าง

เพราะทรวนซินซินด่าถึงจื่อซีก่อน และคำพูดของพรวนซินซิน ด่าได้แรงมาก แต่ถังจื่อ กลับพูดแบบอ้อมค้อมเยอะมาก ไม่ได้มี คําหยาบปนอยู่เลย

“เธอ เด็กอย่างนี้ไม่การอบรมเสียการจริง แม่ของเธอสอนให้ ด่าคนอื่นอย่างนี้เหรอ? “แต่สิ่งที่ทำให้คาดไม่ถึงก็คือเจ้าเยวหรู ไม่เพียงแต่ไม่ติเตียนหรวนซินซิน กลับตะคอกใส่ถังจื่อซี

เจ้าเยวหรูจ้องถังจื่อซีตาเขม็ง เผยแววตาโหดเหี้ยมออกมา เธอเกลียดคนที่ว่าลูกสาวเธอขี้เหร่มากที่สุด และยัยเด็กคนนี้ก็มา ด่าลูกสาวเธออย่างนี้ ช่างชิงชังเหลือเกิน

ทุกคน”……”

อ่าคน?

เมื่อกี้หรวนซินซินด่าแบบฟังไม่ได้ แต่เธอก็ไม่สน ตอนนี้เด็ก น้อยไม่พูดคำหยาบเลยสักคำ แค่พูดตามความจริงเท่านั้น

เธอยังมีหน้ามาบอกว่าเด็กน้อยคนนี้ไร้การอบรมสั่งสอนหรอก เหรอ? ลูกสาวของเธอต่างหากที่ไร้การอบรมบ่มเพาะ

มีผู้ปกครองอย่างนี้ด้วยเหรอ? มิน่าล่ะถึงสอนลูกกลายเป็นคน อย่างนี้…….