บทที่ 735 ถังจื่อไม่ลงมือเอง พ่อลูกร่วมมือกันกำจัดศัตรู(1)

ตราบใดที่โลกใบนี้ยังคงหมุนอยู่ คดีนี้ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเป็น เธอที่มาดูแลมันเลยด้วยซ้ำ

แต่ หยวนจนหลินกลับให้ถังหลินเป็นคนโทรหาเธอ ด้วยเหตุ นี้ บ่งบอกได้ว่าเป็นเรื่องที่จริงจัง และละเอียดอ่อนอยู่พอสมควร ทําให้เธอไม่สามารถผลักไสมันไปได้

“คดีอะไรคะ? “เงินถั่วนิ่งที่ไม่ค่อยจะเต็มใจนัก หญิงสาว สงสัยว่านี่จะเป็นข้ออ้างของหยวนจนหลินด้วยเหตุนี้จึงทำให้เธอ ไม่อยากที่จะไปเจออีกฝ่ายสักเท่าไหร่

ตอนนี้เธอมีเรื่องที่ต้องทำอยู่มากแล้ว และแน่นอนว่า

เหตุผลหลักที่ไม่อยากไปนั้นก็เป็นเพราะคุณชายสามเ

“มันเป็นคดีที่ยุ่งยากอยู่พอสมควร หยวนจนหลินเพิ่งกลับมา จากต่างประเทศ พอรู้เรื่องนี้เข้า ก็รีบหาเธอเลยทันที “ถังหลิน เองไม่คิดว่าเรื่องนี้จะมีอะไรที่มันผิดปกติ และฟังจากน้ำเสียง ของเขาแล้วก็เหมือนจะรู้รายละเอียดของเหตุการณ์อยู่บ้าง

เงินถั่วนิ่งนิ่งงันไป หรือเธอจะคิดมากเกินไป ? หรือมันจะเป็น แค่เรื่องของคดีเท่านั้นจริงๆ ถึงหลินก็บอกเองว่ามันยุ่งยากซับ ซ้อน แสดงว่ามันก็คงจะสำคัญจริงๆ

“ฉิงฉิง เรื่องนี้มันยุ่งยากจริงๆ

ถ้าเธอสะดวกก็ไปช่วยเขาหน่อย ดูสิว่าพอจะหาเบาะแสอะไรได้บ้าง ถังหลินไม่ได้ยิน เสียงตอบรับจากเงินลั่วถึง จึงได้พูดเสริมไป

“ได้ค่ะ”ถังหลินพูดมาขนาดนี้แล้วเงินมั่วนิ่งเองก็ยากที่จะ

ปฏิเสธมันไปได้

“อืมดี เดี๋ยวพี่ส่งที่อยู่ไปให้ เธอก็ออกไปเลยแล้วกัน หยวน จุนหลินรอเธออยู่ “ถังหลินที่กำลังยุ่งอยู่ ไม่ได้พูดอะไรมากมา ยกับเงินถั่วนิ่ง พอวางสาย ก็ส่งที่อยู่ให้กับเงินถั่วนิ่ง จากนั้นก็ เงียบหายไป

เงินถั่วนิ่งมองที่อยู่ที่ถังหลินส่งมาให้ ก็ตกใจเล็กน้อย เห็น ได้ชัดว่ามันเป็นคลับเฮาส์แห่งหนึ่ง หยวนจนหลินนัดเขาไปคุย เรื่องคดี ที่คลับเฮาส์ ?

แต่ว่า เธอเองก็รับปากถังหลินไปแล้ว และคิดว่าถังหลินคง บอกหยวนจุนหลินไปแล้วเช่นกัน และเธอก็คงจะกลับไม่ได้ แล้ว อีกอย่าง ถังหลินก็บอกเองว่าเป็นคดีที่ยุ่งยากจริงๆ

เงินลั่วนิ่งถอนหายใจเบาๆ เธออยากจะนอนพักสักจีบทำไม มันถึงได้ยากเย็นจัง ?

เงินลั่วจึงไม่ได้เดินขึ้นบันไดไป เธอหันหลังกลับ กะจะเดิน ออกไป

“แม่ครับ แม่จะออกไปอีกแล้วเหรอ ? “ถังจื่อ โม่เด็กน้อยที่ เงียบมาตลอดก็เอ่ยปากถามออกไป เพียงแต่ว่า ในขณะนี้เอง ดวงตาของเด็กน้อยมีความประหลาดใจปรากฏขึ้น
“ครับ แม่มีธุระนิดหน่อย ต้องออกไปแบบหนึ่ง” เป็นลั่วนิ่ง หันมองไปยังลูกชาย แล้วยิ้มออกมา

“ฉิงฉิง เมื่อได้ยินว่ามีคดีอะไร ใช่คุณหยวนไหม ? ” เพิ่ง เหมียวเหมียวที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็พอเดาเหตุการณ์ออกอยู่บ้าง

“ค่ะ เขาให้พี่ถังหลินโทรหาหนูแล้วค่ะ พี่ถังหลินบอกว่าเป็น คดีที่ค่อนข้างยุ่งยาก ให้หนูไปช่วยดูให้หน่อย “หากสายที่โทร มานี้ไม่ใช่ถังหลินเงินถั่วนิ่งไม่มีทางออกไปอย่างแน่นอน

“หรือมันจะเป็นเพราะเรื่องคดีจริงๆอย่างนั้นเหรอ ? “เพิ่ง เหมียวเหมียวนิ่งคิด หรือว่าที่ผ่านมาเธอเข้าใจผิดมาโดย ตลอด ?

“หากเป็นเพราะเรื่องคดีจริงๆ งั้นหนูก็รีบไปเถอะ ให้ลุงหลีไป ส่งแล้วกัน” เพิ่งเหมียวเหมียวเงยหน้าขึ้น แล้วมองไปยังใบหน้า ของเงินถั่วนิ่ง แล้วพูดเสริมไปอีกคำว่า : “สองสามวันมานี้หนู เองก็แทบจะไม่ได้พักผ่อนเลยอย่าขับรถไปเองเลยนะ ”

ประโยคนี้สื่อความหมายมากมายนัก

เงิน วฉิง: “……”

การที่เธอพักผ่อนไม่เพียงพอนั้นอาการมันชัดเจนขนาดนั้น เชียว ?

อันที่จริงแล้ว เมื่อคืนหลังจากที่คุณชายสามเย่หยุดกิจกรรม ลงแล้ว เธอก็ได้นอนหลับสบายดี

แต่ไม่ว่ายังไง เรื่องแบบนี้ เป็นลั่วนิ่งก็เห็นว่ามันไม่น่าที่จะอธิบายอะไรเท่าไรนัก

ถังจื่อไม่ฟังที่เพิ่งเหมียวเหมียวพูด ก็กะพริบตาปริบๆ เขา รู้สึกว่า การคาดคะเนก่อนหน้านั้นของเพิ่งเหมียวเหมียวนั้นถูก แล้ว

หยวนจนหลินอยากเจอแม่ของเขาไม่ใช่เพราะอยากจะคุย เรื่องคดีอะไรนั้นหรอก

โอ๊ย นี่มันข่าวใหญ่แล้ว มีคนอยากจะตีท้ายครัวของเยอ เฉิน ?

ยิ่งไปกว่านั้น คู่แข่งคนนี้ก็ไม่ธรรมดาเสียด้วย !!

เขาควรจะต้องช่วยเยซื้อเฉินแล้วไหม !!

มองดูเวินชั่วนิ่งเดินออกไป ดวงตาของถังจื่อไม่ก็เป็นประกาย เล็กน้อย เขาคิดว่าเรื่องนี้ เขาต้องลงมือเองเสียแล้ว

ไม่ควรปล่อยให้แม่เขาโดนแย่งไปแบบนี้ แม้ว่าเขาจะยังไม่ พอใจในตัวเยซือเฉินอยู่ก็ตาม แต่น้องสาวของเขาก็พอใจพ่อ คนนี้อยู่มาก

แน่นอนว่า เขาคิดว่าบททดสอบของเยซื้อเฉินน่าจะเริ่มต้นขึ้น ได้แล้ว นี่ก็ถือบททดสอบด่านแรกเลยก็แล้วกัน

“คุณย่าครับ ผมนัดกับเสี่ยวหมิงจื่อไว้ว่าจะไปเล่นที่บ้านกับ เขาวันนี้ ใกล้ได้เวลาแล้ว………..ไม่มองไปยังเพิ่งเหมียว เหมียว ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มที่น่ารักและไร้เดียงสา
“หา? งั้นเหรอ? แล้วทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้ ? เดี๋ยวย่าไป ส่งแล้วกัน”เฟิงเหมียวเหมียวรักและเอ็นดูหลานทั้งสองมาก ค่าขอของหลานทั้งสองนั้นจะเชื่อและฟังไม่เคยขัดใจเลยสักครั้ง

เสี่ยวหมิงจื่อเป็นหลานชายของท่านหลี่ ตั้งชื่อไม่เพิ่งไปที่ ตระกูลหลมาเมื่อวานนี้ เลยทำให้เพิ่งเหมียวเหมียวไม่ได้สงสัย อะไร

“ไม่ต้องครับ ผมให้คนขับรถไปส่งผมก็ได้ คุณย่า ผมจะสาย แล้ว ผมไปก่อนนะครับ”ถังจื่อไม่มีแผนของตัวเอง ให้เพิ่ง เหมียวเหมียวไปส่งไม่ได้เด็ดขาด พอพูดเสร็จก็เตรียมจะออก บ้านไปทันที

“เดี๋ยวย่าไปส่ง ย่าจะไปตระกูลหลไปเยี่ยมคุณย่าหลีด้วย” เพิ่ง เหมียวเหมียวหันกลับไปหยิบกุญแจ แล้วเดินไปอุ้มถังจื่อ : “หลานรักเราไปกัน น่าจะพาหนูไปเที่ยวนะ ”

ถังจื่อ โม่ตะลึงงัน จากนั้นก็ขยิบตาไปให้น้องสาว

โดยปกติแล้ว ถึงจ๋อ ชอบออกไปเที่ยวนอกบ้านมาก พอได้ ยินว่าเพิ่งเหมียวเหมียวจะพาออกไปข้างนอก ก็ดีใจขึ้นมาทันที แต่เมื่อเห็นพี่ชายขยิบตามาแบบนี้

ถังจื่อซีขยิบตาปริบๆ และกะพริบมันอีกครั้ง ในที่สุดก็เข้าใจ ความหมายของพี่ชาย จากนั้นเธอก็กอดเพิ่งเหมียวเหมียว แล้ว พูดอย่างออดอ้อนไปว่า : “คุณย่าค่ะ หนูไม่อยากออกไปเที่ยว ข้างนอก หนูอยากเล่นของเล่นอยู่ที่บ้าน ของเล่นที่ซื้อมาเมื่อ วานหนูยังไม่ได้เล่นเลยนะคะ คุณย่าขา อยู่เล่นของเล่นกับหนูที่บ้านได้ไหมคะ ”

เด็กน้อยถึงซีในเวลาแบบก็ฉลาดนัก และสำคัญไปกว่า นั้นคือเธอเข้าใจของชาย

งั้นเพิ่งเหมียวเหมียวรู้สึกย้อนแย้งขึ้นมา วันนี้ท่านถึง ท่านว่ามีออกนอก เพราะจึงเพียงความเห็นไม่กัน และเธอก็แยกตัวไม่ได้

นี่เป็นปัญหาอีกหนึ่งปัญหาเช่นกัน

“คุณย่า ครับ ผมคนขับรถเธอว่าเก่งมาก ไม่รอให้เพิ่งเหมียวเหมียวได้ตอบกลับมา เด็กน้อยวิ่งออกจากบ้านไปทันที

ตระกูลขับแต่วันนี้ขับไปท่านย่าแล้ว เมื่อกี้ก็ไปนิ่ง เหลือเพียงขับที่อายุน้อยที่สุดนั้นคือ เสี่ยวหลิว

คนขับเสี่ยวหลิวใช่คนของแปดสุดยอดวงศ์ตระกูลแต่ เป็นคนถังหลินที่ดี

ความคิดของถังจื่อก็ต้องการให้เป็นเขาเป็นคน ขับให้ในตอนเพราะคนคนนี้ดูจะคุยง่ายที่สุดแล้ว และคง ไม่เอานี้บอกใครต่อใครในบ้าน หากเขาให้คนเก่าแก่ที่ อยู่มานานเป็นคนไปส่ง พวกเขาเหล่านั้นคงไม่ยินยอมตามเป็นแน่

“เร็วครับ ไปส่งผมถังจื่อไม่หาคนขับรถที่ชื่อเสี่ยวหลิวเจอ แล้ว ก็รีบดึงมือให้เดินตามไป “คุณชายน้อย จะไปไหนครับ? ” คนขับเสี่ยวหลิวนิ่งอึ้งไปอยู่

ตระกูลถังนอกจากถังหลินแล้ว น้อยคนนักที่จะเรียกใช้เขา คน

ส่วนใหญ่กลัวที่จะต้องนั่งรถไปกับเขา เพราะเขาขับรถเร็ว