บทที่ 728 การยั่วยวนจากปีศาจ

เด็กน้อยถัง อโม่เป็นคนไวต่อความรู้สึก เขากลัวเขือเฉินไม่ ชอบเขา ไม่ชอบน้องสาวเขา

เพิ่งเหมียวเหมียวฟังเข้าใจเสียที จึงอดกระตุกมุมปากไม่ได้ เมื่อกี้ทำให้เธอตกใจหมดเลย เธอคิดว่าเย่อเฉินตาบอดจริงๆ เสียอีก

“ได้ งั้นแม่ไม่รักษาแล้ว รอลูกไปรักษาแล้วกัน แม่รู้ว่าลูกรักษา หายอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นตาหรือใจของเขาเป็นลั่วจึงเข้าใจความ หมายของเด็กน้อยถังอโม่ ดังนั้นเรื่องพ่อลูกก็ให้พ่อลูกเคลียร์ กันเอง

ส่วนเธอไปหาเยซื้อเฉินมีเรื่องที่สำคัญกว่า ใช่ มีเรื่องสำคัญ

กว่า

ถังจื่อ โม่เบะปากไม่ได้พูดอะไร เป็นลั่วนิ่งลุกขึ้นแล้วเดินออกไปด้านนอก

“พี่ชาย หม่ามี้ไม่ใช่พูดว่าให้พี่ชายรักษาอาการของพ่อหรอก เหรอ? ทำไมแม่ยังไปอีกล่ะ? “หลังเงินถั่วงออกไป เด็กน้อยถัง จื่อได้สติกลับมา ปากเล็กก็ยกขึ้นมา

ดังนั้น นั่นเป็นเพียงข้ออ้างของคุณแม่ ยัยซื่อบื่ออย่างเธอ หลงกล แต่เด็กน้อยถังจื่อโม่ไม่ได้พูดออกมา
“พี่ชาย ฉันรู้สึกว่าตอนนี้แม่รักพ่อมากกว่าพวกเราเสียอีก ดวงตาคู่ฉลาดของถังจื่อซีหมุนไปมา จากนั้นก็พูดประโยคนี้ออก มากะทันหัน

ริมฝีปากถัง อโม่ขยับ อยากอธิบายหรือเธออยากช่วยแม่โต้ แย้ง แต่เขาพบว่าไม่มีอะไรให้โต้แย้งได้เลย

เพราะในใจเขาก็คิดอย่างนี้เหมือนกัน

แม่ของพวกเขาเมื่อคืนไม่ได้พักผ่อนเลย กลับถึงบ้านบอกว่า จะพักผ่อนแล้ว ไล่พวกเขาลงมา ผลสุดท้าย ตอนนี้แม่ไปหา เย่ อเฉิน?

เขายังพูดอะไรได้อีก?

“แดด รักหมามากกว่าพวกเรา ตอนนี้หม่ามี้ก็รักแดดดี้มาก ขึ้น? “เด็กน้อยถึงชื่อเสริมขึ้นมาช้าๆอีกหนึ่งประโยค

เพิ่งเหมียวเหมียวได้ยินถังจื่อ พูดก็ชะงัก เตรียมอ้าปากพูด

“อืม พวกเขารักกันก็สมควรแล้วแต่เธอไม่ทันพูด เด็กน้อยถัง จื่อไม่ก็ลั่นประโยคนี้ออกมา

ถึงเขาจะมีเรื่องไม่พอใจเยซือเฉินเยอะแยะ แต่สำหรับพ่อแม่ รักใคร่กลมเกลียวถือเป็นเรื่องปกติ

ตอนแรกเป็นลั่วนิ่งอยากเรียกลุงหลี่ให้ไปส่ง แต่เธอนึกได้ว่า เธอไปหาเยซื้อเฉินตอนนี้ ไม่รู้จะได้กลับเมื่อไหร่ ดังนั้นเธอเอา กุญแจกับลุงหลี่แล้วขับรถไปเอง
ไม่มีค่าติกับเทคนิคขับรถของเงินลั่วจึงเลย เธอใช้ความเร็ว สูงสุดไปถึงบ้านเชื่อเงิน แน่นอน ครั้งนี้เธอไม่ได้ฝ่าไฟแดงและ ไม่ได้ขับเกินความเร็วที่กำหนด

เงินวงรู้รหัสประตูบ้านจึงเปิดเข้าไป แล้วตรงขึ้นไปชั้นบน เลย จากนั้นก็ไปที่ห้องนอนของเชื่อเงิน

แต่ห้องนอนของเชื่อเงินไม่มีคนอยู่

เป็นวงชะงัก ตามหลักแล้ว เวลานี้เยซือเงินน่าจะถึงบ้าน แล้วนี่

หรือเขาไม่กลับบ้าน ไปที่บริษัท

เงินเฉิงซะงัก รู้สึกตัวเองใจร้อนเกินไป ตอนแรกอยากให้เซอร์ไพรส์กับเยซือเฉิน คิดไม่ถึงว่าเย่ซื้อ เฉินจะไม่อยู่บ้าน

เงินถั่วงถอนหายใจเบาๆหนึ่งเฮือก จากนั้นก็ออกจากห้อง นอนหลัก ตอนแรกเธออยากลงไปเลย แต่ตอนที่เธอเดินผ่านห้อง นอนเก่าของเธอ ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงเคลื่อนไหว

ดวงตาเงิน วฉิงประกายวาววับอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เปิด

ประตูห้องเข้าไป

ในห้องไม่มีคนเช่นกัน แต่ตรงห้องอาบน้ำมีเสียงน้ำไหลแว่ว มา

เย่ซื้อเฉินเพิ่งกลับถึงบ้านไม่นาน เขากำลังอาบน้ำอยู่ในห้องอาบน้ำ

เงินลั่ว งอดยกมุมปากขึ้นไม่ได้ เชื่อเงินไม่นอนที่ห้องนอน ใหญ่ แต่มานอนห้องที่เธอเคยนอน

คุณชายสามเย่คิดถึงเธอมากเกินเหตุหรือเปล่า?

มุมปากเงินลั่วจึงยกขึ้นอย่างช่วยไม่ได้ เธอปิดประตูห้อง จาก นั้นก็เดินตรงไปที่ห้องอาบน้ำ

เดินไปถึงนอกประตูห้องอาบน้ำแล้ว เธอก็เคาะประตูห้องอาบ

“ใคร? “ในห้องอาบน้ำ เสียงน้ำไหลหยุดลง เชื่อเงินส่ง เสียงทุ้ม ออกมา

เห็นได้ชัดว่าเสียงเคาะประตูนี้เกิดขึ้นกะทันหันมาก ทำให้คุณ

ชายสามเย่ตอบสนองไม่ทัน

“คุณเย่ต้องการบริการพิเศษไหมคะ? “เป็นลั่วฉิงจงใจปรับ เสียงแล้วถามหนึ่งประโยค เสียงนั้นออดอ้อนฟังแล้วยั่วเข้ามาก

แน่นอน ตอนที่พูด รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอเพิ่มขึ้นหลาย ส่วนอย่างชัดเจน

เธอคิดว่าทำอย่างนี้ในเวลานี้ จะทำให้คุณชายสามเย่ตกใจ กลัวหรือเปล่า?

จากนั้น วินาทีต่อมา ประตูห้องก็เปิดออกกะทันหัน ดวงตาเงินลั่วนิ่งมองอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เยซื้อเฉินสวมใส่ชุดอาบนํ้า แต่บริเวณอกแกร่งยังมีหยดน้ำอยู่

เห็นได้ชัดว่ารีบเกินไป ไม่ทันเช็ดให้แห้ง

เชื่อเฉินมองหน้าเธอ มองตรงๆอย่างไม่กะพริบตา ไม่ ขยับเขยื้อน และไม่ได้พูดอะไร ไม่ได้ตอบสนองใดๆ อาจเป็น ตอนนี้เขาไม่กล้าเชื่อสายตาตัวเอง

ทําไมเธออยู่ที่นี่?

เธอไม่ใช่กลับบ้านนอนแล้วเหรอ? ก่อนหน้านี้เธอสรรหาวิธีไล่เขากลับมา ทำไมมา……..

ยามนี้เยซื้อเฉินรู้สึกว่าตัวเองปรากฏตัวอยู่ในภาพหลอน แค่ ไม่นอนหนึ่งคืนก็ถึงกลับเกิดภาพหลอนเชียวหรือ?

“ได้ยินว่ามีบริการพิเศษ คุณชายสามเย่ตอบสนองอย่างนี้ ใจร้อนเกินไปหรือเปล่า”เป็นลั่วนิ่งมองหน้าเขา พลางเบะปาก เขาจําเป็นต้องใจร้อนขนาดนี้ไหม?

เมื่อกี้เธอใช้เสียงปลอม เขาฟังเสียงเธอออกแล้วหรือเปล่า?

ได้ยินคําพูดของเธอ ดวงตาเชื่อเงินกะพริบแล้วกะพริบอีก แต่ยังคงไม่ขยับ ยังคงมองเธออยู่อย่างนั้น

ถึงแม้เธอจงใจเปลี่ยนเสียง แต่เขาก็ทายออกว่าเป็นเธอใน เวลาสั้นๆแล้ว เพราะคนที่เข้ามาในบ้านเขาได้มีไม่กี่คน

“คุณเย่ต้องการบริการหรือไม่ ไม่ต้องการฉันไปล่ะ?” เงินลั่วนิ่งเห็นเขาอึ้งไม่ขยับอยู่อย่างนั้น มุมปากอดยกขึ้นไม่ได้
เธออุตส่าห์มาเองแล้ว เขากำลังตอบสนองอย่างไรอยู่?

เงินลั่วจึงทําท่าหันหลังจะไป

ในที่สุดเยซือเฉินก็ได้สติ รีบเอื้อมมือไปดึงเธอไว้ใช้แรงหน่อย ก็ดึงเธอมาอยู่ในอ้อมกอดสําเร็จ

มาแล้วยังคิดจะไปอีก?

ไม่ใช่บอกมีบริการพิเศษหรอกเหรอ?

อืม เขาจะดูสิว่าเธอมีบริการพิเศษแบบไหน?

“พูดมาว่ามีบริการพิเศษอะไร? “เยซื้อเฉินกัดที่ริมฝีปากเธอ จากนั้นก็เงยหน้ามองเธอ หางคิ้วของเขายกขึ้น

อืม ดีเยี่ยม

“คุณเย่ต้องการบริการอะไร? “เป็นลั่วนิ่งมองเขาด้วยดวงตา สว่างไสวอย่างเย้ายวน รอยยิ้มละมุนละไม ระหว่างที่พูด มือของ เธอยื่นไปที่หน้าอกของเขา แล้วแตะที่หยดน้ำทีละหยด

ดวงตาเยซือเฉินมืดลงหลายครั้ง เขาจ้องมือที่อยู่ตรงหน้าอก ของเขา นิ้วมือเรียวยาวของเธอ คล้ายกับนำพาไฟมา ทุกการ สัมผัสทําให้ผิวของเขาเกิดไฟลุกโชน

“สาวน้อย คุณกำลังจุดไฟอยู่นะ”ยามนี้เสียงของเย่ซื้อเงิน แบบหลายส่วนอย่างเห็นได้ชัด ถ้าไม่ใช่เธอมากะทันหันจนทำให้ เขาตั้งตัวไม่ทัน เขาคงจะเอาเธออย่างตื่นกระหายแต่แรกแล้ว

“คุณเย่ งั้นมานวดกันก่อนไหม? “เป็นลั่วจึงรู้ว่าตัวเองกำลังจุดไฟอยู่ เธอก็จงใจทําอย่างนี้อยู่แล้ว เห็นผลตรวจดีเอ็นเอแล้ว เธอรู้สึกอยากทําตามใจอย่างอิสระสักครั้ง

ไม่เช่นนั้น เธอมาหาเขาที่บ้านทำไม?