บทที่ 724 การตรวจดีเอ็นเอที่ทำให้เธอขวัญหนีดีฝ่อ (14)

เยซีอเฉินเป็นคนโทรมา!!

เยซือเฉินโทรมาตอนนี้ทำให้เธอไม่กล้ารับสาย

แน่นอน เธอรู้ว่าก่อนผลตรวจDNAจะออกมา เยโปเหวินไม่ บอกเยซื้อเฉินเด็ดขาด ดังนั้นเธอไม่กังวลว่าตอนนี้เยซื้อเฉินจะรู้ อะไร เธอกังวลว่าตัวเองจะระงับอารมณ์ไม่อยู่ แล้วถูกเชื่อเงิน สังเกตเห็นความผิดปกติ

นิ้วมือของเธอสั่นระริก กำลังลังเล อยากกดรับแต่กลับไม่ได้

กด

เป็นลั่วถึงลังเลอยู่อย่างนี้ เสียงเรียกเข้าก็ดับลง เป็นลั่วจึงชะงัก

จากนั้นก็ถอนหายใจเบาๆ

เพียงแต่เสียงหยุดไม่ถึงสองวินาทีก็ดังขึ้นอีกครั้ง ซึ่งยังคงเป็น เบอร์ของเอเฉิน

ลุงหลี่มองเธอกำมือถือไว้ จ้องมองแต่มือถือ แต่ไม่รับสาย เขา ก็อดแปลกใจไม่ได้

เงินถั่วนิ่งมองเบอร์ที่แสดงบนหน้าจอ พลางอดเม้มปากไม่ได้

เธอรู้จักเยซือเฉินดี หากเธอไม่รับสาย เขาต้องโทรติดต่อกัน โทรมาตลอด หากโทรไม่ติด เขาคงไปหาเธอที่บ้านตระกูลถัง โดยตรงเลย
เงินลั่วจิงแอบถอนหายใจหนึ่งเชือก สุดท้ายก็กดรับสาย และ พยายามให้อารมณ์ของตัวสงบมากที่สุด มั่นใจว่าคงไม่เผยพิรุธ แล้ว จึงเตรียมปริปากพูด “.…..

“คุณอยู่ไหน? “เพียงแต่เธอยังไม่ทันพูดออกมา เสียงเชื่อเ นก็ส่งมา น้ำเสียงนั้นมีความร้อนรนอย่างเห็นได้ชัด

“ทำไม? “เป็นลั่วนิ่งตกใจเล็กน้อย เขาโทรหาเธอกะทันหัน เช่นนี้ ยังใช้น้ำเสียงอย่างนี้ คือเกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?

เขาไม่ใช่รู้อะไรแล้วใช่ไหม?

หรือเย่ โป๊เหวินบอกเขาแล้ว

แต่ผลตรวจคงไม่เร็วขนาดนี้หรอก ก่อนที่ผลตรวจจะออกมา เยโป๋เหวินไม่น่าจะบอกให้คนอื่นรู้

ยิ่งไม่น่าจะบอกเยซื้อเฉิน!!

“คุณอยู่ไหน? “เพียงแต่เชื่อเงินไม่ได้ตอบคำถามเธอ แต่ไม่ ถามหนึ่งประโยคอีกครั้ง

“ฉันอยู่…..เนชั่วนิ่งลังเล คิดว่าเธอจะพูดโกหกดีไหม บอก ว่าเธออยู่บ้านตระกูลถังดีหรือเปล่า

“อย่าบอกผมว่าคุณอยู่บ้านตระกูลถัง ผมรู้ว่าคุณไม่อยู่เพียง แต่ เธอยังไม่ทันพูดจบ อีกฝั่งหนึ่งของสาย เชื่อเงินกลับพูด อย่างรวดเร็วหนึ่งประโยค

เงินลั่วฉิง”……”
แม้มีโทรศัพท์กั้นระหว่างกัน แต่เธอก็รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่? ตอนนี้เขาเก่งกาจกว่านักเชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาอย่างเธออีก ยังมีอีก ทำไมเขารู้ว่าเธอไม่อยู่บ้านตระกูลถัง? หรือเขาเคย ไปที่บ้านตระกูลถังมาก่อน?

“คุณอยู่ไหน? คุณไปไหนมา? “เยซื้อเฉินไม่ได้ยินเธอตอบ น้ำเสียงราวกับมีอารมณ์อื่นแฝงอยู่

“คุณหาฉันมีเรื่องอะไร? “เงินถั่วนิ่งสูดลมหายใจเข้า สูดลม หายใจออก ทำให้ตัวเองรักษาความสงบไว้ เธออยากรู้ว่าทำไม เยซื้อเฉินจึงร้อนใจหาเธอเช่นนี้

ก่อนหน้านี้เลขาหลิวส่งเธอกลับไป ตามหลักแล้วเวลานี้เยอ เฉินไม่ควรโทรหาเธอนี่ เพราะถ้าไม่ใช่เยโปเหวินนัดเธอ กะทันหัน เวลานี้เธอควรนอนอยู่ในบ้านตระกูลถัง

ตอนเธอนอน เยซือเฉันคงไม่โทรหาเธอ

หรือรู้อะไรแล้วจริงๆ?

เป็นลั่วจึงมีความกลุ้มใจ ดังนั้นจึงคิดมากกว่านิดหน่อย

“เป็นลั่วนิ่ง คุณแอบไปทำอะไรลับหลังผม? “อีกฝั่งหนึ่งของ สาย ดวงตาเยซือเฉินหรี่ขึ้นเล็กน้อย บัดนี้น้ำเสียงคล้ายกับหนัก

อึ้งหลายส่วน

เงินลั่วนิ่งได้ยินเขาพูดอย่างนี้ มือที่กุมมือถือไว้แน่นก็เก็บกลับ มาด้วยจิตใต้สํานึก
คำพูดของเขาหมายความว่ายังไง? อีกทั้งน้ำเสียงเขาฟังดู แปลกๆชอบกล…….

เขารู้แล้วจริงๆเหรอ?

เงินลั่วนิ่งรู้ว่าเรื่องนี้จนถึงขณะนี้ มีเพียงเธอกับเยโป๋หวิน เท่านั้นที่รู้

“ฉันแอบทำอะไรลับหลังคุณได้เหรอ? “เป็นลั่วนิ่งแอบถอน หายใจ ตอบแบบหยั่งเชิงหนึ่งประโยค

“เงินลั่วฉิง คุณมีเรื่องปิดผมไว้จริงๆ ใช่ไหม? “อีกฝั่งหนึ่งของ สาย เย่ซื้อเฉินซะงัก ทำไมเขารู้สึกว่าน้ำเสียงของเธอรู้สึกผิดใน ใจ

ไม่ใช่ไปทำอะไรจริงๆ โดยปิดบังเขาหรอกนะ

ได้ยินคำพูดของเขา เป็นถั่วนิ่ง โล่งอกอย่างเห็นได้ชัด ที่แท้เขา ไม่ได้รู้อะไรเลย ที่แท้เมื่อกี้เขาแค่ถามไปงั้นๆ

“ฉันแอบคุณไปเดทกับผู้ชายคนอื่น คุณเชื่อไหมล่ะ? “ตอนนี้ เงินถั่วนิ่งไม่อยากให้เขารู้เรื่องไปพบหน้าเยโป๋เหวิน เธอกลัว เยซื้อเฉินไล่ถาม จึงจงใจตอบแบบกึ่งจริงกึ่งมั่ว

“คุณลองดูสิ…ดังคาด เธอพูดเช่นนี้ก็เปลี่ยนจุดสนใจของ เยซือเฉินได้สำเร็จ ได้ยินเขาขบฟันพูด มุมปากเธอก็อดยกขึ้นไม่ ได้

เขาเป็นคนเผด็จการเสมอ เธอรู้ดีมาโดยตลอด แต่ไม่รู้ตั้งแต่ เมื่อไหร่ เธอกลับชอบความเผด็จการของเขาอย่างนี้
“อยู่ไหน? ผมไปหาคุณเชื่อเงินไม่เชื่อในคำพูดของเธอ หรอก แต่เขาอยากเจอเธอ ทันทีทันใด อยากเจอเธอเดี๋ยวนี้

“ฉันเหนื่อยแล้ว อยากกลับไปนอนที่บ้านได้ยินเขาบอกว่ามา หาเธอ เงินลั่วฉิงปฏิเสธด้วยจิตใต้สำนึก เธอรู้ว่าเวลานี้อารมณ์ ของเธอไม่สะดวกเจอหน้าเขา

เธอกลัวควบคุมตัวเองไม่ได้ เผยพิรุธออกมา แล้วถูกเขา สังเกตเห็น ในที่สุด

อาจสามารถตบตาในสายได้ หากเจอหน้ากัน เธอก็ไม่กล้า

รับรอง

บางครั้งสายตาของเยี่ซื้อเฉินร้ายกาจกว่าเธอมาก

ก่อนผลจะออกมา เธอให้เยซื้อเฉินรู้เรื่องนี้ไม่ได้ ถึงแม้ในใจเธอก็รู้ว่ามีความเป็นไปได้น้อยที่เธอจะเป็นลูกสาว

เย่โป๊เหวิน แต่ถ้าใช่ล่ะ?

ถ้าเธอเป็นลูกสาวของเยโป๋เหวินจริงๆล่ะ?

ถ้าใช่จริงๆ เธอจะไม่ให้เยซื้อเฉินรู้ ดังนั้นตอนนี้เธอจําเป็นต้อง ปิดบังเย่อเฉินไว้ก่อน

ดังนั้นตอนนี้เจอหน้ากันไม่ได้

“ผมพาคุณกลับไปนอนที่บ้านด้วยกัน เยซื้อเฉินไม่รู้ว่าเวลานี้ อารมณ์เธอซับซ้อน ได้ยินคำพูดของเธอ มุมปากเขาก็อดยกขึ้น ไม่ได้
ก่อนหน้านี้เขาให้เธอกลับก่อน เพราะอยู่รอคุยกับคุณหมอ ตอนนี้เขาก็คิดจะกลับบ้านแล้ว งั้นก็กลับพร้อมกันทีเดียวเลย เพราะยังไงเสียวันนั้นเขาโดนวางยา พวกเราก็อยู่ด้วยกันอีกแล้ว

“ไม่เอา ไปพร้อมกับคุณยิ่งเหนื่อยกว่าเดิมครั้งนี้เป็นชั่วนิ่ง ปฏิเสธแบบสมเหตุสมผล จึงเป็นธรรมชาติไม่น้อย

ฉิงฉิง คุณคิดอะไรอยู่ ผมเคยพูดว่าจะทำอะไรเหรอ? “เยซื้อ เฉินได้ยินเธอพูดก็อดหัวเราะไม่ได้

เงิน วฉิง”……”

“เด็กดี? บอกผมว่าคุณอยู่ไหน ผมไปรับคุณ บัดนี้น้ำเสียง ของเขือเฉินอ่อนนุ่มเป็นพิเศษ ยังเพื่อความยั่วยวนไว้ด้วย

“ตอนนี้ฉันใกล้ถึงบ้านตระกูลถังแล้ว คุณกลับไปพักผ่อนก่อน เถอะ เมื่อคืนคุณยังไม่ได้พักผ่อนทั้งคืนเลย”ดวงตาเป็นมั่วนิ่งกะ พริบเร็วๆ อันที่จริงตอนนี้เธอเพิ่งออกจากโรงแรมไม่นาน ยังต้อง ใช้เวลาเดินทางไปถึงบ้านตระกูลถังอีกเยอะ

“ผมรอคุณอยู่นอกประตูบ้านตระกูลถัง”เยซื้อเฉินไม่รับการ ปฏิเสธจากเธอ และไม่ยอมรับเหตุผลใดๆทั้งสิ้น เขาอยากเจอ หน้าเธอ

อยากเป็นพิเศษ

“คุณอยู่นอกประตูบ้านตระกูลถังเหรอ? “เป็นลั่วนิ่งตกใจ อด เสียงดังไม่ได้

“ใกล้ถึงแล้ว ทำไม? “ได้ยินเธอเสียงดังมากขึ้น ดวงตาเยอเงินก็หรี่ขึ้น เธอตอบสนองอย่างนี้คืออะไร?