บทที่ 723 การตรวจดีเอ็นเอที่ทำให้เธอขวัญหนีดีฝ่อ (13)

ใช่ แต่น้องถามเรื่องนี้ทำไม? ? “ถังหลินไม่เข้าใจเล็กน้อย เธอ หาผลตรวจDNAของเย่โป๋เหวินทำไม?

“พี่ ถ้าสะดวกส่งผลตรวจมาให้ฉันได้ไหม? “เป็นลั่วนิ่งพูดคำนี้ เธอรู้สึกว่าตัวเองหัวใจเต้นเร็วหนักมาก เธอตื่นเต้น และกลัวด้วย มั้ง?

ใช่ เธอกลัว หากสิ่งที่เยโปเหวินพูดเป็นความจริง เธอก็ไม่รู้ ควรทําอย่างไรดี

แต่เธอเชื่อว่าสวรรค์คงไม่โหดร้ายต่อเธอขนาดนั้นหรอก เธอกับเย่อเฉินมีลูกน่ารักสองคนแล้ว

ได้ พี่หาเจอแล้วส่งให้น้อง”ถังหลินฟังเสียงผิดแปลกของเธอ ออก อดถามหนึ่งประโยคไม่ได้ “ฉิงฉิง เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ เปล่า? ”

“พี่ส่งมาให้ฉันก่อน มีผลตรวจแล้วฉันค่อยบอกพี่”เป็นลั่วถึงรู้ ว่าหากเรื่องนี้เป็นความจริง คงปิดเรื่องนี้ไม่แน่หรอก แต่ก่อนจะ เกิดขึ้น เธอไม่อยากเพิ่มคนกังวลมากขึ้นอีกหนึ่งคน

เธออยากดูผลตรวจก่อน

“ตอนนั้นพี่เอาผลตรวจของเย่โป๋เหวินมาจากโรงพยาบาล จากนั้นก็ให้คนไปสับเปลี่ยนเลย ตอนนี้ในมือพี่ไม่มีผลตรวจDNA พให้คนไปเอามาให้น้องนะ ถึงหลินค้นหาดูแล้วก็ไม่ เจอ จากนั้นก็รีบอธิบาย

“ค่ะ”เงิน วฉิงตอบกลับ พลางแอบถอนหายใจด้วยอารมณ์ หนักอึ้งอย่างเห็นได้ชัด

“ไม่คิดจะบอกพี่ว่าเกิดอะไรขึ้นจริงๆเหรอ? “น้ำเสียงทั้งหลิน ปนความห่วงใยอย่างชัดเจน ช่วงนี้เกิดเรื่องมากมายกับเธอ เขา กลัวจริงๆ

เงินถั่วนิ่งเม้มปากไม่ได้พูดอะไร

“เกี่ยวข้องกับเย่อเฉินใช่ไหม? “ถังหลินคิดว่าสามารถทำให้ เธอมีท่าทีเช่นนี้ น่าจะเกี่ยวข้องกับเย่ซื้อเฉินมั้ง?

เยโปเหงินคือพ่อของเยี่ยซือเฉิน

แต่เขายังคงคิดสาเหตุที่เธอเอาผลตรวจดีเอ็นเอของเย่โป๋เห

วินไม่ออก

“อย่าเพิ่งถามเลย ตอนนี้ฉันยังไม่อยากพูด

เวลาเป็นชั่วนิ่งพบเจอปัญหาไม่ชอบวิ่งหนี แต่เรื่องนี้ เธอไม่ได้ เด็ดขาดเฉกเช่นเมื่อก่อน เธอถึงขั้นไม่อยากเอ่ยถึงเรื่องนี้ด้วยซ้ำ หรือเธอรู้สึกไม่กล้าพูดเล็กน้อย

ได้ งั้นพี่ไม่ถามหนูแล้ว พี่หาเจอแล้วจะส่งให้น้องนะถังหลิน ฟังเธอพูดอย่างนี้ จึงไม่ได้ถามต่อ

เขาอยากปกป้องเธอ แต่เขาก็เคารพความลับส่วนตัวของเธอด้วย เธอไม่อยากพูด เขาก็ไม่บังคับเธอ

“ขอบคุณค่ะพี่”ทันใดนั้นเป็นชั่วนิ่งรู้สึกปวดจี๊ดที่หัวใจ มีความ รู้สึกที่บรรยายไม่ได้

เธอเข้มแข็ง พึ่งพาตัวเอง หลังคุณแม่เสียชีวิต ถึงเธอจะกลับ ไปอยู่ในบ้านตระกูลเงินแล้ว แต่เธอพึ่งตัวเองแทบทุกเรื่อง

เธอคิดว่าขอเพียงพยายาม ไม่มีอะไรยากสําหรับเธอ ขอเพียง มุมานะเต็มที่ ไม่มีเรื่องอะไรทำไม่สำเร็จ แต่วินาทีนี้เธอกลับรู้สึกทำตัวไม่ถูก

เงินถั่วนิ่งพูดเสร็จก็วางสาย เพราะเธอรู้ดีว่าเวลานี้เธอไม่อาจ ควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ เธอกลัวถังหลินจะฟังออก ตอนนี้ เธอไม่อยากให้ใครรู้ทั้งนั้น……..

ถังหลินมือถือไว้ ดวงตาทั้งคู่ค่อยๆหรี่ขึ้น เห็นได้ชัดว่าวันนี้ เธอไม่ชอบมาพากล สภาพจิตใจของเธอแปลกๆ เธอเกรงใจต่อ เขามากอย่างนี้ก็แปลกอีก

เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ทําไมเธอต้องเอาผลตรวจดีเอ็นเอของเยโป๋เหวินด้วย?

หลังเงินถั่วนิ่งวางสายก็พิงอยู่ที่เบาะนั่งรถ ดวงตาทั้งคู่มอง ออกไปยังกระจกรถ ทิวทัศน์นอกหน้าต่างเปลี่ยนแปลงเร็วมาก แต่กลับไม่เข้าตาเธอสักนิด

ดวงตาของเธอมองไปยังด้านนอก แต่ราวกับไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น สายตาเธอไม่ได้จดจ่อกับสิ่งใดเลย

เธอแค่นั่งอยู่เงียบๆ ไม่ขยับ ไม่พูดคุย และไม่มีการตอบสนอง

ใดๆ

ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้เธอคิดอะไรอยู่

ลุงหลี่เห็นท่าทางของเธอก็อดเป็นห่วงไม่ได้ แต่ไม่ได้ถามอะไร หลังเธอขึ้นรถก็ไม่ได้บอกว่าจะไปไหน ลุงหลี่คิดดูแล้วจึงอดถาม เสียงเบาไม่ได้ คุณหนูครับตอนนี้จะกลับบ้านใช่ไหมครับ?

เป็นลั่วจึงคล้ายกับไม่ได้ยินคำพูดของเขา เธอยังคงมองนอก หน้าต่างรถ โดยไม่มีการตอบสนองใดๆ

ลุงหลตกใจเล็กน้อย อดหันกลับไปมองเธอไม่ได้ “ฉันไม่เป็นอะไรค่ะ กลับบ้านเถอะ”เป็นลั่วนิ่งเหมือนตื่นด้วย

ความตกใจ หันไปมองลุงหลีแวบหนึ่ง จากนั้นก็พูดออกมาเสียที

เพียงแต่น้ำเสียงของเธอตอนนี้ดูล่องลอยไม่มั่นคง

“ครับ”เห็นเธอเป็นอย่างนี้ ลุงหลีก็ไม่กล้าถามอะไรมากมาย แต่เธอบอกว่าจะกลับบ้าน ลุงหลีก็รู้สึกโล่งอก

เงินล้วงละสายตาจากนอกหน้าต่างรถกลับมา จากนั้น ดวงตาทั้งคู่ก็จ้องมองแต่มือถือของตัวเอง เธอจับมือถือไว้แน่ จับ แน่นมาก แน่นมาก

เธอรอถังหลินส่งข้อมูลมาให้เธอ

เธอรอ รอ……
เธอไม่เคยมีอารมณ์นี้มารอคอยเรื่องเรื่องหนึ่ง

อันที่จริง ก่อนหน้านี้ความสงสัยของเยโปเหวินนั้นถูกต้อง ตอนนั้นเธอเสนอจะไปตรวจ DNAเอง เพราะตัวเองมีความคิดไม่ ชื่อจริงๆ

ตอนนั้นเธอคิดว่า หากผลตรวจปรากฏว่าเธอกับเยโป๋เหวินมี ความสัมพันธ์ทางสายเลือดจริง เธอจะไม่บอกความจริงกับเย่ โป๊ เหวิน

แต่ถูกเยโป๋เหวินมองทะลุเสียจนได้ ดังนั้นเยโป๋เหวินจึงไป ตรวจด้วยตัวเอง

การตรวจDNA ถึงแม้จะใช้เส้นสาย แต่เร็วสุดก็หนึ่งวัน ส่วน เธอสามารถเอาผลมาได้เลย ต้องได้รับผลตรวจก่อนเยโปเหวิน เป็นแน่

ถ้า เธอบอกว่าถ้าเกิด……..

ถ้าเกิดผลตรวจDNAแสดงข้อมูลว่าเธอกับเย่โป๋เหวินมีความ สัมพันธ์ทางสายเลือดจริงๆ เธอจะต้องคิดหาวิธีเปลี่ยนผลตรวจ แน่ๆ

ผลเช่นนั้น มันทำร้ายเธอ ทำร้ายเยซื้อเฉิน และยิ่งทำร้ายลูก รักทั้งสองคนของเธอ

หากเธอกับเยซื้อเฉินมีความสัมพันธ์เช่นนั้นจริงๆ มันจะเป็น เรื่องโหดร้ายสำหรับลูกๆมาก โหดร้ายมาก ผลลัพธ์เช่นนั้นเธอ คิดไม่ได้ไม่กล้าคิด………
ดังนั้นเธอไม่มีทางอนุญาตให้ผลปรากฏออกสู่สาธารณชนเต็ด

ขาด ถึงแม้จะต้องปิดฟ้าข้ามทะเล เธอก็จะซ่อนเร้นเอาไว้

เธอรู้ว่าเรื่องปกปิดอาพรางไม่ได้ยากสําหรับเธอ แต่อนาคต ล่ะ?

อนาคตเธอจะแกล้งทำเป็นไม่เกิดอะไรขึ้นได้ไหม? แกล้งทำ

เป็นไม่รู้อะไรเลย?

เธอปิดบังเย่ โป๊เหวินได้ ปิดบังเย่ซื้อเฉินได้ปิดบังลูกรักทั้งสอง คนได้ และปิดบังคนทั้งโลกได้ แต่เธอก็ปิดบังตัวเองไม่ได้

มันเป็นความรู้สึกแบบไหนกัน?

ตอนนี้เธอได้แต่หวังว่าอย่ามีผลเช่นนั้นเลย หากรู้ว่าจะเกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้น ตอนแรกเธอก็ไม่ควรไปพบ หน้าเยโป๋เหวิน

แต่เป็นลั่วจึงรู้ดีว่า ถึงวันนี้เธอไม่พบหน้าเยโป้เหวิน เรื่องนี้ก็ หนีไปไม่พ้น

ไม่ช้าก็เร็วเยโป๋เหวินหาตัวเธอเจอแน่!!

เป็นลั่วถึงกำลังคิด มือถือของเธอก็ดังขึ้นกะทันหัน!

เงินถั่วนิ่งรีบเอามือถือออกมาดู จะรับสายด้วยจิตใต้สำนึก เธอคิดว่าถังหลินโทรหาเธอ แต่เมื่อเห็นเบอร์ มือของเธอก็แข็ง ค้าง ทุกการกระทําของเธอก็แข็งค้างกันหมด