บทที่ 692 พ่อลูกเจอหน้ากันง่ายๆ อย่างนี้เลยเหรอ (3)

“ฉันเหนื่อยแล้ว อยากกลับบ้าน”เวลานี้เงินลั่วถึงอารมณ์ไม่ดี นิดๆ เธอไม่ชอบให้ใครมาติดตามเธอ แต่เธอรู้ว่าเวลานี้เธอ ปฏิเสธยังไงเขาก็ไม่รับปาก

“ได้ ผมส่งคุณกลับ”เย่ซื้อเฉินรับปากทันที เขาก็อยากไปบ้าน ตระกูลถังพอดี เพราะมีเรื่องสำคัญต้องทำ

ตอนที่รถของเยซือเฉินจอดอยู่นอกประตูบ้านตระกูลถัง เงินลั่วฉิงก็อยากเปิดประตูลงจากรถ

“อย่าเพิ่ง รอผมด้วย คุณชายสามเย่รีบลงจากรถ จากนั้นก็ ช่วยเธอเปิดประตูรถ

เงินถั่วนิ่งอึ้ง ความหมายของเขาคือจะเข้าไปพร้อมเธอ?

เข้าบ้านตระกูลถังพร้อมกัน เรื่องอื่นก็ช่างปะไร แต่ตอนนี้ลูกรักทั้งสองอยู่ในบ้านตระกูลถัง

นะ

ถ้าเขาเข้าไปคงต้องเห็นลูกรักทั้งสองคนแน่ แล้วพ่อลูกก็จะเจอ หน้ากันง่ายๆอย่างนี้เลยเหรอ?

ถึงแม้ลูกทั้งสองคนซ่อนตัว แต่ช่วงนี้บ้านตระกูลถังมีของเล่น ของเด็กๆอยู่ทุกมุมของบ้าน สามารถเห็นร่องรอยของเด็กๆได้ ทุกที่
หากเขาสังเกตเห็น………

เงินล้วจึงนึกถึงท่าทีของถังจื่อไม่ก่อนหน้านี้ นึกถึงแผนการที่ ถังจื่อ โม่เคยเล่า เธอต้องฟังคำพูดของเด็กน้อยถังจื่อไม่อยู่แล้ว

หากตอนนี้เธอพาเยซื้อเฉินเข้าไป เด็กน้อยถึงจื่อไม่รู้เรื่องจะ ต้องโกรธแน่ๆ เด็กน้อยถังจื่อ โมโกรธน้อยมาก แต่หากโกรธขึ้น มาจะน่ากลัวมากๆ จะเมินใส่ได้

“คุณไม่ต้องเขาไป……เป็นลั่วนิ่งตัดสินใจช่วยลูกชายตัวเอง ลูกชายเป็นคนที่เธอคลอดเองนะ

ผู้ชายคนนี้ ตอนนี้ยังไม่นับว่าเป็นของเธอ มีคำที่ว่าใดๆ ใน โลกล้วนไม่จีรังยั่งยืน ถึงเวลาไม่รู้ว่าจะกลายเป็นของใคร

“เงินลั่วนิ่ง ผมพบคนไม่ได้ขนาดนี้เลยเหรอ? “เยซื้อเฉันได้ยิน

คำพูดของเธอ ดวงตาทั้งคู่ก็หรี่ขึ้น

เงินถั่วนิ่งมองหน้ารูปหล่อจนไม่อาจหล่อกว่านี้ได้แล้ว พลาง ถอนหายใจเบาๆ ถ้าเขาพบหน้าผู้คนไม่ได้ คาดว่าคนอื่นคงต้อง มุดแผ่นดินหนีแล้ว

“ช่วงนี้เกิดเรื่องมากมาย ซึ่งยังไม่ได้แก้ไขเลย คุณตาคุณยาย เห็นแล้วจะโมโหได้”ตอนนี้เป็นลั่วจึงได้แต่ใช้เหตุผลนี้แล้ว

“วางใจเถอะ เรื่องพวกนี้ผมจะแก้ไข วันนี้ผมมาก็เพื่อเรื่องนี้ โดยเฉพาะ”เย่ซือเฉินได้ยินเธอพูดอย่างนี้ สีหน้าดีขึ้นบ้างแล้ว

ระหว่างที่คุณชายสามเย่พูดก็เปิดประตูรถให้เธอเรียบร้อย แล้ว จากนั้นก็จูงเธอลงรถ มือของเขาโอบอยู่ที่เอวของเธอ แล้วเตรียมก้าวเข้าไปในคฤหาสน์

“ไม่ ไม่ได้ คุณยังเข้าไปไม่ได้ เป็นลั่วจึงนึกถึงถังจื่อโม่จึงหยุด เดิน พลางมองหน้าเขา น้ำเสียงตอนนี้หนักแน่น แต่เห็นได้ชัดว่า หนักแน่นไม่เพียงพอ

เย่ชื่อเฉินมองหน้าเธอ พลางขมวดคิ้วแน่น เงินลั่วฉิง คุณซ่อน

ผู้ชายไว้ในบ้านเหรอ? ”

คุณชายสามเย่แค่พูดพร่ำเพรื่อ เขารู้จักเธอดี เธอไม่ใช่คน แบบนั้น

เพียงแต่เป็นลั่วจึงได้ยินคำพูดของเขา ดวงตากะพริบอย่าง รวดเร็ว สีหน้าก็เปลี่ยนไป

ปกติเป็นลั่วนิ่งเป็นคนมีสติ เยซือเฉินเห็นสีหน้าเธอเปลี่ยนไป ดวงตาทั้งคู่พลันหรี่ขึ้นอีกครั้ง เป็นลั่วนิ่ง หมายความว่ายังไง? ทำไมผมรู้สึกว่าเมื่อกี้คุณรู้สึกผิดในใจ? ผมพูดแทงใจดำเห รอ? ”

คุณชายสามเย่ไม่ยินดีเชื่อความเป็นไปได้อย่างนั้น แต่การ ตอบสนองของเธอเมื่อสักครู่

“หากเป็นจริง คุณจะทำยังไง? “เป็นลั่วนิ่งเม้มปากเล็กน้อย ถามเสียงเบาหนึ่งประโยค คำพูดของเขาไม่ผิดเลย ในบ้านไม่ใช่ซ่อนผู้ชายไว้คนหนึ่งเห

รอ?

เพียงแต่ผู้ชายคนนี้เป็นลูกชายของเขา
คุณชายสามเยได้ยิน ร่างกายก็แข็งค้าง ดวงตาที่มองเธอยิ่ง หรี่ขึ้นกว่าเก่า “ถ้าจริง ผมจะตัดเขาทิ้ง…….

ผู้หญิงคนนี้ยังกล้าถามเขาว่าถ้าจริงจะทำยังไงอีก?

เขาจะทํายังไง?

เขาก็จะตัดผู้ชายคนนั้นอย่างไม่ลังเล ไม่ลังเลเลยสักนิด!!

เงินถั่วงถอนหายใจ คนนี้ชอบใช้ความรุนแรงจริงๆ

เงินลั่ว งออกเหงื่อแทนลูกจื่อ โม่ของเธอ

เงินถั่วนิ่งมองหน้าเขา พลางกะพริบตาปริบๆ ไม่งั้น เธอพาเขา เข้าไป ดูว่าเขาจะทำอย่างที่ตัวเองพูดหรือเปล่า……..

“คุณท่านครับ คุณนายครับ คุณหนูใหญ่กลับมาแล้วครับ คุณ ชายสามเย่เป็นคนส่งกลับมาครับ คุณชายสามเยบอกจะเข้ามา คุณหนูใหญ่กำลังขวางอยู่ครับ แต่ผมดูจากสถานการณ์แล้ว เหมือนคุณหนูใหญ่จะขวางไม่อยู่นะครับ เวลานี้พ่อบ้านวิ่งเข้ามา ในห้องโถง ก่อนจะรายงานอย่างละเอียด

“เชื่อเงินมาแล้ว? เวลานี้เยซื้อเฉินมาทำไม? ยังสะสางเรื่อง ตระกูลไม่ได้เลย? “ท่านย่าถังรู้สึกคาดไม่ถึง ท่านคิดว่าเชื่อ เฉินแก้ไขปัญหากับตระกูลสำเร็จแล้ว ถึงจะมาที่บ้านตระกูลถัง

“เขารอไม่ไหวแล้วเหรอ” ท่านถังอดหัวเราะไม่ได้

“ปกติคุณชายสามเม่มีความอดทนสูงไม่ใช่เหรอ? “คุณเป็น ได้ยินความนัยในคำพูดของท่านถัง อดเสริมหนึ่งประโยคไม่ได้
“นั้นมันตอนปกติ”ท่านถังยกมุมปากขึ้นเบาๆ “ตอนนี้ เขาไม่ จับตามองดีๆก็อาจเสียภรรยาไปได้ทุกเมื่อ

“แล้วให้เขาเข้ามา หรือไม่ให้เขาเข้ามา? “ท่านย่าถังมองไป ยังท่านปูถัง เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้ท่านย่าถังคิดจะฟังคำของท่าน ถัง

“จอโม่ไม่อยากให้เยซื้อเฉินรู้เรื่องของพวกเขาเร็วๆ ชื่อไม่ยังมี แผนการของเขาอยู่ พวกเราทำลายแผนการของจื่อ โม่ไม่ได้ ดัง นั้น…ถึงแม้ท่านถึงจะพูดไม่หมด แต่ความหมายนั้นชัดเจน เกินพอ หากให้เลือกระหว่างถังจื่อ โม่กับเยซือเฉิน เขาเลือกอ ไม่อย่างไม่ลังเลเลยสักนิด

ยามนี้เด็กน้อยถึงจื่อไม่นอนกลางวันอยู่กับถังจื่อซีซั่นบนพอดี “อืม คุณพูดถูก เพื่อจื่อ โม่ของพวกเรา ให้เขาเข้ามาตอนนี้ไม่ ได้ ท่านย่าถังรีบพยักหน้า

“แต่คุณชายสามเย่ใกล้จะเข้ามาแล้ว คุณหนูใหญ่ขวางไม่อยู่ ครับ”พ่อบ้านฟังแล้วเข้าใจว่าไม่ให้เข้ามา แต่คุณชายสามเย็จะ เข้ามาเรื่องนี้ควรทำอย่างไรดี?

“ถ้าฉิงฉิงอยากขวางจริง มีหรือจะขวางเขาไม่ได้? “มุมปาก ท่านย่าถังอดยกขึ้นไม่ได้”ฉันทายว่าฉิงฉิงแกล้งทำเป็นขวาง สุดท้ายขวางไม่สําเร็จ เธอก็จะได้มีข้ออ้างกับจื่อโม่”

“ถ้าเช่นนั้นให้คุณชายสามเย่เข้ามาเหรอครับ? “พ่อบ้านไม่ ค่อยเข้าใจความหมายของคุณนาย ดังนั้นจึงถามหนึ่งประโยค
“ยังไงเสียเด็กทั้งสองคนกำลังนอนกลางวันอยู่ ให้เขาเข้ามา เถอะ”ท่านย่าถังรู้สึกว่าหากฉิ่งฉิงขวางไม่ได้ งั้นก็ให้เยซือเฉิน เข้ามาเลย

ยังดีที่เด็กทั้งสองคนไปนอนแล้ว

“แต่บรรยากาศภายในบ้านอย่างนี้ คุณรู้สึกว่าเขาจะไม่รู้เห รอ? “ท่านถังมองของเล่นมากมายในห้องโถง พลางส่ายหัว เล็กน้อย

“ใช่เนอะ งั้นทำยังไงดี? “ท่านย่าถึงก็สังเกตเห็นสิ่งนี้ ในห้อง โถงมีของเล่นของเด็กๆเต็มไปหมดเลย

“เขาต้องมาหาพวกเราแน่ๆ พวกเราไปคุยกันด้านนอก ด้าน นอกมีของเล่นน้อยหน่อย ไม่เปิดเผยมากนัก”เห็นได้ชัดว่าท่าน ถังคิดออกตั้งนานแล้ว ระหว่างที่พูดก็ลุกขึ้นยืนด้วย