บทที่ 690 พ่อลูกเจอหน้ากันง่ายๆ อย่างนี้เลยเหรอ (1)

เงินถั่วนิ่งเพิ่งออกจากสถานีตำรวจ ทันใดนั้นก็มีรถคันหนึ่งมา จอดตรงหน้าเธอ เงินถั่วงจำได้ว่าเป็นรถของคุณชายสามเ

เมื่อปรับกระจกรถลง ใบหน้าที่สมบูรณ์แบบจนไร้ที่ติของคุณ ชายสามแยก็เผยออกมา ดื่ม ดูดีมาก เซ็กซี่มาก มีเสน่ห์มาก คนดูไม่อยากละสายตาได้เลย! ก้าวเท้าไม่ออก!

แต่เวลานี้สีหน้าคุณชายสามเยไม่สู้ดีนัก มันมืดครึ้มมาก ดู

แล้วน่ากลัวนิดๆ ดวงตาของเขาที่มองเธอเจือความโกรธและ

ความเกลียดไว้หลายส่วน “ขึ้นรถ คุณชายสามเย่เอ่ยปากพูดกะทันหัน น้ำเสียง ให้ความ รู้สึกกัดฟันพูด

เงินลั่วฉิงยกคิ้วขึ้น ไม่ได้พูดอะไร จากนั้นก็เอื้อมมือไปเปิด ประตูรถ

“ด้านหน้า”คุณชายสามเย่เห็นเธอจะไปเปิดประตูรถด้านหลัง ดวงตาทั้งคู่พลันหรี่ขึ้น

มุมปากเงินลั่วนิ่งอดกระตุกไม่ได้ เมื่อเธอเห็นสีหน้าคุณชาย สามเย่ไม่สู้ดีนัก ดูท่าทางแล้วน่ากลัวมาก ดังนั้นเธออยากไปนั่ง ด้านหลัง

หลบได้ก็หลบ!!
คาดไม่ถึงว่ากลับถูกคุณชายสามเย่มองทะลุปรุโปร่งเสียแล้ว

เงินถั่วนิ่งแอบถอนหายใจ เวลานี้คุณชายสามเอารมณ์เสีย อย่างเห็นได้ชัด เงินลั่วจึงรู้ว่าเพราะอะไร ดังนั้นเธอไม่กล้าย โมโหเขา ไปนั่งด้านหน้าอย่างเชื่อฟัง

เงินลั่วฉิงนั่งเสร็จ คุณชายสามเก็ขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว ตอนที่ถังหลินขับรถมา เขาก็เห็นแต่ท้ายรถของคุณชายสามเ แล้ว

มุมปากถังหลินยกโค้งขึ้น เรื่องสองผัวเมีย เขาไม่เข้าไปยุ่งอยู่

แล้ว

คุณชายสามแย่ขับรถออกมาไม่นานก็หาที่จอด

เห็นได้ชัดว่ารีบคิดบัญชีกับเธอโดยไม่อยากรอสักวินาทีเดียว

คุณชายสามเย่จอดรถเสร็จ ดวงตาทั้งคู่ก็จ้องมองเธอตรงๆ ความโกรธ ในแววตา ยิ่งทำให้คนรู้สึกถึงภัยอันตรายที่น่าหวาด กลัว

เขามองเธอโดยไม่พูดไม่จา

เงินถั่วนิ่งเห็นเขาไม่พูดอยู่อย่างนั้น เธอจึงมองเขาด้วยรอยยิ้ม ที่สวยงามมาก อ่อนโยนมาก

เห็นรอยยิ้มของเธอ คุณชายสามเย่เกือบเก็บสีหน้าเคร่งขรึม ไม่อยู่ แต่นึกถึงเรื่องก่อนหน้านี้ เขาก็แอบถอนหายใจ ผู้หญิงคน นี้ใช้เพียงรอยยิ้มก็คิดจะจัดการปัญหาทั้งหมดหรอกเหรอ?!
“คุณไม่มีอะไรจะพูด? “คุณชายสามเท่หน้าเคร่งขรึม น้ำ เสียงก็เย็นยะเยือก เรื่องนี้จะปล่อยผ่านง่ายๆ อย่างนี้ไม่ได้

“คุณหมายถึงด้านไหน? “ดวงตาเป็นลั่วถึงกะพริบรัวๆ จงใจ ถาม อันที่จริงเธอรู้ว่าทำไมเขาถึงโกรธ

เชื่อเฉิน โกรธเพราะเธอเกิดเรื่องขึ้นก็ไม่ขอความช่วยเหลือ

จากเขา ไม่แม้กระทั่งจะบอกเขาสักคำ

“เวิน ลั่ว ฉิง”คุณชายสามเย่เรียกชื่อเธอทีละคำช้าๆ ดวงตาที่ กำลังหรี่อยู่มีอันตรายเพิ่มขึ้นอีกหลายส่วนอย่างชัดเจน คาดไม่ ถึงว่าตอนนี้ผู้หญิงคนนี้ยังไม่รู้ว่าผิดตรงไหน?

เธอเกิดเรื่องก็ไม่บอกเขา มิหนำซ้ำเขายังรู้จากปากของคนอื่น

และเมื่อเธอเกิดเรื่องก็ขอให้ถึงหลินช่วย ขอให้ฉิงถึงช่วย แต่

ไม่เคยขอให้เขาช่วย

ในใจของเธอ เขามีความสำคัญบ้างไหม? หรือตั้งแต่เมื่อคืนถึงตอนนี้ เธอนึกไม่ถึงว่ายังมีคนอย่างเขาอยู่ หนึ่งคน?

“เมื่อคืนเกิดเรื่องขึ้น ทำไมไม่โทรหาผม? ทำไมไม่บอกผม ในที่สุดคุณชายสามเย่ก็เริ่มถามหาความผิดของอีกฝ่ายขึ้นมา

“ฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรนี่…..เป็นลั่วนิ่งอยากบอกว่าตัวเองยังดีๆ อยู่ ไม่ได้เกิดเรื่องอะไร แต่สายตาที่เย็นเยียบของคุณชายสามเย่ ที่ไม่หยุดหย่อน ทำให้เธอพูดต่อไปไม่ออก ยิ่งพูดเสียงยิ่งเบาสุดท้ายก็ไม่ได้ยิน

“เกิดเรื่องถังหลินช่วย ฉิงถึงช่วย คุณหาคนช่วย แต่ผมช่วยเวลานี้คุณชายสามเย่ โกรธจัด แน่นอน เขายิ่งเป็นห่วง ยิ่งกลัว เขาหวังว่าจะผู้หญิงคนต้องให้สิทธิและอำนาจกับเขาก่อน

“ถังหลินเป็นชายฉันเป็นลั่วถึงกะพริบหลินเป็นพี่ชายเธอ เป็นคนในครอบครัว ไม่ใช่คนนอก

“คุณชายห้านิ่งหน้าที่ต้อง

“นั้น ผมเป็นคนนั้น? มีเพียงที่เป็นคนเย่หรี่ขึ้นอีกครั้ง น้ำเสียงมีความกัดฟันกรอดหลายส่วน

นอก ดังนั้นเธอไม่เคยคิดให้เขาช่วยเหลือ?

เงินถั่วนิ่งมองเขา ทำให้เธอพูดต่อไม่เป็นเลย และกล้าพูดต่อ

เป็นลั่วนิ่งไม่พูด คุณชายสามเย่ยิ่งโกรธ รู้สึกหดหู่ใจ ความรัก ในใจเธอ จริงๆ

ได้ยินคุณให้ถังหลินหาบอดี้การ์ดสองคนขณะที่คุณชาย สามเย่พูด น้ำเสียงมีเย็นยะเยือก ยิ่งรสเปรี้ยวของความ หึงจนเกือบหมักที่แล้ว

เรื่องบอดี้การ์ดยังถังหลินทำ แต่ใช่เขา ทำไม?
หา? ออเงินเปลี่ยนช่องมาก ทำให้เธอตามไม่ทัน ทว่ารู้แม้กระทั่งให้หลินหาบอดี้การ์ดให้ เกรงว่าเขาคงทุกอย่างหมดแล้ว

“เงินลั่วนิ่ง ไม่เรื่องอะไรไปหาแต่แล้วผมเป็น อะไร? สำหรับคุณแล้วผมเป็นอะไรปกติคุณชายสติไม่วู่วาม ไม่สะทกสะท้านต่อสิ่งใด เห็นชัดตอนเขา ไม่เป็นเช่นนั้นแล้ว

เงินถั่วงกำลังคิดถามที่ว่าเธอรู้สึกว่าคำถามนี้ซับซ้อน ยากจะพรรณนาในเวลาอันสั้น

คุณชายสามเย่เห็นเธอกำลังครุ่นคิดอยู่ ไม่ตอบคำถาม ถอนหายใจแรงหนึ่งครั้ง เธอจำเป็นต้องคิดคำตอบนานขนาด เลยเหรอ?

สําหรับคุณแล้ว ผมเป็นส่วนเกินคุณชายสามเย่รู้สึกว่าเองอก ใกล้แตกตายแล้ว ใจของเธอเขาเป็นส่วนเกิน

บางครั้งก็ไม่ใช่”เงินถั่วนิ่งมองเขา ดวงตากะพริบรัวก่อนจะ ตั้งใจคิด

ความโกรธของคุณชายสามแน่นอยู่กลางอก ชนิดขึ้น ได้ ไม่ได้ เธอบอกบางใช่ ความหมายก็คือครั้งเขาเป็นส่วนเกินจริง

ทำไมเขาอยากบีบคอเธอให้ไปซะเลย เขารู้สึกว่าหญิงคนนี้เกิดมาเพื่อทำให้เขาโกรธ

บัดนี้คุณชายสามเย่ ใช้สติทั้งหมดที่เขามี เพื่อไม่ให้ตนเอื้อม มือไปยังคอของเธอ

เงินลั่วนิ่งมองเขา เห็นสีหน้าอยากบีบเธอให้ตายแทบแย่ เธอ ก็แอบยิ้มในใจ จากนั้นก็ค่อยๆพูดว่า “เพราะคุณคือหนึ่งเดียว ไม่อาจแทนที่ได้”

“ตอนนี้มาพูดดีด้วย สายไปแล้ว อีกอย่างการเปลี่ยนคำพูด ของคุณมันไม่สมจริงเลย”คุณชายสามเย่คิดว่าเธอเห็นเขาโกรธ ถึงรู้ตัวว่าพูดผิดไปแล้ว ดังนั้นเธอเลยแก้ตัว ซึ่งยิ่งทำให้เขาโกรธ มากขึ้น

คุณชายสามเย่ตัดสินใจ ไม่ว่าตอนนี้เธอจะพูดอย่างไร เขาก็ ไม่เชื่อ ไม่ให้อภัยเธอ!!

ปวดหัวกับผู้หญิงคนนี้จริงๆ!!