บทที่ 622 คุณชายสามเยถูกวางยา (9)

อันที่จริงเขาก็ไม่อยากเอาเธอ ในสภาพแบบนี้หรอก เขายังไม่ อยากฝืนใจเธอ เพียงแต่อาการเช่นนี้ คนที่เขานึกถึงมีเพียงเธอ มีเพียงเธอ

ดังนั้นเมื่อสักครู่เขาจึงโทรหาเธอ

ตอนนี้เธอวางสายของเขา ทำให้เขาได้รู้สึกตัวมากขึ้นเล็ก น้อย ดังนั้นเขาไม่หวังให้เธอมาแล้ว

เพียงแต่ร่างกายทรมานมาก เขาอยากพักสักครู่ จากนั้นก็ไปที่ โรงพยาบาล โรงพยาบาลอาจมีวิธีช่วยทุเลาอาการของเขาได้

ถึงแม้เมื่อสักครู่เป็นลั่วนิ่งโกรธจนวางสายทิ้ง แต่เธอยิ่งคิดก็

ยิ่งรู้สึกไม่วางใจ

เมื่อก่อนเธอก็เคยถูกคนวางยาประเภทนี้มาก่อน หลังโดนยา ประเภทนี้แล้วก็ไม่อาจควบคุมตัวเองได้เลย

เงินถั่วนิ่งถอนหายใจแรงๆ เธอกำมือถือไว้แน่น จ้องมองมือ ถือในมืออย่างเพ่งเล็ง

เธอนึกถึงเสียงหายใจของเยซือเฉินไม่ปกติ นึกถึงน้ำเสียงของ เย่ซือเฉินที่ไม่ปกติ

เงินถั่วนิ่งแอบด่าอยู่ในใจหนึ่งประโยค สุดท้ายก็อดโทรหา เย่ซื้อเฉินไม่ได้ ถึงแม้เยซือเฉินจะจงใจดื่มยานั้น แต่เธอจะไม่สนใจเขาจริงๆ หรือ?

ถึงแม้เธอจะไม่ทําเรื่องอย่างนั้นกับเขา อย่างน้อยๆเธอก็ควร ไปดูเขาหน่อยไหม หากไม่ไหวจริงๆ อย่างน้อยเธอก็ควรส่งเขา ไปที่โรงพยาบาลสิ

เวลานี้เยซื้อเฉินนอนอยู่บนเตียง ร่างกายที่ทนทรมานหดตัว เล็กน้อย เขาได้ยินสายเรียกเข้า ดวงตาพลันกะพริบ จากนั้นหยิบ มือถือขึ้นมา เห็นเบอร์ที่ปรากฏบนหน้าจอก็ชะงักอย่างเห็นได้ชัด

ทําไมเธอโทรมาอีกล่ะ?

เขาคิดว่า เธอวางสายแล้วก็จะไม่สนใจเขาอีก!!

เยซื้อเฉินแอบถอนหายใจ นิ้วมือที่งอหดเล็กน้อย ได้คลาย ออกไปกดปุ่มรับสาย

“ฉิงฉิง”เมื่อรับสายก็ไม่รอให้เป็นลั่วนิ่งเอ่ยปาก เขาก็เรียกขาน เธอทันที เวลานี้น้ำเสียงของเขายังคงแฝงเสียงหัวเราะอยู่เช่น เดิม เพราะตอนนี้เขาควบคุมตัวเองอย่างสุดชีวิต ดังนั้นเวลานี้จึง ฟังเสียงผิดปกติของเขาไม่ออก

“เนวงชะงักค้าง เกิดอะไรขึ้น? ทำไมจู่ๆก็หายแล้ว

ล่ะ?

หรือเมื่อกี้เขาแกล้งหลอกเธอจริงๆ?

ชั่วขณะนั้นเป็นลั่วนิ่งไม่ได้พูดอะไร เพราะเธอไม่รู้ว่าควรพูด อะไรดี
“เพิ่งวางสายก็โทรมาอีกแล้ว? ทำไม? คิดถึงผมเหรอ? ” เชื่อเงินมือถือไว้แน่น เพราะทรมานมาก ใบหน้าจึงบิดเบี้ยว เล็กน้อย แต่น้ำเสียงของเขาก็คงเจือเสียงหัวเราะอยู่ พยายาม รักษาน้ำเสียงเฉกเช่นปกติไว้อย่างสุดความสามารถ

ตอนนี้เขาไม่อยากให้เธอมา เขากลัวว่าอาการในตอนนี้เขา อาจทําร้ายร่างกายเธอได้ เขาจะไปโรงพยาบาล พอวางสายจาก เธอเสร็จ เขาก็จะไปโรงพยาบาล

“เยซือเฉิน คุณเป็นอะไรกันแน่? “ดวงตาเป็นถั่วงกะพริบ เร็วๆ เมื่อสักครู่กับตอนนี้เขาเปลี่ยนแปลงไปมาก ทำให้เธอตอบ สนองไม่ทัน

“แกล้งแหย่คุณเล่นไง? ทำไม? แกล้งง่ายอย่างนี้เลยหรือ? เยซื้อเฉินยังคงหัวเราะอยู่ ยิ่งมีความคลุมเครืออย่างจงใจอย่าง หลายส่วน

“เย่ ซือ เฉิน”เวินมั่วนิ่งพูดทีละคำ ในขณะที่กัดฟันกรอด คนนี้ เหลวไหลจริงๆ กล้าเอาเรื่องอย่างนี้มาเล่นกับเธอ

เกินไปจริงๆ!

อีกฝั่งหนึ่งของสาย เสียงหัวเราะของเชื่อเงินส่งผ่านมา

สีหน้าเงินลั่วนิ่งเคร่งขรึมขึ้นหลายส่วน ยิ่งรู้สึกหดหู่ใจ แกล้ง เธอแล้วสนุกมากใช่ไหม?

ยิ่งไปกว่านั้น เขาเอาเรื่องอย่างนี้มาล้อเล่น? เขาบ้าไปแล้วใช่ ไหม?
ไม่ถูก ถึงแม้เย่ซือเฉินจะเจ้าเล่ห์อยู่บ้าง อำมหิตหน่อยๆ แต่ก็ ไม่ถึงขั้นเอาเรื่องอย่างนี้มาล้อเล่นหรอกมั้ง?

ดวงตาเงินลั่วจิงกะพริบเล็กน้อย ไม่ได้พูดอะไร แต่นิ่งฟังเสียง จากปลายสายอย่างเงียบๆ

เธอฟังออกว่าน้ำเสียงของเยซื้อเฉินยังมีความเร็วแบบเลือน

ราง อีกทั้งเป็นความรู้สึกอดกลั้นอย่างเห็นได้ชัด

“ฉิงฉิง วางสายแล้ว จะนอนแล้ว”บัดนี้เยซือเฉินทรมานมาก หน้าผากมีเหงื่อซึมออกมาเป็นชั้น กำมือถือแน่นไม่หยุด จนหลัง มือเผยเส้นเอ็น

ดวงตาเงินลั่ว งกะพริบปริบๆอย่างรวดเร็วอีกครั้ง ช่วงนี้เวลา เยซื้อเฉินโทรหาเธอ จะแกล้งแหย่แบบไม่รู้จักพอ แต่วันนี้จะวาง สายเร็วขนาดนี้

สาเหตุก็คือจะนอนแล้ว? จะนอนแล้ว?

เงินถั่วงยิ่งรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล ไม่ ไม่ปกติ มากๆ!!

“นอนคนเดียว? “หางคิ้วเงินมั่วนิ่งขมวด ทันในนั้นก็ถามขึ้น มาหนึ่งประโยค

“อืม? “เย่อเฉินตอบเสียงเบาหนึ่งพยางค์ ราวกับไม่ได้สติไป ชั่วขณะ

เวลานี้ร่างกายของเขาหดตัวแน่นขึ้นมาก เหงื่อบนหน้าผาก ยิ่งเยอะขึ้นเรื่อยๆ
“จะให้ฉันนอนเป็นเพื่อนไหม? “ปกติเป็นถั่วนิ่งไม่ยอมพูด ประโยคเช่นนี้เด็ดขาด แต่ตอนนี้จู่ๆเธอก็พูดอย่างนี้ออกมาอย่าง รวดเร็วและกะทันหัน

อีกฝั่งหนึ่งของสาย เชื่อเงินได้ยินคำพูดของเธอก็เกือบจะ ละลายไปเลย

คำพูดนี้ช่างคลุมเครือมาก และสามารถเรียกว่าพูดตรงมาก ภรรยาของเขาพูดอย่างนี้กับเขาเป็นครั้งแรก ดังนั้นสำหรับคุณ ชายสามเยู่แล้ว จึงยิ่งเป็นแรงกระตุ้นสภาพจิตใจของเขา

ปกติคุณชายสามเย่ได้ยินคำพูดเธอเช่นนี้ จะต้องแกล้งแหย่ให้ เธอกระสับกระส่ายจนหัวใจเต้นเร็วเป็นแน่ ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้ เขายังถูกวางยาอีกต่างหาก

“ฉิงฉิง”เยซือเฉินเรียกเธออย่างอดกลั้นไม่ได้ ไม่ได้เก็บน้ำ

เสียงเหมือนเมื่อสักครู่อีกแล้ว เวลานี้ลมหายใจกลายเป็นเร็ว

เป็นพิเศษ……

แม้จะมีมือถือกันระหว่างเขาทั้งสอง แต่เป็นชั่วนิ่งราวกับสัมผัส ความร้อนได้

เวลานี้เพียงพอให้เป็นลั่วจึงมั่นใจแล้วว่า เขาถูกวางยาจริงๆ อีกทั้งฟังออกว่าตอนนี้ฤทธิ์ยาได้กำเริบแล้ว

“ตอนนี้คุณอยู่ไหน? “เป็นลั่วนิ่งแอบถอนหายใจหนึ่งเชือก ถามด้วยความรวดเร็ว เมื่อกี้เยซื้อเฉินบอกว่าอยู่ในคฤหาสน์ตระ กูลเย่
ไม่รู้ว่าตอนนี้เขาออกมาหรือยัง?

“อยู่คฤหาสน์ตระกูลเย่เย่ซือเฉินยิ่งหายใจถี่ขึ้นเรื่อยๆ ซึ่ง เวลาเขาพูด เสียงหายใจถี่เกือบกลบเกลื่อนค่าพูดของเขาได้แล้ว

“อืม คุณรอเดี๋ยว ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”เป็นลั่วนิ่งตอบเสียงเบา เขา โดนวางยา คาดว่าออกไปคนเดียวคงยาก

“ฉิงฉิง คุณไม่ต้องมา ผมไปโรงพยาบาลได้เยซือเฉินรู้ว่า ตอนนี้แสร้งทำก็ไร้ผล เธอรู้แล้วแน่ๆ

เงินลั่วนิ่งหยุดชะงัก กัดฟันกรอด ผมไปส่งคุณเข้าโรง พยาบาล”

เงิน วฉิงพูดจบ พลางวางสายอย่างรวดเร็ว

อาการตอนนี้ของเขาขับรถไม่ได้แน่นอน และออกไปคนเดียวก็ อันตรายด้วย

ถูกวางสายทิ้งอีกครั้ง ดวงตาคุณชายสามเก๋กะพริบเร็วๆ เธอ จะส่งเขาไปโรงพยาบาล?!

หากฟังธรรมดาก็ไม่รู้สึกแปลกอะไรหรอก เพียงแต่……..

อีกฝั่งหนึ่ง เป็นลั่วนิ่งรีบเปิดตู้เสื้อผ้า จากนั้นก็หยิบเสื้อมาใส่ อย่างว่องไว ตอนที่หันหลังก็สบตาเข้ากับแววตาอันอยากรู้อยาก เห็นของถังจื่อซี

“ลูกรัก แม่ออกไปแป๊ปหนึ่งนะคะ……….ลานี้เป็นวงรู้สึกร้อน ใจ แต่เธอยังคงอธิบายให้ลูกของเธอเข้าใจ
ถังจื่อซึมองหน้าเธอ ทำปาก แต่คุณแม่บอกว่าคืนนี้จะนอน เป็นเพื่อนหนูนะ”

เงิน ว ง …….

ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้เธอรับปากลูกชื่อว่าจะนอนด้วยกัน ก่อน หน้านี้เธอคิดว่าไม่มีธุระอะไรสำคัญไปกว่าการนอนกับลูกรักของ เธอแล้ว แต่……..