บทที่ 598 แจ้งคุณชายสามเย่ให้มารู้จักลูกๆ (3)

ตอนนี้ยังหยุนเฉิงไม่พอใจเยซื้อเฉินมาก ดังนั้น ประเด็นสำคัญ ของเขาคือประโยคสุดท้าย

เป็นลั่วนิ่งเม้มริมฝีปาก ไม่พูดอะไร ในเมื่อทุกคนตัดสินใจ อย่างนี้ เธอพูดอะไรไปยังมีประโยชน์อีกหรือ ที่นี่ก็ไม่มีใครขอ ความเห็นของเธอ คงจะลืมเธอกันหมดแล้ว

ถังหลินถือมือถือ ยืนตะลึง อย่างนั้นเขายังควรจะโทรอีกมั้ย

“แกจะทำอะไร จะแอบโทรไปหาเจ้ากระจอกตระกูลเย่ใช่มั้ย” สายตาท่านย่าถังเคลื่อนมานิดหนึ่ง ก็พอดีกับที่เห็นถังหลินยืนอยู่ มุมหนึ่งกำลังจะโทรศัพท์ “ย่าจะบอกให้นะ ถ้าแกกล้าบอกเด็ก เมื่อวานซืนตระกูลเยล่ะก็ วันหลังอย่าคิดเหยียบตระกูลถังอีก”

ตอนที่ท่านย่าถังพูด ทั้งจริงจังและ เข้มงวดมาก ไม่มีความ หมายล้อเล่นเจือปนสักนิดเดียว

มือถังหลินที่ถือมือถือถึงกับสั่น ตอนนี้เบอร์ของเอเงินอยู่ บนหน้าจอมือถือแล้ว แต่ทว่า เขากลับไม่กล้ากดโทร

ในบ้านตระกูลถัง ท่านย่าถังพูดอะไรแล้ว ใครจะกล้าคัดค้าน “แล้วก็หลานด้วย” ท่านย่ากังหันมาทางเงินถั่วนิ่ง

“ห้ามไปแอบบอกเยซือเฉินเด็ดขาด ถ้ากล้าบอกเขาล่ะก็… คําพูดของท่านย่าถึงหยุดนิดหนึ่ง เห็นชัดว่ามีเจตนา
ถังหลินเงยหน้ามองเงินถั่วง ค่อยปลอบใจเขาขึ้นมาบ้าง ถ้า หากเขาถูกไล่ออกจากตระกูลถัง อย่างน้อยก็ยังมีเงินถั่วจึงเป็น เพื่อนเขา

“ถึงอย่างไรหลานก็บอกเขาไม่ได้” ท่านย่าถังคิดอยู่นาน แต่ก็ นึกคำพูดที่เหมาะสมไม่ออก

ถังหลิน “…”

เพราะอะไร เรื่องเดียวกันแท้ๆ เขาถูกไล่ออกจากบ้าน เป็นว งกลับไม่เป็นไร

แต่ละคนทําไมไม่ยุติธรรมกับเขา

“คุณย่า ทำไมไม่ยุติธรรมล่ะครับ” ถังหลินไม่กล้าตอบโต้ถัง หยุนเฉิง แต่เขายังกล้าโต้ตอบท่านย่าถัง

“ฉิงฉิงพาหลานน่ารักขนาดนี้ถึงสองคนมาตระกูลถัง แกล่ะ ตอนนี้แฟนยังไม่มีเลย แกยังกล้าพูดไม่ยุติธรรม ไว้รอแกมีความ สามารถพาหลานมาสองคนก่อน ไม่สิ แกพามาได้คนหนึ่งก่อน เถอะ แกทําได้มั้ยล่ะ” เพิ่งเหมียวเหมียวกวาดตามองถึงหลิน สายตาดูถูกยิ่งกว่าอะไร

ถังหลิน “.….

เรื่องลูกนึกจะพูดว่ามีก็มีได้หรือ

โอ๊ย ตอนนี้เขาอยู่ในตระกูลถังถูกรังเกียจถึงขนาดนี้แล้วหรือ

เขากลับไปทำงานดีกว่า
“ฉิงฉิง เรื่องตระกูลเย่หลานตัดสินใจจะทําอย่างไรดี” ถังหมุน เฉิงแม้ว่าช่วงหลายวันนี้จะยุ่งเรื่องงานที่บริษัทตลอด แต่เขาก็รู้ เรื่องราวที่เกิดขึ้นช่วงสองวันนี้เป็นอย่างดี เรื่องนี้หากปล่อยไว้ไม่ แก้ไข เงินถั่วนิ่งคิดจะออกจากบ้านคงจะต้องลำบาก

“หนูอยากให้คุณตากับคุณยายเชิญคุณปู่เย่กับคุณย่าเมา บ้านตระกูลถังพรุ่งนี้ หนูจะคิดหาทางเปิดโปงพวกเขาค่ะ” เงินลั่ว งบอกแผนของตัวเอง เรื่องนี้ควรจะจบได้แล้ว ควรจะ แก้ไขได้แล้ว

“ถ้าพวกเราเชิญ พวกเขาต้องมาแน่ แต่ยายคิดว่าจิ้งจอกเฒ่า อย่างนั้นจะต้องนั่งรถเข็นมาแน่ พวกเราจะบังคับเขาลงจากรถ เป็นก็ไม่ได้ ท่านย่าถังขมวดคิ้ว เข้าใจวิธีการของคุณปู่ตระกูลเย่ เป็นอย่างดี

“วางใจเถอะค่ะ หนูมีวิธี” เป็นลั่วนิ่งยิ้มนิดหนึ่ง เธอทำอย่างนี้ แน่นอนว่ามั่นใจเต็มที่ เธอรู้ว่าคุณปู่เย่ลื่นเป็นปลาไหล แต่เธอรู้ จุดอ่อนของคุณปู่เยดีพอ

“เย่ซือเฉินล่ะ เรื่องนี้เยซื้อเฉินไม่สนหรือ ไม่คิดจะทำอะไร หน่อยหรือ” ถังหยุนเฉิงหรี่ตานิดหนึ่ง เรื่องนี้คนตระกูลเยีทำให้ เกิดขึ้น พูดตามหลักแล้วควรจะให้เยซื้อเฉินแก้ไข ทำไมต้องให้ ฉิงฉิงปวดหัว

“ตอนหนูไปโรงพยาบาล เชื่อเงินก็อยู่ที่นั่นค่ะ ตอนนั้นหนู เห็นกองเอกสาร หนูเดาว่าคงเป็นเอกสารที่ไม่เป็นผลดีกับคุณปู่ เย่มากๆ เย่ชื่อเฉินน่าจะเอาเอกสารไปขู่คุณปู่เย่ค่ะ” เป็นลั่วนิ่งอดไม่ได้ที่จะช่วยเยซือเฉินแก้ตัว

“ที่จริง เรื่องนี้เย่ซือเฉินเป็นคนกลางลำบากใจที่สุด ในเมื่อ ฝ่ายนั้นก็เป็นญาติ เขาทําเต็มที่แล้ว หนูคิดว่า ถ้าหนูไม่ไป เชื่อ เฉันคงจะต้องแก้ปัญหาได้แน่ เป็นเพราะหนูใจร้อนไป เงินลั่วฉิงคิดถึงเรื่องที่เชื่อเงินทำที่โรงพยาบาล จะพูดไปเยอ เฉินทําเต็มที่แล้ว

แต่ถึงอย่างไรเธอก็ยังดีใจที่เธอไป บางเรื่องเธอทําได้ดีกว่า เย่ อเฉิน

ถึงอย่างไรเยซือเฉินก็เป็นคนของตระกูลเย ตอนที่เป็นลั่วนิ่งพูด สายตาก็มองเด็กน้อยสองคน เธอพูดให้ เด็กๆ ฟัง เธอไม่อยากให้เด็กๆ มีอคติเยซื้อเฉิน

“หึ ถึงพูดกันผู้หญิงโตแล้วก็แต่งงานออกไป ไม่ผิดสักนิด พวก ตระกูลเข่ทำกับหลานอย่างนี้ ยังจะมีใจเอนเอียงให้เขา” ท่านย่า ถังถลึงตาใส่เงินลั่วนิ่ง แต่เมื่อได้ยินเงินมั่วนิ่งพูดอย่างนี้ ความไม่ พอใจต่อเย่ซือเฉินก็หายไปมาก เธอเองก็รู้เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิด ของเย่อเฉิน

“นี่เป็นเรื่องที่เขาควรทำอยู่แล้ว” สีหน้าถังหยุนเฉิงผ่อนคลาย ลงชัดเจน ขอแค่เย่อเฉินคิดอ่านหาวิธีแก้ไขเรื่องนี้ เขาก็ยอมรับ ได้

ใบหน้าของถังจื่อไม่ก็ผ่อนคลายลงมากเช่นกัน ดูท่าพ่อจะ ห่วงใยแม่
“ฉิงฉิงเพิ่งบอกรอพรุ่งนี้ค่อยทำเรื่องนั้น วันนี้พวกเรายังไม่ต้อง สน เรื่องเด็กๆ สองคนนี้กลับบ้านเป็นเรื่องน่าดีใจที่สุด พวกเรา อย่าให้เรื่องอื่นมากระทบ ท่านถังยังคงกอดถังอโม่ ไม่อยาก จะปล่อยมือ

“ใช่ๆๆ เรื่องเด็กสองคนสำคัญที่สุด” ท่านย่าถังพยักหน้า

“คุณคะ ส่งเด็ก ให้ฉันเถอะค่ะ ที่บริษัทยังมีงานเยอะไม่ใช่หรือ คะ คุณบอกว่าต้องรีบกลับไม่ใช่หรือคะ คุณกลับไปก่อน ฉันจะ อยู่ที่บ้านสองสามวัน ไม่ใช่สิ ต่อไปฉันจะอยู่ที่นี่” เพิ่งเหมียว เหมียวทิ้งสามีเพื่อเด็กๆ สองคน

เธอตัดสินใจแล้ว ต่อไปจะอยู่บ้านเลี้ยงหลานๆ

“พรุ่งนี้ผมค่อยไป รอพรุ่งนี้เรื่องฉิงฉิงเรียบร้อยแล้ว ผมค่อย กลับ” ถังหยุนเฉิงกอดถังจื่อแน่น ไม่อยากปล่อยมือ เขาเอียง ตัวนิดหนึ่ง เหมือนจะกลัวถูกเพิ่งเหมียวเหมียวแย่งหลานไป

ที่จริงบริษัทมีงานมากจริง ตระกูลถังเดิมมีบริษัทของตัวเองอยู่ แล้ว แต่ถังหยุนเฉิงยังต้องดูแลเรื่องของสำนักงานใหญ่แปดสุด ยอดวงศ์ตระกูลด้วย

เรื่องคลี่คลายแล้ว สถานการณ์หลายอย่างเปลี่ยนแปลงไป มาก จึงมีอีกหลายเรื่องที่รอเขากลับไปจัดการ อีกทั้งเป็นเรื่อง ด่วน และเป็นเรื่องสำคัญมาก

แต่ถึงอย่างไร เขาก็ตัดใจไปไม่ได้ ครั้งนี้เขาอยากจะเอาแต่ใจ เขาไม่สนใจอะไรทั้งนั้น อยากจะอยู่กับเด็กๆ ที่บ้าน อยู่กับคนที่ บ้าน
“เรื่องที่บริษัทแกไปจัดการเถอะ” แต่ ตอนนี้ยังหยุนเฉิงคิดถึง ถังหลินขึ้นมา หันไปกำชับถังหลิน

เรื่องราวคลี่คลายแล้ว ครั้งนี้ถึงหลินประสบความสำเร็จมาก ตอนนี้ให้ถังหลินช่วยเขาจัดการเรื่องที่สำนักงานใหญ่แปดสุด ยอดวงศ์ตระกูล ไม่มีใครกล้าไม่เชื่อฟังเขา

ถังหลิน “.…..”

นี่ใช่พ่อเขาจริงๆ ใช่มั้ย ก่อนหน้านี้ยังรังเกียจเขาไม่เอาๆ พอ ตอนนี้มีเรื่องจะคิดถึงเขา

แต่ว่า พวกเขาทั้งครอบครัวมีความสุขกัน แล้วจะให้เขาไป ทุ่มเทชีวิตทำงานหนักคนเดียวหรือไง