บทที่ 591 เด็กๆ กลับมาแล้ว การยอมรับญาติอย่างน่าตื่น เต้น (3)

“สามีฉันเจ็บหนักขนาดนี้ เธอยังมาข่มขู่พวกเราถึงโรงพยาบาล แล้วยังยั่วยวนซือเงินที่โรงพยาบาลอีก ฉันไม่รู้จะพูดยังไงดีแล้ว” คุณย่าเยอุทานเสียงเบา ใบหน้าอมทุกข์อย่างชัดเจน

“พวกคุณบอกว่าเป็นลั่วนิ่งมายั่วยวนคุณชายสามเยู่ที่โรง พยาบาลหรือคะ เรื่องเป็นยังไงกันแน่คะ” มีนักข่าวคนหนึ่งถาม ชน

“เรื่องนี้ พวกเราไม่สะดวกพูด พวกคุณดูกันเองเถอะ” คุณปู่เย่ ถือโอกาสส่งรูปภาพที่เตรียมพร้อมไว้ให้นักข่าว

เงิน ว ง โอบคอของเยซื้อเฉิน ท่าทางหลงใหลแน่นอนว่า

ทําให้คิดเป็นอย่างอื่นได้ยาก

แต่ ความบ้าคลั่งของคุณชายสามเย่นั้นทุกคนมองออกชัดเจน “เธอทำร้ายพวกเราขนาดนี้ แล้วยังมีหน้ากล้ามาที่โรง พยาบาล…” คุณปู่เย่ตั้งใจพูดค้างไว้อย่างนั้น ความหมายไม่มี อะไรชัดเจนไปกว่านี้แล้ว

“คุณปู่เย่ครับ คุณบอกว่าเป็นถั่วนิ่งทำร้ายคุณเจ็บหนัก อย่าง นั้นอาการบาดเจ็บของคุณเป็นยังไงบ้าง” นักข่าวคนหนึ่งที่ยืนอยู่ มุมหนึ่งเงียบๆ มาตลอดจู่ๆ ก็ถามขึ้น นักข่าวคนอื่นเมื่อได้ยินเขาถามเช่นนี้ ก็พากันมองคุณปู่เย่ รอคําตอบจากคุณปู่เย่

คุณปู่เย่หรี่ตาลงนิดหนึ่ง เมื่อเห็นนักข่าวทุกคนกำลังจ้องมอง เขา นึกถึงแผนการณ์หลังจากนี้ ก็รู้สึกว่าไม่มีอะไรต้องคิดอีก และ ไม่มีอะไรที่ต้องกังวล

“คุณหมอบอกว่า ขาผมกระดูกหัก

“กระดูกหัก หนักขนาดนี้เชียว” นักข่าวคนที่เพิ่งถามเมื่อครูอด ไม่ได้ที่จะอุทานประหลาดใจ “กระดูกหักเดินไม่ได้นาน ลงจาก เตียงก็ไม่ได้ คุณปู่เย่อายุขนาดนี้คงจะหนักมาก เป็นลั่วถึงทำเป็น ไปจริงๆ”

คุณปู่เย่ได้ยินคำพูดช่วงแรกของนักข่าว ดวงตาเคร่งขรึม แต่ เมื่อได้ยินประโยคสุดท้าย สีหน้าก็ดีขึ้นทันที

คลิปครั้งนี้ ประกอบกับภาพเยซือเฉินจูบกับเงินถั่วนิ่ง ทำให้

เกิดความสั่นสะเทือนรุนแรงทันที

เสียงก่นด่าในอินเทอร์เน็ต แน่นอนว่าส่วนใหญ่ค่าเงินลั่วนิ่ง คำด่าแสบสันจนไม่มีอะไรเปรียบ เกินกว่าเหตุจนสุดโต่ง

เพราะนักข่าวล้อมด้านล่างโรงพยาบาลอยู่แล้ว คลิปนี้จึงแพร่ ออกไปอย่างรวดเร็ว

เวลานี้เป็นถั่วนิ่งยังอยู่บนรถของคุณชายสามเย

ตอนที่เป็นลั่วนิ่งเห็นคลิปไม่ประหลาดใจสักนิด เพราะเธอคาด เดาไว้อยู่แล้ว เพียงแต่ตอนเห็นรูปพวกนั้น ก็หรี่ตาลงนิดหนึ่ง
รูปภาพดูแล้วก็รู้ว่าเป็นภาพแอบถ่ายตอนที่เชื่อเงินจูบเธอที่ โรงพยาบาล แต่ใครเป็นคนแอบถ่ายกันนะ

คุณย่าเย่หรือ เงินถั่วงรู้สึกว่าไม่น่าจะใช่คุณย่าเย

ไม่ใช่คุณย่าเย่ อย่างนั้นใครกันล่ะ

“ดูสิ คุณเป็นคนก่อเรื่อง เป็นลั่วจึงยื่นภาพไปตรงหน้าเชื่อ เฉิน ถลึงตา ใส่เขา

“อืม ดูออก คุณชอบมากทีเดียว” คุณชายสามแย่มองภาพพวก

นั้น แต่ถ้าจะพูดให้ถูกเขากำลังมองเธอ

การแสดงออกของเธอ ปฏิกิริยา ท่าทางคลั่งรักของเธอ ทำให้ เขาพออกพอใจเป็นพิเศษ

ถ้าไม่ใช่ภาพนี้ เขายังไม่รู้ ตอนนั้นเธอจะหลงใหลขนาดนี้

ส่วนเรื่องอื่น คุณชายสามเย่ไม่กังวลสักนิดเดียว

เงินลั่วฉิง “..….”

ถามหน่อย เขากำลังคิดอะไรอยู่

บ้าจริง จุดสำคัญ จุดสำคัญ เขารู้มั้ยจุดสำคัญอยู่ตรงไหน อีกอย่าง เธอชื่นชอบตรงไหน เป็นลั่วจึงอดไม่ได้มองภาพนั้น อีก ทันใดนั้นก็ตัวเกร็ง จากนั้น…

ก็ไม่มีหลังจากนั้นแล้ว

“คุณไม่แปลกใจหรือคะใครถ่ายภาพพวกนี้ เป็นลั่วจึงรู้สึกว่าเรื่องภาพ ไม่ใช่เรื่องธรรมดา

“เรื่องนี้ผมจะให้คนสืบเอง” คุณชายสามเหยอกเย้าเธอเมื่อ ครู่ก็ส่วนหนึ่ง ปัญหาบางอย่างเขาย่อมมีแผนในใจแล้ว

“คุณมีแผนอะไรต่อไปคะ” เย่ซื้อเฉินรู้ว่าวันนี้เธอมาเพื่อยั่วยุ คุณปู่ ตอนนี้เห็นชัดว่าได้ผลมาก

คลิปที่คุณปู่เพิ่งส่งได้ผลอย่างที่เธอต้องการพอดี เช่นนั้นต่อไป เธอจะทําอย่างไร

เขารู้ดีคุณปู่ไม่ใช่คนที่จะหลอกได้ง่ายๆ ไม่ติดกับดักง่ายๆ อย่างนั้น

ดังนั้นเรื่องนี้…

เงินถั่วงกำลังจะตอบ มือถือของเธอก็ดังขึ้น เป็นลั่วจึงมอง เห็นเบอร์มือถือของตระกูลถัง ก็รีบกดรับ

“ฉิงฉิง เกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำไมเรื่องมันหนักหนาขึ้นทุกที หลานติดกับดักพวกคนแก่เจ้าเล่ห์นั่นหรือเปล่า” พอรับสาย น้ำ เสียงกังวลของท่านย่าถึงก็ดังมาอย่างรวดเร็ว

“คุณยาย ไม่ต้องกังวลค่ะ หนูกลับไปแล้วเราค่อยคุยกัน เงินลั่วนิ่งปลอบเธอ

“ก็ได้ หลานรีบกลับมาละกัน เร็วหน่อย ยายร้อนใจจะแย่แล้ว” น้ำเสียงของท่านย่าถังเต็มไปด้วยความกังวล

“หนูกำลังจะกลับไปค่ะ” เป็นลั่วนิ่งวางสาย มองเยซือเฉิน “คุณยายเร่งให้ฉันกลับบ้าน คุณยายอยู่บ้านกำลังเป็นห่วง ร้อนใจ มากค่ะ อีกอย่าง พวกเราอยู่ด้วยกัน ขึ้นมีคนเห็นเข้า คนพวกนั้น คงฉีกฉันเป็นชิ้นๆ แน่”

เย่อเฉินแอบถอนหายใจ “ผมส่งคุณกลับบ้านละกัน

“อืม ก็ดีค่ะ ตอนนี้ทั้งเมือง A คงไม่มีใครไม่รู้จักฉันแล้ว พอฉัน ลงรถ ก็คงมีคนจำได้ ถูกคนปาไข่ใส่ จะเป็นตัวเองลำบากเหลือ เกิน” เป็นลั่วฉิงยิ้มจริงครึ่งไม่จริงครึ่ง

เยซือเฉันมองเธอแวบหนึ่ง ไม่พูดอะไร เขาเคยพูดว่าจะไม่ให้ผู้ หญิงของเขาต้องบอบช้ำเด็ดขาด แต่วันนี้ เธอกลับต้องเจ็บปวด มากขนาดนี้

ตัวการหลักเรื่องนี้คือคุณปู่กับคุณย่า แต่เขารู้สึกว่ายังมีคน ยุแยงอยู่ข้างหลัง เขาต้องสืบให้ชัด คนที่อยู่เบื้องหลังคือใครกัน แน่

เวลาเดียวกัน ที่สนามบิน

“สวัสดีครับ คุณชายถังกำชับผมให้มารับพวกคุณ”

เยวหงหลิงพาเด็กสองคนมา ยังไม่ทันลงจากเครื่องบิน ก็มีคน มารับพวกเขาแล้ว

“ถังหลินให้คุณมาหรือคะ” เยวหงหลิงไม่รู้จักคนตรงหน้า จึง ระมัดระวังมาก

“ใช่ครับ คุณชายถังรออยู่ข้างนอกแล้ว พวกคุณแค่ตามผมไป เท่านั้น” ท่าทางของเขานอบน้อมมาก
เพราะเงินลั่วจึงบอกไว้แล้ว เยวหงหลิงจึงไม่สงสัยอะไรอีก เยวหงหลิงเห็นทางเดินเป็นช่องทางพิเศษ ก็โล่งใจอย่างเห็น ได้ชัด

ถังหลินที่รออยู่ข้างนอกเมื่อเห็นเด็กสองคนเดินมา สายตาก็ จําพวกเขาได้ เพราะเขาดูรูปนั้นหลายรอบแล้ว

ถังหลินรีบวิ่งเข้ามา คุกเข่าลง อยากจะกอดถังจื่อ

“คุณทำอะไร คุณเป็นใคร” แต่ถังจื่อโม่กลับพุ่งตรงเข้ามา ผลักถังหลินเต็มแรง เกือบจะผลักถึงหลินล้มคะม

จากนั้นถึงจื่อโม่ก็รีบดึงถังจื่อซีมาข้างตัวเอง

ถังหลินมองเห็นท่าทางของถังจื่อ โม่ ความเร็วนี้ ทำเอาอึ้งไป ดวงตาเป็นประกาย เจ้าเด็กนี่ว่องไวจริงๆ การเคลื่อนตัวเร็วมาก มีแววดีมาก

“ลุงเป็นลุงของพวกเธอ” แน่นอนว่าถังหลินไม่โกรธ รีบแนะนำ ตัวเอง เวลานี้ถังหลินมองเด็กน้อยสองคนตรงหน้า ดวงตาเป็น ประกาย…