บทที่ 578 หากเสือไม่แสดงบารมีเสียหน่อย คงคิดว่าเธอ เป็นแมวซะแล้ว (1)

“คุณคิดว่าเป็นฝีมือจากคนช่างสงสัยที่เดินผ่าน? หรือเป็นคน รู้จัก? “เยซื้อเฉินได้ยินคำวิเคราะห์ของเธอ ดวงตาทั้งคู่พลันหรื ขึ้น

“คนรู้จัก”เวินลิ่วฉิงตอบอย่างแน่ใจมาก

“เวลาที่วิดีโอถูกเผยแพร่คือ หลังจากฉันกับคุณปู่แยกกันครึ่ง ชั่วโมงกว่า หากเป็นมือบอลที่ช่างสงสัยทำ คงต้องแพร่ตั้งแต่ แรกแล้ว

ซึ่งช่วงเวลาห่างกันครึ่งชั่วโมงนี้ลึกลับเล็กน้อย หากฉันคาด เดาไม่ผิด มือถือที่ลงวิดีโอนี้น่าจะเป็นเบอร์ใหม่ใช่ไหม? เงินลั่วจึงคาดการณ์ว่าครึ่งชั่วโมงนี้ คนนั้นน่าจะไปเตรียมการ อะไรบางอย่าง

“อืม เป็นเบอร์ใหม่จริงๆ ผมให้คนไปตรวจสอบแล้ว แต่ยัง ไม่มีวี่แววอะไร”เยซือเฉินพยักหน้าด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึมเล็กน้อย

เงินลั่วนิ่งดูวิดีโอจบหนึ่งรอบก็เงยหน้าขึ้นมองเยซือเฉินแวบ หนึ่ง จากนั้นพูดช้าๆว่า “คนนี้เป็นเพศหญิง อายุระหว่างยี่สิบปีถึง สามสิบปี และรู้จักคุณ พูดให้แม่นยำก็คือคนที่ชอบคุณ มีความ ริษยาสูง เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว”

คนนี้ตัดต่อวิดีโอเป็นอย่างนี้ แล้วมาลงโซเชียล เห็นได้ชัดว่าอยากให้ชาวเน็ตด่าเธอ

ในบรรดาที่เธอรู้จัก มีความเป็นไปได้ที่เงินหรวนหรวนจะทำ

เรื่องเช่นนี้ แต่ตอนที่เธอกลับจากโรงพยาบาลก็เห็นเงินหรวนห

รวนอยู่บ้าน ดังนั้นจึงไม่ใช่เงินหรวนหรวนอย่างแน่นอน ถ้าเช่นนั้นก็ต้องเป็นคนที่รู้จักเยซื้อเฉิน และมีความเป็นไปได้

ว่าน่าจะเป็นคนที่หลงใหลในตัวเยซือเฉิน

เงินถั่วนิ่งวิเคราะห์ได้อย่างแม่นยำมาก

แต่สิ่งที่เป็นลั่วนิ่งไม่รู้ก็คือ เรื่องนี้ไม่เพียงแต่เป็นฝีมือของคน หนึ่งคนเท่านั้น เพราะเซี่ยเถียนเขียนเป็นคนกระทำ แต่โจ๋วอัน หนานกลับเป็นผู้ออกอุบายเรื่องนี้

ดังนั้นสิ่งที่เป็นลั่วจึงจัดแจงออกมาได้นั้นรวมไปถึงสองคน “คนที่ชอบผม? “หางคิ้วเชื่อเงินยกขึ้นเล็กน้อย คุณแน่ใจ นะ? ”

“แน่ใจ ต้องเป็นภัยจากการที่คุณไปหว่านเสห์แน่ๆ”เงินมั่วนิ่ง เหล่ตามองเขาแวบหนึ่ง ผู้หญิงที่ชอบเขาสามารถล้อมเมือง ได้ หนึ่งครั้ง อันนี้ยังคงแน่ใจอะไรอีก?

“ไม่ใช่ความผิดผมสักหน่อย”คุณชายสามเย่รู้สึกไม่ได้รับ ความเป็นธรรมเล็กน้อย เขาไม่รู้เรื่องอะไรด้วย เรื่องที่เขาไม่ สนใจ จะเกี่ยวข้องกับเขาได้อย่างไรกัน? จะถือเป็นความผิดเขา ได้อย่างไร? เขาถูกใส่ร้ายชัดๆ!

เป็นลั่วนิ่งไม่ได้พูด เพียงแต่ใช้สายตาทั้งคู่จ้องมองเขาเท่านั้น
“ผมจะบอกการวิเคราะห์ของคุณ ให้เลขาหลวทราบ แล้วให้ เลขาหลิวไปตรวจสอบดู”เย่อเฉินสบตาเธอ แอบถอนหายใจ หนึ่งเชือก

เย่ชื่อเฉิน โทรหาเลขาหลิว เงินล้วงก็อ่านข้อแสดงความคิด เห็นด้านล่างวิดีโอ เมื่อเห็นข้อความด่าว่ายิ่งไม่น่าฟังขึ้นไปทุกที หางคิ้วของเธอก็ขมวดขึ้น

“คุณปู่เย่เข้าโรงบาลเหรอ ได้รับบาดเจ็บเหรอ? “เป็นวง เห็นเยซือเฉินคุยโทรศัพท์เสร็จ จึงถามหนึ่งประโยค

“ไม่ใช่ วันนี้เขาไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลของโจ๋วอัน หนานพอดี แค่ตรวจพบอาการเล็กน้อย แต่จะนอนโรงพยาบาล ให้ได้ ขณะที่เย่ซือเฉินพูดอยู่ สีหน้ากลุ่มลึกเล็กน้อย

เป็นลั่วนิ่งได้ยินชื่อโจ๋วอันหนาน ดวงตาก็กะพริบอย่างรวดเร็ว

เธอจําได้ว่าตอนเธอคลอดลูกเกือบจะเอาชีวิตไม่รอด ตอนนั้นโจ

วอันหนานเป็นคนช่วยเธอไว้

เงินถั่วนิ่งมองหน้าเยซื้อเฉิน มุมปากยกขึ้นอยากจะพูดอะไร บางอย่าง แต่ในขณะเดียวกัน เสียงมือถือของเธอก็ดังขึ้น

เงินถั่วนิ่งเห็นว่าถังหลินโทรมา จึงรีบรับสายโดยเร็ว

“ฉิงฉิง อยู่ไหน? “เมื่อรับสาย เสียงถึงหลินก็ส่งมา ซึ่งมีความ ร้อนใจและเคร่งเครียดอยู่หลายส่วน

“ทำไมเหรอ? “เป็นลั่วนิ่งฟังน้ำเสียงที่ผิดปกติของเขาออก รู้สึกหนักหน่วงเล็กน้อย เพราะถึงหลินไม่ค่อยมีน้ำเสียงเช่นนี้มากนัก!

“จู่ๆคุณย่าก็สลบไป น้องรีบมาดูเร็วถังหลินไม่ได้พูดอะไร มาก เพียงแต่บอกให้เป็นลั่วจึงรีบกลับบ้านด่วน

“ค่ะ ฉันจะกลับเดี๋ยวนี้”ถึงแม้ถังหลินไม่ได้พูดอะไร แต่เป็นว งก็รู้ว่าท่านย่าถังดูวิดีโอนั้นแล้วกระทบกระเทือนจิตใจ จนสลบ ไป

แต่ถังหลิน ให้เธอกลับบ้าน แสดงว่าท่านย่าถึงยังอยู่ที่บ้าน ซึ่ง เท่ากับอาการไม่ค่อยรุนแรงมากนัก

แต่เป็นลั่วนิ่งไม่กล้าเสียเวลา เธอรีบลุกขึ้นเดินไปยังด้านนอก

“เกิดอะไรขึ้น? “เยซื้อเฉินเห็นท่าทางของเธอ จึงรีบลุกขึ้นตาม อย่างว่องไว “คุณยายเป็นลมแล้ว เกรงว่าจะเห็นวิดีโอนั้นแล้วถูกกระทบ

กระเทือนจิตใจ”เป็นลั่วจึงรีบอธิบายแล้วจะไปเปิดประตูห้องนอน

ได้ยินคำพูดของเธอ ดวงตาเยซื้อเฉินลุ่มลึกเล็กน้อย เขารู้ว่า หากท่านย่าถังเป็นอะไรขึ้นมา เรื่องระหว่างเขากับเงินถั่วนิ่งก็ยิ่งมี อุปสรรคมากขึ้น

“ฉิงฉิง”เห็นเธอเปิดประตู เย่ซื้อเฉินรีบเรียกให้หยุด จัดเสื้อผ้า ก่อน”

เมื่อสักครู่เขาดึงซิปของเธอออก เธอรีบร้อน จึงลืมสิ่งนี้ไป เยซือเฉินช่วยเธอจัดแจงเสื้อผ้าอย่างเร็วไว จากนั้นก็จับมือของ เธอไว้ “ผมส่งคุณไป”
ตอนนี้เธอ ใจร้อน และว้าวุ่นใจเช่นนี้ เขาเป็นห่วง

“หากคุณยายเห็นวิดีโอแล้วกระทบกระเทือนจิตใจจริงๆ คุณ ไปที่นั่น เกรงว่า……เงินลั่วนิ่งมองหน้าเขาด้วยความลังเลเล็ก น้อย

“วางใจได้ ผมแค่ส่งคุณไปเชื่อเงินเข้าใจความกังวลของ

เธอเป็นอย่างดี จึงมองเธออย่างยิ้มแย้มเบาๆ

ความหมายของเขาคือ แค่ส่งเธอไป แต่เขาไม่เข้าบ้าน

เงินลั่วนิ่งหยุดชะงัก คุณชายสามเย่นั้นโอหังและหยิ่งผยอง ขนาดไหน แต่ตอนนี้ เพื่อเธอแล้วสามารถลำบากตัวเองได้ถึง เพียงนี้เชียว! !

ต้องบอกว่าการกระทำของคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่นั้นไม่เกี่ยวข้อง

กับเขาเลย

บัดนี้ เย่ซื้อเฉินเปิดประตูห้องออก กุมมือเธอไว้ เตรียมจะเดิน ออกไป

ทันใดนั้นเป็นลั่วนิ่งก็เขย่งเท้า ไปหอมแก้มเขาหนึ่งครั้ง

เย่ซื้อเฉินตัวแข็งค้าง รีบมองไปยังเธอด้วยความตกตะลึง อย่างรวดเร็ว อันที่จริง เขาได้ยินท่านย่าถังเป็นลม ในใจก็รู้สึก กลัวว่าจะเป็นสาเหตุให้เธอปฏิเสธเขาอีก

ฉะนั้น คำบางคำ เขาจึงไม่กล้าถาม ไม่กล้าเอ่ย

แต่ตอนนี้เธอหอมแก้มเขา
เขารู้จักเธอมาตั้งนานขนาดนี้ เหมือนจะเป็นครั้งแรกที่เธอเป็น ฝ่ายหอมแก้มเขาก่อน!

“ฉิงฉิง…..มปากคุณชายสามเปียกขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียงเจือ ความสั่นระริกเล็กน้อย เวลานี้อารมณ์เขาซับซ้อนมาก ไม่รู้ว่าควร บรรยายอย่างไรในช่วงขณะนี้

“เย่ซื้อเฉิน ฉันพบว่าฉันเหมือนจะรักคุณเข้านิดหน่อยแล้ว เงินลั่วนิ่งเห็นเขาอึ้ง มุมปากยกขึ้นมาพูด เธอพบว่าเวลานี้เยอ เฉินช่างน่ารักเสียจริงๆ

ได้ยินคําพูดของเธอ ร่างกายเยซื้อเฉินแข็งค้างอีกครั้ง กะพริบ ตารัวๆ นาทีต่อมา เขาโถมเข้ากอดเธอ จากนั้นก็ก้มหน้าจูบเธอ แรงๆ

เวลานี้ จูบของเขาไม่เหมือนแต่ก่อน เพราะเป็นจูบที่แฝงความ

ตื่นเต้นดีใจและเซอร์ไพรส์มากมาย

หลังจากจูบเสร็จ อารมณ์คุณชายสามเย่ยังไม่สงบ ใช่แล้ว คุณ ชายสามเย่ได้คืบจะเอาศอก เขาเข้าไปใกล้ข้างหูเธอ พลางพูด เสียงเบาว่า “นิดหน่อยเองเหรอ? ”

“ฉันรู้สึกเหมือนจะมีนิดหน่อย” เป็นลั่วจึงได้ยินคำพูดของเขา มุมปากยกโค้งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

เงินถั่วนิ่งนึกถึงอาการของท่านย่าถัง จึงอดเป็นห่วงไม่ได้ ขณะ ที่ตอบเธอก็รีบดันเยซือเฉินออก แล้วเดินออกไป

“เหมือนจะ? “หางคิ้วเยซื้อเฉินยกขึ้น คำพยางค์นี้ในใช้กับประโยคในตอนนี้ เขารู้สึกไม่ชอบเป็นอย่างยิ่ง อีกทั้งเธอยังพูด ว่านิดหน่อยอีกด้วย?