บทที่ 574 คุณชายสามแย่โกรธจนสะเทือนฟ้าดิน (6)

แต่เชื่อเงินนึกขึ้นมาได้ว่าตอนกลางวันคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ไป หาเธอ ซึ่งตอนนั้นเธออยู่ในสถานะเป็นถั่วนิ่ง ดังนั้นตอนนี้เธอน่า จะอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลเงิน

เมื่อเชื่อเงินออกมาจากบริษัทก็มุ่งหน้าตรงไปยังคฤหาสน์ ตระกูลเงินทันที

ภายในบ้านคฤหาสน์ตระกูลเงิน เวลานี้เป็นถั่วงกำลังหลับ สนิทอยู่ภายในห้องนอนชั้นบน ไม่รู้ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นเลย

หลังจากที่เป็นลั่วนิ่งขึ้นไปชั้นบน หลี่หยุนกับเงินหยันก็ออกไป เตรียมการใหญ่ด้านนอก

ส่วนเงินจื่อหลงอยู่บ้านไม่ติด รีบร้อนออกไปเสวยสุขกับพวก

เพื่อนกินเพื่อนเที่ยว

และเงินหรวนหรวนเห็นวิดีโอของเงินถั่วนิ่งที่ถูกแพร่กระจาย

ออกไปอย่างกว้างขวาง ตอนแรกก็รู้สึกตกตะลึงเช่นกัน แต่เมื่อ

หล่อนได้สติก็รู้สึกว่า ตอนนี้เป็นโอกาสทองในการเติม

เงินถั่วนิ่งให้หมองหม่นยิ่งขึ้น ดังนั้น หล่อนกลับเข้าห้องนอนคน

เดียว จากนั้นก็แพร่ ประวัติเสียของเงินถั่วงออกไป ซึ่งขณะนี้

เงินหรวนหรวนยังคงคิดหาวิธีขุดคุ้ยเรื่องราวในอดีตของเงินถั่ว

งออกมาแฉ………..

ตอนที่เย่ซื้อเฉินเดินทางมาถึงคฤหาสน์ตระกูลเงินก็เห็นเพียงพ่อบ้านอยู่ชั้นล่าง

“คุณเย่ครับ มีธุระอะไรครับ? “เยซื้อเฉินเคยมาที่คฤหาสน์ ตระกูลเงินแล้ว ทําให้พ่อบ้านจําเขาได้ เพียงแต่เห็นเขามาใน เวลานี้ก็รู้สึกประหลาดใจ

“คุณเย่จะมาหาคุณท่าน? หรือคุณหนูใหญ่ครับ? “พ่อบ้าน

ถามได้อย่างมีการศึกษา

“ผมจะหาฉิงฉิง”เย่ซือเฉินมองพ่อบ้านแวบหนึ่ง มุมปากยังคง ยกยิ้มอยู่เช่นเดิม

พ่อบ้านชะงักค้าง ต่างว่ากันว่าคุณชายสามเย่ไร้ชีวิตจิตใจ ราวกับเป็นยมบาลเลือดเย็น แต่ตอนนี้มองแล้วรู้สึกอบอุ่นเป็น อย่างยิ่ง

“คุณหนูใหญ่พักผ่อนอยู่ในห้องชั้นบน ผมจะไปเชิญคุณหนู ใหญ่ลงมานะครับ”พ่อบ้านไม่ได้ซักไซ้ให้มากความ แต่เป็นการ ขึ้นไปเชิญเงินลั่วนิ่งลงมา

“ไม่ต้องแล้ว ผมขึ้นไปเอง เพียงแต่เย่ซื้อเฉินเดินขึ้นไปก่อน เขาหนึ่งก้าว แต่เมื่อเดินได้สองก้าวเขาก็หยุดลง “อยู่ห้อง ไหน? ”

ปกติเป็นลั่วนิ่งก็ไม่ค่อยกลับบ้านตระกูลเงินเท่าใดนัก และเขา ก็เคยมาแค่ครั้งเดียว ซึ่งยังไม่เคยเข้าไปห้องนอนของเธอมาก่อน เลย ดังนั้นเขาไม่รู้ว่าห้องไหนเป็นห้องนอนของเธอ

“ห้องที่สามด้านขวามือบนชั้นสองครับ ตอนนี้พ่อบ้านรู้สึกอึ้งค้าง ยังดึงสติกลับมาไม่ได้ เลยตอบไปอีกหนึ่งประโยคด้วย สัญชาตญาณ

จากนั้นเชื่อเงินก็ก้าวเดินขึ้นไปอย่างว่องไว

เมื่อพ่อบ้านได้สติกลับคืนมา ดวงตาทั้งคู่พลันกะพริบหลาย ครั้ง ตอนนี้คุณหนูใหญ่กำลังพักผ่อนอยู่……..

ตอนนี้คุณหนูใหญ่กำลังพักผ่อนอยู่ คุณชายสามเย่ไปหาเธอที่ ห้องโดยตรงอย่างนี้? เหมาะสมหรือไม่?

เหมือนจะไม่เหมาะสมมากนัก แต่ทำไมคุณชายสามเยถึง ไม่รู้สึกว่าไม่สมควรล่ะ? อีกทั้งยังเป็นธรรมชาติ ราวกับเป็นเรื่อง ปกติเสียอย่างนั้น?

พ่อบ้านกำลังใช้สมองอยู่ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูดังแว่วมา พ่อบ้านตกตะลึงจนหนังตากระตุก คุณหนูใหญ่กำลังพักผ่อน

อยู่ หากแต่งตัวโป๊ล่ะ? หาก……..

แต่เห็นได้ชัดว่าพ่อบ้านคิดได้เช่นนี้ก็สายไปเสียแล้ว เพราะ คุณชายสามเย่ได้ล็อคห้องนอนของคุณหนูใหญ่ของเขาแล้ว

หนังตาพ่อบ้านกระตุกอย่างรวดเร็วอีกหลายหน แถมยังกลืน น้ำลายลงคออีกด้วย

ภายในห้องนอน เงินถั่วนิ่งกำลังหลับสนิท ขนาดเยซื้อเฉินเดิน เข้ามา เธอยังไม่รู้สึกตัวเลย

เย่ซื้อเฉันเดินเข้าไปหา ก่อนที่จะนั่งลงข้างกายเธอ เห็นเธอเหนื่อยล้าขนาดนี้ เดิมทีไม่อยากปลุกเธอให้ตื่น แต่เมื่ออยู่ใกล้ ชิดกับเธอถึงเพียงนี้ เมื่อมองริมฝีปากที่อิ่มเอม แต่สุดท้ายเขาก็ ก้มหน้าลงไปจูบเธออย่างอดกลั้นไม่ไหว

เติมทีแค่อยากจูบเบาๆ แต่เมื่อสัมผัสตัวเธอเข้า เขาก็ไม่อาจ ควบคุมตัวเองได้ เขาจูบลึกเข้าไปเรื่อยๆ จากจูบเบาๆช้าๆกลาย เป็นจูบล็กๆเสียแล้ว

เป็นลั่วนิ่งถูกเขาจูบจนตื่น เมื่อเธอลืมตาขึ้นมองก็พบหน้าเขา ดวงตาพลันกะพริบรัวๆ จากนั้นก็เอ่ยขึ้นมารวดเดียวจบว่า “คุณ ให้ฉันนอนดีๆบ้างได้ไหม?

เธอไม่อยากถามเขาว่าทำไมถึงมาอยู่ในห้องนอนของเธอได้ แล้ว เธอเพียงแต่อยากจะนอนดีๆจะครั้ง

ขณะที่เป็นลั่วนิ่งพูดประโยคนี้ อันที่จริงก็ไม่ได้คาดหวังอะไร

มากนัก เธอรู้จักเขาดีมาก อยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ มีหรือเขาจะ

ยอมให้เธอนอนพักผ่อนดีๆ? มันเป็นไปไม่ได้เด็ดขาด แต่ตอนนี้เธออยากจะนอนจริงๆ เป็นลั่วจึงตัดสินใจไม่แยแส เขา หลับตานอนต่อ

แต่สิ่งที่ทำให้เป็นลั่วจึงคาดไม่ถึงก็คือ จู่ๆคุณชายสามเก็นิ่ง สงบลง กลายเป็นคนที่เชื่อฟังเป็นพิเศษ ซึ่งทำให้เป็นลั่วนิ่งสงสัย เหลือเกินว่าผู้ชายตรงหน้านี้เป็นเยซื้อเฉินหรือไม่

“ฉิงฉิง ขอโทษด้วยนะ ทำให้คุณลำบากแล้ว”เย่ซือเฉินก้ม หน้าข้างหูเธอ พูดด้วยเสียงเบาๆและช้าๆ แต่เป็นถั่วนิ่งได้ยินทุก ถ้อยคําอย่างชัดเจน
เงิน วฉิงหยุดชะงัก คุณชายสามแยบอกว่าขอโทษ? มันเป็น ครั้งแรกในประวัติศาสตร์หรือเปล่า?

ไม่ใช่สิ ทําไมเขาต้องขอโทษเธอด้วย?

ทําให้เธอลำบาก? เรื่องอะไรกันหน่ะ?

“ฉิงฉิง ขอบคุณมากนะที่ไม่ได้รับปากเป็นถั่วลิงกำลังสงสัย ก็ได้ยินเสียงเอเฉินแว่วเข้ามายังหูของเธออีกครั้งอย่างช้าๆ

“คุณกำลังพูดถึงเรื่องคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่มาหาฉันเหรอ? ปรกติเงินลั่วนิ่งเป็นคนชาญฉลาด ถึงแม้คำพูดสองประโยคนี้ ของเขาจะต่างกันอย่างสิ้นเชิง แต่เมื่อเป็นลั่วจึงนำมาปะติดปะต่อ กัน จึงทำให้เข้าใจในสิ่งที่เขาพูดออกมา

“อืม ขอบคุณคุณที่ไม่ได้รับปากพวกท่านเชื่อเงินยังคงจูบ แรงๆที่คอของเธอ โดยที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา ซึ่งฟังออกว่าน้ำ เสียงของเขามีความตื่นเต้นปะปนกับอารมณ์ดีไว้

“แต่ฉันรับปากพวกท่านแล้ว”ดวงตาเป็นถั่วฉิงกะพริบปริบๆ สีหน้ามีความสงสัย ตอนนั้นเธอรับปากคุณปู่เย่ไว้แล้วแท้ๆ

ด้วยนิสัยของคุณปู่เย่ เมื่อเธอรับปากแล้ว คุณปู่เย่ก็ไม่มี เหตุผลต้องบอกเยซือเฉินว่าเธอไม่ได้รับปากเลย ซึ่งมันไม่มีผลดี อะไรกับคุณปู่เย่เลยสักนิดเดียว

เรื่องมันเป็นไงมาไงกันแน่?

นาทีต่อมา จู่ๆร่างกายเยซื้อเฉินก็แข็งค้าง ริมฝีปากของเขาที่ อยู่บริเวณคอของเธอราวกับถูกสร้างกรอบเอาไว้ จนไม่อาจกระดุกกระดิกได้ เขาได้ยินสิ่งที่เธอพูดอย่างชัดเจนแล้ว แต่ตอน นี้เขาหวังว่าตนเองไม่ได้ยินอะไรเลยจะดีกว่า

เธอบอกว่า เธอรับปากแล้ว? รับปากจะเลิกกับเขาเหรอ?

ถึงแม้จะขัดแย้งกับคลิปวิดีโอ แต่เขารู้ว่าสิ่งที่เธอพูดต้องเป็น ความจริงอย่างแน่นอน เพราะเขารู้ว่าเธอไม่เคยพูดปดกับเขามา ก่อนเลย

เวลานี้ เย่ซือเฉินรู้สึกผิดหวัง หัวใจของเขาราวกับถูกทิ่มแทง ไม่ปาน เจ็บปวดจนไร้เรี่ยวแรงทั้งร่างกาย

พอผ่านไปสักพัก เชื่อเงินก็เงยหน้าขึ้นมามองเธอ มุมปาก ของเขาค่อยๆขยับขึ้นมาพูดทีละคำอย่างช้าๆ “คุณว่า คุณ รับปากพวกท่านแล้วเหรอ? ”

บัดนี้ เวลาที่เขาพูดประโยคนี้ออกมา น้ำเสียงที่มีความสั่นเทา หลายส่วน เขารู้ว่าเธอเป็นคนรักษาคำพูด หากเธอรับปากจริงๆ แล้ว เธอก็จะต้องทำได้อย่างแน่นอน

ซึ่งเหมือนกับตอนที่เธอเซ็นสัญญากับเขาไม่มีผิด เธอรับปาก ว่าจะช่วยเขาเอาหุ้นส่วนในบริษัทเย่อซื้อกรุ๊ป เธอก็ทำได้จริงๆ ดังนั้น เวลานี้เขารู้สึกเป็นกังวล และยิ่งรู้สึกหวาดกลัว

“ใช่แล้ว ฉันรับปากพวกท่านแล้วเงินมั่วนิ่งพยักหน้าช้าๆ เธอ รู้สึกสงสัยเป็นอย่างมาก ใครบอกคุณว่าฉันไม่ได้รับปาก

เยซื้อเฉินมองหน้าเธอ ดวงตาทั้งคู่พลันลุ่มลึกลง สองมือก็กำ แน่นขึ้น เขารู้สึกว่าหัวใจของเขามีน้ำแข็งอันเยือกเย็นเจาะเข้ามาเธอบอกว่าเธอรับปากแล้ว!