บทที่ 565 หญิงร้ายชายเลวถูกตบหน้าอย่างจัง (2)

“ฉิงฉิงหนูยังเด็ก ยังมีเรื่องอีกมากมายที่หนูยังไม่เข้าใจ ดังนั้น หนูต้องจำไว้ว่า ไม่ว่าพวกเขาจะพูดอย่างไรก็ไม่ต้องสนใจ ใบหน้าคุณปู่เงินมีความเคร่งขรึมหลายส่วน อีกทั้งยังมีความ กังวลใจหลายส่วน ด้วยความโลภของพวกหลหยุน ท่านระแวง ว่าพวกเขาไม่เพียงแต่อยากได้เงินของฉิงฉิงเท่านั้น ท่านยังกังวล ว่าพวกเขาจะทําร้ายฉิงฉิงด้วย

“คุณปู่ค่ะ หนูมีเรื่องอยากบอกค่ะ เป็นลั่วนิ่งเข้าใจความเป็น ห่วงของคุณปู่เงินเป็นอย่างดี หลายปีมานี้ เธอปิดบังเรื่องส่วนตัว กับคุณปู่มาโดยตลอด ตอนนี้เธอกลับเข้าบ้านตระกูลถังแล้ว เธอ รู้สึกว่าควรจะบอกคุณปู่เสียหน่อย

“เรื่องอะไรเหรอ? เป็นเรื่องของบริษัทหรือเปล่า? หนูไม่ต้อง กังวลเรื่องในบริษัทหรอก เชื่อว่าเยซื้อเฉินจะสะสางได้ดี” คุณปู่ เงินคิดว่าเธอจะพูดเรื่องของบริษัท

“คุณปู่ค่ะ คนที่ตระกูลถังรับหลานสาวกลับมาเป็นหนูเองค่ะ” เงินถั่วนิ่งแอบถอนหายใจหนึ่งเชือก จากนั้นก็พูดทีละคำอย่าง ช้าๆและชัดๆ

คุณปู่เงินหยุดชะงัก จ้องมองเงินถั่วถึงตาค้าง ไม่รู้ว่าควรตอบ สนองอย่างไรดีในชั่วขณะนี้

“ฉิง ฉิงฉิง หนู หนูว่าอะไรนะ? “ผ่านไปสักพัก คุณปู่เงินได้สติ กลับคืนมา แต่ใบหน้าของเขาเต็มใบด้วยความตกตะลึงยากเกินจะเชื่อ ซึ่งเขาไม่ใช่ฟังคำพูดของเงินถั่วนิ่งไม่เข้าใจ แต่เขาไม่ กล้าจะเชื่อเสียมากกว่า

“ขอโทษค่ะคุณปู่ ที่จริงหนูมีหลายๆเรื่องปิดบังคุณปู่อยู่ค่ะ แต่ สำหรับเรื่องลูกสาวตระกูลถังหายตัวไป หนูก็พึ่งรู้ช่วงนี้เองค่ะ ไม่ ได้จงใจจะปิดบังท่านเลยค่ะ เป็นลั่วนิ่งคิดว่าตลอดหลายปีมานี้ เธอปกปิดความลับกับคุณปู่ไว้เยอะ จึงรู้สึกผิดเล็กน้อย

“หนู หนูพูดเรื่องจริงหมดเลยใช่ไหม? หนูก็คือคุณหนูใหญ่ ของตระกูลถัง? “สีหน้าคุณเป็นยังคงอึ้งค้างอยู่เช่นเดิม บัดนี้ น้ำเสียงมีความสั่นเทาหลายส่วน

“แล้วหน้าหนูล่ะ? “ทันใดนั้นคุณปู่เงินก็มองใบหน้าของ เป็นวง ดวงตาทั้งคู่ยิ่งเบิกกว้างเพิ่มขึ้น ท่านจำได้ว่าในรูปถ่าย เด็กผู้หญิงคนนั้นหน้าตาสวยงามมาก สวยมากๆ

“คุณปู่ค่ะ หนูอำพรางใบหน้าอยู่ค่ะ ใบหน้าที่เห็นในรูปถ่าย

คือโฉมหน้าที่แท้จริงของหนูเองค่ะ”เป็นตัวจึงรีบอธิบาย

“จริงเหรอ ถ้างั้นก็ดีเหลือเกิน ดีเหลือเกิน คิดไม่ถึงว่าฉิงฉิง ของปู่จะสวยปานนี้ ยังมี หนู หนูเป็นผู้เชี่ยวชาญจิตวิทยาด้าน อาชญากรรมใช่ไหม? “ก่อนหน้านี้คุณเป็นตั้งใจอ่านข่าวเป็น พิเศษ จึงจําได้อย่างแม่นยำ

“ใช่ค่ะ เป็นลั่วจึงค่อยๆพยักหน้า

“ฮ่าๆๆ ……. คุณปู่เงินก็หัวเราะเสียงดังกังวาน ดี ดีมากๆ ที่แท้หลานของปู่ก็เก่งกาจถึงเพียงนี้เลย ยังกังวลว่าจะมีคน รังแกหนูอยู่เลย ตอนนี้ไม่ต้องเป็นห่วงแล้ว
“คุณปู่ค่ะ ขอโทษค่ะ หนูไม่ได้บอกเรื่องกลับเข้าไปอยู่บ้าน ตระกูลถังกับก่อน ท่านไม่โกรธหนูใช่ไหมคะ? “ระดับเสียง เงินลั่วจิงลดลงมาหลายส่วน เรื่องที่เธอเข้าไปเป็นสมาชิก ครอบครัวตระกูลถัง ก่อนหน้านี้ไม่ได้แจ้งให้คุณทราบ ไม่รู้ว่าจะ ทำให้คุณไม่สบายใจหรือเปล่า?

“เด็กคนนี้ คิดเหลวไหลอะไร ทำไมต้องโกรธหนูด้วยล่ะ แม่

ของหนูเป็นลูกสาวตระกูลถัง หนูเป็นหลานสาวบ้านตระกูลถัง

เข้าไปเป็นสมาชิกครอบครัวก็ถือเป็นเรื่องสมควรแล้ว ตอนนี้ก็

วางใจได้เสียที วันหลังเรื่องของหนูก็มีตระกูลถังค่อยดูแลแล้ว

ก็ไม่ต้องเป็นห่วงทุกๆวันแล้ว”เห็นได้ชัดว่าคุณเป็นโล่งอกไป

หนึ่งเปลาะ อันที่จริงท่านรู้สุขภาพตนเป็นเช่นไรดี

ท่านกังวลว่าเมื่อท่านจากไปแล้ว ฉิงฉิงจะไร้ที่พึ่งพาในโลกใบ นี้ ซึ่งนี่คือสาเหตุที่ท่านรีบร้อนให้นิ่งนิ่งแต่งงาน

แต่ตอนนี้ท่านไม่ต้องกังวลอะไรแล้ว มีตระกูลถังพึ่งพิง ใครจะ กล้ารังแกฉิงฉิงของท่านอีก

ยิ่งไปกว่านั้นฉิงฉิงเองก็เก่งกล้าอยู่แล้ว ฉิ่งฉิงของท่านเป็นถึง ระดับผู้เชี่ยวชาญจิตวิทยาด้านอาชญากรรมกันเลยทีเดียว!!

“คุณค่ะ ท่านหมายความว่าอีกหน่อยจะไม่สนใจหนูแล้วใช่ ไหมคะ? “เงินถั่วงอกหัวเราะไม่ได้ คุณปูเป็นรักใคร่เอ็นดูเธอ จริงไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ล้วนหวังดีกับเธอเสมอ

“หนูเป็นหลานของปู่ ปู่ต้องสนใจอยู่แล้ว แต่วันหลังมีเรื่อง ใหญ่โตอะไรก็มีตระกูลถังเป็นฝ่ายรับผิดชอบ อย่างเช่นเรื่องแต่งงานเป็นต้น อย่างนี้ก็ไม่ต้องกังวลว่าหนูจะได้แต่งงานกับ คนเลวแล้ว”บัดนี้ใบหน้าคุณเป็นเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ซึ่งเป็นรอย ยิ้มแห่งความสบายใจและปลาบปลื้มใจ

คุณปู่เงินไม่ใช่คนหัวโบราณ ขอแค่เป็นผลดีต่อฉิงฉิง เขาก็จะ ยินดีกับเรื่องนั้นๆเสมอ

เงินถั่วนิ่งเข้าใจความคิดของคุณปู่ดี เธอรู้สึกอบอุ่น ซาบซึ้งใจ ดวงตาเริ่มเปียกชุ่มเล็กน้อย

“พอแล้ว รู้สึกเหนื่อยแล้ว อยากจะพักผ่อนสักครู่ เมื่อหลี่หยุ นให้หนูลงไป? หนูไปดูว่าพวกเขาคิดจะทำอะไรกันแน่? ตอนนี้ รู้ความสามารถของหนูแล้ว ดังนั้นจึงไม่เป็นห่วงเลยสักนิด” ร่างกายคุณปู่ไม่ค่อยแข็งแรง จึงรู้สึกเหนื่อยเพลียตั้งนานแล้ว เพียงแต่เพราะเป็นห่วงเป็นลั่วถึง จึงไม่กล้าพักผ่อนเท่านั้นเอง

“ค่ะ หนูลงไปดูค่ะ”เป็นลั่วจึงให้คุณเป็นพักผ่อนเสร็จแล้วถึง ลงจากชั้นบน

ชั้นล่าง เงินจีหยัน หลี่หยุน เงินหรวนหรวน และยังมีเงินจื่อ หลงต่างนั่งอยู่บนโซฟาอย่างพร้อมเพรียบกัน เห็นได้ชัดว่ากำลัง รอคอยเงินลั่วนิ่งอยู่

เห็นเป็นลั่วนิ่งลงมา หลี่หยุนส่งสายตาไปให้เป็นหยันอย่าง ว่องไว เวินจีหยันคล้อยตาม พลางพยักหน้าหงิกๆ

ปกติเป็นลั่วนิ่งก็เป็นคนช่างสังเกตอยู่แล้ว จึงรู้ท่าทางของพวก เขาดี แอบหัวเราะเย็นในใจอยู่หลายส่วน
“ฉิงฉิง หนูลงมาแล้วเหรอ หนูมาดูสิ อันนี้คือของขวัญที่คุณป้า ซื้อให้หนู หนูมาให้ป้าใส่ให้สิ”หลี่หยุนลุกขึ้นด้วยความสดใส บัดนี้ในมือของหล่อนถือผ้าพันคอไว้

อันนี้ก็คือของขวัญที่หล่อนพูดถึง เป็นผ้าพันคอ และที่สำคัญยัง เป็นของเก่าอีกต่างหาก

“ป้ามีอะไรก็รีบพูดมาเลยค่ะ เป็นลั่วนิ่งลงมาถึงชั้นล่าง แล้ว เดินอ้อมไปนั่งข้างๆ

หลี่หยุนรู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย รีบมองหน้าเป็นหน

แวบหนึ่ง

“ฉิงฉิง หนูอาจจะไม่เข้าใจฐานะของบริษัทเป็นชื่อกรุ๊ปเพียงพอ หุ้นส่วนในมือของลุงมีร้อยละยี่สิบ แต่ก็ขายได้แค่ไม่กี่ล้านเอง

ถึงแม้จะเป็นเงินแค่ไม่กี่ล้าน แต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้อะไรเลย หาก หนูยินดี ลุงจะช่วยหนูขายหุ้นให้เงินหลายล้านหยวนนี้ หนู สามารถนำไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ รองเท้าใหม่ที่สวยๆได้เยอะแยะเลย นะ”เมื่อกี้เงินลั่วนิ่งขึ้นไปชั้นบน ระหว่างนั้นพวกเขาก็หารือกัน เสร็จสรรพ พวกเขาคิดว่าเป็นถั่วนิ่งเป็นคนโง่อยู่แล้ว ดังนั้นของ แค่คุณไม่อยู่ พวกเขาก็จะหลอกเงินถั่วนิ่งได้อย่างง่ายดาย

เงินถั่วนิ่งมองหน้าพวกเขาด้วยดวงตาลุ่มลึก คนพวกนี้ช่าง ใจดำเสียจริง เมื่อกี้เธอดูแล้ว ราคาหุ้นของบริษัทเวนิชื่อกรุ๊ปใน ตอนนี้ ถึงแม้แค่ร้อยละสามสิบห้าที่คุณมีอยู่ก่อนหน้านี้ก็ สามารถขายได้มูลค่าเป็นร้อยล้านแล้ว แต่พวกเขาคิดอยากใช้ เงินไม่กี่ล้านมาหลอกเธอซะงั้น?
“ใช่เหรอ? พวกลุงไม่หลอกหนูใช่ไหม? “เป็นลั่วนิ่งจงใจถาม อย่างไร้เดียงสาหนึ่งประโยค

“ฉิงฉิง ที่ลุงพูดนั้นเป็นความจริงทั้งหมดเลย จะหลอกหนูได้ยัง ไงกัน”เป็นหยันรีบพยักหน้า ดวงตามีรอยยิ้มอยู่หลายส่วน เขารู้ สึกว่าเงินล้วงหลอกง่ายฉิบหาย ครั้งนี้เขาจะรวยกันใหญ่แล้ว