บทที่ 558 ฝีมือผู้ใหญ่ตระกูลเย่ทั้งสอง คุณชายสามเ โต้ตอบอย่างไม่เกรงกลัว (5)

คุณปู่เย่นึกว่าเป็นถั่วงเชื่อคำพูดของเขา จะถูกเขาโจมตีจน สะเทือนใจ ในใจแอบรู้สึกดีใจ จากนั้นรีบพูดซ้ำเติมอีกคำ “ดัง นั้น ฉันแนะนำให้คุณตายใจเสียแต่ต้นเถอะ อย่าคิดหวังในสิ่งที่ มันเป็นไปไม่ได้อีกเลย ซือเฉินไม่มีทางชอบเป็ดขี้เหร่อย่างคุณ หรอก”

ที่จริงเป็นลั่วนิ่งในขณะนี้ไม่ได้ฟังคำพูดของคุณปู่เลย เธอ กำลังคิดอยู่เรื่องหนึ่ง เธอนึกถึงตอนที่เชื่อเงินบีบบังคับให้เธอ แต่งงานด้วย

สถานะอย่างเนือเฉันอยากหาคนมาแต่งงานด้วย มีผู้หญิง

มากมายที่อยากแบ่งกันแต่งกับเขา

แต่ว่า ทำไมเชื่อเฉินจะต้องเลือกเธอ? อีกทั้งยังทำทุกวิถีทาง ข่มขู่เธอ

เธอจำวันที่เยซือเฉินแต่งงานกับเธอคืนแรก เย่ซื้อเฉินยังหา

น้ำยามา คิดอยากจะล้างความเสแสร้งบนใบหน้าของเธอ เธอยัง จําได้ว่าเยซือเฉินตั้งใจจับเอวของเธอด้วย ตอนนั้น เห็นได้ชัดเลยว่าเยซือเฉินกำลังลองใจเธออะไรสัก

อย่าง

ในตอนนั้นเธอก็รู้สึกสงสัยบ้างแล้ว
ตอนนี้ดูแล้ว ตอนนั้นที่เชื่อเงินแต่งงานกับเธอ ไม่ใช่เพราะ หุ้นส่วนของตระกูลเย่อะไรทั้งนั้น ต้องเป็นเพราะเรื่องของคืนนั้น เมื่อห้าปีก่อน

ดังนั้น ตั้งแต่แรก เย่ซือเฉินตั้งใจวางแผนไว้อยู่แล้ว แต่ว่า ตอนนั้นเชื่อเงินน่าจะไม่ใช่เพราะชอบเธอ น่าจะเป็นเพราะจะคิด บัญชีกับเธอเมื่อห้าปีก่อน

แต่ว่าตอนนี้ เธอคิดว่าเยซื้อเฉินน่าจะชอบเธอจริงๆ

“ฉันรู้ว่าตอนนี้สถานการณ์ของธุรกิจตระกูลเงินไม่ดี ฉันให้เงิน คุณสักก้อนก็ได้เงินก้อนโตที่พอให้คุณใช้ได้ทั้งชีวิต คุณเอาเงิน แล้วออกไปจากเมืองA ไปให้ยิ่งไกลยิ่งดี อย่ากลับมาที่นี่อีก ตลอดไป และอย่าให้เยซื้อเฉินหาคุณเจออีก” นี่คือสิ่งที่คุณคิด เอาไว้ตั้งนานแล้ว เขาคิดว่าขอแค่เป็นถั่วนิ่งจากไป เรื่องนี้น่าจะ จบลง

แน่นอนว่าคุณปู่เย่รู้ว่าเย่ซื้อเฉินเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของตระ กูลเงิน ตระกูลเป็นจะต้องฟื้นคืนกลับมาได้เหมือนเดิม ดังนั้นเขา จึงรีบถือโอกาสนี้ไล่เงินถั่วนิ่งไปไกลๆซะ

“ขอโทษค่ะ ที่นี่มีบ้านของฉันอยู่ ฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้น เงินถั่วนิ่งมองหน้าคุณปู่เย่ คำพูดไม่ช้ามากและก็ไม่รีบร้อนใจ มาก แต่กิริยาอาการแน่วแน่มาก ตอนนี้คุณเป็นสุขภาพไม่ค่อย ดี เธอตัดสินใจแล้วว่าต่อจากนี้ไป เธอจะดูแลคุณเป็นให้ดี

ยิ่งไปกว่านั้นคือ เธอกลับไปอยู่ตระกูลถังแล้ว ญาติหลายๆคน ก็อยู่ในเมืองA ลูกรักทั้งสองคนก็จะกลับมาในไม่ช้านี้แล้ว ดังนั้นเธอไม่มีทางจะไปไหนแน่นอน

“ตระกูลเงินตอนนี้ไม่เหลืออะไรแล้ว อีกอย่างคนของตระกูลเวิ นก็ไม่ได้นับคุณเป็นคนในครอบครัวด้วย ถ้าคุณไม่วางใจเรื่อง คุณปู่เงิน ก็พาเขาไปด้วยก็ได้ ฉันจะให้เงินก้อนใหญ่ที่ทำให้พวก คุณพอใช้จ่าย” คุณปู่เย่ได้ยินคำพูดของเธอ สีหน้าของเขาอ่อน โยนขึ้นเล็กน้อย ถ้าเธอแค่ไม่วางใจเรื่องตระกูลเงิน ก็แก้ปัญหา ได้ไม่ยาก

“เช็คใบนี้คุณเก็บเอาไว้ พอให้คุณใช้ได้ทั้งชีวิตแล้ว”คุณปู่เย่ ยื่นเช็คที่เตรียมเอาไว้ให้เป็นชั่วนิ่ง เป็นลั่วนิ่งไม่ยอมรับไว้ อีกทั้ง ยังไม่มองเลยแม้แต่น้อย

“ฉิงฉิง คุณรับเอาไว้เถอะ ถ้าไม่อย่างนั้น คุณจากไปแล้วเราก็ ไม่วางใจ” ในที่สุดคุณย่าเยก็เอ่ยปากพูด น้ำเสียงนั้นฟังดูแล้ว รู้สึกสงสารนิดๆ

“ฉันไม่ได้บอกว่าจะไป” เป็นลั่วจึงหันไปมองคุณย่าเย่ บอก กลับประโยคหนึ่งด้วยเสียงเบาๆ คุณย่าเยฟังเสียงเช่นนี้ของ เธอแล้ว รู้สึกตกใจ

พวกเขาคิดจะแสดงเป็นคนร้ายคนหนึ่ง คนดีคนหนึ่ง จากนั้น

บีบบังคับให้เธอไป

เธอไม่เคยบอกว่าจะไป และเธอก็ไม่มีทางไป ดังนั้น เป็นลั่วถึง รู้สึกว่าเธอไม่น่าหลอกพวกเขา ดังนั้นเธอพูดความคิดของเธอ ออกมาอย่างจริงใจ

“คุณหมายความว่าไง? คุณคิดว่าเงินนี้น้อยไปหรือไง?” คุณปู่เยได้ยินคําพูดของเธอ สีหน้าเคร่งขรึมขึ้น: “ถ้าคุณคิดว่าเงินมัน น้อยไป ฉันเพิ่มให้ได้ คุณบอกมา คุณอยากได้เท่าไหร่?

“ขอโทษด้วยค่ะ ฉันไม่ได้คิดว่าเงินมันน้อยไป” เงินลั่วนิ่งแอบ หัวเราะอย่างเยือกเย็น ที่จริงเมื่อเธอไม่เคยมองเช็คใบนั้นเลย ด้วยซ้ำ คำพูดนี้ของคุณปู่เย่น่าตลก

“ชิ อย่ามาเสแสร้งหน่อยเลย คนอย่างคุณ ฉันเคยเห็นมาเยอะ คุณก็แค่อยากถือโอกาสคว้าเงินเอาไว้เยอะๆ พูด ตกลงคุณ ต้องการเท่าไหร่? ตระกูลเย่ของเราไม่ขาดเงิน แค่ถือว่าให้ขอ ทานฟรีๆเพื่อไล่มันออกไป” คำพูดของคุณปู่เย่ไม่เพียงน่า เกลียด อีกทั้งยังดูถูกคนอีกด้วย

“ขอโทษนะคะ ฉันก็ไม่ขาดเงิน” เป็นลั่วถึงหัวเราะกะทันหัน ก่อนหน้านั้นเธอยังคิดจะไว้หน้ากันเล็กน้อย เพราะเธอกับเชือ เฉินเคยแต่งงานกัน เย่ซือเฉินยังเป็นพ่อแท้ๆของลูกทั้งสองของ เธออีกด้วย ส่วนผู้อาวุโสทั้งสองที่อยู่ตรงหน้าก็เป็นญาติผู้ใหญ่ ของเย่อเฉิน

แต่ว่าคำพูดของคุณปู่เย่มันเกินไปจริงๆ เธอคิดว่าไม่ควร สนใจอะไรอีกแล้ว

แน่นอนว่า เธอพูดความจริง ใช่ สถานการณ์ตระกูลเงินใน ตอนนี้ไม่ค่อยดี แต่ว่าตอนนี้เธอเป็นคนในตระกูลถัง ถึงเธอจะ ไม่มีตระกูลถัง เป็นลั่วนิ่งอย่างเธอก็ไม่ขาดเงิน

เป็นลั่วนิ่งเหลือบไปมองเช็คที่อยู่ในมือของคุณปู่เย่ มุมปาก ยิ้มๆ ในตอนนี้เธอรับงานโปรเจคเดียวเงินยังมากกว่าที่คุณปู่เย่ให้เธอซะอีก

คุณปู่เย่ไม่เชื่อคําพูดของเธอ แต่ว่าเห็นกิริยาอาการของเธอ เห็นเธอยิ้ม คุณปู่เย่ตกตะลึงเล็กน้อย

“คุณไม่เอาเงินของฉัน เพราะคิดอยากฮุบเงินของซื้อเฉินเห รอ? ฉันจะบอกคุณให้ อย่าแม้แต่จะคิด” เห็นได้ชัดว่าคุณปู่เย่ สีหน้าเยือกเย็นมากขึ้นกว่าเดิม ตอนที่ทั้งสองตามองเป็นวง เห็นได้ชัดว่าเต็มไปด้วยความระวัง

ครั้งก่อน คุณปู่เย่ก็รู้ความร้ายกาจของเงินถั่วนิ่งอยู่แล้ว รู้ว่า เธอไม่ง่าย

เงินถั่วนิ่งยิ้มๆ แต่ว่าครั้งนี้ไม่พูดอะไรมากอีก เธอรู้สึกว่าไม่ จําเป็นต้องพูดกับพวกเขามากมาย พวกเขาอยากจะทำอะไรก็ทำ ไปเถอะ

“ฉันว่าแล้ว ฉันรู้ว่าคุณมีความคิดเช่นนั้น คุณเป็นผู้หญิงที่โลภ มากจริงๆ ฉันจะบอกคุณให้นะ ถ้าคุณคิดจะหลอกเงินจากซื้อเฉิน ไม่มีทาง” คุณปู่เย่เห็นเป็นถั่วนิ่งไม่ปฏิเสธ เขานึกว่าพูดถูกจุดจน เธอโต้ตอบไม่ออก

สองตาของคุณย่าเย่กระพริบๆ เดินไปข้างๆของเงินถั่วนิ่ง จับ มือของเงินถั่วนิ่งขึ้นมา ถอนหายใจเบาๆที่หนึ่ง จากนั้นค่อยๆ พูด: “ฉิงฉิง ตอนที่คุณกับเฉินเฉินหย่ากัน คงไม่ได้เงินไปเท่าไหร่ ใช่ไหม? ที่จริงตามเหตุผลแล้ว พวกคุณหย่ากัน เฉินเฉินควรจะ ให้สิ่งตอบแทนคุณบ้าง คุณวางใจเถอะ ฉันจะคุยกับเฉินเฉินให้ ให้เขาทดแทนคุณบ้าง
ไม่พูดไม่ได้ว่า ในตอนนี้คุณย่าเย่แสดงเป็นนางฟ้าใจดีได้เก่ง มาก

เงินถั่วนิ่งถึงกับตะลึง ทั้งสองตาจ้องหน้าคุณย่าแย่อยู่ ในใจ รู้สึกเศร้านิดๆ วิธีที่แข็งกระด้างของคุณปู่เย่เช่นนี้ไม่น่ากลัว ที่น่า กลัวที่สุดคือการใช้มีดที่อ่อนนุ่มเช่นคุณย่าเ

“ขอโทษนะคะ ฉันยังมีธุระอื่น ขอตัวก่อนนะคะ” เป็นลั่วนิ่งปัด มือของเธอออก ไม่อยากพูดมากกับพวกเขาอีก พูดกับคนแบบนี้ มากไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก

“คุณหมายความว่าจะไม่ยอมเลิกกับซื้อเฉินใช่ไหม?” คุณย่า เย่ออกเสียงพูดอีกครั้ง ครั้งนี้ เห็นได้ชัดว่าน้ำเสียงของเธอเข้ม ขรึม เห็นได้ชัดว่าเธอแกล้งเสแสร้งต่อไปไม่ไหวแล้ว

“ฉันคิดว่า ฉันไม่จำเป็นต้องรับปากอะไรกับพวกท่านนะคะ เงินลั่วนิ่งหยุดก้าวเท้าเดินต่อและหันกลับมามองเธอ คำพูดของ เธอยังถือว่าไว้หน้ากันแล้ว พยายามเก็บอารมณ์มากแล้ว