บทที่ 540 คุณชายสามเเกือบโดนกระทืบเสียแล้ว (1)

บัดนี้คนจำนวนมากต่างคิดว่าคุณชายสามเฒ่มาหาคุณหนูใหญ่ ตระกูล

หญิงหญิงแอบถอนหายใจหนึ่งเชือก ร่างกายพลันแข็งที่อ สองมือสั่นระริกเล็กน้อย มีเพียงตัวหล่อนที่รู้ดี คุณชายสามเข้ ไม่มีทางมาหาหล่อนเด็ดขาด

เพราะตอนที่หล่อนไปที่บ้านตระกูลเย คุณชายสามเย่ไม่ได้ กลับมาเลย อันที่จริงเป็นดังที่เซี่ยเถียนเขียนกล่าว คุณชายสาม เย่ไม่เคยแยแสหล่อน หล่อนเป็นคนเรื่องพวกนั้นขึ้นมาเอง

เนื่องจากคุณปู่เย่กับคุณย่าเยค่อนข้างชื่นชอบหล่อน ดังนั้น หล่อนจึงกล้าเรื่องอย่างนี้ขึ้นมาได้ เพราะหล่อนคิดว่าด้วยนิสัย ของคุณชายสามเก็ไม่ชอบอธิบายอะไรอยู่แล้ว

เมื่อสักครู่หล่อนเห็นคุณชายสามเม่ไม่อยู่ ดังนั้นจึงปล่อยให้ หลิงหลิงพูดค่าพวกนั้นออกมา หล่อนคาดไม่ถึงว่าจู่ๆ คุณชาย สามเย็จะมากะทันหันเช่นนี้

ตอนนี้คุณชายสามเมาแล้ว หากมีคนเอ่ยถึงเรื่องเมื่อสักครู่นี้ ถ้าเช่นนั้นทุกอย่างก็ถูกเปิดโปงจนหมดเปลือกเสียแล้ว!

“คุณกู่ ยินดีด้วย เห็นท่าคุณชายสามแย่จะชอบคุณมากๆเลย ตอนนี้จึงได้รีบมาหา คนที่ยืนอยู่กับปูหญิงหญิงเริ่มประจบสอ พลอยขึ้นมา
หญิงหญิงไม่ได้สนใจคนคนนี้ ร่างกายใต้แต่แข็งค้างขึ้นมา เล็กน้อย

หล่อนกลัวค่หลอกลวงจะถูกเปิดโปง ดังนั้นตอนนี้หล่อนรู้สึก หวาดกลัวคุณชายสามแย่เล็กน้อย

บังเอิญกับสายตาคุณชายสามเล่มองมาทางหล่อนพอดี

“พี่ คุณชายสามเย่เห็นพี่แล้ว”กู่หลิงหลิงอดเปล่งคำพูดตื่นเต้น ดีใจขึ้นมาไม่ได้

บัดนี้ในใจของหญิงหญิงรู้สึกตึงเครียดเป็นอย่างยิ่ง รู้สึก กระวนกระวายเป็นพิเศษ

คนรอบข้างก็สังเกตเห็นคุณชายสามเล่มองไปยังหญิงหญิง ต่างคิดว่าวินาทีต่อมาคุณชายสามเย่ต้องเดินเข้าไปหาแน่นอน?

เพียงแต่วินาทีต่อมาสายตาคุณชายสามเก๋กลับหันไปมองที่ อื่น คล้ายกับไม่ได้เห็นหญิงหญิงเสียอย่างนั้น ไม่ พูดให้ชัดเจนก็ คือคุณชายสามเย่ไม่เห็นตัวตนที่มีอยู่ของหญิงหญิงเลยต่างหาก

ผู้คนต่างชะงัก? อันนี้มันเกิดอะไรขึ้น? เมื่อคุณชายสามเ มองไปยังตำแหน่งที่หญิงหญิงอยู่แล้วแท้ๆ ทำไมไม่มีการตอบ สนองอะไรเลย? เหมือนกับว่าสำหรับคุณชายสามแย่แล้ว หญิง หญิงก็เป็นแค่อากาศธาตุก็ไม่ปาน

หากเป็นดังที่หญิงหญิงกล่าวเมื่อสักครู่ คุณชายสามแยก็คง

ไม่มีการตอบสนองอย่างนี้แน่นอน

สายตาคุณชายสามเละไปมองอีกทิศทางหนึ่ง เขาเห็นเงินถั่วลิงกับผู้ชายคนหนึ่งยืนหันหน้าเข้ากันอยู่ ใบหน้าของ เงินถั่วถึงประดับรอยยิ้มเอาไว้ และผู้ชายคนนั้นก็กำลังยิ้มแย้ม เหมือนกัน คล้ายกับทั้งสองคุยกันถูกคออย่างมีความสุข

บัดนี้ใบหน้าของเธอไม่ได้อำพรางอะไรทั้งนั้น บัดนี้เธอ สวยงามมาก สวยมากๆ เหมือนตอนที่เขาเห็นเธอที่ ประเทศ ไม่มีผิด

แน่นอน ผู้หญิงคนนี้ไม่ว่าจะมีหน้าตาเช่นไร ถึงแม้เธอกลาย เป็นผงธุลีเขาก็จําเธอได้ในแวบแรกอย่างแน่นอน

ดวงตาเย่อเฉินหรี่ขัน เขาไม่ได้ซักช้าและลังเลเลยสักนิด รีบ เยื้องย่างไปยังเป็นถั่วลิงทันที

ผู้หญิงที่สมควรตาย กล้าแต่งตัวยั่วยวนผู้ชายเช่นนี้ เธอคิดว่า

เขาตายไปแล้วหรือไง?

ทุกคนต่างแหวกทางให้โดยอัตโนมัติ ทุกคนเห็นสีหน้าของ คุณชายสามเยู่ในขณะนี้ ล้วนรู้สึกมีเหงื่อเย็นซึมออกทั่วทั้ง ร่างกาย เหตุเนื่องจากคุณชายสามเย่อารมณ์ไม่ดีนัก

แววตาของคุณชายสามแย่ในตอนนี้ยิ่งชวนให้หวาดผวา

ทุกคนมองตามสายตาของคุณชายสามเย่ จากนั้นก็เห็นคุณ หนูบ้านตระกูลถัง บัดนี้คุณหนูบ้านตระกูลถังยิ้มเล็กน้อย เดิมที เธอก็สวยอยู่แล้ว เวลายิ้มก็ยิ่งสวยกว่าเทพเซียนเป็นไหนๆ ผู้ชาย ทุกคนต่างมองจนตาค้าง

เย่ซื้อเฉินยิ่งรู้สึกโมโหไปทั่วท้อง เธอยิ้มอย่างนี้กับผู้ชายคนอื่นมันหมายความว่ายังไง? มีความสุขมากขนาดนี้เลยเหรอ? ดีใจขนาดนี้เลยเหรอ?

เชื่อเงินรีบเดินเข้าไป เห็นหลีหวานกำลังจับมือของเงินส่วน งอยู่ เดิมที่เป็นการจับมือตามมารยาททางสังคมเท่านั้น แต่ว่าตอนนี้เมื่ออยู่ในสายตาของคุณชายสามเกลับเปลี่ยน

ไปเป็นอย่างอื่น

เย่อเงินรีบยื่นมือออกไปจับข้อมือของเงินตัวจึงไว้ พลางดึง มือของเธอออกจากหลี่หราน จากนั้นก็ลากเงินถั่วนิ่งมาอยู่ข้าง กาย ดวงตาทั้งคู่จ้องเขม็งมายังเงินถั่วถึง “คุณแน่จริงๆ

เรื่องใหญ่ขนาดนี้ เธอกลับไม่บอกเขาสักคำ อีกทั้งงานเลี้ยง คืนนี้ตระกูลถังอยากเลือกผู้ชายให้เธอ เธอกับมีความสุขอยู่กับ สิ่งนี้ เมื่อกี้ยังพูดคุยกับหลี่หรานได้รสได้ทิ้งกันอย่างเมามัน

เธอช่างแน่มาก เขาไม่อยู่ดูเธอไม่กี่วัน เธอถึงขั้นออกมาหว่าน เสน่ห์ใส่คนอื่นไปทั่วเสียอย่างนี้…….

ทุกคนเห็นภาพเช่นนี้ต่างตกตะลึงตาค้าง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น กันแน่?

ไม่ใช่บอกว่าคุณชายสามเยรักเดียวใจเดียวกับคุณหนูตระกูล

หรอกเหรอ? ไม่ใช่บอกว่าคุณชายสามเยคุยเรื่องแต่งงานกับ คุณหนูตระกูลกแล้วเหรอ? ทำไมคุณชายสามเยถึงไม่สนใจคุณ หนูตระกูล แต่กลับดึงมือคุณยังไม่ปล่อย โจอันหนานที่ยืนอยู่ไม่ไกลนักเกิดประกายระยิบระยับในดวงตาของหล่อน มือด้านหนึ่งกำไว้แน่น ส่วนมุมปากก็เพิ่มขึ้นมา

“นายทําอะไร? ฉันเอ๋อกับหลหรานกำลังคุยเล่นกันอยู่ นายมา

ก่อเรื่องอะไรกัน? “ท่านย่าลังโกรธเชอเงินอย่างหนัก เห็นเขา จับมือเป็นตัวจึงเอาไว้ ยิ่งทำให้ท่านเคืองใจมากขึ้น เขาหย่ากับฉิงฉิงแล้วไม่ใช่เหรอ? ตระกูลเล่ของพวกเขาเลือก

ลูกสะใภ้ได้แล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขายังรบกวนจึงนิ่งอยู่อีก

เขายังใส่อารมณ์กับจิงจิงของท่านอีก? ทำไม? เขามี คุณสมบัติอะไรโมโหใส่ฉิงฉิงของท่าน

“ตาเฒ่า คุณจะปล่อยให้เขามาก่อกวนในงานเลี้ยงบ้านเราเห รอ? “ท่านย่าถังมองท่านถังด้วยเจตนารมณ์ที่ชัดเจน

เช่นนี้ ท่านถังจึงต้องปฏิบัติตามความต้องการของท่านย่าง

อยู่แล้ว

“ปล่อยมือเดี๋ยวนี้” ท่านถังยกไม้เท้าในมือขึ้นมาฟาดใส่เชื่อ

เฉิน

ผู้คนต่างตกตะลึง ไม่มีใครคาดคิดได้เลยว่าท่านถังจะลงไม้ ลงมือขึ้นมา

แต่ผู้ที่รู้ต้นสายปลายเหตุต่างกะพริบตาปริบๆ ล้วนรู้ว่าท่าน ถังไม่ได้ใช้ไม้เท้าที่พร่ำเพรื่อ

เงิน วงก็รู้สึกตกใจ พูดตามตรง การมาถึงอย่างกะทันหัน ของเอเฉิน แล้วอยู่ๆก็มาจับมือ ตะคอกเสียงใส่เธอเช่นนี้ เธอ ก็รู้สึกมึนงงเล็กน้อย
เห็นไม้เท้าของท่านถังเหวี่ยงเข้ามา เป็นถั่วจึงถึงจะได้สติ กลับคืนมา

เชื่อเงินเห็นไม้เท้าของท่าน ถังกระโจนเข้าหา แต่ไม่ได้หลบ หล็กแต่อย่างใด ยืนอย่างมั่งคงไม่ขยับเยื้องอยู่ตรงนั้น แม้กระทั่ง หนังตาก็ไม่กะพริบเลยสักนิด

แต่เขาวางมือของเงินถั่วงลง เขากลัวว่าไม้เท้าของท่านถึง จะทําร้ายเงินล้วจึงเข้า

หลังจากปล่อยมือของเงิน ว ง มือของเขากลับไม่เคลื่อนย้าย ไปไหน วินาทีต่อมาไม้เท้าของท่านถังก็ฟาดใส่แขนของเขา อย่างจัง

ท่านปูถังเก็บทุกการตอบสนองของเยซื้อเฉินไว้ในสายตา ดวงตาท่านประกายรอยยิ้มวาบผ่าน ไอ้หนุ่มคนนี้ทำได้ไม่เลว เลยแหะ

ไม่หลบไม่หลีก อีกทั้งการตอบสนองแรกคือปกป้องหนูน้อย

ดวงตาเป็นถั่วงกะพริบรัวๆ เธอเห็นท่านถังใช้แรงหนัก

มาก

เย่อเฉินก็ไม่รู้จักหลบเลยหรือไง?