บทที่ 530 เปิดเผยตัวตนของเธอ ในที่สุดคุณชายสามเย่ ก็ได้เห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเธอ (8)

“ไข่ แล้วหยุนซิงล่ะ ทำไมหยุนซึ่งไม่กลับมาด้วยกัน ท่านถัง ถามขึ้นทันที เจอลูกสาวของหยุนซึ่งแล้ว แล้วหยุนซิงล่ะ”

“ใช่ หยุนชิงล่ะ” ท่านย่าถึงก็ถามอีก

“แม่จากไปแล้ว” เงินลั่วนิ่งใบหน้าจมลงเล็กน้อย น้ำเสียงเศร้า

เธอไม่อยากให้คนชราสองคนต้องเศร้าใจ แต่เรื่องที่แม่เสีย ชีวิตก็ไม่อาจซ่อนไว้ได้

ร่างกายของท่านย่าถังส่ายไปมาอีกครั้ง ถ้าไม่ใช่เงิน วงก อดเธอไว้ เธอคงจะล้มลงกับพื้นแล้ว

“หยุนซิงเธอไม่อยู่แล้ว” ท่านย่าถึงมือสั่นควบคุมไม่ได้ เสียงก็ สั่น “ลูกสาวที่น่าสงสารของฉัน เธอไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้ว

ใบหน้าของท่านถังเต็มไปด้วยความเศร้าโศก “หยุนชิงเสีย

ชีวิตได้อย่างไร”

“แม่ป่วยจึงเสียชีวิต แม่ของฉันเสียชีวิต เมื่อตอนฉันอายุสิบห้า ปี ต่อมาคุณปู่เงินก็รับฉันไปอยู่ที่ตระกูลเงิน” เป็นลั่วจึงพูดสั้นๆ

ปีนั้นแม่ป่วยหนักมาก แต่เธอมักจะรู้สึกว่าการตายของแม่เป็น เรื่องแปลก แต่ ณ ตอนนี้เป็นถั่วนิ่งไม่ได้พูดอะไรมาก เรื่องนี้เธอ ยังไม่พบหลักฐานอะไร
คนชราสองคนได้ยินข่าวการตายของลูกสาว ตกอยู่ในความ เจ็บปวดขวขณะ ลูกสาวของพวกเขา พวกเขาตามหามาตั้งหลาย ปี ไม่อยากจะเชื่อว่าสุดท้ายมันจะจบลงแบบนี้

“คุณรู้เรื่องที่ผ่านมาของแม่คุณหรือไม่ คุณรู้เรื่องที่แม่ของคุณ หายตัวไปจากพวกเราเมื่อตอนเด็กหรือไม่” ท่านย่าถังมองไปที่ เงินถั่วง น้ำเสียงสั่นมากขึ้นเล็กน้อย และในเวลานี้แววตาของ ท่านยำถังรู้สึกผิดมาก และรู้สึกกลัวมาก

เป็นลั่วจึงรู้ว่าท่านย่าถังกำลังกลัวอะไร

ท่านย่าถังอยากรู้เรื่องราวของลูกสาวหลังจากหายตัวไป แต่ก็ กลัวจะรู้ว่า กลัวจะได้ยินว่าลูกสาวต้องลำบากมากแค่ไหน เช่น นั้นเธอก็จะยิ่งเจ็บปวดมากขึ้น และทนไม่ได้

“รู้ค่ะ แม่เคยเล่าให้ฉันฟังว่าตอนนั้นแม่ถูกครอบครัวหนึ่งเก็บ ไปเลี้ยง แม้ว่าครอบครัวนั้นจะเป็นครอบครัวชาวบ้านธรรมดา ฐานะไม่ดี แต่พวกเขาดีต่อแม่มาก เพราะครอบครัวนั้นไม่มีลูก ดังนั้นจึงเลี้ยงแม่เหมือนลูกคนหนึ่ง เป็นลั่วนิ่งมองท่านย่าถึง ใน ขณะที่เล่าเรื่องนี้ ใบหน้าแสดงถึงความโล่งอกเล็กน้อย

เธอรู้ว่าท่านย่าถังกลัวอะไร ดังนั้น เธอจึงไม่สามารถให้ท่าน ย่าถังรู้สิ่งที่เกิดขึ้นกับแม่ในตอนนั้นได้ เรื่องราวเหล่านั้นแม่แต่ ตัวเธอเองเมื่อคิดถึงมันก็ยังรับไม่ค่อยได้ ไม่ต้องพูดถึงท่านย่า ถังเลย

เธอกลัวว่าถ้าท่านยังรู้เรื่องเหล่านั้นจะตกใจจนช็อกได้ ดังนั้น ณ เวลานี้เงินลั่วจึงพูดโกหก เป็นลั่วจึงคิดว่าจะต้องบอกถึงหลินด้วยว่า อย่าบอกเรื่องนี้กับคนชราสองคน

เต็มที่ แต่ลูกสาวหายไป พวกเขาก็เจ็บปวดมากพอแล้ว โทษ ตัวเอง ถ้าให้พวกเขารู้ว่าหลังจากที่ลูกสาวหายไปลูกสาวต้อง ลำบากมากขนาดไหน ทนทุกข์ขนาดไหน แล้วพวกเขาจะทุกข์ ทรมานใจแค่ไหน

บางครั้งการโกหกก็เป็นสิ่งที่จําเป็นเช่นกัน

“จริงๆเหรอ” เมื่อได้ยินที่เป็นลั่วจึงพูดแล้ว ความกลัวในแวว ตาของท่านย่างก็จางหายไปอย่างเห็นได้ชัด “เป็นรักจาก สวรรค์ ให้หยุนชิงของฉันได้เจอครอบครัวที่ดีเช่นนี้ ถ้าเป็นเช่นนี้ ฉันก็รู้สึกสบายใจขึ้นบ้าง

“อืม โชคดีมาก โชคดีที่หยุนชิงของพวกเราได้เจอครอบครัวที่ ดีเช่นนี้” ท่านถังพยักหน้าซ้ำๆ น้ำตาคลอ และรู้สึกโล่งใจเป็น อย่างมาก

“เรื่องเกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องปกติ หยุนชิงเสียชีวิตเพราะไม่ สบาย พวกคุณก็อย่าเสียใจมากเลยนะ ในวันนี้ได้รู้ว่าหยุนซึ่งไม่ ได้รับความทุกข์ความลำบากอะไรมากมาย พวกเราก็ควรจะ สบายใจได้แล้ว” ถังหยุนเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะพูดออกไป

“ใช่ วันนี้เจอลูกสาวของหยุนชิงแล้ว เป็นเรื่องที่น่ายินดีมาก พวกเราควรจะดีใจและมีความสุข” ท่านย่าถังมองไปที่เป็นถั่วง ความโศกเศร้าบนใบหน้าก็ลดลง “หยุนซึ่งไม่ได้ลำบากอะไร มากมาย ฉันก็โล่งใจ และวันนี้ได้เจอลูกสาวของหยุนซิงฉันก็ พอใจที่สุดแล้ว”
เงินถั่วถึงแอบถอนหายใจ เธอรู้สึกว่าค่าของการโกหก คุ้ม มาก

“ถึงแม้หยุนชิงของพวกเราจะไม่อยู่แล้ว พวกเราก็ต้องขอบคุณ ครอบครัวที่ใจดีนั้นด้วย ขอบคุณที่พวกเขาช่วยเลี้ยงดูหมุนซึ่ง ของพวกเรา ขอบคุณที่รักและเอ็นดูหยุนชิงของพวกเรา ท่านย่า ถังเป็นคนรู้บุญคุณคน บุญคุณที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้จะต้องได้รับการ ตอบแทน

“พวกเขาเสียชีวิตกันหมดแล้ว” เป็นลั่วนิ่งตกใจ กลัวว่าคน ชราสองคนจะไปตามหา

“น่าเสียดายจริงๆ” ท่านย่าถังแอบถอนหายใจ

“พ่อ ฉิงฉิงกลับมาตระกูลถัง เรื่องนี้ต้องเปิดเผยต่อสาธารณะ มีคนอีกมากมายที่ไม่รู้เรื่องของหยุนชิง เกรงว่าจะมีคนเอาไป นินทา” ถึงหยุนเพิ่งเห็นว่าอารมณ์ของคนชราสองคนเริ่มสงบลง บ้างแล้ว หลังจากนั้นก็เริ่มปรึกษาเรื่องหลัก

“แน่นอนอยู่แล้ว เลือกเวลาจัดงานเลี้ยงให้ฉิงฉิง เปิดเผย สถานะของสาวน้อยคนนี้ต่อสาธารณะ” ท่านถังพยักหน้าซ้ำๆ

“จะต้องเลือกเวลาอีกทำไม คืนนี้เลย” ท่านย่าถังพูดขึ้นทันที “อย่าให้โอกาสตระกูลกู้สร้างข่าวลือได้

“แม่ คืนนี้เกรงว่าจะไม่ทัน” เพิ่งเหมียวเหมียวตะลึง เร่งด่วน เกินไปไหม

“คืนนี้เชิญเฉพาะคนที่สนิทก่อน เปิดเผยเรื่องนี้ให้รู้ แน่นอนพวกคุณสามารถเลือกเวลา เพื่อจัดงานเลี้ยงต้อนรับที่ใหญ่ให้ สาวน้อยคนนี้อีกครั้ง” ความหมายของท่านย่างคือเปิดเผย สถานะของเงินถั่วงก่อน ยิ่งเร็วยิ่งดี

“อืม ที่แม่ของคุณพูดก็มีเหตุผล เอาตามนี้แล้วกัน” ท่านยัง เห็นด้วยกับข้อเสนอของภรรยา

“เช่นนั้นฉันจะรีบไปจัดการทันที เพิ่งเหมียวเหมียวได้ยินท่าน ปูพูด จึงไม่กล้าล่าช้า แม้เวลาจะกระชั้นชิดมาก

“พ่อ แม่ คืนนี้เราจะเชิญใครบ้าง” เพิ่งเหมียวเหมียวให้ความ เคารพคนชราสองคนนี้เป็นอย่างมากมาโดยตลอด ดังนั้น เธอ จึงขอความคิดเห็นของคนชราสองคนก่อน

“คนที่มีความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดกับพ่อของคุณ เช่นตระกูลหล ตระกูลเมิ่งและตระกูลเห่อ และเพื่อนๆ ของหยุนเฉิง” ท่านย่าถึงรู้ ว่าเวลากระชั้นชิดเกินไป ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะเชิญคนมา มากมาย

“ใช่ ควรจะเชิญคนหนุ่มสาวมาด้วย” ท่านย่าถึงเพียงแค่คิดว่า นี้เป็นงานเลี้ยงที่จัดให้เป็นถั่วนิ่ง ดังนั้นควรจะเชิญคนหนุ่มสาวมา

ด้วยถึงจะดี

“เรื่องนี้ไม่ยาก เพื่อนๆ ของถังหลินล้วนเป็นเด็กหนุ่ม และ แต่ละคนยังโดดเด่นด้วย โดยเฉพาะเย่อเงิน…….. เพิ่งเหมียว เหมียวได้ยินที่ท่านย่าถังพูดก็ยิ้มออกมา ขณะที่มองไปที่ เป็นวงในดวงตาเปี่ยมล้นไปด้วยรอยยิ้ม

จริงๆแล้ว เพิ่งเหมียวเหมียวไม่รู้เรื่องระหว่างเย่ซื้อเงินกับเป็นวงเลย เธอเพียงแค่รู้สึกว่าเชื่อเงินดูโดดเด่นกว่า คนอื่นๆ

“ใช่ๆ จึงนิ่งเคยแต่งงานกับลูกชายของตระกูลยใช่หรือไม่ หลังจากนั้นก็หย่ากัน” ท่านย่าถังได้ยินที่เพิ่งเหมียวเหมียวพูด ก็ นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาทันที

“อะไรนะ ไม่ ไม่ใช่หรอก มีเรื่องนี้ด้วยเหรอ จึงฉิง เป็นเรื่อง จริงไหม” เพิ่งเหมียวเหมียวตะลึง แต่งงานแล้วและหย่าแล้ว นี่ มันอะไรกัน

“ใช่” เป็นลั่วนิ่งไม่คิดว่าท่านย่าถังจะพูดเรื่องนี้ขึ้นมาอย่าง กะทันหัน เธอคิดว่าพวกเขาไม่มีใครรู้เรื่องนี้ ดังนั้นจึงไม่ได้พูด ถึง แต่ตอนนี้ในเมื่อท่านย่าถังถามขึ้น เธอจะต้องไม่พูดโกหกอีก