บทที่ 500ความสวยและความสามารถของเธอ ช่างน่า ตกใจ (10)

บทที่ 500 ความสวยและความสามารถของเธอ ช่างน่าตกใจ (10)

“เสื้อผ้าไม่ใช่ของปลอม ต้องเป็นของส่วนในแน่ แต่ไม่ใช่ของ ใหม่ เคยใส่มาก่อนแล้ว

เดิมชุดนี้ก็เป็นจุดโจมตีได้อีกจุดหนึ่ง

กู้หนานได้ยินที่เป็นลั่วจึงพูด ร่างกายก็นิ่งไป มือข้างหนึ่งแอบ กําหมัดแน่น

“เธอพูดมาว่าจะตรวจสอบได้อย่างไร?” ท่านหลี่เป็นคน

ใจร้อน ทนไม่ไหวจึงถามออกมาตามตรง

ถังหมุนเฉิง ในตอนนี้มองเงินถั่วถึง แล้วกะพริบตาอย่าง รวดเร็ว

อย่างไรกัน? หรือว่าเธอยังจะมองออกว่าเสื้อผ้าใครใส่มา

ก่อน?

นี่เป็นไปไม่ค่อยได้ไหม?

เสื้อผ้าชุดนี้ด้านหน้าและด้านซ้ายมีร่องรอยการใช้งานอย่าง เห็นได้ชัด แขนเสื้อเป็นสีขาวเล็กน้อย แสดงว่าทั้งสองแห่งได้รับ แรงมากที่สุด เทียบกับด้านขวาที่เข้มกว่าอย่างเห็นได้ชัด เห็นได้ชัดว่ามือข้างขวาได้รับแรงมากกว่าข้างซ้าย แขนเสื้อข้างซ้ายมี ร่องรอยการใช้งานหนักที่สุด เป็นส่วถึงในตอนนี้อยู่ห่างจากคน สอดแนมไม่น้อย แต่เธอกลับพูดออกมาได้อย่างละเอียด

“นายไปดูหน่อย” ท่านหลตาเป็นประกายขึ้นเล็กน้อยอย่าง ไม่ค่อยจะเชื่อ

คนที่อยู่ข้างเขารีบวิ่งเข้าไปตรวจดูตามที่เป็นลั่วถึงพูดอย่าง ละเอียดแล้วอุทานออกมาอย่างอดไม่ไหว: “เป็นไปตามที่คุณเ นพูดทุกอย่างจริงๆ”

ถังหยุนเฉิงมุมปากกระตุกเล็กน้อย เด็กคนนี้สายตาเฉียบ แหลม หรือว่าได้มาจากที่ปกติมักจะนอนหลับ

“เธอพูดมาว่าพวกนี้จะสรุปได้อย่างไร?” ท่านหลี่ถามอย่าง อดใจไม่ไหวอีกครั้ง

จุดเด่นของเสื้อผ้าพวกนี้ ถ้าคิดอย่างละเอียดรอบคอบ สามารถมองออกได้ แต่พวกนี้สามารถอธิบายอะไรได้กัน?

“จะสรุปอะไรได้? เสื้อผ้าทุกตัวก็เป็นแบบนี้ไม่ใช่เหรอ?” ท่าน ปู่หลิวไม่เห็นด้วยชัดเจน: “หรือว่าเธอสามารถมองออกว่าเสื้อผ้า นี้ใครสวมมาก่อนผ่าร่องรอยพวกนี้ได้จริงๆ? จะหลอกใครล่ะ ถ้า เธอบอกได้จริงๆ ว่าใครสวมเสื้อผ้าชุดนี้มาก่อน โดยอาศัยแค่ ร่องรอยพวกนี้ ชื่อของฉันก็เขียนกลับหัวได้แล้ว”

ความจริงแล้วในตอนนี้ไม่เพียงแต่ท่านปู่หลิว คนอื่นๆ ล้วนไม่ เชื่อว่าเป็นถั่วนิ่งจะอาศัยแค่พวกนี้แล้วสามารถมองออกว่าใคร เคยสวมใส่เสื้อผ้านี้มาก่อน
สายตาของทุกคนมองเป็นถั่วถึง ทุกคนล้วนรอคำตอบจาก เงินลั่ว ง

หนานประหม่า เพราะถ้าตรวจสอบออกมาได้จริงๆ ว่าเสื้อผ้า เป็นของใคร เรื่องนี้ก็ยุ่งยากแล้ว แต่ตอนนี้หนานรู้สึกว่าผู้หญิงตรงหน้าก็แค่หลอกให้สับสน

เท่านั้น ดังนั้นเมื่อเธอมองเงินถั่วง มุมปากก็ยกยิ้มเยาะขึ้นเล็ก

น้อย

เงินถั่วนิ่งเห็นมุมปากที่ยกยิ้มเยาะของกู้หนาน เธอยกมุมปาก ขึ้นเล็กน้อยแล้วเริ่มพูด: “คนนี้สูง175 น้ำหนัก64 ถนัดมือซ้าย เป็นเจ้าหน้าที่ซุ่มยิงที่ฝีมือโดดเด่น อายุราวๆ 27 ปี แต่งงาน แล้ว”

แปดสุดยอดวงศ์ตระกูลมีส่วนเกี่ยวข้องกับหลายเรื่อง เช่นงาน พิเศษบางอย่าง ดังนั้นฝึกพลซุ่มยิงก็ถือว่าปกติ

เงินถั่วนิ่งพูดรายละเอียดอย่างละเอียดมาก เมื่อเธอพูดจบ หลายคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็คิดถึงคนหนึ่งขึ้นมาพร้อมๆ กัน

เดิมเจ้าหน้าที่ซุ่มยิงส่วนในก็ไม่ได้เยอะ แต่ยังถนัดซ้าย โดย เฉพาะอายุ ส่วนสูง น้ำหนักล้วนอธิบายแล้ว คิดไม่ออกว่าคนนั้น เป็นใครก็ค่อนข้างที่จะยากเล็กน้อย

เมื่อเป็นถั่วลิงพูดจบ ทั้งสนามเงียบลงในทันที ไม่มีใครส่ง เสียงชั่วคราว ราวกับเสียงหายใจก็ยังเบาลงเล็กน้อย

ร่างกายของหนานแข็งค้างในทันที ดวงตาทั้งคู่เบิกกว้างอย่างควบคุมไม่ได้ ในความประหลาดใจยังมีความตื่นตระหนก อยู่เล็กน้อย

คนที่เหลือของตระกูลกู้ที่มองเห็นถึงตอนนี้ แต่ละคนมีหน้า ตกตะลึงเล็กน้อยเช่นกัน ในใจยิ่งสั่นตกใจ เด็กคนนี้มีฝีมือ ถ้ามี เธอช่วยถึงหยุนเฉิงโชคดี เป็นไปได้ไหมว่าจะโชคดีได้จริงๆ?

ถึงตอนนั้นพวกเขาตระกูลจะเป็นอย่างไรกัน……

ดูท่าแล้วพวกเขาจะประเมินความสามารถของผู้หญิงคนนี้ ไป ถ้ารู้เร็วกว่านี้ว่าผู้หญิงคนนี้เก่งกาจขนาดนี้ คราวนี้แผนควรจะ พุ่งเป้าไปที่ผู้หญิงคนนี้ เพื่อกำจัดผู้หญิงอย่างเต็มที่ แต่ตอนนี้มัน สายไปแล้ว

ถังหมุนเฉิงตอนนี้ตะลึงจนเบิกตาอ้าปากกว้าง เดิมที่เขาคิดว่า เด็กคนนี้ขี้เกียจสันหลังยาวจะเก่งกาจขนาดนี้?

ถ้าอย่างนั้นก่อนหน้านี้เธอกินๆ นอนๆ คือจงใจแสดง?

“ยัยหนู เธอสามารถมองพวกนี้ออกจากเสื้อผ้าพวกนี้?” ท่าน หลี่ทั้งตะลึงทั้งสงสัย ในตอนนี้เขาไม่มีอคติกับเงินถั่วนิ่งเหมือน ก่อนหน้านี้แล้ว น้ำเสียงจึงอ่อนโยนขึ้น

“ค่ะ” เป็นลั่วนิ่งเพียงตอบรับเบาๆ ไม่ได้อธิบาย

“มามา บอกกับตาเฒ่าหน่อย เธอมองออกผ่านเสื้อผ้าของเขา ได้อย่างไรว่าเขาแต่งงานแล้ว? ไหนจะอายุอีก?” ที่ท่านปู่หลีไม่ เข้าใจที่สุดก็คือสองจุดนี้ วิเคราะห์ส่วนสูง น้ำหนัก ตามขนาด ของเสื้อผ้า วิเคราะห์อาชีพจากร่องรอยที่เสื้อผ้า เขายังพอเข้าใจได้ แต่ผ่านเสื้อผ้าชุดนี้มองออกได้อย่างไรว่าเขาแต่งงานแล้ว

เขาสวมแหวนแต่งงาน ขอบกระเป๋ากางเกงมีร่องรอยของ แหวนแต่งงาน ส่วนอายุต้องดูจากหลายๆ อย่าง คราวนี้เป็นว งอธิบาย แต่ก็ครุมเครือมาก บางอย่างถ้าให้พูดอย่างละเอียด จะเสียเวลามาก

“มีจริงๆ ด้วย แต่ถ้าไม่สังเกตให้ละเอียดก็จะมองไม่เห็น ตอน นี้ฉันมองอย่างไรก็ดูไม่ชัดเจน คุณยังคงมีสายตาเฉียบแหลม มาก?” คนข้างตัวของท่านหลี่คนนั้นตรวจดูตามอีกครั้ง สีหน้าก็ ยิ่งตะลึงมากขึ้นไปอีก

“ฉันเคยได้ยินมาว่ามีการสอบสวนทางจิตวิทยาผ่านสถานที่ เกิดเหตุ เพื่อสรุปอาการทางกายภาพและบุคลิกภาพของผู้ต้อง สงสัย เมื่อก่อนฉันยังไม่ค่อยเชื่อ วันนี้ฉันเชื่อแล้ว” ท่านปู่เพิ่ง ยกนิ้วโป้งให้เป็นวง

“ฮ่าฮ่าฮ่า เก่ง เก่งจริงๆ วันนี้เปิดหูเปิดตาให้ตาเฒ่าอย่างฉัน แล้ว” ท่านปู่หลี่หัวเราะเสียงดัง เมื่อมองไปทางเงินถั่วงอีกครั้ง สายตานั้นเหมือนกับว่าเขาขุดเจอสมบัติ

“ฉันถามหน่อยหยุนเฉิง นายขุดเจอสมบัติชิ้นนี้จากที่ไหนกัน? ท่านหลี่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว เมื่อสักครู่ยังบอกว่าเป็นวง เป็นตัวซวย ตอนนี้กลับกลายเป็นสมบัติแล้ว

ถังหยุนเฉิงในตอนนี้รู้สึกสงบเล็กน้อย ก่อนหน้านี้เขายังไม่เชื่อ เด็กคนนี้ ไม่รู้จริงๆ ว่าเด็กคนนี้เก่งกาจขนาดนี้

“ตาเฒ่า สกุลนายกลับหัวเขียนแล้วจะกลายเป็นอะไร? ตัวอักษรหลิวกลับหัวแล้วจะเป็นอะไร?” ท่านปู่หลไม่ลืมคำพูดที่ท่าน ปู่หลิว งพูดไป

“ใครจะรู้ว่าเธอไม่ได้พูดมั่วไปเรื่อย พวกเราที่นี่มีคนแบบนั้น สักคนไหม?” แม้ท่านปู่หลิวในตอนนี้จะหงุดหงิดเล็กน้อยในตอน นี้ แต่น้ำเสียงของเขาดีขึ้นเล็กน้อย

“ใช่แล้วหยุเฉิง พวกเราที่นี่มีคนแบบนั้นสักคนไหม?” ท่าน หลีเองก็คิดถึงปัญหานี้ขึ้นมา เมื่อสักครู่เขาดีใจเกินไปจนลืมส่วน สำคัญที่สุดไป ถ้าหาคนแบบนั้นออกมาไม่ได้ เด็กคนนั้นจะพูดดี อีกแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์แล้ว

พวกเขาหลายคนเป็นผู้อาวุโสที่เกษียณอายุไปแล้ว สำหรับ ความชัดเจนของตอนนี้ต้องไม่ค่อยเข้าใจอยู่แล้ว

“มี หยวนจนห้าว” ตอนที่เป็นลั่วจึงพูดจบ ถังหยุนเฉิงก็คิด

ออกแล้วว่าเป็นใคร และเพราะแบบนี้เขาถึงยิ่งตะลึงยิ่งกว่าเดิม!!