บทที่ 497 ความสวยและความสามารถของเธอ ช่างน่า ตกใจ (7)
“อ คือ……. คนสอดแนม” คนนั้นตกใจมากจนพูดอีกอักไม่จบ ประโยคอยู่นาน แต่ดวงตาทั้งคู่ของเขามองไปทางเงินถั่วถึง โดย ไม่รู้ตัว อย่างสื่อความหมายชัดเจน
“พวกนายบอกมาว่าก่อนหน้านี้พวกนายเห็นอะไรกัน? หัวหน้ากงหันไปมองทางกลุ่มคนที่เป็นพยาน
“ก่อนหน้านี้ไม่นานพวกเราเห็นคุณยังอยู่กับไอ้สอดแนมคนนี้ที่ หลังเขา พวกเราเห็นไอ้สอดแนมคนนี้ส่งเอกสารให้กับคุณเงิน หนึ่งในนั้นมองถังหยุนเฉิงแล้วลังเลอยู่สักครู่ ก่อนจะตอบออกไป
“พวกนายเองก็เห็นเหมือนกัน?” หัวหน้ากงหันมองคนอื่นๆ อีก
หลายคนทันที
“ใช่ พวกเราเห็น”
พลทหารพากันพยักหน้า ก็พวกเขาเห็นจริงๆ ภายใต้ สถานการณ์แบบนี้ไม่กล้าโกหกอย่างแน่นอน
ฉากเหตุการณ์แบบวันนี้ พวกเขาก็พึ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก
“พวกนายยืนยันว่าพวกนายไม่ได้มองผิด?” หัวหน้ากงถามอีก ครั้งอย่างรอบคอบ
“พวกเรายืนยันว่าไม่ได้มองผิด ตอนนั้นพวกเราคิดว่าคุณยังมี เรื่องส่วนตัวลับหลังคุณชายถัง ไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ตอนนั้นผม ถ่ายรูปไว้รูปหนึ่ง” คนที่เมื่อสักครู่เอ่ยปากพูดคนแรกล้วงเอา โทรศัพท์ของตนออกมา
“ตอนที่ผมถ่ายรูป ตอนนั้น คนอื่นๆ ก็อยู่ในเหตุการณ์และ เห็นพร้อมกันชัดเจน” คนนั้นรีบเอ่ยเสริมอีกหนึ่งประโยค
บอดี้การ์ดที่อยู่ข้างหัวหน้ากงหยิบโทรศัพท์ของคนนั้นมา จาก นั้นก็ยื่นส่งไปตรงหน้าของหัวหน้ากง หัวหน้ากงมองแล้ว: “เอา ให้ผู้อาวุโสทั้งหลายท่านดู
บอดี้การ์ดคนนั้นยื่นโทรศัพท์ไปที่ตรงหน้าผู้อาวุโสทั้งหลาย เมื่อผู้อาวุโสทั้งหลายเห็นรูปนี้สีหน้าก็เริ่มเปลี่ยนไปเล็กน้อย
สถานการณ์แบบนี้ จะเถียงข้างๆ คูๆ
แล้ว!!
อีกก็ไม่มีประโยชน์อีก
รูปนี้สามารถอธิบายได้ทุกอย่าง และตอนที่ถ่ายรูปนี้ก็มีพยาน หลายคนอยู่ในเหตุการณ์
ดวงตาทั้งคู่ของท่านปูหลุมองไปทางเงินถั่วลิง เห็นได้ชัดว่า แววตาเย็นชาเล็กน้อย
เด็กคนนี้จะฆ่าหยุนเฉิง!!
“ผู้อาวุโสทั้งหลายคิดว่าหลักฐานที่น่าเชื่อถือไหม?” หัวหน้า กงไม่ได้รับสรุปผล และมองไปทางผู้อาวุโสทั้งหลายท่าน สอบถามความเห็นของพวกเขา
“ในคนพวกนี้ มีหลายคนที่เป็นคนของถังหมุนเฉิง พวกเขาไม่ ใส่ร้ายถังหยุนเจิงหรอก” เจิ้งหลุนที่ยอมพลาดโอกาสเอ่ยเสริม อีกหนึ่งประโยค
ค่ายฝึกอบรมของแปดตระกูลใหญ่นั้นรวมกัน ผู้ที่รับการฝึก ข้างในทั้งแปดตระกูลก็เป็นคนคัดเลือก จึงมีคนของตระกูลถังอยู่ แล้ว
“เรื่องนี้ หยุนเฉิงไม่รู้เรื่องด้วย เกรงว่าจะเป็นเด็กคนนั้นสร้าง เรื่องบ้าๆ นี่ฐานะของเด็กคนนั้นก็น่าสงสัย เป็นไปได้ว่าจะเป็น พวกศัตรูมาทำร้ายหยุนเฉิง”
แต่ท่านปูหลี่มาแนวนี้ ก็เท่ากับว่าผลักไสเป็นถั่วงออกไปแล้ว “ท่านหลี่ ท่านพูดแบบนี้ก็ไม่ถูก ได้ยินมาว่าเด็กนั่นอยู่ที่บ้าน ถังหยุนเฉินหลายวันแล้ว ยังหยุนเฉิงจะให้คนที่ตัวตนไม่ชัดเจน
พักอยู่ที่บ้านของตนเองเหรอ?” ท่านปู่หลิวชัดเจนมากว่าเป็นคน
ของฝั่งตระกูล แต่ที่ท่านปู่หลิวพูดนั้นก็ถือว่าสมเหตุสมผล ไม่
สามารถโต้แย้งได้
“ถังหยุนเฉิงทำอะไรรอบคอบตั้งแต่ไหนแต่ไรมา เด็กผู้หญิงตัว เล็กๆ คนหนึ่งสามารถเล่นเล่ห์อยู่ใต้จมูกของเขาได้? แล้วเรื่องนี้ เกี่ยวข้องถึงเอกสารลับของพวกเราแปดสุดยอดวงศ์ตระกูล เด็ก ผู้หญิงที่มาจากข้างนอกจะได้ไปง่ายๆ?” ท่านปู่หนูเองก็เอ่ยเสริม อีกหนึ่งประโยคอย่างช้าๆ คำพูดนี้ของเขาสื่อความหมายชัดเจน ไม่ได้พูดแค่ว่าถังหยุนเฉิงสั่งให้เป็นลั่วจึงทำก็เท่านั้น
มุมปากของถังหยุนเฉิงยกขึ้นยิ้มเยาะเล็กน้อย เขาคาดเดาได้ว่าผลจะออกมาเป็นแบบนี้ เด็กขี้เกียจคนนั้นสร้างปัญหาครั้ง ใหญ่จริงๆ ใหญ่จนเขาเองก็หมดหนทางจบเรื่องราว
สีหน้าคนของตระกูลแสดงลำพองใจไม่มากไม่น้อย ตอนที่ หนานมองไปทางเงินถั่วจิง มุมปากก็อดที่จะยกยิ้มขึ้นไม่ได้ ตอน นี้ผู้หญิงคนนี้จบเห่แน่
เงินถั่วนิ่งสบสายตาทกับกู้หนานที่มองมา มุมปากก็ยกขึ้น
เบาๆ
“คุณถัง คุณต้องการจะพูดอะไรไหม?” หัวหน้ากงมอง เป็นลั่วนิ่ง น้ำเสียงเข้มงวดและขู่เข็ญมากขึ้น
“หา? ฉันเหรอ? ฉันคิดว่าฉันไม่มีอะไรจะพูด” เป็นลั่วจึงลาก สายตาขึ้นมองหัวหน้ากง น้ำเสียงนั้นไร้เดียงสาอย่างถึงที่สุด!!
ถังหยุนเฉิงอดไม่ได้ที่จะลอบถอนหายใจ เด็กขี้เกียจคนนี้อะไร
ก็ไม่เข้าใจ อธิบายให้ชัดเจนได้ ถึงจะแปลก
เฮ้อ คราวนี้ตระกูลถังคงถูกเด็กคนนี้ทำลายจริงๆ
ทุกคนได้ยินที่เป็นลั่วจึงตอบ แต่ละคนสีหน้าก็เริ่มเปลี่ยนไป คนของตระกูลแต่ละคนพอใจอย่างเป็นธรรมชาติ ผู้อาวุโส หลายท่านที่กังวลแทนถังหยุนเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะส่ายศีรษะ
ใครๆ ก็รู้ว่าเรื่องนี้ถ้าเป็นลั่วจึงไม่สามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ ของตนเองได้ วันนี้จะไม่ใช่แค่เธอ แต่ถังหมุนเฉิงเองก็หนีไม่พ้น เหมือนกัน
“คุณถึงหมายความว่ายอมรับผิด?” เกินความคาดหมายของหัวหน้างเล็กน้อย แปลกใจที่เธอยอมรับผิดอย่างง่ายดาย
“ยอมรับผิด? ยอมรับผิดอะไร? ขออนุญาตถามหัวหน้าคงจะ ตัดสินความผิดอะไรให้ฉัน?” น้ำเสียงของเงินในตอนนี้ยังได้ เคียงสามากกว่าเดิม
“คุณทําเอกสารลับของพวกเราแปดตระกูลใหญ่รั่วไหล เป็น ความผิดร้ายแรง” หัวหน้ากงแววตาเข้มขึ้น น้ำเสียงขู่เข็ญมาก ขึ้น อยากทำให้เป็นลั่วจิงตกใจ
เงินถั่วนิ่งกลับยิ้มขึ้นมาทันที ทั้งยังออกหัวออกเสียง: “อ๋อ หัวหน้ากงบอกว่าเป็นความผิดทําเอกสารลับรั่วไหล ถ้าอย่างนั้น ก็ไม่เกี่ยวกับฉันแล้ว”
เมื่อเงิน วฉิงพูดจบ ทุกต่างพากันซะงักเห็นได้ชัดว่าไม่เข้าใจ ที่เธอเลย
“คนสอดแนมคนนั้นเมื่อสักครู่ก็ไม่ได้พูดอะไรเลย เขาไม่เคย พูดว่ารู้จักฉัน และไม่ได้บอกว่าฉันเป็นคนเอาเอกสารให้เขา พวก คุณจะปรักปรําความผิดให้ฉันโดยไม่มีหลักฐานไม่ได้ เป็นว งมองคนสอดแนมคนนั้น ก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้งช้าๆ
ได้ยินที่เป็นลั่วถึงพูด สีหน้าคนของตระกูลหลายคนก็เปลี่ยน ไป เดิมกลัวว่าเรื่องจะเลยเถิด ก็เลยไม่รีบให้ คนสอดแนม มา ตัวเธอ
เติมคิดว่าพยานหลายคนนั้นก็เพียงพอแล้ว คิดไม่ถึงว่าเธอจะ จับจุดนี้ได้
“คนพวกนั้นเห็นคุณกับคนสอดแนมคนนี้เจอกันที่หลังเขาแล้ว ยังจะแก้ตัวอีก?” หัวหน้าคงชะงักไป ก่อนนำเสียงจะเข้มงวดมาก
“ต่อให้ฉันเคยเจอเขาที่หลังเขา แต่ก็ไม่สามารถยืนยันได้ว่า เอกสารลับที่อยู่ในมือเขาฉันเป็นคนให้” เป็นลั่วจึงมองเขา ตอบ กลับอย่างไม่รีบร้อน บนหน้าของเธอไม่มีความเกรงกลัวเลย แม้แต่น้อย
“มีคนถ่ายรูปมาแล้ว คุณยังจะแก้ตัวแบบนี้ไม่คิดว่าน่าตลกเห รอ?” หัวหน้ากงมองท่าทางของเธอแล้วก็แอบแปลกใจ เด็กคนนี้ ถือว่ากล้าหาญมาก
“ในรูปที่คนนั้นถ่ายสามารถมองออกว่าที่ฉันให้เขาเป็น เอกสารลับ?” เป็นลั่วจึงตอบย่างไม่รีบร้อน ครั้ง น้ำเสียงนุ่มนวล และฟังดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจ
“ตอนนั้นใส่ไว้ซองเอกสาร……. กู้เจิ้งหลุนเอ่ยเสริมอย่างไม่รู้
“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่สามารถยืนยันได้ว่าคือเอกสารลับในมือเขา ฉันเป็นคนให้ และตัวเขาเองก็ไม่ได้บอกว่าฉันเป็นคนเอาให้เขา หัวหน้างคงไม่ยัดเยียดเรื่อง ให้ฉันหรอกใช่ไหม? แบบนี้ไม่ค่อย มั้ง? วันนี้ผู้อาวุโสทั้งหลายก็กำลังดูอยู่” เป็นลั่วจึงกลับขัดกู่เจิ้ง หลุนขึ้นมา
ละครสนุกๆ กำลังจะเริ่มต่างหาก!!
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ