บทที่ 493 ความสวยและความสามารถของเธอ ช่างน่าตกใจ (3)

ถ้าหากว่าเป็นการจงใจ ต้องเอาข้อมูลออกมาไม่ได้ง่ายๆ แน่ แต่ ถ้าไม่ได้ตั้งใจ เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว เบื้องบนคนนั้นก็ต้องรับผิด ชอบกับความประมาท

แววตาถึงหลินวาววับขึ้นอย่างรวดเร็ว ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของถังหลินก็ได้รับข้อความข้อความหนึ่ง

เมื่ออ่านเนื้อหาของข้อความนั้นแล้ว ถึงหลินก็หรี่ตาลงอย่าง รวดเร็ว

“เรื่องที่คุณไปช่วยพ่อผมสะสางคดี ตระกูลกรู้เรื่องแล้ว” หลัง จากนั้นถึงหลินก็บอกเนื้อหาข้อความที่ได้รับกับเงินถั่วนิ่งทันที

“ข่าวไวมาก ได้ข่าวเร็วขนาดนี้ ก็อธิบายปัญหาได้อย่างเดียว ว่าเป็นฝั่งนี้มีคนของตระกูล” มุมปากของเงินถั่วงยกขึ้นเล็ก น้อย ตระกูลก็ช่างแทรกซึมไปได้ทุกที่จริงๆ

“แล้วตอนนี้ต้องทำอย่างไร?” ถึงหลินเองก็คิดถึงตรงจุดนี้ เขา คิดไม่ถึงว่าจะมีปัญหามากมายขนาดนี้ ตอนนี้ข้อมูลก็ไม่ครบ คน ของตระกูลก็รู้ถึงฐานะของเธอแล้วต้องหาเรื่องก่อกวนแน่นอน เกรงว่าต่อไปจะยุ่งยากมากขึ้น

ตอนนี้ก็เหลือเวลาทั้งหมดไม่กี่วันแล้ว

“ตอนนี้ตระกูลกจับตาดูอยู่ ดังนั้นพวกเราสองวันนี้ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น เงินล้วจึงเคาะนิ้วลงบนโต๊ะเบาๆ คดีนี้เป็นคดีที่ไขยากที่สุดตั้งแต่ที่เธอเคยทำคดีมา

เติมคดีก็ยากอยู่แล้ว ทั้งเวลาที่ผ่านมานานแล้ว ข้อมูลก็ไม่ ครบ พูดตามตรงตอนนี้เธอเองก็ยังหมดหนทาง

ดังคำพูดที่ว่าต่อให้จะเก่งสักแค่ไหนถ้าขาดปัจจัยสำคัญก็ยาก ที่จะทําให้สําเร็จได้

“ไม่ต้องทําอะไรทั้งนั้น?” ถึงหลินเอ่ยเสียงเบา “อีกไม่กี่วันก็ จะครบกำหนดที่บุคคลนั้นกำหนดไว้แล้ว

“เรื่องแบบนี้จะรีบร้อนไม่ได้ ยิ่งรีบยิ่งยุ่ง รีบไปก็แก้ปัญหาไม่ ได้” เป็นลั่วนิ่งเข้าใจความรู้สึกของถังหลิน แต่ตอนนี้รีบไปก็เปล่า ประโยชน์

“ก็ได้ หรือผมจะไม่ไปรับเด็กทั้งคู่แล้วอยู่ช่วยคุณดี” เรื่องมี ลำดับความสําคัญ แม้เขาอยากเจอเด็กทั้งคู่ตอนนี้เลย ก็ไม่อาจ ผลักความยุ่งยากตอนนี้ไปให้เป็นลั่วถึงทั้งหมด

“ไม่ต้อง บอกแล้วไงว่าสองวันนี้จะไม่ทำอะไรทั้งนั้น คุณไปรับ พวกเขาเถอะ ถ้าหากมีเรื่องอะไรจริงๆ ฉันจะให้เยซื้อเงินช่วย ตอนนี้เชื่อเงินสะดวกกว่าคุณมาก” เป็นลั่วถึงนัยน์ตาเป็น ประกายขึ้นมา เธอคิดว่าไม่ง่ายเลยกว่าเธอจะตัดสินใจรับเด็กทั้ง สองกลับมา ถ้าล่าช้าไปอีกสองสามวัน เธอกลัวว่าตนเองจะ เสียใจภายหลัง

“ก็ได้ มีเรื่องอะไรคุณไปหาเชื่อเงินเลย ตอนนี้คุณกับเซียเงินได้ผลกว่าผม” อารมณ์ขุ่นมัวของถังหลับดีขึ้นเล็ก น้อย ดูเหมือนว่าถึงจึงจะไว้วางใจเอ๋อเฉินมาก ทั้งยังมีการ พึ่งพากันด้วย

หรือว่านี่จะเป็นโอกาสที่ดีที่จะกระชับความสัมพันธ์ของทั้งคู่

เงินถั่วจึงมีหรือที่จะไม่เข้าใจความหมายของทั้งหลิน มุมปาก ของเธอยกขึ้นเล็กน้อย โดยไม่ได้พูดอะไร

หลังจากที่เงิน วงวางสายถังหลินแล้ว ก็มีสายโทรเข้าจาก เย่ อเงิน

เงิน วงชะงักไปก่อนจะรับสาย

“สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?” เชื่อเงินงุนงงเล็กน้อยอย่าง อดไม่ได้เมื่อเห็นว่าสายโทรศัพท์ถูกรับอย่างรวดเร็ว

“ไม่ดีเลย จัดการได้ยากมาก” เป็นลั่งฉิงไม่ปิดบังเขา แม้ว่า เรื่องนี้จะเป็นเรื่องของตระกูลถัง เรียกได้ว่าเป็นคดีลับเลยก็ว่าได้ แต่เป็นลั่วจึงรู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องปิดบังเชื่อเงิน

“ให้ผมช่วยไหม?” เชื่อเงินนัยน์ตาแวววาวขึ้นทันที น้ำเสียง แบบนี้ของเธอทำให้เขาปวดใจ ทั้งยังมีความรู้สึกพิเศษบาง อย่าง

“อือ” เติมเงินถั่วนิ่งคิดว่าถ้ามีเรื่องอะไรก็จะให้เขาช่วย ดังนั้น จึงตอบตกลงอย่างดูเป็นธรรมชาติ

แต่อีกฝั่งของโทรศัพท์ เย่ซื้อเงินกลับชะงักไป นี่เธอยอมให้

เขาช่วยเธอ
นี่เธอไม่รีบตัดความสัมพันธ์กับเขาแล้ว

ทําไมเขาถึงรู้สึกราวกับว่าอยู่ๆ เธอก็เปลี่ยนไป ท่าทีที่มีต่อเขา ก็เหมือนจะเปลี่ยนไปมาก

เธอไม่ขับไล่เขาเหมือนเมื่อก่อน ไม่หลบเลี่ยงเขาแล้ว

“ฉันเอ๋อ เธอกลับมาแล้วเหรอ?” เพิ่งเหมียวเหมียวที่กลับมา ตอนนี้พอดี เห็นประตูห้องไม่ได้ล็อก จึงรู้ว่าเป็นถั่วจึงกลับมาแล้ว เพราะว่าถังหยุนเฉิงไม่มีทางที่จะกลับมาเวลานี้แน่นอน

“ใช่ ฉันกลับมาแล้ว” เงินล้วจึงรีบตอบกลับไป

“ฉันเอ๋อ? ” เสียงของเพิ่งเหมียวเหมียวเมื่อกี้ค่อนข้างดัง เขือเฉินก็เลยได้ยิน

“ถังฉินเอ๋อ” เป็นลั่วจึงลดเสียงลงพูดชื่อชื่อหนึ่ง

“ทำไมถึงเป็นสกุลถัง?” เชื่อเงินเข้าใจในทันทีว่าน่าจะเป็น ชื่อชั่วคราวของเธอ เพียงแต่ที่เป็นสกุลดังนั้น เขาไม่พอใจเล็ก

“สกุลถังไม่ดีเหรอ? เป็นคนตระกูลเดียวกับถังหลิน คุณจะได้ ไม่ต้องกังวลว่าฉันจะโดนเขาหลอกอยู่ทุกวัน” เป็นลั่วจึงได้ยินถึง ความไม่พอใจในน้ำเสียงของเขา มุมปากก็ยกขึ้นเล็กน้อย ตอบ กลับไปอย่างทีเล่นทีจริง

เย่อเงิน : “”

คำพูดเธอในตอนนี้หมายความว่าอย่างไร?
นี่เธออธิบายกับเขาว่าเธอไม่มีทางชอบถังหลิน? ให้เขาไม่ต้อง เป็นกังวล?

เขาว่าสะใภ้ของตระกูลเขาก็ช่างคิดจริงๆ

“คุณ ไม่เป็นไรใช่ไหม?” แต่เธอที่เป็นแบบนี้ทำให้เชื่อเงิน สึกเหมือนไม่ใช่ความจริง ทั้งยังรู้สึกกระวนกระวายใจเล็กน้อย

“ฉันมีธุระ กำลังยุ่งอยู่ วางสายก่อน” เป็นลั่วจึงยกมุมปากขึ้น อย่างอดไม่ได้ เพราะเพิ่งเหมียวเหมียวเข้ามาเธอเลยต้องวาง สายก่อน

เยซื้อเฉินมองโทรศัพท์ที่ถูกตัดสายไปอย่างเหม่อลอยอยู่นาน

“ฉันเอ๋อ ผลไม้ที่ฉันพึ่งซื้อมาให้เธอ ลองชิมดูว่าอร่อยไหม เพิ่งเหมียวเหมียวเดินมาถึงหน้าเป็นถั่วนิ่งแล้วเอาผลไม้ในมือวาง ลงตรงหน้าเงินล้วจึง

“ค่ะ” เวิน วฉิงตอบกลับเสียงเบา มองไปทางเธอแล้วยิ้ม

“ตอนแรกฉันยังคิดว่าจะเอาผลไม้ส่งไปให้เธอ ไม่คิดว่าเธอจะ กลับมาแล้ว พอดีเลย ไม่อย่างนั้นฉันส่งผลไม้ไป ไม่แน่อาจมีบาง คนไม่ชอบใจก็ได้ บางคนที่เพิ่งเหมียวเหมียวพูดถึงก็คือถังหมุน เฉิงนั่นเอง

ถังหยุนเฉิงทำอะไรเข้มงวดมาตั้งแต่ไหนแต่ไร สำนักงานของ เขาเพิ่งเหมียวเหมียวใช่ว่าจะเข้าไปตอนไหนก็ได้

“เรื่องของพวกเขาผู้ชาย ก็ให้พวกเขาผู้ชายทุกข์ใจไป เธอไม่ ต้องรีบร้อน อย่าทำให้ตัวเองเหนื่อย” เพิ่งเหมียวเหมียวรู้สึกว่าคดีนั้น พวกเขาผู้ชายหลายคนยังไขคดีไม่ได้ ดังนั้นจะมาลำบาก ผู้หญิงคนเดียวก็ไม่ได้ พูดอีกอย่างคือไม่ได้คาดหวังอะไรว่า เงิน วงจะโชคดีได้

“ค่ะ ฉันไม่รีบ ฉันแค่เหนื่อยๆ เลยกลับมาพัก” ได้ยินที่เพิ่ง เหมียวเหมียวพูด เงินลั่วถึงก็รู้สึกอบอุ่นใจ เธอรู้ว่าเพิ่งเหมียว เหมียวนั้นเป็นห่วงเธอจริงๆ

“อ้อ ถ้าอย่างนั้นเธอทานผลไม้เสร็จแล้วก็พักผ่อนเถอะ ฉันไม่ กวนแล้ว” เพิ่งเหมียวเหมียวได้ยินเธอพูดแบบนี้จึงลุกขึ้นแล้วเดิน ออกไป

ต่อมาเป็นวงจึงอยู่แต่ในห้อง หลับยาวจนถึงเวลามื้อเย็น เมื่อถึงเวลาทานอาหารเย็นเพิ่งเหมียวเหมียวก็มาตะโกนเรียก เธอไปทานข้าวเธอก็ยังไม่ได้ไป

เงินลั่วจึงหลับยาวจนถึงสิบเอ็ดโมงกว่าของวันต่อมา ตอนที่

เธอเดินออกมาจากห้องด้วยสภาพราวกับกำลังตื่น

ในตอนนั้นเองถึงหยุนเฉิงก็กำลังกลับมาพอดี เมื่อเห็นสภาพ ของเธอก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ฉันเอ๋อ เธอตื่นแล้วเหรอ ข้าวเช้าเธอก็ยังไม่ได้ทานต้องหิวแน่ เลย ฉันจะไปทำกับข้าวให้เธอ” ในตอนนั้นเองเพิ่งเหมียวเหมียว ที่กำลังอยู่ในห้องครัวเห็นแค่เงินถั่วงที่ออกมาจากห้อง ไม่เห็น คนที่พึ่งเข้ามาอย่างถึงหยุนเฉิง