บทที่ 477 เขารู้เรื่องลูกทั้งสองคนแล้ว (1)

“ไม่มีเรื่องอะไรหรอกครับ” สองตาของเงินถั่วจึงกระพริบๆอย่าง เร็ว โดยฉลาดของรุ่นพี่แล้ว ต้องพอเดาออกว่าเธอทำไมถึงไม่ สะดวกรับสายในตอนนี้ แต่รุ่นพี่ก็ยังถามต่อไปเรื่อย

“อยู่กับใครหรือเปล่า? ดังนั้นจึงไม่สะดวกเหรอครับ?” ถังไป เรียนถามต่อไปอีกครั้ง ถ้าฟังดีๆ จะสังเกตได้ว่าตอนนี้ ลม หายใจของเขากําลังร้อนรนใจเล็กน้อย

เงินลั่วนิ่งฟัง เสียงของถังไปเขียนออกว่าไม่ค่อยปกติ เธอ หันไปมองเชื่อเงิน จากนั้นตอบกลับไปเบาๆว่า: “ใช่ ฉันอยู่ด้วย กันกับเย่อเฉิน”

เย่อเฉินตะลึง นึกไม่ถึงจริงๆ เธอจะตอบถังไปเซียนตามตรง ว่าเธออยู่กับเขา

เธอหมายความว่าไง? เมื่อเธอยังไม่ยอมรับสายต่อหน้าเขา ตอนนี้ก็กลับบอกถังไปเรียนตรงๆ?

“คุณอยู่กับเชื่อเงิน? ทำไมคุณถึงอยู่กับเยซื้อเฉิน? คุณทำไป ไปอยู่กับเขาอีกแล้ว?” น้ำเสียงของถังไปเซียนสูงขึ้นกะทันหัน น้ำ เสียงเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน กลายเป็นการซักถาม

เงินถั่วงขมวดคิ้ว: “พี่คะ ฉันอยู่ด้วยกันกับเชื่อเงินจะมี ปัญหาอะไรหรือคะ?”

เงินล้วงก็ไม่รู้ว่าทำไม ได้ยินถังไปเขียนซักถามเธอเช่นนี้ในตอนนี้ ในใจรู้สึกไม่สบายใจอย่างกะทันหัน

เธออยู่กับเขือเงินแล้วทำไมเหรอ? ทำไมเธอถึงอยู่กับเยอ เฉินไม่ได้?

เธออยู่กับเขือเงิน เหมือนไม่มีผลกระทบต่อใคร?

เชื่อเงินมองหน้าเธอ ยักคิ้วขึ้นเล็กน้อย ทำไมคำพูดนี้เขาฟัง แล้ว ต่อใจจังเลย

ใช่สิ เมียของเขาอยู่ด้วยกันกับเขาแล้วทำไมเหรอ? ไปขัด

ขวาง ใครเหรอ?

ไอ้ถังไปเรียนเข้ามายุ่งเรื่องมากเกินไปแล้ว

“คุณกับเขาหย่ากันแล้วไม่ใช่เหรอครับ?” ถังไปเซียนแอบ ถอนหายใจลึกๆ ที่หนึ่ง สุดท้ายก็ทนไม่ไหวจนต้องพูดออกมาคำ หนึ่ง

สายตาของเยซือเงินกำลังมองเธอและกระพริบอย่างเร็วหนึ่ง

ครั้ง

เป็นลั่วถึงขมวดคิ้วขึ้น ในใจยิ่งรู้สึกไม่สบายใจอย่างเห็นได้

ชัดเจน

เธอกับเข่ซื้อเงินหย่ากันแล้วก็จริง แต่ว่าใครเป็นคนตั้งกฏว่า หย่ากันแล้วจะเจอกันอีกไม่ได้?

สําหรับคำถามของถังไปเซียนในเวลานี้ เป็นลั่วจึงไม่อยากจะ ตอบ: “รุ่นพี่คะ คุณมีธุระอะไรหรือเปล่าคะ?”
ถังไปเขียนเป็นคนฉลาด ต้องฟังออกว่าเป็นล้วจึงไม่อยากพูด กับเขาต่อ อยากวางสายแล้ว ถังไปเซียนเสแสร้งเก่งมากที่สุด ยิ่ง เป็นคนที่ทนกับความโมโหได้ แต่ว่าตอนนี้กลับใจร้อนอย่างเห็น ได้ชัด เขารู้สึกได้ว่าเงินทั่วถึงกับเขากำลังมีความขัดแย้งกัน เขา รู้สึกเหมือนเป็นวงกำลังจะห่างเหินเขาไป

ห่างเหินเขา จากนั้นยอมรับเยซื้อเฉินเหรอ?

“ฉิงฉิง เขือเดินไม่ได้เป็นคนที่ง่ายๆ อย่างที่คุณคิด เขาเข้า ใกล้คุณมีจุดมุ่งหมายที่ไม่บริสุทธิ์ ดังนั้นคุณอย่าเชื่อใจเขา…….

“พี่คะ ว่าคนอื่นลับหลังมันไม่ถูกนะคะ” เป็นลั่วถึงกระพริบตา อย่างรวดเร็วและขัดขวางคำพูดของถังไปเซียนทันที

ตอนที่เป็นลั่วนิ่งพูดเช่นนี้ น้ำเสียงก็เฉยๆ เหมือนปกติ แต่ว่าใน

ตาของเธอก็มีความโกรธอยู่ด้วย

ปกติเงินมั่วนิ่งก็เป็นคนที่มีอารมณ์ร้อนเหมือนกัน เพียงแต่ว่า ปกติเธอเป็นคนที่ใจเย็นเกินไป ควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ดี ดังนั้น มองดูแล้วเหมือนนิสัยดีเกินไป มองดูแล้วเหมือนจะพูดง่ายมาก เป็นพิเศษ

เชื่อเงินได้ยินถังไปเซียนว่าเขาไม่ดี ก็ได้ยินคำพูดที่เป็นลั่วถึง พูดอย่างชัดเจน ในตอนนี้เขายิ่งเห็นความโกรธ ในตาของเธอได้ อย่างชัดเจน

ปกติแล้วเธอมักจะแสร้งทำเป็นดีเหลือเกิน ดังนั้นเวลาที่เธอ โกรธแบบนี้จะได้เห็นน้อยครั้งมาก
ความโกรธ ในสายตาเธอในตอนนี้ ไม่ใช่ความโกรธแบบที่ เขาทำให้โกรธอย่างอ่อนหวาน แต่เป็นความโกรธที่โกรธจริงๆ

ดังนั้นเธอกำลังโกรธอยู่จริงๆ

เพราะได้ยินถังไปเขียนว่าเขาไม่ดีจึงโกรธจริงๆ อีกทั้งคำพูด นั้นที่เธอพูดเมื่อกี้เห็นได้ชัดว่าเธอต้องการปกป้องเขา

เยซื้อเฉินเพิ่งรู้ว่า ภรรยาตัวเล็กๆของเขาก็มีเขาอยู่ในใจ เหมือนกัน และบางทีตำแหน่งที่เขาอยู่ในใจเธอก็สำคัญไม่เบา ด้วย

ถ้าไม่งั้น เธอไม่มีทางโกรธถังไปเรียนเพื่อปกป้องเขาอย่าง แน่นอน

เย่ซื้อเฉินคิดแล้ว อดใจไม่ไหวจนมุมปากยิ้มกว้างๆ รอยยิ้ม

บนใบหน้าเบ่งบานอยู่ตลอดเวลา ความรู้สึกแบบนี้ดีจังเลย

ตอนนี้เงินล้วงกำลังรับโทรศัพท์อยู่ไม่ได้มองมาทางเชื่อ เฉิน ดังนั้นจึงไม่เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเอเฉิน

“ฉิงฉิง คุณฟังผมอธิบายก่อนนะครับ ผมไม่ได้ว่าเขาไม่ดี ผม แค่อยากเตือนคุณ อย่าไปหลงกล บางครั้งคำพูดของผู้ชายเชื่อ ใจไม่ได้” ถึงไปเขียนได้ยินคำพูดของเงินถั่วนิ่งแล้ว วินาทีนั้นใน ใจรู้สึกตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก

ที่จริง เมื่อกี้ก็เพราะเขารู้ว่าเยซื้อเฉินอยู่ข้างๆเป็นลั่วถึง รู้ว่า เยซื้อเฉินได้ยินคำพูดของเขา ดังนั้นจึงได้แกล้งพูดแบบนั้น เขา คิดว่าเป็นถั่วนิ่งได้ยินเขาพูดแล้ว อาจจะสงสัยในตัวของเยอเฉินซะบ้างก็ยังดี หรืออยู่เงียบๆไม่ตอบ ซึ่งสามารถสะเทือนใจ เยอเงินได้

แต่ว่า เขานึกไม่ถึงเลยว่าเป็นถั่วจึงจะปกป้องเชื่อเงินขนาด

ถังไปเรียนรู้ คำพูดบางอย่างพูดออกไปแล้ว จะเก็บกลับมาไม่ ได้แล้ว ดังนั้น เขาจึงทำได้แค่เปลี่ยนน้ำเสียงอีกแบบ แต่ว่าความ หมายก็คล้ายๆกัน

“ค่ะ ฉันรู้แล้ว ขอบคุณมากนะคะ” ครั้งนี้ เป็นลั่วนิ่งไม่ได้พูด อะไรมาก หลายปีมานี้รุ่นพี่ได้ช่วยเธออะไรหลายอย่างมากมาย เธอซาบซึ้งในบุญคุณของเขามาก เธอเห็นเขาเป็นเหมือนดั่งญาติ คนหนึ่ง

เธอก็รู้ดีว่าคำพูดของผู้ชาย บางครั้งก็เชื่อถือไม่ได้ แต่ว่า…….. แต่ว่าเยซือเฉินเหมือนไม่เคยพูดคำหวานๆอะไรกับเธอเลย เธอยังแปลกใจว่าเยซื้อเฉันคงไม่รู้จักใช้คำพูดหวานๆ จีบผู้ หญิง

เงินล้วจึงนึกถึงจุดนี้แล้ว อดใจไม่ไหวจนเงยหน้าขึ้นมามอง เย่อเฉิน จากนั้นก็เห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเยซื้อเฉินยิ้มกว้าง ขึ้นเรื่อยๆ

เงินถั่วฉิงตะลึงและสองตากระพริบๆ คนๆนี้ทำไมถึงหัวเราะ ขนาดนี้?

นี่เขากำลังคิดเรื่องอะไรที่ดีใจได้ขนาดนี้?
เมื่อกี้เกิดเรื่องอะไรที่เธอไม่รู้หรือเปล่า?

ไม่ใช่ เมื่อกี้เขายังหน้าบึง สีหน้ายังหม่นหมองอยู่เลย ในเวลา ยิ้มแบบนี้กะทันหัน เธอทำไมรู้สึกตกใจจนกลัว? “พี่คะ ถ้าไม่มีเรื่องอื่นแล้ว ฉันวางสายก่อนแล้วนะคะ

เงินถั่วนิ่งตกใจกับรอยยิ้มของคุณชายสามเยู่ในตอนนี้ จากนั้นก็

วางสายของถังไปเซียนทันที

เป็นลั่วจึงรู้สึกว่า ที่คุณชายสามเยยิ้มขนาดนี้ เธออาจจะต้อง ระวังตัวให้มากขึ้น โต้ตอบอย่างระมัดระวังถึงจะดี

มองดูเงินถั่วนิ่งวางสายของถังไปเรียนไปอย่างนั้น เชื่อเงิน ยิ่งหัวเราะและยิ้มได้อย่างมีความสุขมาก

“นี่ดึกๆดื่นๆ อย่างนี้ คุณอย่าหัวเราะแบบนี้ได้ไหม? น่ากลัว จริงๆ” เป็นลั่วนิ่งก็อดใจไม่ได้ ที่ต้องพูดความรู้สึกในใจของ ตนเองออกมา

เธอรู้จักเขามานานขนาดนี้ ครั้งแรกที่เห็นเขาหัวเราะยิ้มได้ ขนาดนี้ ทำให้คนหวาดกลัวมากจริงๆ……!!

หรือว่าเยซื้อเฉินจะถูกคุณไสยมนต์ด่าเข้าแล้วจริงๆ?

ได้ยินคำพูดของเธอ คุณชายสามเย่ตะลึงอยู่สักพัก เห็นที เวลาเธอเผชิญกับเรื่องของความรักจะโต้ตอบได้ช้าจริงๆ

เห็นได้ชัดว่า เธอไม่รู้เลยว่า ที่เขาดีใจและหัวเราะในตอนนี้ ก็ เพราะคำพูดที่เธอพูดกับถังไปเขียนเมื่อสักครู่นี้ พูดได้ว่าเพราะ เธอปกป้องเขาต่อหน้าถังไปเขียน