บทที่ 475 คุณชายสามแย่เอาแต่ใจขนาดนี้จะดีเหรอคะ(3)

“ฉันขับรถไม่เป็น” เป็นถั่วจึงตอบกลับไปโดยทันที สถานการณ์ อย่างนี้ เธอเป็นคนบ้าเหรอถึงจะอยู่กับเขาสองต่อสองในเวลานี้ เธอขับรถเป็นแน่นอน อีกทั้งยังขับได้ดีมากด้วย เธอก็แค่ไม่อยาก ไปส่งเขือเฉิน

“ถ้างั้น ฉันไปส่งคุณชายสามเก็ได้” เป็นหรวนหรวนรีบพูดต่อ หนึ่งคำ เวลานี้ สถานการณ์แบบนี้ ชายหนึ่งหญิงหนึ่งอยู่บนรถ บางสิ่งบางอย่างสามารถเกิดขึ้นได้ง่ายมาก เงินหรวนหรวนหวัง อยากมีอะไรกับคุณชายสามเย่มาก

แต่ว่า คุณชายสามเย่ไม่เคยแม้แต่จะมองเงินหรวนหรวนเลย สองตาจ้องมองเงินถั่วงตลอดเวลา เหมือนกำลังคิดไปคิดมา “คุณขับรถไม่เป็นงั้นเหรอ? ผมจําได้….……

“ไปสิ ฉันไปส่งคุณ” ในตอนนี้เป็นลั่วจึงกลัวที่สุดว่าเขาจะพูด ถึงเรื่องราวในอดีต แค่เขาพูดคำใดคำหนึ่ง ก็สามารถทำให้เรื่อง ทั้งหมดถูกเปิดเผย ดังนั้นเธอจึงจำเป็นต้องยินยอม

เงินหยวนหยวนในตอนนี้โมโหและเกลียดจนคิดฆ่าคนได้เลย แต่คุณปูเวินยิ่งดูยิ่งดีใจ

รถที่เงินสั่งฉิงขับเป็นรถของเยซื้อเงิน หลังจากที่เชื่อเงิน นรถแล้ว ไม่พูดไม่จา สีหน้าเคร่งขรึม
เขาจึงเก้าอี้เบาๆ หันข้างมามองเธอ แต่ไม่พูดอะไรเลย

เงิน วงพอดูออกว่าเขากำลังโกรธ แต่ว่าเขาไม่พูด เธอจึงไม่ พูดอะไร

ดังนั้นระหว่างทางจึงเงียบมาก เป็นวงรู้จักบ้านของเขา แน่นอนอยู่แล้ว ดังนั้นจึงขับรถไปจนถึงหน้าบ้านของเขา

“ถึงแล้ว” เป็นลั่วจึงจอดรถแล้วหันไปมองเขา เห็นเขาก็ยังฟัง อยู่บนเก้าอี้เหมือนเดิม ยังคงมองหน้าเธอด้วยสายตาที่เย็นชา และโกรธ

“ฉันกลับบ้านก่อนนะ” เป็นลั่วนิ่งเห็นเขาไม่พูดไม่จา จึงจะเปิด ประตูลงจากรถ เธอขับรถมาส่งเขาถึงบ้านแล้ว ก็ต้องกลับบ้าน แล้ว

“เราสองคนไม่รู้จักกัน? เหรอ?” เขาไม่ขยับ แต่มีเสียงดังขึ้น กะทันหัน

เงิน วฉิงตะลึงเล็กน้อย ทันใดนั้นก็เข้าใจทันทีว่าเขาหมายถึง อะไร เขายังโกรธเพราะที่เธอพูดก่อนหน้านั้นไม่รู้จักเขา

เงินถั่วนิ่งหันไปมองเขา เห็นสายตาที่หรี่ลงเล็กๆนั้นเต็มไป ด้วยความเย็นชาที่น่ากลัว ในใจรู้สึกสั่นนิดๆ

เธอสังเกตเห็น เขาดูน่ากลัวเป็นพิเศษในเวลานี้ น่ากลัวจนเธอ อยากรีบๆหนีไป

เพียงแต่ว่า ยังไม่ทันให้เธอตั้งสติได้ เชื่อเงินก็ยื่นมือมาดึง ตัวเธอเข้าไปกอดไว้ในอ้อมอก จากนั้นปรับเก้าอี้นอนลง แล้วพลิกตัวไปทับเธอไว้

“เราไม่รู้จักกัน? งั้นเหรอ?” เย่ซื้อเฉินพูดประโยคที่พูดเมื่อสัก ครู่นี้อีกครั้ง ครั้งนี้ เห็นได้ชัดเจนว่ายิ่งน่ากลัวขึ้นมาอีก น่ากลัว จนทำให้คนใจสั่นหวาดกลัวเลยทีเดียว

ฝีปากของเงินถั่วงขยับเขยื้อนเล็กน้อย กำลังจะเอ่ยปากพูด แต่เขากลับก้มหน้าลงมาจูบเธอกะทันหัน

จูบของเขาในเวลานี้ค่อนข้างดุเดือดอย่างบ้าคลั่ง อีกทั้งยัง เต็มไปด้วยการลงโทษเล็กน้อย

ในขณะนั้น เป็นลั่วจึงตั้งตัวไม่ทันเลย

หลังจากจูบนั้นแล้ว เขาเงยหน้าขึ้นมามองเธอ มุมปากขยับ เล็กน้อย ค่อยๆเอ่ยปาก “ไม่รู้จักทำแบบนี้ได้เหรอ?”

พอเขาพูดจบก็ก้มหน้าไปอีกครั้งและกัดที่คอของเธอที่หนึ่ง ไม่ แรงมาก ดังนั้นยิ่งทำให้ลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น หลังจากที่กัดแล้ว เขาก็ ค่อยๆพูดอีกครั้ง: “ไม่รู้จักทำแบบนี้ได้เหรอ?”

จากนั้น มือของเขาก็ลูบขึ้นไปบนเสื้อของเธอ ลูบบนผิวเนื้อ ของเธอ ลูบไล้ไปมาอยู่อย่างนั้น ลมหายใจที่อันตรายกำลัง กระจายอยู่ตรงหน้าของเธอ “ไม่รู้จักทำแบบนี้ได้เหรอ?”

เงินถั่วนิ่งอยากพูดว่า ถึงแม้พวกเขาจะรู้จักกัน แต่ตอนนี้พวก เขาหย่ากันแล้วก็ทำแบบนี้ไม่ได้ แต่ว่าคำพูดนี้มันอัดอั้นอยู่ใน ปาก เธอพูดมันออกมาไม่ได้

ในเวลานี้พอดี มือของเขาขยับไปถึงบางที่ของเธอ จากนั้นใช้แรงบีบเล็กน้อยและพูดอีกครั้งว่า “ไม่รู้จักทำแบบนี้ได้เหรอ?

“เย่ เยซือเฉิน” เว้นถั่วจึงตกใจจนตะลึง ตัวสั่นเล็กน้อย เธอ

อยากผลักเขาออกไป แต่ว่าเขามีแรงมากเกินไป เธอผลักออกไม่ ได้เลยจริงๆ การกระทําของเขือเงินยิ่งดื้อรั้นท่าตามอำเภอใจ ไม่สนใจ

อะไรทั้งนั้น

“ไม่รู้จักทำแบบนี้ได้เหรอ?” ครั้งนี้ น้ำเสียงของเขาดุร้ายขึ้น มาก แต่ก็ยังมีเสียงแหบแปลกๆ

เรื่องพวกนี้ พวกเขาเคยทำหมดแล้วในตอนที่ยังเป็นสามี ภรรยากัน อีกทั้งไม่ได้ทำเพียงแค่หนึ่งครั้ง แต่ว่าเธอกลับบอกว่า ไม่รู้จักเขา

ไม่รู้จัก เขาจูบปากเธอได้เหรอ? ไม่รู้จักเขาสามารถจูบตัวเธอ ได้เหรอ? ไม่รู้จักกันเขากัดเธอได้เหรอ? ไม่รู้จักกันเขาสามารถ แตะต้องตัวเธอได้เหรอ? ไม่รู้จักกัน เขาสามารถนอนกับเธอได้ ครั้งแล้วครั้งเล่าเหรอ?

“คุณ คุณปล่อยฉันก่อน…….” ตัวของเงินล้วจึงแข็งกระด้างไป หมดแล้วในตอนนี้ เธอรู้สึกถึงเย่ซื้อเฉินยิ่งอยู่ยิ่งทำมากเกินไป ยิ่งอยู่ยิ่งบ้าคลั่ง

“ไม่ปล่อย ไม่รู้จักผมไม่ใช่เหรอ? งั้นก็จะทำให้คุณรู้จักกันให้ดี ทำให้คุณไม่สามารถลืมได้ลงทั้งชีวิต……. เชื่อเงินยิ่งใช้แรง ทับตัวเธอแรงๆ การเคลื่อนไหวบนมือของเขายิ่งอยู่ยิ่งทำตาม อาเภอใจ
เขารับรองว่าจะทำให้เธอไม่สามารถลืมได้ทั้งชีวิต รับรองว่าจะ ทำให้เธอไม่สามารถพูดคำว่าไม่รู้จักเขาอีก!!

ตัวของเงินถั่วจึงสั่นเบาๆ ใจก็สั่นไปด้วยเล็กน้อย แต่งานสาม เดือน เธอรู้จักเย่อเงินเป็นอย่างดี สิ่งที่เขาอยากทำไม่มีใคร ห้ามเขาได้

เยซื้อเฉินในขณะนี้อันตรายมาก แล้วก็น่ากลัว อีกทั้งคืนนี้เขา ยังคีมเหล้าอีกด้วย

แต่ว่า โชคดีที่เขาดื่มไปแค่นิดเดียว คุณปู่เพิ่งออกจากโรง พยาบาลดื่มเยอะไม่ได้ ดื่มเป็นเพื่อนเขาไม่ได้ เป็นจือหยันและ เงินจื้อหลงยิ้มไม่ต้องพูดถึง เขาไม่สนใจใครเลย

ที่เขาดื่มไปก็เพราะตั้งใจอยากหาข้ออ้างให้เป็นชั่วนิ่งส่งเขา กลับบ้าน

ดังนั้น ในตอนนี้เป็นถั่วนิ่งไม่ตอบโต้อะไรมากนัก เธอไม่รู้สึก มึนเมาหรือเวียนหัวเลย

ในตอนนี้เธอยังมีสติดีอยู่ จึงยิ่งรู้สึกกลัวมากกว่า

ตอนที่แต่งงานกับเขา เธอยังบอกกับตัวเองว่าเรื่องแบบนั้น เป็นเรื่องปกติของสามีภรรยา แต่ว่าตอนนี้เธอกับเขาหย่ากันแล้ว

เป็นวงรักงานสงวนตัวมาก ในเมื่อหย่ากันแล้ว ทำเรื่องแบบ นั้นอีก เธอรู้สึกรับไม่ได้

“เขือเฉิน คุณปล่อยฉันก่อนได้ไหม?” เป็นลั่วจึงแอบหายใจ ลึกๆ: “เราสองคนหย่ากันแล้ว คุณทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้
“ผมทำกับคุณแบบนี้ไม่ได้? แล้วใคร ทำได้?” เชื่อเงินเลย หน้าและมองเธอ สายตาที่หลงเล็กๆ และเยือกเย็นน่ากลัว เหมือนสามารถทำให้คนตายได้ในทันที

เขาทำกับเธอแบบนี้ไม่ได้? แล้วใครทำได้? ไปยหรือ? เขารู้ คนที่เธอชอบคือไปรุ่ย ดังนั้นไปรยทำกับเธอแบบนี้ ได้?

เงิน วฉิงตกตะลึงสักพัก? ใครทำได้?

“บอกผมมา ผมทำไม่ได้ แล้วใครทำได้?” เย่อเฉินรู้สึก อิจฉาในใจจนจะเป็นบ้าในตอนนี้ ทำไมเขาถึงทำไม่ได้? ไปรย ทําได้

ตอนที่เชื่อเงินถามคำนี้ ร่างกายของเขากำลังทับเธอไว้แรงๆ

“มีแต่สามีของฉันที่ทำได้” เป็นลั่วจึงกระพริบตาเบาๆแล้วตอบ กลับหนึ่งค่า

เธอคิดว่าเรื่องแบบนี้ มีแต่สามีภรรยาถึงจะทำได้ ดังนั้นก็มี เพียงแต่สามีของเธอถึงจะทำแบบนี้กับเธอได้

ได้ยินคําตอบของเธอแล้ว เชื่อเฉินตะลึงเล็กน้อย ความ โมโหในใจหายไปในพริบตาทันที คำตอบนี้ของเธอทำให้เขา สงบสติได้สําเร็จ นี่เธอหมายถึง……..