บทที่ 473 คุณชายสามเย่เอาแต่ใจขนาดนี้จะดีเหรอ คะ(1)

บทที่ 473 คุณชายสามเย่เอาแต่ใจขนาดนี้จะดีเหรอคะ (1)

แต่ว่าเชื่อเงินกลับทำเหมือนไม่ได้ยินคำพูดของเงินหรวนห รวน ไม่ตอบโต้เลยแม้แต่คำเดียว แม้กระทั่งมองยังไม่มองเป็นห รวนหรวนเลยสักนิด สายตาของเขายังคงมองหน้าเป็นถั่วนิ่งอยู่

“พี่เขยครับ คุณมาร่วมงานเลี้ยงครอบครัวของพวกเรา คุณมา ที่นี่เพราะพี่สาวผมเหรอครับ?” เงินจื้อหลงไม่เข้าใจกับกิริยา ท่าทางของคุณชายสามเย่ จึงลองถามดูคำหนึ่ง

พี่สาวที่เป็นจื้อหลงพูดก็คือเงินหรวนหรวน แต่สำหรับคุณชาย สามเยู่แล้ว เงินหรวนหรวนก็เหมือนเป็นเพียงอากาศเท่านั้น แต่

ว่าถูกเขาเป็นเฉยไม่สนใจเลย

ในตอนนี้ เชื่อเงินได้ยินคำพูดของเงินจื้อหลง ในสมองไม่ได้ นึกถึงเงินหรวนหรวนเลย ปฏิกิริยาแรกก็คือนึกถึงเงินถั่วนิ่ง เพ ราะเงินจื้อหลงก็ควรเรียกเงินทั่วถึงว่าพี่สาว

เยซื้อเฉินได้ยินคำว่าพี่เขยในตอนนี้ รู้สึกดีมาก ดังนั้น เขาจึง ไม่โต้ตอบ

คุณชายสามเย่ไม่โต้ตอบอะไรในตอนนี้ สีหน้าและแววตาของ ทุกคนทั้งโต๊ะต่างก็เปลี่ยนไปทันที

ไม่ว่าใครก็รู้อยู่แล้ว พี่สาวที่เป็นจื้อหลงพูดอยู่ในตอนนี้คือเงินหรวนหรวน ดังนั้น ต่างก็คิดว่าคุณชายสามเที่มาตระกูลเงิน ในครั้งนี้ เพราะเป็นหรวนหรวนจริงๆ

แม้แต่พี่เขยก็ยอมรับแล้ว เห็นว่าตั้งใจจะแต่งงานกับเป็นห รวนทรวนจริงๆ

แววตาของคุณปู่เงินกระพริบเบาๆหนึ่งครั้ง สองตามองไปที่ ตัวเป็นลั่วถึงและเยซื้อเฉินไปๆมาๆหลายครั้งและรู้สึกว่าในนี้ เหมือนมีอะไรที่ไม่ปกติ

ทำไมเขารู้สึกว่าเยซื้อเฉันไม่ได้คัดค้านคำว่าพี่เขยของจื้อหลง เป็นเพราะว่าฉงฉิง?

แต่ว่าฉงฉิงกับเชื่อเงิน

เป็นไปได้เหรอ?

เงินหรวนหรวนเห็นตอนแรกคุณชายสามเย่ไม่สนใจเธอรู้สึก เกร็งๆ แต่ตอนนี้เห็นจื้อหลงเรียกพี่เขย แต่คุณชายสามแย่ไม่ค้าน ในใจรู้สึกตื่นเต้นและดีใจเป็นอย่างมาก เห็นเช่นนี้แล้ว สามเย่คิดจะแต่งกับเธอหรือ? คุณชาย

นี่คือเรื่องจริงๆเหรอ?

เธอไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?

ในตอนนี้ เขือเฉินมองดูกุ้งตัวใหญ่ที่อยู่ตรงด้านหน้า พูดขึ้น มากะทันหัน “ผมอยากกินกุ้ง

ตอนที่เชื่อเงินพูดคำนี้ กำลังมองดูกุ้งตัวใหญ่อยู่ แต่คำพูดนี้เขากำลังพูดกับเงินถั่วถึง

เป็นวงเป็นคนฉลาด ต้องฟังเข้าใจอยู่แล้ว ในตอนนี้เธอ อยากจะเหลือบตาใส่เชื่อเงินเหลือเกิน เขาอยากกินกุ้งก็กินกุ้ง กุ้งที่อยู่ตรงหน้าแล้วไง? แต่เขายื่น

มือออกไปก็หยิบได้แล้ว เรียกร้องทำไม? เรียกร้องแล้วกุ้งจะบิน

เข้าปากเลยรึไง?

แต่ว่า คุณชายสามเย่ในตอนนี้แค่มองดูเฉยๆ ไม่ขยับมือเลย

“ฉันช่วยบอกให้นะคะ” เงินหรวนหรวนนึกว่า เชื่อเงินพูดกับ เธอ เงินหรวนหรวนถนัดเรื่องพวกนี้มากอยู่แล้ว คุณชายสามเ พูดแบบนี้ในเวลานี้ ความหมายมันชัดเจนมาก ว่าอยากให้เธอ ช่วยบอกให้

คำร้องขอของคุณชายสามแย่แบบนี้ เธออยากทำจนตัวสั่นอยู่ แล้ว

เงินหรวนหรวนพูดแล้ว รีบหยิบกุ้งสองตัวมาวางบนถ้วยของ ตน เริ่มปอกอย่างละเอียดอ่อน เห็นได้ชัดเจนว่าเธอต้องบอกให้ เย่อเงิน

เงิน วฉิงตกใจเล็กน้อย แต่งานกับเชื่อเงินสามเดือน เธอรู้ ว่าเชื่อเงินเป็นคนที่รักความสะอาดมาก

ของที่คนอื่นแตะต้องแล้ว เชื่อเงินไม่ยอมแตะมันอย่าง แน่นอน

แต่ว่าเธอเป็นคนพิเศษ เธอกำลังคิดอยู่ว่าตอนที่เชื่อเงินจูบเธอ แม้แต่น้ำลายของเธอเขาก็กันมาแล้ว ดังนั้นถ้ากุ้งเธอบอก ให้ยังไม่ยอมกิน ก็รักสะอาดเกินไปแล้ว

เป็นลั่วจึงคิดว่า ในเมื่อเชื่อเงินรักสะอาดขนาดนี้แล้ว ทั้งที่ เงินหรวนหรวนปอกให้ เขาไม่มีทางแตะแน่ๆ ไม่แน่ บางทีอาจจะ มีข้อยกเว้น เพราะเป็นหรวนหรวมก็ถือว่าเป็นผู้หญิงที่สวยเหมือน กัน

เป็นวงกำลังคิดและรู้สึกมีสายตาจ้องมองบนตัวเธอ เธอ อยากจะเพิกเฉยแต่ไม่อาจเพิกเฉยได้เลย

เงินลั่วจึงได้แต่เงยหน้าขึ้นและหันไปมอง จากนั้นจ้องตาของ เย่ อเงินพอดี

เชื่อเงินหรี่ตาลงเล็กน้อยและกำลังมองเธออยู่ สายตานั้น

ดุร้ายและเห็นได้ชัดว่า ถ้าเธอกล้าปล่อยให้กุ้งที่เป็นพรวนหรวน

ปอกมาใส่ในถ้วยของเขาล่ะก็ เขาต้องฉีกเธอจนเละแน่

เงิน วฉิงตกใจนิดๆ เขาไม่อยากได้กุ้งที่เป็นหรวนหรวนบอก

ให้ เขาบอกเงินหรวนหรวนได้นี่ เขาโมโหใส่เงินหรวนหรวนได้ เกี่ยวอะไรกับเธอล่ะ?

เรื่องอะไรมาโมโหใส่เธอ? เธอเสียเปรียบไปมั้ย?

เงิน วงคิดก็คิดแบบนั้น แต่ว่าภายใต้สายตาแบบนั้นของ คุณชายสามเย่ สุดท้ายก็ต้องยอม เธอรีบๆหยิบกุ้งมาหนึ่งตัว หัก หัวกุ้งและทางออก จากนั้นปอกเปลือกออก เพียงแค่วินาทีเดียวก็เสร็จเรียบร้อย แล้วเงินถั่วจึงหยิบกุ้งไปใส่ในถ้วยของเชื่อเงิน ในทันที

สายตาของเอเงินอ่อนโยนลงทันที ก้มหน้าและคีบกุ้งที่ เงินถั่วจึงบอกให้เมื่อใส่เข้าไปในปาก จากนั้นยิ้มด้วยความ พอใจ

ไม่เลว กุ้งที่เมียบอกให้อร่อยจริงๆ ว่าไปแล้ว พวกเขาแต่งงาน กันสามเดือน เขายังไม่เคยมีความสุขกับการมีคนดูแลเช่นนี้ ความรู้สึกแบบนี้ดีจังเลย!!

สองตาก็ยังกำลังมองไปที่เป็นลั่วถึง

เงินถั่วงรู้สึกหงุดหงิดมากในตอนนี้ กินไป กินเข้าไป ไม่กิน ให้ตายไปเลยล่ะ?

เงินหรวนหรวนในตอนนี้ทั้งโกรธทั้งเกลียด จนอยากกลืนกิน เป็นลั่วนิ่งให้ได้เลย ทั้งทั้งที่เธอจะปอกกุ้งให้คุณชายสามแยก่อน กลับถูกเงินลั่วจิงอีเลวนั่นชิงไปเสียก่อน อีกทั้งคุณชายสามเยยัง กินกุ้งที่เป็นลั่วจิงปอกให้ด้วย?

“พวกเธอรู้จักกันหรือ?” สายตาของคุณเป็นจ้องดูบนตัวของ เขือเฉินและเป็นลั่วจึงไปๆมาๆอีกรอบ จากนั้นถามขึ้นมา กะทันหัน

ที่จริงคุณปู่เงินจงใจถามเช่นนี้ เพราะก่อนหน้านั้นตระกูลเย่ได้ ร่วมลงทุนกับตระกูลเงินแล้ว เป็นลั่วฉิงกับเย่ซือเงินรู้จักกันก็ ถือว่าเป็นเรื่องปกติ
แต่ว่าคุณเป็นถามเช่นนี้ในตอนนี้ เห็นได้ชัดว่ามีจุดประสงค์

ถึงแม้เขาจะรู้สึกว่าระหว่างฉิงฉิงและเยซือเงินไม่น่าจะมีความ สัมพันธ์กัน แต่ปฏิกิริยาของทั้งสองคนทำให้คนมองดูแล้ว……..

“รู้จัก”

“ไม่รู้จัก”

คุณชายสามเย่และเป็นถั่วงตอบคำถามที่แตกต่างกันพร้อมๆ

กัน

แน่นอน คนที่พูดว่ารู้จักคือคุณชายสามเย่ คนที่พูดว่าไม่รู้จัก ต้องเป็นเงินลั่ว ง

ตอนที่เชื่อเงินได้ยินคำว่าไม่รู้จักของเงินถั่วถึง สองตาหรี่ลง อย่างรวดเร็ว เขารู้ว่าเธอไม่อยากให้คุณรู้เรื่องความสัมพันธ์ ของพวกเขา แต่ว่าตอนนี้เธอกลับบอกว่าไม่รู้จักเขา

ไม่รู้จักเขา!!

ดี ดีมาก เธอนี่เก่งจริงๆ

“ตกลงพวกเธอรู้จักหรือไม่รู้จักกันแน่?” แววตาของคุณเป็น เต็มไปด้วยความสับสน คนหนึ่งบอกว่ารู้จัก อีกคนกลับบอกว่า ไม่รู้จัก ตกลงมันยังไงกันแน่?

อีกทั้งคนที่บอกว่ารู้จักคือเชื่อเงิน

ถ้านึงถึงเป็นคนพูดว่ารู้จัก เชื่อเงินเป็นคนพูดว่าไม่รู้จัก เรื่องนี้ยังถือว่าปกติ แต่ว่าตอนนี้กลับตรงกันข้าม

และเห็นได้ชัดว่า จึงจึงบอกว่าไม่รู้จัก เชื่อเงินดูเหมือนจะ โกรธ ดังนั้นคุณปู่เงินยิ่งรู้สึกแปลกใจ คนอื่นๆ อีกหลายคนมองไปที่เชื่อเงินและเป็นถั่วง ต่างก็

อยากรู้ว่าตกลงมันยังไงกันแน่?

ครั้งนี้ เชื่อเงินไม่ตอบคำถาม แค่มองเงินถั่วนิ่ง เขาจะดูซิว่า เธอจะตอบยังไง

แต่งานกันสามเดือน เขาและเธอเป็นสามีภรรยากันอย่างถูก ต้อง พวกเขาทานข้าวบนโต๊ะเดียวกัน นอนอยู่บนเตียงเดียวกัน นอนกอดจูบเธออยู่ทุกคืน ผู้หญิงคนนี้บอกว่าไม่รู้จักเขาในตอน

เขาจะคอยดูว่าเธอจะพูดอธิบายยังไง?