บทที่ 450 ความจริงในห้าปีก่อนกระจ่างเสียที (5)

เธอรู้จักเบอร์นี้ดี มันเป็นเบอร์ของไปย

ทำไมไปยถึงได้โทรหาคุณ

เมื่อวานไปรยบอกว่าจะไม่โจมตีตระกูลเงินและไม่ทำร้ายคุณ

เธอเชื่อในคำพูดของไปย

เพียแต่เธอคิดไม่ถึงว่าไปรุ่ยจะโทรหาคุณ

เงินถั่วงระแวงว่าไปรุ่ยจะบอกเรื่องที่เขากวาดซื้อหุ้นส่วนใน บริษัทเป็นชื่อกรุ๊ป ถึงแม้ฐานะของบริษัทเป็นชื่อกรุ๊ปจะแย่อยู่ แล้ว

แต่ทว่าหากให้คุณเป็นเรื่องเป็นหยันขายหุ้นของตนให้แก่ ไปรย คุณปู่เงินคงต้องตรอมใจตายเป็นแน่

“ฉิงฉิง เป็นสายของใคร? “คุณเป็นเห็นเงินถั่วงจ้องมองมือ ถืออยู่อย่างนั้น จึงอดถามขึ้นมาหนึ่งประโยคไม่ได้

เงินลั่วจึงได้สติ ครุ่นคิดดูแล้ว จึงยื่นมือถือให้คุณปู่เงิน เธอรู้ ว่าในเมื่อคุณปู่เงินถาม คงจะปิดไม่อยู่แล้ว

ถึงแม้เธอจะมีความระแวง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เธอคิดว่าเวลา ผ่านมาตั้งนานไปยก็ไม่ได้บอกเรื่องหุ้นส่วน ให้คุณทราบ และเมื่อวานไปยยังรับปากเธอว่าจะไม่โจมตีบริษัทเป็นชื่อกปอีก ไม่ทำร้ายคุณเป็น ฉะนั้นตอนนี้ไปยไม่น่าจะบอกเรื่อง หุ้นส่วนให้คุณทราบหรอก

แต่ทว่าสายตาของเธอก็ได้จับจ้องดูหมายเลขโทรศัพท์บนมือ

คุณปู่เงินเห็นตัวเลขที่เรียงกันเป็นแถว และดูสลับการตอบสน องของเวิน วฉิง ดวงตาก็กะพริบก่อนที่จะรีบรับสายโดยเร็ว

“ฮัลโหล ใครครับ? “น้ำเสียงของคุณปู่เงินนั้นสุภาพ

“สวัสดีครับท่าน ผมคือไปย ” น้ำเสียงของไปรุ่ยสุภาพกว่า คุณปู่เสียอีก เพราะกล่าวคําเรียกขานเป็น ท่าน

“มีเรื่องอะไรเหรอ? “ขณะที่คุณเป็นเอ่ยค่านี้ออกมาก็มองไป ยังเป็นถั่วนิ่งแวบหนึ่ง เขารู้ดีว่าเวลานี้ไปรุ่ยโทรมาหาเขา และ ยังพูดจาสุภาพเช่นนี้ ต้องเป็นเพราะฉิงฉิงแน่ๆ

“นับจากวันนี้เป็นต้นไป ผมจะไม่จู่โจมบริษัทเป็นชื่อกรุ๊ปอีก ครับ ผมจะคืนบริษัทเงินซื้อกรุ๊ปให้ครับ ท่านส่งคนมาคุยกับผม ได้ไหมครับ? “น้ำเสียงของไปรยยังคงสุภาพ เขารู้ว่าตอนนี้คุณ นอนอยู่ที่โรงพยาบาล ไม่สามารถมาคุยกับเขาได้ด้วยตัวเอง

“ผมอยากคุยกับคนในบ้านตระกูลเงินและสามารถเป็น ตัวแทนของบริษัทเงินซื้อกรุ๊ป แต่เป็นหยันไม่ได้นะครับ คนทาง เป็นหยันก็ไม่ได้ครับ ไปรุ่ยรีบพูดเสริมอีกหนึ่งประโยค เขาแค่ ไม่ได้เอ่ยนามของเงินถั่วนิ่งให้มาคุยด้วยเท่านั้น

ไปขี่รุ่ยรู้จักเป็นลั่วนิ่งดี เขารู้ว่าหากเขานัดเจอเป็นวงโดยตรง เป็นลั่วจึงจะไม่ยอมตกลงเด็ดขาด เขาเข้าใจจุดนี้จาก ท่าทีของเธอเมื่อวาน

ฉะนั้น เขาจึงคิดว่าคุยผ่านคุณปู่เป็นจะดีกว่า

ไป๋ รุ่ยรู้ว่าที่เป็นลั่วจึงมาพบหน้าเขาก็เพราะคุณเป็น เพ ราะเงิน วถึงให้ความสำคัญกับคุณปู่เป็นเป็นอย่างมาก

ฉะนั้นไปรุ่ยจึงคิดวิธีนี้ขึ้นมา เขาทำทุกอย่างเพื่อเป็นถั่วง เพื่อเป็นลั่วจึงแล้วเขาไม่โจมตีตระกูลเงินแล้วก็ได้ ยิ่งไปกว่านั้น เขายังสามารถช่วยฟื้นฟูบริษัทเป็นชื่อกรุ๊ปได้อีกด้วย

คุณปู่เงินรู้สึกคาดไม่ถึง แต่ก็รู้สึกปลื้มใจ คุณปู่เจตนารมณ์ ที่แท้จริงของไปรุ่ยดี รู้ว่าไปรุ่ยทำแบบนี้ก็เพื่อฉิงฉิง

ซึ่งสิ่งนี้ก็เพียงพอสำหรับยืนยันว่าไปรุ่ยรักจึงนิ่งมากจริงๆ

เมื่อเป็นเช่นนี้ เขาก็วางใจแล้ว ในเมื่อเข้าใจเจตนารมณ์ของ โป๊ยี่รุ่ย คุณปู่เงินจึงยินดีให้ความร่วมเต็มที่

“ได้ ผมให้ฉิงฉิงไปคุยกับคุณนะ”คุณเป็นพูดได้อย่างชัดเจน

เงินถั่วนิ่งรู้ว่าเป็นสายจากไปรุ่ย เธอจึงตั้งใจฟังมาโดยตลอด ได้ยินคุณปู่บอกว่าให้เธอไปคุย เธอก็หยุดชะงักอย่างเห็นได้ชัด

เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงให้เธอไปคุย?

ทำไมถึงให้เธอไปหาไปรุ่ย?

“ครับ ผมส่งที่อยู่ไปยังท่านนะครับ ท่านให้เธอมาพบผมได้ เลยครับ เห็นได้ชัดว่าฝั่งไปยรุ่ยนั้นเบาใจลง ใบหน้าที่มีความสุขเพิ่มขึ้นมาบางส่วน ซึ่งได้เผยความสุขออกมาทางเสียงอย่าง ควบคุมไม่อยู่

“ได้”คุณปูเงินรับปากอย่างรวดเร็ว

เงินลั่ว งฟังออกมาไปยไม่ได้พูดถึงเรื่องหุ้นส่วน เธอจึง แอบโล่งอกไปมาก

“ฉิงฉิง เมื่อกี้ไปยรุ่ย โทรหาปู่ เขาบอกว่าเขาจะไม่โจมตีบริษัท เงินชื่อกรุ๊ปอีก ยังบอกว่าจะคืนทุกอย่างของบริษัทเป็นชื่อกรุ๊ปให้ ด้วยหนูไปคุยกับเขาดูนะ”คุณเป็นวางสายจึงมองหน้าเป็นถั่วนิ่ง ถึงแม้คุณเป็นจะรู้ความคิดของไทย แต่เขาก็ไม่ได้พูดออกมา ยิ่งไปกว่านั้นยังพูดราวกับเป็นเรื่องส่วนรวมของบริษัทอีกด้วย

“คุณปู่ค่ะ หนูไม่รู้เรื่องด้านธุรกิจเลยนะคะ ถึงแม้น้ำเสียงของ คุณปู่จะพูดถึงแต่เรื่องงาน แต่ทว่าเป็นถั่วจึงยังคงอยากจะปฏิเสธ อยู่

เธอไม่อยากพบหน้าไปยอีก เรื่องราวหกปีก่อนได้จบลงแล้ว จบก็คือจบ เธอไม่อยากจะเกี่ยวพันอะไรทั้งนั้น

หากไปรยอยากจะคืนทุกอย่างของบริษัทเป็นชื่อกรุ๊ปให้แล้ว ล่ะก็ ไม่จําเป็นต้องเป็นเธอเท่านั้นที่ต้องไป

“ไม่เป็นไร ทางไปยคงจะเตรียมทุกอย่างไว้แล้ว หนูไปเซ็น เอกสารก็พอ หนูก็รู้ว่าได้ทำพนัยกรรมยกบริษัทเป็นชื่อกรุ๊ปให้ หนูแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้หนูเป็นประธานบริษัทเป็นชื่อกรุ๊ป ฉะนั้นมีเพียงหนูที่มีคุณสมบัติไปคุยเรื่องนี้ได้ความหมายของ คุณปู่เป็นก็คือไม่มีใครไปเป็นตัวแทนของเงินถั่วจึงได้
เงินถั่วนิ่งเม้มปากไม่ได้พูดอะไรไม่ได้ปฏิเสธ แต่ก็ไม่ได้ รับปาก

พูดจากใจจริง เธอไม่อยากได้บริษัทเงินชื่อกรุ๊ปเลย และไม่ อยากเอาของตระกูลเป็นอะไรเลย

“ฉิงฉิง หนูก็รู้ ทุ่มเทหยาดเหงื่อให้กับบริษัทเป็นชื่อกรุ๊ปมาทั้ง ชีวิต ไม่อยากให้บริษัทเป็นชื่อกรุ๊ปต้องนั่งอยู่ในมือของคุณ เงินเห็นเงินถั่วนิงกำลังลังเลอยู่ เขาจึงถอนหายใจแล้วพูดด้วย หน้าเคร่งขรึมเป็นอย่างมาก

บัดนี้คุณปู่เงินพูดเช่นนี้ก็เพื่อให้เป็นถั่วลิงตอบตกลง แต่ก็เป็น ความในใจของเขาด้วย หากบริษัทเป็นชื่อกรุ๊ปต้องพังพินาศใน มือเขาเขาคงทำใจยอมรับไม่ได้เป็นแน่

“ได้ค่ะ หนูจะไป” เป็นลั่วจึงเห็นสีหน้าของคุณเป็นในขณะนี้ ในที่สุดก็ทำใจปฏิเสธไม่ลง ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังรู้ว่าร่างกายของ คุณปู่ไม่ค่อยแข็งแรง เธอกลับอาการป่วยของคุณจะกำเริบอีก

เธอปิดบังสําหรับเรื่องหุ้นส่วนมาโดยตลอด แต่ถึงอย่างไร เงินถั่วนิ่งก็รู้ดีว่ามันเป็นภัยพิบัติที่ซ่อนเร้นไว้อย่างใหญ่หลวง เธอเกรงกลัวว่าคุณจะรับไม่ไหว

มันไม่เพียงแต่เกี่ยวพันกับเรื่องของบริษัทเท่านั้น สิ่งที่สำคัญ คือการกระทำของเงินหยันนั้นเกินไป คุณต้องยิ่งโกรธมากขึ้น เป็นแน่

เมื่อกี้ไป๋ รุ่ย โทรหาคุณปู่ ซึ่งบอกว่าจะคืนทุกอย่างของบริ ษัทเป็นชื่อกรุ๊ปให้ ถ้าเป็นเช่นนี้ก็สามารถจัดการปัญหาหุ้นส่วนได้แล้ว ซึ่งภัยพิบัติที่ซ่อนเร้นเอาไว้ก็จะมลายหายไปด้วย

“ดี ดี อันนี้คือที่อยู่ เมื่อกี้ไปยส่งมา” ในที่สุดก็เห็นเป็นตัวจึง ตอบตกลงเสียที เห็นได้ชัดว่าคุณปูเบา ใจลง รีบเอาที่อยู่ที่ไปย เพิ่งส่งมาให้เป็นลิ่วฉิงตู

เงินถั่วนิ่งแวบหนึ่งก็พบว่าไม่ใช่ที่อยู่บริษัทของไปย ซึ่งดู จากที่อยู่แล้วน่าจะเป็นบ้านส่วนตัวของไปมากกว่า

นึกถึงว่าต้องไปบ้านของไปขี่ย คิ้วของเงินถั่วลิงก็ยกขึ้นเล็ก น้อย แต่ทว่าเธอก็ไม่ได้พูดอะไรกับคุณปู่อีก