บทที่ 419 คุณชายสามเยอะสติคลั่งแล้ว (2)

“วันนี้คุณเป็นอะไรกัน? รู้สึกใจไม่อยู่กับร่องกับรอยเสียเลย บัด นี้หลี่ยุ่นรู้อยู่แก่ใจแต่กลับถามออกมาเช่นนั้น หากตอนแรกนั้น แค่ความสงสัยแล้วล่ะก็ ถ้าเช่นนั้นตอนนี้ก็คือแน่ใจเต็มร้อยแล้ว

เพราะเมื่อสักครู่ผู้หญิงคนนั้นเดินผ่านเชื่อเงิน เธอก็เห็นเยอ เฉินตอบสนองด้วยสัญชาตญาณจะไปจับตัวเอง แต่สุดท้ายก็แค่ อดกลั้นความรู้สึกไว้

สิ่งที่เชื่อเงินอยากทำ แต่กลับควบคุมตนเอาไว้ เธอเพิ่งจะ เคยเห็นครั้งแรก

ฉะนั้น บัดนี้หลี่ยุ่นรับรู้ได้ว่าผู้หญิงคนนั้นสำคัญต่อเยซื้อเฉ

นมากเพียงใด

แต่ทว่าผู้หญิงคนนั้นไม่ได้มองเชื่อเงินเลย มั่วได้คล้อยตาม สามีของเธอเท่านั้น

แน่นอน ครั้งนี้เยซือเฉินยิ่งไม่สนใจหลี่ปุ่น

หลี่ยุ่นไม่ได้ประหลาดใจ มุมปากกลับยกยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย พูดอย่างจงใจว่า “ผู้ชายเมื่อกี้คือถังไปเขียนใช่ไหม? ภรรยาของ เขาสวยมาก ดูออกว่าภรรยาของเขานักอ่อนโยน เป็นกุลสตรี ซึ่ง แววตาของภรรยามองเขานั้นอ่อนละมุนเป็นพิเศษ น่าจะเกิดจาก เพราะรักเขามากมั้ง”

หยุ่นจงใจพูดให้เขือเงินฟัง
ร่างกายเขือเงินแข็งทื่อ ดวงตาทั้งคู่ยิ่งหแน่นกว่าเดิม จาก นั้นก็รีบละสายตามามองหลี่ยนแวบหนึ่ง พลางกล่าวหัวเราะเย้ย หยันว่า”ประธานหลี่ ต้องการให้ผมหาคนมาคุยกับคุณโดย เฉพาะไหม? ”

ความหมายของเอเฉินนั้นชัดแจ๋วเต็มประดาแล้ว คือ ให้เธอ ไสหัวไปนั่นเอง เขาไม่อยากฟังคำพูดของเธออีก

หยุ่นคาดการณ์ได้ว่าเยซื้อเฉินนั้นจะโกรธ แต่เธอคิดไม่ถึงว่า เอเฉินจะมาเหวี่ยงอารมณ์ใส่เธอเช่นนี้

เดิมที่เธอคิดว่าเยซื้อเฉินได้ยินคำพูดของตนแล้ว จะยิ่งโกรธ เคืองผู้หญิงคนนั้น จากนั้นก็สังเกตเห็นความเอาใจใส่และการอยู่ เคียงข้างของเธอได้อย่างลงตัว ซึ่งไม่แน่ว่าจะมองเธอมากขึ้น จน ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเธอนั้นพัฒนามากขึ้นอีกก้าว

บัดนี้ คำพูดของเยซื้อเฉินทำให้เธอรับไม่ได้และโมโหเล็กน้อย

แต่ทว่าเมื่อเห็นแววตาอันเย็นชาของเอเงิน ตัวเธอก็หด ถอย จากนั้นก็รีบยิ้มพลางพูดว่า “ขอโทษด้วยค่ะ รบกวนประธาน เยู่แล้ว

ฉันเห็นเพื่อนพอดีเลย ไปทักทายก่อนนะ” หลียนหาข้ออ้างรีบเผ่นออกไป

ตอนที่หลียนเดินห่างออกไป ดวงตาที่งุดหน้าลงมีความโหด ร้ายเล็กน้อย จากนั้นก็รีบเงยหน้าขึ้นไปมองเงินถั่วนิ่ง มุมปาก เผยรอยยิ้มเย็นรางๆ
แค่ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วเท่านั้นเอง เลอโฉมแล้วจะทำไมล่ะ?

พิเศษต่อเอเฉินแล้วจะทำไม? หรือเยซื้อเฉินจะไปแย่งชิง ภรรยาของผู้อื่นได้ล่ะ?

สุดท้ายเขือเฉินต้องตกเป็นของเธออยู่แล้ว ไม่ คืนนี้เธอต้อง ได้เขาอย่างสมบูรณ์แบบ

เย่ซื้อเฉินนั้นเพรียบพร้อมมากความสามารถ จนเธอสามารถ ทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ตัวเขา

หลี่ยมเดินออกไป เยซือเงินก็มองเงินถั่วงอีกครั้ง เห็นได้ชัด ว่าแววตาได้ผ่อนเบาลงไปบ้างแล้ว ซึ่งไม่ได้มีแววตาเย็นชาที่ ชัดเจน ไม่ได้มีความเผด็จการ แต่คล้ายกับมีไออุ่นขึ้นมาเล็กน้อย

เขามองผู้หญิงของเขา มันไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้น แต่ก็ไม่

จำเป็นต้องให้คนประเภทยุ่งเรื่องชาวบ้านมามองด้วย

ถังไปเรียนพาเป็นวงกล่าวทักทายจบก็หามุมหนึ่ง ซึ่งเขา ช่วยเธอลากเก้าอี้ออกมาให้เธอนั่งอย่างเอาใจใส่

จากนั้นถังไปเชียนก็นั่งลงข้างๆเธอ

ดวงตาของเยซือเฉินหรี่ขึ้นมาอีกครั้ง แก้วเหล้าที่เขาถือเอาไว้ ในมือไม่ได้รีบร้อนจะดื่มอีก เพียงแต่แค่เขย่ามันเป็นบางช่วง ดวงตาของเขามองเห็นใบหน้าด้านข้างของเงินถั่วงจากแก้ว

กระจกใส มันยิ่งทำให้ใบหน้าด้านข้างของเธอสวยอย่างเลือนรางเล็ก

น้อย
อืม สวยจริงๆ ไม่เสียแรงที่เป็นผู้หญิงของเขา

เพียงแต่เสียดายที่ผู้ชายข้างกายเธอนั้นขัดหูขัดตายิ่งนัก แต่ก็ไม่เป็นอะไร เขามีวิธีขับไล่ผู้ชายคนนั้นไป อีกหน่อยข้าง กายเธอก็จะมีแต่เขาคนเดียว

บัดนี้เป็นถั่วงนั่งอยู่บนเก้าอี้ ในมือถือแก้วน้ำเปล่าไว้และดื่ม เล็กน้อยเป็นบางเวลา เธอรับรู้ได้ว่าเยซื้อเฉินยังคงต้องมองเธอ อยู่

เธอไม่เข้าใจจริงๆเลยว่าเยซื้อเฉินจะมองเธอทำไมกัน?

วันนี้เยซื้อเฉินมาทำอะไรกันแน่? เขาคิดจะจ้องแต่เธออย่าง เดียวโดยไม่คิดจะทำเรื่องเป็นการเป็นงานแล้วใช่ไหม?

เธอกับเขาหย่ากันแล้ว จึงไม่มีความสัมพันธ์อะไรกันอีก ทำไม เขาถึงต้องมองเธออยู่ตลอดเวลาด้วยนะ?

บัดนี้เป็นลั่วจึงคิดไม่ออกจริงๆ แต่เธอรู้ว่าคืนนี้ตนมีทำงาน ฉะนั้นเธอจะทำตามใจอยากและไม่สำรวมกิริยากับเอเงินไม่

ได้

ฉะนั้นการมองของเยซื้อเฉิน เธอจึงได้แต่ทำราวกับไม่รับรู้ แม้แต่น้อย

ซึ่งขณะนี้ยังไปเรียนได้รับข้อความเข้า สีหน้าของเขาเปลี่ยน ไปเล็กน้อย มองเงินถั่วลิงพลางพูดด้วยเสียงแข็งเล็กน้อย “ผม ออกไปแบบหนึ่ง คุณเคยเห็นรูปถ่ายคนนั้นแล้ว หากเขามา คุณ น่าจะมองออก ให้คุณสังเกตเขาดีๆนะ”
“ค่ะ ฉันรู้แล้ว”เงินลั่วจึงรู้ว่าเวลานี้ยังไปเขียนออกไปต้องมี เรื่องสําคัญเป็นแน่ ดวงตาของเธอเกิดความหนักแน่นขึ้นมาเล็ก น้อย

ถังไปเขียนลุกขึ้นยืน จากนั้นก็ย่างเท้าออกไปอย่างเป็น ธรรมชาติ แต่เงินล้วงก็ยังสังเกตเห็นถึงความร้อนใจของเขาดู ทีว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว

แต่ทว่าสีหน้าของเงินลั่วจึงไม่ได้เผยความผิดปกติแม้แต่น้อย เพียงแต่นำแก้วน้ำเข้าใกล้ริมฝีปาก ก่อนจะดื่มเบาๆหนึ่งอีก

เยซื้อเฉินเห็นถังไปเชียนจากไปดวงตาก็หรี่ขึ้นทันที เมื่อกลับ มามองเงินถั่วงอีกครั้ง สายตาก็ได้เปลี่ยนกลับมาเล็กน้อย

อันที่จริงเอเฉินเฝ้าคอยเธอทนไม่ไหวมาทักทายกับเขา ถึง แม้วันนี้เธอมีภารกิจต้องปฏิบัติ แต่แค่กล่าวทักทายกับเขา ไม่น่า จะมีผลกระทบอะไรนะ

แต่ว่า สุดท้ายเยซือเฉินก็พบว่า ไอ้บ้าเอ๊ย มันเป็นแค่การเพื่อ ฝันลมๆแห้งๆของเขาเท่านั้นเอง

เธอเก่งเหลือเกิน เก่งในด้านไร้หัวใจเสียจริง

เยซื้อเฉินแอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก สุดท้ายก็ก้าวเท้าเดินไป

หาเธอ

เป็นไปไม่ได้ที่จะรอให้เธอมาก่อนทักทายก่อน ฉะนั้นเขาไปเอง แล้วกัน

เพียงแต่เขียเงินยังไม่ทันเข้าไปถึงด้านหน้าเธอ ข้าราชการที่เอ่ยคำทักทายกับถังไปเรียนก่อนหน้านี้ชิงไปอยู่ตรงหน้าเป็นถั่ว งก่อนหนึ่งก้าว

ข้าราชการคนนั้นฉวยโอกาสตอนที่ถังไปเขียนไม่อยู่มาเข้า ใกล้เงินลั่วถึง เห็นได้ชัดว่ามีเจตนาที่ไม่บริสุทธิ์เท่าใดนัก

เชื่อเงินเร่งฝีเท้ากะทันหัน เดินเข้าไปโดยตรง จากนั้นก็เอ่ย

ทักทายข้าราชการคนนั้นก่อน “หัวหน้าเก๋อหล่

“คุณเย่ บังเอิญจังเลย คิดไม่ถึงว่าคุณก็มาด้วยครับ เห็นได้ชัด ว่าคนนั้นรู้จักเย่ซือเฉิน กิริยาที่เป็นมิตรมาก

เย่ซื้อเฉินเพียงแต่คลี่ยิ้มบางๆ จากนั้นก็มองเงินถั่วงอย่างไม่

ปิดบังสายตา

หัวหน้าเก๋อหลู่หยุดชะงัก จากนั้นก็ยิ้มอย่างมีเลศนัยลึกซึ้ง เห็น ได้ชัดว่าเขาคิดว่าเยซือเฉินก็มีเป้าหมายเดียวกันกับเขา รีบ แนะนำว่า “ท่านนี้คือคุณนายถึง

“คุณนายถัง? “มุมปากของเอเฉินขยับเล็กน้อย พลางเรียก เสียงเบา ซึ่งน้ำเสียงเต็มไปด้วยความแปลกประหลาด มันเหมือน กับการซักถามและถามเชิงซักไซ้ติเตียน แต่ก็ไม่ได้ชัดเจนมาก

นัก ปกติคนนอกจึงฟังออก

แต่เงินล้วนิ่งฟังออก เธอมองเชื่อเงินอย่างแปลกใจ

เชื่อเงินมาตอนนี้เธอไม่ได้แปลกใจอะไร เพราะเชื่อเงิน คอยแต่จ้องมองเธออยู่ท่าเดียว

ทันใดนั้นเยีชื่อเงินก็ยื่นมือออกมาอยู่ตรงหน้าเธอ