บทที่ 414 เธอสวยเกิน คุณชายสามแย่ไม่กล้ายอมรับ (2)

บัดนี้ถังหลินสามารถรับรู้ได้ถึงแรงกดดันมหาศาล เมื่อมีน้องสาว ที่ฉลาดปราดเปรื่องมากๆ แม้แต่คุยกันก็ยังต้องครุ่นคิดอยู่นาน

“พวกเราแต่งงานกันตามเงื่อนไข และหย่าตามสัญญา มี ปัญหาอะไรเหรอ? “เป็นลั่วจึงได้ยินคำถามของเขาก็ขมวดคิ้วขึ้น เรื่องง่ายๆ อย่างนี้ยังต้องคิดมากอีกเหรอ?

“วางใจได้ ไม่ทำให้ลำบากใจที่ต้องอยู่กึ่งกลางระหว่างพี่น้อง พ้องเพื่อนกับน้องสาวเด็ดขาดเงินถั่วจึงคิดว่าเขาเป็นกังวลเรื่อง ฉะนั้นจึงพูดให้กระจ่าง

“คุณไม่มีปัญหา แต่คุณแน่ใจเหรอว่าทางเชื่อเฉินจะไม่มี ปัญหา? “ถังหลินแอบถอนหายใจหนึ่งเชือก ตัดสินใจพูดให้ เรื่องราวชัดเจนกว่านี้ อย่างน้อยก็ต้องให้เธอรู้ในสิ่งที่เชื่อเงินพ ยายามทํา

“เขามีปัญหาอะไร? สัญญาฉบับใหม่เขาก็เป็นคนออกเอง ตอนที่หย่ากันเลขาหลิวก็ได้ถามเขาก่อนแล้ว ซึ่งเขาก็ตอบตกลง เขายังไม่มีปัญหาอยู่แล้ว สำหรับเรื่องนี้เป็นถั่วจึงคิดว่าเป็นเช่นนี้ ฉะนั้นจึงพูดอย่างมั่นใจมากๆ

“เขาเขียนสัญญาฉบับใหม่? “ดวงตาก็ถึงหลินหรี่ขึ้น หากเป็น เช่นนี้ เชื่อเงินก็สมควรอยู่แล้ว เขาเข้าใจที่ก่อนแต่งงานได้ เขียนสัญญาการแต่งงานไว้ แต่หลังจากแต่งงานยังตั้งเงื่อนไข ออกมาใหม่ ถ้าไม่ใช่สมน้ำหน้าคืออะไรล่ะ?
แต่ทว่าถังหลับนึกถึงสิ่งที่เชื่อเงินท่า ในช่วงนี้ รู้สึกว่า ถึงแม้ เชื่อเงินจะสมควรเจอเช่นนี้ แต่ก็ควรให้โอกาสเขาได้พบหน้า กัน เพื่อจะได้เปิดอกคุยกันให้กระจ่างเสียจะดีกว่า

“เย่ อเงิน…….งหลินตัดสินใจเล่าเรื่องเชื่อเงินตามหาตัว เธออย่างบ้าคลั่งให้เธอฟัง

อันที่จริงถึงหลินรู้ว่าตอนนี้เชื่อเป็นกำลังเดินทางมาอยู่ ไม่แน่ ว่าจะมาถึงในเวลาไม่ช้านี้แล้ว

แต่ทว่า ขณะนี้มือถือของเงินถั่วนิ่งก็ดังขึ้น

“ขอโทษค่ะ ฉันรับสายก่อน เป็นถั่วนิ่งเอ่ยปากพูดกะทันหัน ทำให้ตัดบทพูดของถังหลินไป จากนั้นก็รับสายโทรศัพท์

“ฉิงฉิง มีเรื่องหนึ่งอยากให้คุณช่วยผมหน่อย ถังไปเขียนเป็น ผู้โทรศัพท์มา เมื่อรับสายก็มีน้ำเสียงของเขาคล้ายกับมีความเร่ง ด่วนส่งผ่านเข้ามา

“เรื่องอะไรเหรอ? “สีหน้าของเงินจึงยังคงเป็นปกติ ธรรมชาติไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ

“คนของหยุนเถิงบอกให้ผมไปช่วยสืบคดีหน่อย ตอนแรกผมก็ ไม่อยากจะรับหรอก แต่พวกเขาบอกว่า หากผมไม่รับคดีนี้ วัน หลังจะไม่ร่วมมือกับพวกเราทุกกรณี ผมดูข้อมูลของคดีแล้ว จําเป็นต้องให้คุณเข้าช่วยเหลือหน่อย

“ได้ค่ะ” ในเมื่อเป็นเรื่องของคดีความ เว้นวงก็ไม่อาจ ปฏิเสธได้ กฎของพวกเขาคือ คดีที่รับงานมา ใครตรงกับความสามารถของใคร คนนั้นก็ต้องรับผิดชอบ ไม่ว่าจะมีธุระส่วนตัว อันใดก็จะต้องวางลง จะไม่ให้เสียงานส่วนรวมเด็ดขาด

ถังไปเขียนเห็นเธอรับปาก เห็นได้ชัดว่าเบาใจไปได้มาก แต่ก็ พูดต่อว่า “เรื่องเร่งด่วนมาก คืนพรุ่นนี้ต้องการให้คุณไปร่วมงาน เลี้ยงกับผม คุณกลับมาได้ทันเวลาไหม?

“ได้ค่ะ ฉันจะรีบกลับไปเดี๋ยวนี้ เป็นลั่วจึงไม่ได้ลังเลอะไรมาก เดิมทีเธอก็คิดจะรีบกลับไปอยู่แล้ว

เพียงแต่ยังหลินได้ยินคำพูดของเธอ สีหน้าก็เปลี่ยนไปเล็ก น้อย จะกลับไปเดี๋ยวนี้เหรอ? ถ้าเช่นนั้นเรื่องนี้ก็หาซื้อไม่ได้เสีย แล้ว

เขารู้ว่าถังไปเขียนเป็นคนโทรมา เขาไม่รู้ว่าถังไปเขียนคิดจะ ทำอะไร แต่เขารู้ว่าเธอมีสิทธิ์ตัดสินใจ ในเมื่อเธอได้รับปากอีก ฝ่ายแล้วถังหลินก็จะไม่เข้าไปก้าวก่ายเด็ดขาด

ซึ่งถึงหลินจะพูดเรื่องร้ายของถังไปเขียนลับหลังก็เป็นไปไม่ได้ เพราะถึงหลินรู้สึกว่า ตอนนี้ในใจเธอไม่แน่ว่าเขาอาจจะไม่สนิท เท่าถังไปเขียนก็ได้ สิ่งที่เขาพูด เธออาจจะไม่เชื่อก็ได้

ถังหลินรู้ว่าตอนนี้เชื่อเป็นกำลังเดินทางมาที่นี่ ไม่แน่ว่าอาจ จะถึงแล้ว……

แต่ทว่า ดูจากท่าทางเมื่อสักครู่ของเธอ เรื่องที่พูดคุยกันน่าจะ เป็นเรื่องงาน ซึ่งเธอจะเป็นคนตั้งใจและจริงจังทำงานอย่างเข้ม งวดเลย
และด้วยนิสัยของเยซื้อเงิน หากรีบมาได้ทันเวลา ต้องไม่ยอม ให้เธอจากไปแน่ๆ ถ้าเป็นเช่นนั้นเรื่องราวก็จะโกลาหลกันใหญ่

“จะเร่งกลับเหรอ? “ถังหลินตัดสินใจไม่รั้งเธอไว้แล้ว

“อืม ใช่สิ เมื่อคุณว่าเยซื้อเฉินทำไมเหรอ? “เมื่อสักครู่ เป็นถั่วจึงได้ยินเขาพูดถึงเย่ซื้อเฉิน ฉะนั้นจึงอดที่จะถามขึ้นมา หนึ่งประโยคไม่ได้

“ไม่ต้องสนใจมัน ถ้าคุณมีธุระด่วน ผมจะส่งคุณ บัดนี้ถึงหลิน กลัวว่าเยซื้อเฉินจะมาเจอตัวเธอเข้า เกรงว่านิสัยที่แกร่งกร้าว ทะนงตนของเยซื้อเฉินเมื่อประชันกับนิสัยตั้งใจและยึดมั่นของ เธอ เรื่องราวจะยิ่งแย่ลงกว่าเก่า

เพราะเขาดูออกว่าเธอเร่งกลับไปจริงๆ ซึ่งไม่มีสิ่งใดมาขัดกั้น เธอได้

หากเย่อเงินมาแล้วก็คงไม่ปล่อยให้เธอไป หากเชื่อเงินฝัน ให้เธออยู่ต่อ ก็ไม่รู้ว่าเรื่องราวจะดำเนินต่อไปเช่นไร

“ถ้างั้นก็ขอบคุณคุณชายถังมากๆนะคะ เป็นลั่วจึงไม่ได้ เกรงใจเขา เพราะเธออยากกลับไปโดยเร็ว ยิ่งเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดี

“คุณน่าจะเรียกผมว่าพี่ชายไม่ใช่เหรอ? “ถังหลินรู้สึกไม่ พอใจกับการเรียกขานของเธอ

“ยังไม่มีผลตรวจเลย และอีกอย่างถึงจะใช่ แต่ก็เป็นลูกพี่ลูก น้องฝ่ายแม่เอง เป็นลั่วจึงแก้คำอย่างตั้งใจ

มุมปากถังหลินกระตุกอย่างแรง ยัยคนนี้บางเวลาก็ไม่น่ารักเอาเลย จําเป็นต้องพูดจริงจังขนาดนี้ไหม?

ถังหลินคิดในใจว่า ไม่รู้ตอนนี้เชื่อเดินมาถึงไหนแล้ว แต่น่า จะใกล้ถึงแล้ว หากตอนนี้เขาย้อนกลับไปเส้นทางเก่า ไม่รู้ว่าจะ ต้องพบเจอหน้าเย่ อเงินหรือไม่? อันที่จริงถังหลินรู้สึกลังเลขัดแย้งกับตัวเอง เพราะอยากจะเจอ

หน้าเยซื้อเฉิน แต่ก็กังวลว่าจะเกิดเรื่องใหญ่โตอีก

ซึ่งในขณะนั้น มือถือของเงินถั่วนิ่งก็ดังขึ้นอีกครั้ง

เมื่อเห็นเบอร์ที่โทรเข้ามา มุมปากของเงินถั่วนิ่งก็ยกยิ้มขึ้น อย่างไม่รู้ตัว และมองถึงหลินแวบหนึ่งด้วยจิตใต้สำนึก จากนั้นก็ เอามือถือเดินไปรับสายด้านข้าง

เมื่อรับสาย ถังหลินเห็นมุมปากของเธอยกยิ้มไม่หยุด ซึ่งเป็น รอยยิ้มแห่งความสุขและดีใจที่อยากจะปกปิดยังไงก็ปิดไม่มิด

น้ำเสียงของเธอเบามาก ถึงหลินจึงได้ยินไม่ชัดเจน แต่ถังหลิน ฟังออกว่าน้ำเสียงของเธอนั้นอ่อนโยนคล้ายกับหยดน้ำที่ไหลลง มาอย่างอ่อนนุ่ม

ถังหลินหยุดชะงัก เธอกำลังคุยสายกับใครอยู่นะ? อ่อนโยน อย่างนี้? ยิ้มหวานอย่างนี้

เป็นศัตรูความรักของเอเงินหรือเปล่า?

“คุณแม่จะกลับมาเมื่อไหร่คะ? ลุงถังบอกว่าพวกเราจะย้ายที่ อยู่ใหม่อีกแล้ว ถ้าแม่ยังไม่กลับมาก็หาตัวพวกเราไม่เจอแล้วนะ คะ”อีกฝั่งหนึ่งของสายถังจื่อซีกำลังพูดจาออดอ้อนอยู่
เป็นลั่วจึงได้ยินว่าจะย้ายบ้าน ขมวดคิ้วขึ้น เมื่อกี้ตอนคุย โทรศัพท์รุ่นพี่ไม่ได้บอกว่าจะเปลี่ยนที่อยู่สักหน่อย

“รู้ว่าจะย้ายไปไหนไหม? “เงินถั่วงอดใจไม่ไหวถามหนึ่ง ประโยค เธอคิดไม่ถึงว่าจะต้องย้ายบ้านเร็วอย่างนี้

“หนูไม่รู้ค่ะ ให้พี่ชายพูดกับแม่นะคะ ถังจื่อรู้ความจริงๆ

เรื่องใหญ่อย่างนี้ให้พี่ชายเป็นฝ่ายบอก

“แม่ไม่ต้องเป็นห่วงครับ ลุงถังบอกว่ารับงานเลยต้องกลับไปที่ ประเทศ M คุณแม่กลับเข้าประเทศก็พอแล้วครับ เป็นไปดังนั้น ถังจื่อไม่รู้เรื่องอย่างละเอียดจริงๆ

“ได้ครับ จะกลับไปเดี๋ยวนี้เลย” บัดนี้เป็นลั่วจึงมีความร้อนใจ และกังวลใจเพิ่มขึ้นมา ร่างกายของชื่อ โม่เพิ่งจะหายดี เดินทาง ไปๆมาๆต้องไม่ดีกับเขาแน่ ฉะนั้นเธอจําเป็นต้องเร่งกลับไปโดย เร็ว