บทที่ 411 เข้ามารอเธอ โดยเฉพาะ (3)

“คนนั้นไม่น่าจะใช่ผู้บริหารระดับสูงของบริษัท ตำแหน่งไม่น่าจะ ใหญ่นัก ไม่เช่นนั้นตอนที่พวกคุณจับค้นตัว เขาก็ไม่น่าจะมีจุดรั่ว ไหลให้เบาะแสแก่พวกเราได้เงินลั่วจึงพูดเสริมอีกหนึ่งประโยค เล้งหรงบอกว่าตอนนั้นพวกเขาได้จับกุมตัวทุกคนที่อยู่ในบริษัท ฉะนั้นตอนนั้นต้องจับคนได้ไม่น้อยเลยทีเดียว

หากตามหลักการทั่วไปแล้ว พนักงานคงจะไปร่วมมือกับเจ้า นายของตน เพราะสำหรับผู้บริหารที่มีตำแหน่งสูงๆ คนสำคัญจะ ต้องได้รับการตรวจค้นตัวอย่างละเอียดถี่ถ้วน ฉะนั้นผู้ที่ยังมี ตำแหน่งสูงมากเท่าไหร่ บนตัวจะไม่มีทางแอบซ่อนสิ่งของเอาไว้ เลย ซึ่งในทางกลับกันลูกน้องตัวเล็กๆพวกนั้นก็สามารถถูก ละเลยได้

แน่นอน เรื่องนี้ไม่สามารถโทษฝ่ายสืบสวนว่าประมาทเลินเล่อ ต่อหน้าที่ได้ พูดได้แต่เพียงว่าศัตรูนั้นเจ้าเล่ห์มากเกินไปต่างหาก

ภายในบริษัท ผู้ที่มีตำแหน่งสูงสุด มีสองคนที่สำคัญที่สุด คน

หนึ่งปลอมตัวเป็นลูกน้อง ส่วนอีกคนนั้นปลอมตัวเป็นผู้ถูกทำร้าย ดังนั้นแผนการจึงแยบยลไร้ที่ติ เงินถั่วงสามารถคาดเดาเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้นได้

อย่างคร่าวๆแล้ว

บัดนั้น บอสของคนกลุ่มนี้ก็ต้องอยู่ในเหตุการณ์อย่างแน่นอน เหตุเพราะเรื่องมันเกิดขึ้นกะทันหัน เธอไม่สามารถหลบหนีไปได้จากนั้นจึงได้ปลอมตัวเป็นผู้ถูกทำร้าย ขังตัวเองเข้าไปภายใน กรงด้วย

แน่นอน ก่อนหน้านี้ พวกเขาได้เตรียมแผนการ ทุกอย่างไว้ แล้ว รวมทั้งหญิงชรากับผู้ชายโง่เขลาของเธอด้วย

ไม่มีใครสงสัยว่าผู้ที่ถูกกักขังอยู่ในกรงที่เป็นผู้ถูกทำร้าย

แท้จริงแล้วคือบอสใหญ่ผู้ค้ามนุษย์นั่นเอง

และยิ่งไปกว่านั้นสถานะผู้ถูกทําร้ายคนนี้ในสายตาผู้คน คือ หญิงชราที่ถูกทำร้ายอย่างน่าเวทนาคนหนึ่ง

ไม่ชมไม่ได้แล้ว คนนั้นมีความคิดที่ละเอียดยิบย่อย วางแผน ทุกขั้นตอนได้อย่างรัดกุมมากเหลือเกิน

หากไม่ใช่เพราะเงิน วฉิงมาทันเวลา คนนั้นก็สามารถหนีไป ได้จริงๆ โดยการใช้กลยุทธ์ปิดฟ้าข้ามทะเล หากเธอหนีรอดออก ไปได้

คิดจะจับกุมเธออีกครั้งก็คงจะยากขึ้นกว่าเก่าอย่างแน่นอน

แต่ทว่า ผู้หญิงคนนั้นก็ร้อนใจเกินไปหน่อย เธอคิดว่าหญิงชรา คนนั้นยอมรับผิดแล้ว เธอก็จะกลายเป็นผู้บริสุทธิ์ไม่มีโทษอะไร ความคิดนี้ของเธอนั้นยอดเยี่ยมมาก

แต่น่าเสียดายที่เธอต้องพบเจอกับเงินถั่วจึงเข้าอย่างเลี่ยงไม่

“รีบไปตรวจค้นเร็วๆ อย่าให้มีจุดรั่วไหลอะไรเด็ดขาด เล้งทรง

รีบสั่งการทันที
ทุกคนต่างรีบไปตรวจค้นทุกห้องขังอย่างเข้มงวด สุดท้ายคน เจอมือถือเครื่องเล็กกะจิ๋วอยู่ใต้ชักโครก ในห้องขังห้องหนึ่ง

ในห้องขังห้องนั้นมีนักโทษทั้งหมดสี่คน ซึ่งถูกจับได้จากการก ระทำครั้ง และต่างก็เป็นลูกน้องที่ไม่ค่อยสำคัญกันทั้งหมด

เล้งทรงไม่ได้สอบปากคำว่าเป็นมือถือของนักโทษคนไหน เพราะไม่มีความจําเป็นเสียเลย เขาเพียงแต่เอาเบอร์มือถือไป ตรวจค้นบันทึกการติดต่อก็เพียงพอแล้ว

เมื่อเล้งทรงเอามือถือเครื่องนั้นจากไป ผู้ชายหนึ่งในนั้นก็ถึง กลับทรุดเข่าตัวอ่อนไปกองกับพื้น เพราะเขารู้ว่า ตอนนี้ทุกอย่าง บรรลัยอย่างไม่ต้องสงสัยแล้ว

เล้งทรงตรวจเจอบันทึกการติดต่อของเบอร์มือถือนี้อย่าง รวดเร็ว สองชั่วโมงก่อนมีเบอร์หนึ่งได้ส่งข้อความเข้ามายังเบอร์ ———“ฉันถูกกักตัวแล้ว คิดหาวิธีเบี่ยงเบนความสนใจของพวก

เขา”

เล้งหรง โทรไปยังเบอร์นั้น แต่กลับพบว่ามันปิดเครื่องเสียแล้ว ส่วนตอนนี้มือถือของจงหงนั้นเปิดอยู่

แต่ทว่า ต่อมาทีมงานก็หามือถือขนาดเล็กเจอจากพุ่มไม้ใกล้ บ้านของจงหง

เรื่องราวมาถึง ณ จุดนี้ ถือได้ว่าทุกอย่างได้กระจ่างลงแล้ว เหลือแต่ให้จงหายอมรับโทษก็เพียงพอแล้ว

บัดนี้สีหน้าของหมิงหยวนที่มองเงินถั่วงนั้นเต็มไปด้วยความยกยอ คุณถัง ขอโทษด้วยครับ หากก่อนหน้านี้ได้ล่วงเกินอะไร คุณไป ก็ขอให้คุณอย่าใส่ใจนะครับ

บัดนี้ค่าเรียกคุณถังของหมิงหยวนสามารถแสดงความรู้สึก ของเขาได้เป็นอย่างดี

“ช่าง ช่างไม่เสียแรงที่เป็นผู้เชี่ยวชาญนะครับ ยอดเยี่ยมมาก ครับ ยอดเยี่ยมมากๆเลย ถ้าไม่ใช่คุณถัง พวกเราก็คงปล่อย ผู้ร้ายออกไปด้วยมือของพวกเราเองแล้วล่ะครับ เดี๋ยวโจวซึ่งมี สีหน้านับถือ

เล้งหรงไม่ได้พูดอะไรเลย แต่ทว่าสายตาของเขากลับจ้องมอง อยู่แต่เธอ บัดนี้เขารู้สึกช็อกกว่าคนอื่นๆเป็นอย่างมาก ตอนแรก ที่เจอเธอ เพราะเธออายุยังน้อยและมีหน้าตาที่สะสวย เขาจึงไม่ เชื่อในความสามารถของเธอเลย อีกทั้งยังรู้สึกไม่สบอารมณ์อีก ด้วย

แต่ทว่าตั้งแต่ต้นจนจบ ใช้เวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมง เธอก็สามารถไข คดีความที่พวกเขาทำมาตั้งหลายวันก็คลี่คลายไม่ได้

มีคำพูดหนึ่งของเสี่ยวโจวนั้นถูกต้องมาก หากไม่ใช่เธอ พวก เขาก็จะปล่อยตัวคนร้ายออกไปลอยนวลด้วยตัวของพวกเขาเอง ซึ่งเขาไม่กล้าคิดนึกภาพผลลัพธ์เช่นนี้เลย

ฉะนั้น บัดนี้เขารู้สึกช็อกจริงๆ แต่ทว่าเขาก็ยิ่งรู้สึกว่าเธอ เหมือนใครสักคนหนึ่ง เมื่อเห็นเธอกำลังเหม่อลอยคิดอะไรบาง อย่างอยู่ ดวงตาของเล้งทรงก็เกิดประกายวาววับขึ้นมาแวบหนึ่ง จากนั้นก็พูดอย่างสะดุ้งตกใจ เงินถั่วง
เล้งทรงเรียกอย่างกะทันหันจนไม่ให้เธอมีโอกาสป้องกันหรือ เตรียมใจแต่อย่างใด

และอีกอย่าง ตอนนี้เป็นถั่วถึงที่กำลังใช้ความคิดอยู่

บัดนี้เล้งทรงเรียกกะทันหัน เป็นถั่วจึงเกือบจะขานตอบรับด้วย สัญชาตญาณเสียแล้ว

แต่ทว่า เป็นวงก็คือเป็นถั่วนิ่งอยู่วันยันค่ำ วินาทีต่อมา เธอก็ สามารถควบคุมตัวเองได้แล้ว

เธอแอบหัวเราะอยู่ในใจ ดูเหมือนว่าเล้งหรงจะเริ่มสงสัยใน ตัวเธอเสียแล้ว

เมื่อเป็นเช่นนี้ เธอก็จะอยู่ต่อที่นี่นานไม่ได้แล้ว

สิ่งที่เธอควรจะทําก็ทําสำเร็จแล้ว เธอจึงไม่จําเป็นต้องเข้าร่วม

สอบสวนกับพวกเขาแล้ว

เงินล้วจึงยังคงเหม่อลอยอยู่ คล้ายกับกำลังคิดอะไรอยู่โดยที่ ไม่ได้รับผลจากเล้งทรงเลย

เล้งทรงเห็นการตอบสนองของเธอ จึงกะพริบตาเบาๆรู้สึกหดหู

ใจเล็กน้อย

เมื่อสักครู่นี้เธอไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองที่ผิดปรกติแต่อย่างใด ฉะนั้นเธอไม่น่าจะเป็นเป็นวง

“ลูกพี่ ถูกผีสิงหรือเปล่า ? ผมรู้ว่าลูกพี่ชอบเงินถั่วถึง แต่ก็ ไม่ควรไปเรียกคุณถึงว่าเป็นถั่วถึงนะ เป็นลั่วถึงกับคุณดังต่างกันไม่น้อยเลยนะครับ”หมิงหยวนได้สติกลับคืนมา อดไม่ได้ที่มุม ปากจะกระตุกขึ้นมา

คุณถังคือผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยาอาชญากรรม และมีหน้าตา ที่สวยงามมาก ซึ่งต่างจากเงินถั่วงราวฟ้ากับเหวเลยทีเดียว

แต่ลูกพี่กลับเรียกคุณถึงว่าเป็นถั่วนิ่ง ช่างไม่สมเหตุสมผลกัน

เลย

เล้งทรงยังคงมองหน้าเป็นชั่วนิ่งอยู่มุมปากขยับราวกับกำลัง อยากจะพูดอะไร แต่สุดท้ายก็อดกลั้นเอาไว้

“ใช่แล้ว สะสางได้พอสมควรแล้ว ฉันก็ควรจะไปเสียที เป็นตัวจึงไม่ได้มองหน้าเขา แต่พูดออกมาหนึ่งประโยคอย่างเป็น ธรรมชาติ

“เร็วจังเลย จะไปแล้วเหรอ? “สีหน้าของเล้งทรงเกิดการ เปลี่ยนแปลง ซึ่งลุกขึ้นยืนทันที

“อืม”เงินลั่วนิ่งไม่ได้พูดมากอะไร เพียงแต่พยักหน้าตอบ

เท่านั้น

เงินล้วจึงมีการตอบสนองเช่นนี้ เล้งหรงจึงไม่อยากพูดอะไร มากแล้ว เดิมทีเขาก็มาช่วยคลี่คลายคดีอยู่แล้ว ตอนนี้คดีได้ คลายออกแล้ว

เธอไปก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติทั่วไป เขาไม่มีแม้กระทั่งเหตุผลของการรั้งเธอไว้เลย
“คุณถัง คุณก็ไม่ได้มาบ่อยๆ อยู่เที่ยวอีกสักสองสามสิครับ” เดี๋ยวโจวพูดไม่รู้ว่าเป็นเพราะตัวเองไม่อยากให้เธอจากไป หรือ รั้งเธอไว้เพื่อหัวหน้าของเขากันแน่

“ที่ตรงนี้ของพวกคุณมีอะไรน่าเล่นบ้างล่ะ ไปแล้ว ป้าย เงิน ว ง ใบยมือ จากนั้นก็เดินไปยังทิศทางด้านนอก

ภารกิจเสร็จสิ้น เธอก็ต้องเร่งรีบกลับไปอยู่แล้ว เพราะลูกรักทั้ง สองของเธอยังรอคอยเธออยู่

เล้งทรงอยากจะให้เธออยู่ต่อมาก แต่เขาหาเหตุผลไม่เจอจริ งๆ และยิ่งไปกว่านั้นเขาเห็นใบหน้าของเธอแน่วแน่เหลือเกิน เกรงว่าตัวเองจะรั้งเธอไว้ไม่อยู่ ฉะนั้นเมื่อคำพูดมาถึงปลายลิ้น ก็ได้เปลี่ยนไป ผมให้คนไปส่งคุณดีกว่า”

ครั้งนี้เป็นชั่วนิ่งไม่ได้ปฏิเสธ เพราะที่นี่กันดารมาก เธอเรียกรถ ก็ไม่สะดวก

เล้งทรงแอบถอนหายใจเฮือกหนึ่ง สุดท้ายก็ได้แต่จัดเตรียมรถ ให้ไปส่งเธอเท่านั้น เล้งทรงยืนมองทิศทางที่เธอจากไปนานแสน นาน

เดิมทีเป็นลั่วจึงคิดจะมาสืบเรื่องของคุณแม่ด้วย แต่ทว่าหญิง ชราไม่ใช่ผู้ค้ามนุษย์ ฉะนั้นจึงไม่มีทางรู้เรื่องของคุณแม่ได้เลย และเธอก็ได้ตรวจสอบข้อมูลอื่นแล้ว แต่ก็ไม่พบเบาะแสอะไรเลย

ในใจของเงินถั่วงรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย เธอแอบถอนหายใจ หนึ่งเชือก ในขณะที่นั่งอยู่บนรถ พลางทอดสายตามองไปด้าน นอก จากนั้นก็เห็นป้ายเขียนไว้ว่าหมู่บ้านซึ่ง
“จอดด้านหน้าหน่อยค่ะ ฉันจะลงไปดู”เงินถั่วจึงไม่เคยมาที่หมู่ บ้านชิงหู แต่ทว่าคุณแม่ของเธอ ในยามเด็กถูกขายมายังหมู่บ้าน ซิงหูแห่งนี้ ฉะนั้นเมื่อเธอเห็นชื่อหมู่บ้านซึ่งปฏิกิริยาการตอบ สนองแรกคืออยากจะไปดูสักหน่อย

คนส่งจอดรถ เวิน วงก็ลงจากรถอย่างรวดเร็ว เมื่อเดินไป ด้านหน้าไม่กี่ก้าวก็เห็นมีผู้ชายคนหนึ่งพิงหลังอยู่กับรถที่จอดเอา ไว้ ซึ่งดวงตาของเขาได้มองตรงมาหาเธอ เห็นได้ชัดว่ากำลังรอ คอยการมาถึงของเธออยู่

เงินถั่วนิ่งหยุดเดิน ดวงตากะพริบหรี่…….

พบเจอเขาในสถานที่อย่างนี้ ไม่ว่าจะยังไงเงินถั่วนิ่งก็ไม่คิดว่า เป็นเรื่องบังเอิญเลย

หากเขาไม่มีธุระอะไรก็คงไม่มาที่แห่งนี้เป็นแน่

และยิ่งไปกว่านั้น ท่าทางของเขานั้นชัดเจนมากว่ากำลังรอคน อยู่ หากพูดให้ถูกก็คือรอเธออยู่นั่นเอง