บทที่ 407 คุณชายสามเย่ได้เจอลูกสาวแล้ว (7)

เย่ซือเฉินได้ยินเสียงร้องไห้นั้น จู่ๆ ในใจก็ว้าวุ่น จนไม่สามารถนั่ง สงบเหมือนในปกติได้ เมื่อฟังเสียงร้องไห้ของเด็กนั้นแล้ว เขา รู้สึกราวกับมีเข็มมากมายกำลังที่ทุ่มตรงหัวใจของเขา จนรู้สึก เจ็บปวดเป็นอย่างมาก

ความรู้สึกนั้นมันแปลกมาก

แต่ว่า ภายนอกของเยีชื่อเงินก็ไม่ได้แสดงความผิดปกติใดๆ ออกมาทั้งสิ้น

“เอเฉิน นี่นายหมายความว่ายังไง นายพาคนบุกเข้ามา แบบนี้ ฉันมีเหตุผลที่เห็นควรจะทำอะไรก็ได้นะเว้ย”ถังไปเรียน ต้องเชื่อเงิน มุมปากยกยิ้ม แต่แววตาทั้งคู่กลับเย็นชาเป็นอย่าง มาก

ในตอนนี้ที่เขาพูดอย่างสบายๆไม่เดือดร้อนเช่นนี้ แต่ในใจกับ กังวลมากกว่าใคร ตื่นเต้นมากกว่าใคร เพราะในสถานการณ์ ตอนนี้อยู่เหนือแผนการของเขาทั้งหมด

เรื่องนอกแผนการมักจะควบคุมยากทั้งนั้น

“เด็กร้องไห้ซะขนาดนั้น ถูกลักมาขายมั้ง”เชื่อเงินจ้องมอง เขาอย่างเย็นชา จู่ๆก็พูดประโยคนี้ขึ้นมา

จางฝั่งตะลึงงันไปอย่างชัดเจน มุมปากกระตุกขึ้นอย่างรุนแรง คําพูดนั้น ในเมื่อกี้ของเขาเป็นการล้อเล่นเท่านั้น ลูกพี่คงจะไม่คิดว่าความจริงมั้ง

ไม่ ไม่ใช่สิ ลูกพี่มาหาเงินรั่วจึงไม่ใช่เหรอ ทำไมจู่ๆถึงเป็น ห่วงเด็กขึ้นมา

จุดโฟกัสของลูกพี่เหมือนจะเปลี่ยนไปทางอื่นแล้วนะ ถังไปเขียน ตะลึงงันเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าคิดไม่ถึงเลยว่าเยอ เงินในตอนนี้จะเอ่ย โดยตรงถึงตัวเด็ก

เขาเคยคิดว่าเสียงร้องไห้ของจื่ออาจดึงความสนใจของเมือ เฉินได้ แต่กลับที่ไม่ถึงเลยว่าเยซื้อเฉินในตอนนี้ไม่ถามถึงเรื่อง ของเงินลั้วฉิงเลย แล้วกลับถามถึงเรื่องของเด็กทันที

เมื่อได้ยินคําพูดเชือเฉินแล้ว ในใจถังไปเรียนก็สั่นเล็กน้อย เชื่อเงินคงไม่รู้เรื่องอะไรเข้าแล้วใช่ไหม

เยซื้อเฉันคงไม่รู้เรื่องเด็กทั้งสองเข้าแล้วมั้ง แต่ว่า ก่อนหน้านี้เขาเก็บซ่อนเรื่องของเด็กทั้งสองคนได้ดีมาก เย่ซือเฉินไม่สังเกตเห็นอย่างแน่นอน

นอกเสียจากว่าเงินลั่วถึงจะบอกเชื่อเงินเอง แต่เป็นถั่วนิ่งไม่รู้ มาก่อนว่าผู้ชายเมื่อห้าปีก่อนคนนั้นคือเยซื้อเฉินนี่ ไม่รู้ว่าพ่อของ เด็กทั้งสองก็คือเชื่อเงิน

“เขือเฉิน นายยุ่งมากไปแล้วนะ

ถึงฉันลักขายเด็กจริงๆ ก็ไม่ใช่เรื่องที่นายควรยุ่งหนี แม้ในใจ ถังไปเซียนจะตื่นตะลึง แต่ใบหน้ากลับไม่แสดงพิรุธใดๆออกมาถังไปเขียนไหลไปตามคำพูดเยซื้อเฉินอย่างติดตลกไม่จริงจัง มาก เพื่อจงใจจะถ่วงเวลาไว้

เชื่อเงินเป็นคนเฉลียวฉลาด จะดูไม่ออกได้ยังไงว่าถังไปเชีย นั้นจงใจจะถ่วงเวลาไว้ เขาไม่ได้ตอกกลับคำพูดไร้สาระของถัง ไปเขียนอีก เดินตรงไปทางขึ้นชั้นบน

เด็กร้องไห้ทำให้หัวใจของเขาเริ่มไม่สบายมากขึ้นเรื่อยๆ ดัง นั้น เขาต้องขึ้นไปดูให้ได้

ดูสิว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

ยังไม่เคยมีเสียงร้องไห้ของใครที่ทำให้ในใจของเขาคือความ รู้สึกไม่สบายมากมายขนาดนี้ได้

ถังไปเซียนหรี่ตาลง แล้วโบกเรียก จากนั้นเหล่าคนที่ติดตาม

อยู่ในข้างๆของเขาก็คว้าปืนออกมาทันที ทั้งหมดไปทางเชื่อ

เฉิน

ถังไปเรียนรู้ดี ว่าสถานการณ์ในตอนนี้ จะให้เยซื้อเงินเห็นเด็ก สองคนนั้นไม่ได้เด็ดขาด ในขณะนี้ชื่อ ได้ร้องหาผู้เป็นแม่มา ตลอด หากตอนนั้นเชื่อเงินถามอผู้เป็นแม่เป็นใคร

จอ ก็คงจะตอบแน่นอน ถึงตอนนั้นเรื่องทั้งหมดก็ไม่สามารถ

ปิดเอาไว้ได้แล้ว

ตอนนี้เยซือเฉินวิ่งไล่ตามเงินถั่วจึงไม่ปล่อยแล้ว หากให้เยอ เฉันรู้ว่าเป็นถั่วจึงได้คลอดลูกสองคนให้เขา ถึงตอนนั้น…..
เพราะฉะนั้น เขาจําเป็นต้องขัดขวาง…….. คนข้างกายของเอเงินก็คว้าปืนออกมาอย่างรวดเร็ว จู่ๆ สถานการณ์ก็ตึงเครียดขึ้นทันที

ใบหน้าเชื่อเงินกลับไม่แปลกไปแม้แต่น้อย ตอนจ้องมองถึง ไปเขียนนั้น ในแววตาของเขาราวกับมีรอยยิ้มเผยออกมาเล็ก น้อย “ถังไปเซียน นายคิดว่าทำแบบนี้ก็สามารถขัดขวางฉันได้ แล้วเหรอ”

“นายก็ลองดูสิ”ถังโป๊เซียนยิ้มเยาะออกมา แม้สถานการณ์มี ความเปลี่ยนแปลง คนที่เขาเตรียมไว้ได้ปลอมตัวเป็นเงินถั่วง แล้ว โดยซ่งหยุนเป็นคนพาออกไปจากหลังประตู

เขาคิดว่า เชื่อเฉินจะได้ข่าวในเร็วๆ นี้อย่างแน่นอน

แต่ว่า ในตอนนี้ขัดขวางเชื่อเดินขึ้นไปชั้นบน ถังไปเซียนจึง หัวเราะออกมา จู่ๆก็พูดขึ้นมา”เยซื้อเฉิน นายมาหาฉิงฉิงใช่ไหม ฉันสามารถบอกนายได้นะ ฉิ่งฉิงได้กลับประเทศ กลับเมืองไป แล้ว”

คำพูดที่ของถังไปเขียนเอ่ยมาในตอนนี้คือเรื่องจริง แต่เขารู้ดี ว่าตอนนี้ที่เขาเอ่ยแบบนี้ เย่ซื้อเฉินต้องไม่เชื่ออย่างแน่นอน

เชื่อเฉินต้องไม่เชื่อว่าในตอนนี้เงินล้วจึงได้กลับเมืองไป แล้ว

เชื่อเงินสงสัยคำพูดในตอนนี้ของเขา พอผ่านไปสักพักถึง เขือเฉินจะเช็กข่าวที่เป็นลั่วจึงกลับเมืองได้แล้วก็ยังต้องสงสัยอยู่แน่ สงสัยว่าต้องเป็นเขาที่จงใจปล่อยออกไป

นี่แหล่ะคือผลลัพธ์ที่ถังไปเรียนต้องการ

เชื่อเงินเมื่อได้ยินคำพูดถึงไปเขียน ฝีเท้าก็หยุดไปอย่าง กะทันหัน แววตาทั้งคู่ของเขาจ้องตรงไปที่ถังไปเขียน หัวคิ้ว หมวดเล็กน้อย จากนั้นจู่ๆก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดโทรเบอร์ๆ หนึ่งออกไปเช็กดูซิ ว่าเป็นลั่วจึงได้กลับเมืองAไปแล้วหรือยัง

เชื่อเงินไม่เชื่อคำพูดถึงไปเซียนจริงๆด้วย เรื่องที่เกี่ยวข้อ งกับเงินถั่วงอีก ถึงเขาจะไม่เชื่อ แต่เขาก็จะตรวจสอบให้เข้าใจ ในทันที

มีครั้งก่อนเพราะการเข้าใจผิดเลยทำให้เลขาหลิวจัดการเรื่อง หย่า ซึ่งในตอนนี้เชื่อเฉินจึงจริงจังกับทุกเรื่องเป็นพิเศษ เข้ม งวดเป็นพิเศษ ตอนนี้เขาไม่ยอมให้มีเรื่องผิดพลาดอะไรเกิดขึ้น อีก

ถังไปเซียนบอกว่าเป็นลั่วนิ่งกลับเมืองแล้ว เขาเพียงแค่ให้คนในเมืองเช็กดูแป๊บหนึ่งก็รู้เรื่องแล้ว

ถังไปเขียนนิ่งอึ้งไปทันที ทีแรกเขาคิดว่าเยซื้อเฉินจะสงสัยค่ พูดของเขาทั้งหมด ดังนั้นจึงจะล้มล้างเส้นทางนี้ทั้งหมด

ถังไปเขียนคิดไม่ถึงว่าเยซื้อเฉินจะเชื่อ แถมยังจะให้คนใน ทางเมือง ไปเช็กอีก

ถ้างั้นนี่นับว่าเขายกก้อนหินมาทุบเท้าตัวเองหรือเปล่า
ในเวลานี้ ถังไปเรียนรู้สึกเสียใจภายหลังเล็กน้อยทีเมื่อพูด แบบนั้นออกไป

ถังไปเขียนไม่รู้คือ เชื่อเงินไม่เชื่อคำพูดของเขา แต่คนของ เชื่อเงินมีมากมาย เพราะฉะนั้น เชื่อเฉันคิดว่าเซ็กสักน้อยก็ไม่ ยุ่งยากอะไร เพราะถึงยังไงก็ไม่เกิดความเสียหายอะไรอยู่แล้ว

ชั้นบน เสียงร้องไห้จอยังคงตั้งอยู่เรื่อยๆ

“แม่คุณทูนหัวของฉัน ได้โปรดเถอะนะหนู อย่าร้องอีกเลยนะ หนูร้องไห้แบบนี้ฉันเป็นห่วงจะตายอยู่แล้ว ฉันเกือบจะร้องไห้ ตามหนูไปแล้ว”เยวหงหลิงนั้นเป็นห่วงจริงๆ เด็กคนนี้ร้องไห้ เสียงดังขนาดนี้ จะเหนื่อยไหมนะ จะเจอคอหรือเปล่า

ถังจื่อไม่ในตอนนี้ยืมอยู่อีกฝั่ง ไม่พูดอะไร เหมือนกับกำลังฟัง อะไรอยู่ ฟังอย่างตั้งใจมาก ราวกับไม่ได้รับผลกระทบอะไรจาก เสียงร้องไห้ของจื่อ

“จอไม่ นายรีบปลอบน้องนายเร็ว ยืนเหม่ออะไรอยู่”เยวหง หลังในตอนนี้ไม่มีวิธีอะไรแล้วจริงๆ เธอทำได้เพียงขอความช่วย เหลือจาก อไม่

เห็นจื่อไม่ยืนเหม่ออยู่ ไม่ห้ามจอเลย เยวหงหลิงก็สงสัยเล็ก น้อย ปกติจื่อไม่นั้นรักน้องเขาที่สุด ปกติจ่อร้องไห้ใบ จอไม่ก็จะ หาวิธีมาปลอบทันที วันนี้ทำไมถึงเป็นเช่นนี้

ทำไมถึงยืนเหม่อลอยอยู่คนเดียว

“ข้างล่างเกิดเรื่องอะไรขึ้น”ถังจื่อ โม่ยังคงไม่ปลอมจื่อ เช่นเดิม เพียงแต่จู่ๆก็ถามขึ้นมาประโยคหนึ่ง เขากำลังฟังอยู่ว่าใน ข้างล่างมีคนคุยกัน เสียงนั้นมีความคล้ายเชื่อเงินเล็กน้อย